Ένας ορισμός της Λογοτεχνίας

πόκΑΑς

Ένας ορισμός της Λογοτεχνίας

Αποσπάσματα από την εναρκτήρια παράδοση του Roland Barthes στην έδρα της Φιλολογικής Σημειολογίας της Λογοτεχνίας (College de France, 7/1/1977)

Ο Barthes επιχειρώντας έναν ορισμό της Λογοτεχνίας, ξεκινάει τη συλλογιστική του υποστηρίζοντας ότι η γλώσσα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εξουσία. Φέρνοντας ως παράδειγμα τη δική του γλώσσα λέει :

"Στη γαλλική γλώσσα είμαι αναγκασμένος να τοποθετηθώ πρώτα ως υποκείμενο, και ύστερα να εκφέρω την πράξη, που έτσι δε θα είναι πια παρά το κατηγόρημά μου: αυτό που κάνω δεν είναι παρά η συνέπεια και η συνέχιση εκείνου που είμαι. Με τον ίδιο τρόπο, είμαι υποχρεωμένος να διαλέγω πάντα ανάμεσα στο αρσενικό ή στο θηλυκό, το ουδέτερο ή το σύνθετο μου είναι απαγορευμένα.[...] Έτσι, η γλώσσα, από την ίδια τη δομή της εμπεριέχει μια μοιραία σχέση αλλοτρίωσης. Η ομιλία και πολύ περισσότερη η αγόρευση, δεν είναι επικοινωνία, όπως το επαναλαμβάνουν πάρα πολύ συχνά, είναι καθυπόταξη: ολόκληρη η γλώσσα είναι μια γενικευμένη διοίκηση".

Στη συνέχεια, αναπτύσσει διάφορα επιχειρήματα για να φτάσει στο εξής συμπέρασμα :

"Η γλώσσα, ωε εκδήλωση οποιουδήποτε σημειωτικού συστήματος, δεν είναι ούτε αντιδραστική, ούτε προοδευτική, είναι απλώς φασιστική. Γιατί φασισμός δεν είναι να εμποδίζεις τον άλλο να λέει, είναι να τον αναγκάζεις να λέει".

Μπορεί όμως να ξεφύγει κανείς από το φασισμό της γλώσσας; Ιδού η πρόταση του Barthes:

"Αν ονομάσουμε ελευθερία, όχι μόνο τη δύναμη να ξεφεύγουμε από την εξουσία, αλλά επίσης και κυρίως τη δύναμη να μην υποτάσσουμε κανένα, τότε δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία παρά μόνο έξω από τη γλώσσα. Δυστυχώς, η ανθρώπινη γλώσσα είναι δίχως εξωτερικό: είναι ένα κλειστό σύστημα. Δεν μπορείς να βγεις από αυτό παρά μόνο με το φυσικώς αδύνατο. [...]Για μας όμως, που δεν είμαστε ούτε ιππότες της πίστης ούτε υπεράνθρωποι, δε μένει - ας μου επιτραπεί η λέξη - παρά να σκαρώσουμε μια κατεργαριά ΜΕ τη γλώσσα, ΣΤΗ γλώσσα. Αυτή τη σωτήρια κατεργαριά, αυτή την επιτήδεια υπεκφυγή, αυτή την υπέροχη απάτη, που μας επιτρέπει να ακούμε την εκτός εξουσίας γλώσσα, σ' όλη την αίγλη μιας διαρκούς επανάστασης του σημειωτικού συστήματος, εγώ την ονομάζω: Λογοτεχνία".

Ολόκληρη η παράδοση βρίσκεται στο βιβλίο του Barthes Μυθολογίες - Μάθημα, Αθήνα 1979, Ράππας.

http://www.lexima.gr/
_________________

pol gt

Δάκης Μαυροφρείδης

Δεν πας να τραβήξεις καμιά μ***κία λέω γω να ξελαμπικάρεις; Τέτοιες καύλες που έχεις μού θες και Barthes, τρομάρα σου!
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com

πόκΑΑς

Εντάξει λογικό το βρίσκω να προτείνεις σε κάποιον εκείνο που ο ίδιος σου γνωρίζεις πως λειτουργεί. Εγώ όμως το τράβηγμα μαλακίας το έκοψα, για πρακτικούς βασικά λόγους. Από κάποια στιγμή και έπειτα δεν έβρισκα ανταπόκριση, δεν με ευχαριστούσε δηλαδή, δεν με ικανοποιούσε. Τώρα για να είμαι ειλικρινής, τραβάω μαλακία κάποιες φορές αλλά όχι από καύλα. Για να καταλάβεις, μιάς και έχεις, όπως δείχνεις, ζωηρό ενδιαφέρον για το θέμα, κάθε αρχές του μήνα που μπαίνει η σύνταξη μου στο κόντο, επισκέπτομαι ένα μαγαζί το οποίο ειδικεύεται σε ερωτικές συνευρέσεις. Παίρνω δύο κοπέλες στο ιδιαίτερο για 3 ώρες και μου κοστίζει μαζί με τα ποτά 400 Ευρώ. Αλλά ότι θέλω δεν έχουν φραγμούς. Τις βάζω να γλύφουν η μία το αιδοίο της άλλης, τις βάζω να γλύφουν τον Γιωργάκη (τον είδες στην φώτο Mr. Green

), τις βάζω την μία πάνω στην άλλη και τις γλύφω το αιδοίο τους πότε τη μία πότε την άλλη όπως την μελισσούλα που πάει από ανθό σε ανθό και ρουφά το πολύτιμο νέκταρ Mr. Green

, και όταν χύνω είναι η αποθέωση αφού ξεχύνετε το ζεστό μου σπέρμα σαν τρικυμία μέσα στο στόμα τους και λίγο κατόπιν αφήνει η μία να τρέχει από το στόμα της στο στόμα της άλλης το πολύτιμο ζεστό μου νέκταρ, ωχ συγνώμη λάθος, σπέρμα ήθελα να πω, νέκταρ είναι η θυληκήνη που τρέχει από τα ιερότατα αιδοία και εγώ ρουφώ αγέροχα σαν να μου ανήκει Mr. Green

. Βασικά αυτό μέχρι τον περασμένο μήνα, παίρνω σύνταξη 1800 Ευρώ και είμουν άνετος, τώρα όμως μετακόμισα σε μεγαλύτερο σπίτι και πρέπει να το ντύσω, μια ιστορία δηλαδή που θα μου φάει περίπου 12 χιλιάρικα αφού μόνο η κουζίνα θα φάει 4000 Ευρουλάκια.

Έτσι λοιπόν, για να μην φλυαρολογομορφοδομοποιώ, κάθε μήνα είχα για να ξελαμπικάρω το πρόγραμμά μου. Εν διάμεσα όμως τύχαινε κάποιες φορές, λίγες ημέρες βασικά πριν το καθιερωμένο μου γλέντι, ο Γιωργάκης να θεριώνει, στην αρχή τα πρωινά λίγο πριν ξυπνήσω, κατόπιν και σιγά-σιγά όταν καθόμουν και δεν βρισκόμουν σε κίνηση ή άλλη σωματική δραστηριότητα, με αποκορύφωμα να τυχαίνει να ξαπλώνω το βράδυ για ύπνο και μέχρι την άλλη ημέρα το πρωί, εάν δεν ακολουθούσε ρεύση στον ύπνο, ο Γιωργάκης (τον είδες στην φώτο Mr. Green