Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 19, 2007 12:03 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
KLIDOKRATOR έγραψε: | Στο Σύμπαν δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν δύο άπειρες ουσίες γιατί η μία ουσία θα πρέπει να είναι το πέρας της άλλης. |
Ο Cantor απέδειξε ότι υπάρχουν απειροσύνολα που δεν αντιστοιχίζονται αμφιμονοσήμαντα,άρα το άπειρο δεν είναι ένα. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Marx Πρύτανης
Εγγραφή: 14 Μάρ 2006 Δημοσιεύσεις: 134 Τόπος: N smyrni
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 25, 2007 7:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ειναι ο θεος ένα λάθος του ανθρώπου ή ο άνθρωπος ένα λάθος του θεού??μάλλον το πρώτο. _________________ Έτσι ζούμε.Για να τραγουδούμε το τραγούδι του θανάτου.Ακουμπώντας στο λυχνοστάτη του τίποτα... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
alkinooos Πρύτανης
Εγγραφή: 16 Ιαν 2008 Δημοσιεύσεις: 562 Τόπος: kerkura
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 17, 2008 4:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
όλες οι πανάρχαιες θρησκείες μιλάνε για ένα αυγό που από τα τσόβλια του δημιουργήθηκε το σύμπαν και άνθρωπος....η χρηστιανική εκλησσία λέει πως ο δικός της θεός δημιούργησε το σύμπαν και τον άνθρωπο...απόλυτα δεν μπορώ να πώ ποιός έχει δίκιο και ποιός άδικο...ο καθένας με την ''ανάγκη'' του και 'γώ με την δική μου ! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Corto Πρύτανης
Εγγραφή: 16 Σεπ 2009 Δημοσιεύσεις: 117
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 20, 2009 4:03 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το ερώτημα είναι ενδιαφέρον. Η απάντηση σίγουρα είναι μια και μοναδική. Διότι η απόλυτη αλήθεια είναι μια. Δεν είναι δυνατό να ισχύουν και τα δύο σκέλη του ερωτήματος. Είτε ο θεός έπλασε τον άνθρωπο, είτε το αντίθετο.
Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα την απάντηση. Οπότε είμαστε σε μια κατάσταση αβεβαιότητας. Αλλά έχουμε κάποια δεδομένα.
Τα δεδομένα είναι ότι ο άνθρωπος περιέγραψε τον θεό. Τον συγκεκριμενοποίησε. Του έδωσε χαρακτηριστικά(όχι μορφολογικά), ιδιότητες και ικανότητες. Οπότε κατά ένα μέρος ο άνθρωπος διαμόρφωσε τον θεό όπως τον ήθελε. Απ την άλλη αυτό δεν αναιρεί την πιθανότητα ο θεός να έχει πλάσει τον άνθρωπο. Μάλιστα αν υπάρχει θεός δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα έχει την περιγραφή και τα χαρακτηριστικά που του έχει ταυτοποιήσει ο άνθρωπος.
Αλλά δεν έχουμε καμιά ουσιαστική απόλυτη απόδειξη ότι ο θεός έχει πλάσει τον άνθρωπο. Οπότε η πλάστιγγα γέρνει προς την πρόταση ότι ο άνθρωπος έχει πλάσει το θεό. Αυτή η πρόταση όμως είναι πιθανοτικά ορθή, με τα μέχρι τώρα δεδομένα πιο πιθανή, απ την αντίστροφή της. Αν και όταν, κάποια στιγμή, ο άνθρωπος προσεγγίσει με μηδενικό σφάλμα την απόλυτη αλήθεια, τότε η απάντηση στην ερώτηση που θέτεις, δεν θα είναι πλέον πιθανοτικά ορθή, αλλά απόλυτα ορθή..... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 20, 2009 9:09 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Corto,
Κάθε θρησκεία έχει ένα τρόπο να δείξει τι είναι αυτό που έχει κύρια ο Θεός. Στην χριστιανική θρησκεία, ο Θεός είναι Αγάπη. Η αγάπη αυτή δεν είναι η εικόνα της αγάπης που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως αγάπη αλλά το πρωτότυπο. Για να γίνει δε αυτό πιστευτό ο Θεός έχει τρεις υποστάσεις (Αγία Τριάδα) όπου το κάθε μέλος "αγαπάει" το άλλο. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος είναι η εικόνα Του και όλα αυτά που κάνει είναι εικόνες Εκείνου. (κεφαλαία όταν αναφερόμαστε στο Θεό).
Για μένα αυτή η ερμηνεία είναι απλοϊκή. Γιατί ναι μεν είναι η αγάπη το ανώτερο συναίσθημα στον άνθρωπο (είναι χαρά από τη χαρά που κάνει κάποιος που τον ευεργετήσαμε με κάποιον τρόπο), αλλά ο άνθρωπος είναι πολύ περισσότερο από ένα "αντικείμενο αγάπης".
Το ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο φαίνεται από την λογική ότι ο Θεός είναι το πρωτότυπο! Σε άλλες θρησκείες ο Θεός βρίσκεται παράλληλα με τον άνθρωπο...σε άλλο επίπεδο...για να επιτελεί έναν σκοπό. Σε αυτές τις θρησκείες η δημιουργία μπορεί να είναι ένα κοσμικό αυγό. Αυτές οι θρησκείες δεν ενδιαφέρονται τόσο για το τι μας έκανε αλλά το τι μπορούμε να πάθουμε αν χαλάσουμε ισορροπίες.
Σήμερα μέσα από την οικολογία αντιλαμβανόμαστε το κακό προς το περιβάλλον και τους εαυτούς μας που μπορούμε να κάνουμε. Με άλλα λόγια μας ενδιαφέρει η εύρεση της ισορροπίας. Όχι μόνο να σταθεροποιήσουμε την υπάρχουσα κατάσταση αλλά να την βελτιώσουμε.
Έχουμε δηλαδή περάσει από το "άγνωστες οι βουλές του κυρίου", που δικαιολογούν τα πάντα....στο "γνωστές και μετρημένες οι βουλές των ανθρώπων". Όπου όμως το μέτρημα δεν βγαίνει...κάνουμε το σταυρό μας να έρθει όπως πρέπει. Δηλαδή κάπου παντρεύουμε τις δυο εκδοχές περί πραγματικότητας, την εκ του Θεού ελεγχόμενη και την εκ του ανθρώπου.
Ακόμα λοιπόν και να σκεφθούμε "τον Θεό τον πλάσαμε εμείς" θα φθάσουμε σε σημείο να ζητάμε την βοήθειά του, όχι όμως την "εικόνα", αυτό που έχουμε πλάσει, αλλά την πρωτότυπη ιδέα, αυτό που θέλουμε να είναι, που πιστεύουμε ότι είναι. Η πίστη λοιπόν....θέτει την "εικόνα" η ιδέα περί Θεού ως μια πραγματικότητα.
Η πίστη λοιπόν είναι ανθρώπινη, το αντικείμενό της είναι Θεός, μη ανθρώπινο.... _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Γνωθι σαυτον Υφηγητής
Εγγραφή: 05 Ιούν 2010 Δημοσιεύσεις: 11
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 04, 2010 11:47 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Aυτο θυμιζει λιγο το αινιγμα με το αυγο και την κοτα. Ποια, δηλαδη, ειναι η αρχη, το αυγο ή η κοτα?
Εξεταζοντας το θεμα, φαινεται λογικο οτι η αρχη καθε πραγματος σιγουρα περιεχει αυτο το πραγμα δυναμει. Ο κορμος ενος δεντρου δεν ειναι δυνατον να παραξει νερο, γινεται ομως να μετατραπει σε ενα ομοργο τραπεζι ή ακομα και να γινει ενα φυλλο χαρτι. Αρα, ενα δεντρο εμπεριεχει το χαρτι κι ακομη τα ξυλινα επιπλα, ενα ξυλινο μολυβι, κλπ.
Επισης, η καθε αρχη εχει σιγουρα την αρχη της σε καποια αλλη αρχη, για την οποια ισχυει ακριβως το ιδιο, και παει λεγοντας. Το δεντρο ηταν καποτε σπορος και ο σπορος δεντρο, ενω το χαρτι ηταν δεντρο, αλλα και ενα κομματι γυαλι ηταν καποτε αμμος. Το ζητημα, επομενως, ειναι αν υπαρχει αυτη η ΠΡΩΤΗ αρχη, η οποια εμπεριεχει δυναμει το καθε τι.
Παρατηρωντας τωρα τον κοσμο μας, το περιβαλλον, βλεπουμε οτι διαχωριζεται σε φυσικο και τεχνητο, ενω το τεχνητο προερχεται απο το φυσικο. Το τεχνητο περιβαλλον, οπως οι δρομοι και τα κτιρια ονομαζεται ετσι επειδη εχει δημιουργηθει απο τον ανθρωπο. Και ερχομαστε σε ενα κρισιμο ερωτημα: Πώς δημιουργηθηκε αυτο το περιβαλλον? Θα απαντησει καποιος οτι χρειαστηκαν οι πρωτες υλες. Κι επειδη καμια φορα ουτε εκεινες ειναι αρκετες, ο ανθρωπος φροντιζει και τις επεξεργαζεται τις πρωτες υλες και δημιουργει καινουρια υλικα. Ομως, απαραιτητη προυποθεση για αυτες τις διαδικασιες ειναι η σκεψη, που συνισταται στην γνωση των φυσικων νομων και στην χρησιμοοποιηση τους.
Εαν παραδεχομαστε οτι το φυσικο περιβαλλον αποτελει την αρχη, την αιτια του τεχνητου, τοτε το φυσικο περιβαλλον εμπεριεχει δυναμει το τεχνητο. Ομως, το τεχνητο περιβαλλον ειναι δημιουργημα του ανθρωπου, ενω το φυσικο οχι. Κι ομως, για ολα τα πραγματα υπαρχει μια αρχη και αυτη η αρχη που δρα θα πρεπει να χαρακτηριζεται απο την ικανοτητα της σκεψης.
Επισης, ο ανθρωπος ενω μπορει να δημιουργησει το τεχνητο περιβαλλον, δεν μπορει -ακομα τουλαχιστον και πλην ελαχιστων εξαιρεσεων- να δημιουργησει -για την ακριβεια να αναδημιουργησει το φυσικο, να το αντιγραψει δηλαδη. Ο λογος ειναι η πολυπλοκοτητα του φυσικου περιβαλλοντος. Για παραδειγμα, η μελετη του ιδιου του ανθρωπινου εγκεφαλου αποτελει ενα απο τα τοσα μυστηρια που ακομη διερευνουνται. Η λειτουργια του ανθρωπινου εγκεφαλου παραμενει στο μεγαλυτερο μερος της αγνωστο, ενω η λειτουργια ενος υπολογιστη ειναι πληρως γνωστη στους επαιοντες.
Απο αυτα οδηγουμαστε στο συμπερασμα οτι η πρωτη αρχη στο επιπεδο της νοησης πρεπει να ειναι ανωτερη απο μας. Εκεινη, αλλωστε ειναι που μας δημιουργησε. Εμεις δημιουργουμε τεχνητο περιβαλλον, ομως δεν μπορουμε να κατανοησουμε τον δικο μας μηχανισμο.
Εκεινη την αρχη θεωρω πως λατρευουν οι ανθρωποι, ο καθενας για τους δικους του λογους.
Τωρα, αν αυτη η αρχη ειναι τελεια αυτη καθ εαυτη ή αν απλα ειναι ανωτερη απο μας, τουτο θεωρω πως ξεφευγει απο τα ορια αυτης της συζητησης. _________________ ...και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Γνωθι σαυτον Υφηγητής
Εγγραφή: 05 Ιούν 2010 Δημοσιεύσεις: 11
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 04, 2010 11:48 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
BhagavadGita έγραψε: | Παράθεση: | Σφάλμα είναι να πιστεύεις σε μια ιδέα που δεν έχεις ούτε ενδείξεις για την ύπαρξη της. |
Μα και βέβαια έχουμε ενδείξεις.Η ίδια η ύπαρξη του κόσμου,του σύμπαντος,ακόμα και η ύπαρξή σου,είναι ενδείξεις.Αυτό που προφανώς εννοείς είναι ότι δεν έχουμε ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ.Και αυτό είναι λογικό αφού οι νοητικές λειτουργίες και ικανότητες του ανθρώπου δεν έχουν αναπτυχθεί αρκετά.Το μόνο που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος είναι την ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ. |
Και πώς οριζεις τη διαισθηση? _________________ ...και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2007 Δημοσιεύσεις: 2627 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 07, 2010 12:31 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το μόνο σίγουρο σ' αυτόν τον κόσμο, το μόνο χειροπιαστό στοιχείο που διαθέτουμε είναι η προσωπική υποκειμενικότητα. Το μόνο ίσως γεγονός που ενοποιεί εντελώς και απόλυτα την ανθρωπότητα είναι το ίδιο που τη χωρίζει στα μέρη της. Οι επιπτώσεις αυτής της αναμφισβήτητης πραγματικότητας διαφαίνονται στη θρησκευτικότητα, η οποία μεταβαίνει από την καθολικότητα μιας ηγεμονικής θρησκείας και ενός δόγματος-οδηγού του χθες, στον προσωπικό θεό του σήμερα. Ακόμα και στο εσωτερικό μεγάλων κοινωνιών με κοινό θρήσκευμα, οι προσωπικές εκτιμήσεις και παραδοχές αναφορικά με το θρησκευτικό πράττειν διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους που δύσκολα θα μπορούσε κανείς να κάνει λόγο για κοινό θρήσκευμα. Κοινώς, υπάρχουν τόσοι θεοί όσοι και οι άνθρωποι.
Αυτή η ασυνείδητη και ακούσια ιδιοποίηση του ανώτερου όντος οδηγεί στη δημιουργία ενός φανταστικού πλάσματος που σκέπτεται και πράττει για εμάς, σε τέτοιοιο βαθμό μερικές φορές που φαίνεται πως είναι πλασμένο να ικανοποιεί τις ανάγκες μας. _________________ Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία
Δ.Μ.
http://d-mavrofrides.simplesite.com |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
timestotimes Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Ιούλ 2010 Δημοσιεύσεις: 1951
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 07, 2010 1:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εξαρταται απο το τι οριζει κανεις ως "θεο". Προσωπικα για να απαντησω θα πρεπει να υποστηριξω την αποψη μου για την υπαρξη ή οχι του θεου, να ορισω τι σημαινει για μενα θεος (εφοσων υποστηριζω την υπαρξη του) και να αποριψω την υπαρξη ή την εννοια του θεου, οπως οι αλλοι οριζουν. Ειναι μια συζητηση που δεν τελειωνει ποτε και ποτε δεν φτανει πουθενα, καθως ο καθενας θα συνεχιζει να υποστηριζει αυτο που εχει επιλεξει. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
timestotimes Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Ιούλ 2010 Δημοσιεύσεις: 1951
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Αύγ 07, 2010 11:26 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Αυτά τα γράμματα , τα έγραψαν μικρά παιδιά στο Θεό........είναι απλά
υπέροχα.......απολαύστε τα!!!!
Με συγχωρείς που δεν σου έγραψα νωρίτερα.
Μόλις αυτή τη εδομάδα έμαθα να γράφω.
Μάρθα
Αγαπητέ Θεέ, γιατί πρέπει να προσεύχομαι αφού έτσι κι αλλιώς
ξέρεις τι θέλω; Αν όμως σ' ευχαριστεί αυτό θα προσεύχομαι.
Σιού
Αγαπητέ Θεέ, αν ζούμε μετά το θάνατό μας,τότε γιατί να πεθάνουμε;
Ρόν
Αγαπητέ Θεέ, το αντρόγυνο στο διπλανό διαμέρισμα τσακώνεται για τα καλά όλη την ώρα. Θα έπρεπε ν' αφήνεις να παντρεύονται μόνο οι πολύ καλοί φίλοι.
Νάν
Αγαπητέ Θεέ, πώς έγινε και δεν εφεύρες κανένα καινούργιο ζώο τελευταία;
Έχουμε πάντα τα ίδια τα παλιά.
Τζόννυ
Αγαπητέ Θεέ, ξέρω που λέει να γυρίζεις και το άλλο σου μάγουλο, τι γίνεται όμως αν η αδερφή σου σε χτυπήσει στο μάτι;
Με αγάπη Τζέρεσσο
Αγαπητέ Θεέ, αν δεν πάρεις πίσω το μωρό,δεν θα καθαρίσω το δωμάτιό μου.
Τζόυ
Αφού δεν θέλεις οι άνθρωποι να λένε κακά λόγια, γιατί τα εφεύρες;
Ευγένιος
Αγαπητέ Θεέ, ο Ντόναλντ έσπασε τη γυάλα, όχι εγώ. Τώρα πια το έχεις και
γραφτό.
Τζαίην
Αγαπητέ Θεέ, ήθελες πράγματι η καμηλοπάρδαλη να είναι έτσι, ή μήπως έκανες
λάθος;
Νόρμα
Αγαπητέ Θεέ, θα μπορούσες να γράψεις μερικές ακόμα ιστορίες;
Τις διαβάσαμε όλες αυτές που έγραψες και τις ξαναρχίσαμε.
Με ευγνωμοσύνη
Έμιλυ
Διαβάσαμε ότι ο Θωμάς Έντισον ανακάλυψε το φως. Εγώ νόμιζα ότι το είχες
ανακαλύψει εσύ.
Ντόνα
Αγαπητέ Θεέ, είσαι πλούσιος ή μόνο διάσημος;
Στήβεν
Πώς ήξερες ότι ήσουνα Θεός;
Τσάρλυ
Αγαπητέ Θεέ, στις απόκριες θα ντυθώ διάβολος. Σε πειράζει;
Μάρνιε
Αγαπητέ Θεέ, η δασκάλα λέει ότι οι μέρες άλλοτε μικραίνουν κι άλλοτε
μεγαλώνουν. Δεν μπορείς να καταλήξεις σε μια απόφαση;
Μίντυ
Αντί ν' αφήνεις τους ανθρώπους να πεθαίνουν και να φτιάχνεις άλλους,
γιατί δεν κρατάς αυτούς που έχεις τώρα;
Τζέην
Αγαπητέ Θεέ, είναι καλύτερα τ' αγόρια από τα κορίτσια; Ξέρω πως είσαι
αγόρι,αλλά προσπάθησε να είσαι δίκαιος.
Σύλβια
Αγαπητέ Θεέ, ελπίζω να μην έχουν καμιά ιδιαίτερη αξία τα μυρμήγκια,
γιατί τα πατάω όλη την ώρα.
Ντένις |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Chaos Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Φεβ 2008 Δημοσιεύσεις: 2132 Τόπος: Αθήναι
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Αύγ 08, 2010 1:26 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ένας οζόστομος, έκανε έρωτα στην γυναίκα του.
Κι εκείνη ξεφώνιζε με πάθος:
Ω-Ζεύ μου, Ω-Ζεύ μου!!...
_________________ Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
timestotimes Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Ιούλ 2010 Δημοσιεύσεις: 1951
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Αύγ 08, 2010 10:42 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
> Eνας παπάς κι ένας καλόγερος
> στέκονται στην άκρη του δρόμου
> κρατώντας ένα πανώ που γράφει:
> «Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε
> δρόμο πριν να είναι πολύ
> αργά!»
> Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο
> οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω
> απ το παράθυρο και φωνάζει:
> – Δεν τραβάτε σπίτια σας,
> μουρλοπαπάδες!! και πατάει γκάζι.
>
> Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και
> ακούγεται φρενάρισμα και στο
> τέλος ένα τρομερό τρακάρισμα,
> οπότε γυρίζει ο παπάς στον
> καλόγερο και λέει:
> – Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να
> γράψουμε καλύτερα: «Προσοχή,
> πεσμένη γέφυρα»;
> Ένας παπάς κι ένας ραβίνος,
> καλά φιλαράκια, πάντα
> διαφωνούσαν ποιανού θρησκεία
> έχει δίκιο.
> Μια μέρα καθώς οδηγούσανε, τους
> βγαίνει μπροστά ένας μεθυσμένος,
> στην ταραχή τους ντεραπάρουνε
> και το αμάξι βρίσκεται με τις
> ρόδες στον αέρα.
> Βγαίνουνε και οι δύο,
> κατατρομαγμένοι, σερνάμενοι,
> χωρίς τραύματα.
> Ο παπάς κάνει το σταυρό του και
> παρατηρεί ότι και ο ραβίνος
> κάνει το ίδιο.
> – Δόξα τω Θεώ, είδες το φως σου!
> Λέει ο παπάς.
> – Τι;;;
> – Έκανες τον σταυρό σου!! Μπράβο!
> – Έκανα τον σταυρό μου; Όχι
> βέβαια, απλώς τσέκαρα αν όλα
> είναι
> στην θέση τους… Τα γυαλιά, τα
> αρχίδια, το πορτοφόλι και το
> ρολόι… |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
apostoloss Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Σεπ 2010 Δημοσιεύσεις: 200
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Σεπ 23, 2010 5:48 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Έχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο ο Θεός να έφτιαξε κάτι το οποίο παραήταν μεγάλο για τις δυνατότητες του και μετά να το παράτησε;
Ακούω συνέχεια για την ψυχή. Εντάξει λοιπόν έχω ψυχή δεν είμαι μόνο σώμα! Αν πάρω φόρα και χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο και μείνω φυτό η ψυχή μου τραυματίζεται και αυτή;; Αν πιώ ένα μπουκάλι ουίσκυ η ψυχή μου μεθάει και αυτή και δεν ξέρω τι λέω; Μου φαίνονται χαζά τα ερωτήματα αλλά εμένα με απασχολούν!!!
Από την άλλη ακούω με πολύ φυσικότητα οι μισοί να λέμε δεν υπάρχει τίποτα!! ολά γίναν τυχαία! Ενώ οι άλλοι μισοί υπάρχει Θεός!!! δεν είναι τίποτα τυχαιο υπάρχει Θεία πρόνοια και Θεικό σχέδιο!! Εγώ πάλι δεν μπορώ να ισχυριστώ τίποτα από τα δύο. Υπάρχω, νίωθω , αισθάνομαι , κλαίω, γελάω, βλέπω το σώμα μου και δεν μπορώ να το κατανοήσω..πέφτω χτυπάω βγάζει αίμα το γόνατο μου και χωρίς να δώσω εντολή στο σώμα μου αυτοθεραπεύεται...δεν είναι εκπληκτικό;; Από τι μία όλα έγιναν τυχαία και από την άλλη είναι όλα τόσο τέλεια πλασμένα..παράδεισος παιδί μου η Γη μας..με Θάλασσες, ποτάμια, Βούνα και λαγκαδια..αμ αυτός ο Έρωτας..τι να πούμε ίσως να πηγαίνουμε από το τίποτα στο τίποτα να είναι ένα διάλειμμα η ζωή από την αιώνια ανυπαρξία ( και αν ισχύει κάτι τέτοιο έχουμε κερδίσει τζακ πότ στο τζόκερ μόνο και μόνο επείδη είχαμε την τύχη να γεννηθούμε) ίσως από την άλλη να είναι μια ψευδέσθηση η ζωή και να ξυπνήσουμε μόλις πεθάνουμε. Πιστεύεις στο Θεό;; Ρωτούσε επίμονα η Μαργαριτα.. Και ναί και όχι. Πιστεύω και δεν πιστεύω..ΙΣΩΣ.!!! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
stefstath Πρύτανης
Εγγραφή: 07 Δεκ 2006 Δημοσιεύσεις: 777 Τόπος: ΙΛΙΟΝ
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 14, 2011 1:21 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
καλό το ερώτημα. Αυτό θίγει κι ο Νίτσε στο έργο του ''γενεαλογία της ηθικής''.
"Ο άνθρωπος έκανε το θεό ή ο θεός τον άνθρωπο;".
Όλες τις μαλακίες αυτοί οι δύο τις .....κάνουν.
Δεν ισχύει τίποτα από τα δύο αλλά ισχύουν από λίγο και τα δύο με άλλη εδοχή. Τον άνθρωπο τον έφτιαξε κάποια εγωγήινη νοημοσύνη (το τεκμηριώνω στο άλλο ερώτημα που λέει για τον προορισμό μας) η οποία φτιάχτηκε από κάποια νοημοσύνη ανώτερης διάστασης κ.ο.κ. ώσπου φτάνουμε ποιός έφτιαξε τους πρώτους. Η ίδια η φύση σε κάθε της διάσταση εσωλείει αέναα την εντολή προώθησης και αναπαραγωγής της. και γιατί ρωτάμε ποιός έκανε τον άνθρωπο; Το λιοντάρι έχουμε απαντήσει ποιός το έκανε; Γιαυτό σας λέω. ...κάθε παλαβομάρα ξεκινά από το έναυσμά της. Η ζωή στη γη δεν προέρχεται από τον ήλιο αλλά επιβιώνει από αυτόν. Και ο ήλιος από που προήλθε; από το μπιγκ μπαγκ; Ποιό απ' όλα; Εκείνο της τυχαιότητας του Επίκουρου;
Είδατε πως πολλαπλασιάζεται ένα ζήτημα. Οι άνθρωποι πάνω στην ανάγκη τους να απαντήσουν στα αναπάντητα και να επικρατήσουν μεταξύ άλλων, έφτιαχναν θεούς και δαίμονες που τους έμοιαζαν. Αν ο κάθε θεός έμοιαζε με τα μούτρα τους, κακό δικό του. (για να αστειευτούμε και λίγο) Αν αυτό το καθημερινό ανοσιούργημα που καταστρέφει όλο το οικοσύστημα του πλανήτη, το έκανε θεός, τότε μιλάμε για έναν ατζαμή και ερασιτέχνη που γελά με τις φάρσες του. Ο άνθρωπος είναι αυτονόητο ότι θα έφτιαχνε έναν θεό σαν τα μούτρα του. Και οι πέρδικες αν έκαναν θεό, πέρδικα θα τον ζωγράφιζαν.
Για να σοβαρευτούμε λίγο ακόμα σας λέω ότι το ζήτημα αφορά την τυχαιότητα, το ευφυές σχέδιο και την ανθρωπική αρχή της αστροβιολογίας. Ψάξτε το αν και οι πιο πολλοί θα ...μπερδευτείτε. _________________ The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools
KING CRIMSON-EPITAPH 1969 |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tetragonos Πρύτανης
Εγγραφή: 30 Νοέ 2010 Δημοσιεύσεις: 960
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 27, 2011 1:14 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δεν χρειάζεται να μπερδευτούμε , αν αποφασίσουμε σώνει και καλά να απαντήσουμε σε αυτό που εσύ ονομάζεις αναπάντητο ερώτημα, τότε δεν μένει τίποτα άλλο , με βάση την λογική μας , να αποδεχτούμε πως δημιουργήθηκε μια πρώτη αρχή από το τίποτα.
Αυτό όμως επειδή δεν συνάδει με την συμβατική λογική μας και την αιτιοκρατική αντίληψη μας , θα πρέπει να αποδεχτούμε πως το γεγονός της ύπαρξης από το τίποτα είναι υπέρβαση, είναι κάτι το υπερβατικό.
Το τι άλλο θα αποδώσουμε ως αποτελέσματα που έχουν ως αιτία το υπερβατικό είναι άλλη υπόθεση.
Ουσία είναι πως αν δεν γίνει υπέρβαση το ερώτημα δεν απαντιέται.
Κάποιοι λοιπόν αποφάσισαν να το απαντήσουν για δικούς τους λόγους ο κάθε ένας.
Υ.Γ.
Όταν δεις το Νίτσε πες του, να κόψει τις μαλακίες και να μιλήσει καθαρά και ξάστερα και όχι να παίζει πότε με την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι για τον θεό και πότε με το υπερβατικό το ίδιο.
Αν τα έχει με αυτούς που αποδίδουν αυθαιρέτως ιδιότητες στο υπερβατικό έχει καλώς.
Αλλά να τους το εξηγήσει και όχι να τους εμπαίζει που ο νους τους επιδιώκει την υπέρβαση.
Ο εμπαιγμός των νοών που αναζητούν την υπέρβαση είναι χαρακτηριστικό μικρότητας χαρακτήρα και όχι χαρακτηριστικό υπερανθρώπου.
Υπεράνθρωπος πες του είναι αυτός που κάνει την υπέρβαση. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|