Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Βιβλιογραφία Friedrich Wilhelm Nietzsche
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ξένα έργα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Μορφέας
Λέκτωρ


Εγγραφή: 15 Δεκ 2011
Δημοσιεύσεις: 34
Τόπος: Γερμανία,Βερολίνο

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 22, 2011 9:58 pm    Θέμα δημοσίευσης: Βιβλιογραφία Friedrich Wilhelm Nietzsche Απάντηση με Συμπερίληψη

Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο (1878-1880)

Εκδότης: Δαμιανός
Αριθμός σελίδων: 589
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Human, trop humain
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ελένη Δ. Καλκάνη (Μεταφραστής)

Χαραυγή (1881)

Εκδότης: Πανοπτικόν
Αριθμός σελίδων: 388
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Morgenrote
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)

Η χαρούμενη επιστήμη (1882)

Εκδότης: Πανοπτικόν
Αριθμός σελίδων: 242
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Die frohliche Wissenschaft
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)

Τάδε έφη Ζαρατούστρα (1885)

Εκδότης: Πανοπτικόν
Αριθμός σελίδων: 470
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Also Sprach Zarathustra
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)

Πέρα Από το Καλό και το Κακό (1886)

Εκδότης: Πανοπτικόν
Αριθμός σελίδων: 341
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Jenseits von Gut und Bose
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)

Η γενεαλογία της ηθικής (1887) ***

Εκδότης: Βάνιας
Αριθμός σελίδων: 264
Διαστάσεις: 21x14εκ. Βάρος: 483γρ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Zur Genealogie der Moral
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)

Επιπρόσθετες πληροφορίες για το συγκεκριμένο έργο:

Η "Γενεαλογία της ηθικής" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1887, ένα χρόνο μετά το "Πέρα από το καλό και το κακό" και τρία μετά το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα". Είναι το πιο συστηματικό και συγκροτημένο έργο του Νίτσε, στο οποίο προσπαθεί να δείξει, όπως λέει ο Μ. Sautet, ότι οι ηθικές και φιλοσοφικές αξίες της Δύσης, όχι μόνο συνέβαλαν στην εξασθένηση του ανθρώπου, αλλά και έφθειραν τα θεμέλια της γνώσης και των επιστημών. Με το έργο αυτό ο Νίτσε εγκαινιάζει την προσπάθειά του για μια επαναξιολόγηση όλων των αξιών, προσπάθεια που θα σταματήσει όμως με βίαιο τρόπο η τρέλα (1889).

Ο Αντίχριστος (1888)

Εκδότης: Δαμιανός
Αριθμός σελίδων: 61
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ελένη Δ. Καλκάνη (Μεταφραστής)

Το Λυκόφως των Ειδώλων (1888)

Εκδότης: Πανοπτικόν
Αριθμός σελίδων: 175
Διαστάσεις: 21x14εκ.
Τίτλος πρωτοτύπου: Gotzen - Dammerung
Γλώσσα πρωτοτύπου: Γερμανικά
Συντελεστές: Friedrich Wilhelm Nietzsche (Συγγραφέας), Ζήσης Σαρίκας (Μεταφραστής)



Υ.Γ. Είναι τα «βασικότερα» έργα του, με χρονολογική σειρά, συν κάποιες επιπρόσθετες πληροφορίες πάνω στις εκδόσεις που κυκλοφορούν.

http://www.public.gr/cat/books/greek-books/anthropology-social-sciences/philosophy/

Μπορείτε να ψάξετε στο παραπάνω λινκ ή να απευθυνθείτε στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας.
_________________
«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την Μορφέας στις Παρ Δεκ 23, 2011 6:10 pm, επεξεργάσθηκε 5 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 1:48 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Θα σε στεναχωρήσω, φίλε Μορφέα. Εδώ δεν έχεις βάλει το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" που είναι και το σημαντικότερο του έργο. Δεν έχεις βάλει επίσης το "ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο". Επειδή όμως βλέπω ότι έχεις διαβάσει Νίτσε, για πες μου, τι σού έκανε περισσότερη εντύπωση από τη φιλοσοφία του εν γένει και ποιο βιβλίο βρήκες περισσότερο ενδιαφέρον;
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Μορφέας
Λέκτωρ


Εγγραφή: 15 Δεκ 2011
Δημοσιεύσεις: 34
Τόπος: Γερμανία,Βερολίνο

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 2:52 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Καλησπέρα. Επειδή οι πληροφορίες, περνάνε πρώτα από το Microsoft Word, καμιά φορά μένουν εκεί στάσιμες! Συγγνώμη για την απροσεξία μου. Για το έργο : Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο , δεν γνωρίζω την ημερομηνία συγγραφής του. Αν είστε σίγουρος ότι μπορείτε να μου δώσετε αυτήν την πολύτιμη πληροφορία, στείλτε μου ένα π.μ., για να κάνω την κατάλληλη επεξεργασία.

Γενικότερα, ο Νίτσε, υπήρξε ένα «επαναστατικό» και πρωτοποριακό πνεύμα. Μίλησε για τους πάντες και τα πάντα. Υπήρξε δριμύτατος επικριτής των κατεστημένων σκέψεων. Και κατά επέκταση, στην καθομιλουμένη, «δεν τον κράταγε τίποτα».

Το έργο του : έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα, μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. Αν και ο ίδιος έχει πει «Αυτό που κάνουμε δεν το καταλαβαίνουν ποτέ, μα μονάχα το επαινούν ή το κατηγορούν». Αλλά φυσικά, η αρέσκεια δεν ταυτίζεται με την κατανόηση.

Περισσότερο, όμως, «λάτρεψα» το : Η γενεαλογία της ηθικής. Είναι κυριολεκτικά μια βόμβα στο «κατεστημένο» εκείνης της εποχής (με την ευρύτερη έννοια).

Ελπίζω να σας κάλυψα.

«Μεγαλύτερη επέκταση δεν μου επιτρέπετε να κάνω , λόγο της περασμένης ώρας».
Όποτε έχετε όρεξη για συζήτηση, εγώ θα είμαι εδώ. Να είστε καλά!
_________________
«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 6:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αγαπητέ Μορφέα,

Το ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο εκδόθηκε σε τρεις συνέχειες, από το 1878 έως και το 1880. Πρόκειται για την πραγματική έναρξη της ώριμης φιλοσοφίας του Νίτσε, αν και αυτή είχε ήδη αρχίσει από τους "ανεπίκαιρους στοχασμούς."

Άρα για να συμπληρώσουμε τη λίστα σου έχουμε και λέμε:

1. Γέννηση της τραγωδίας

Πρώτο βιβλίο του Νίτσε που πρωτοεκδόθηκε το 1872 με τίτλο: "Η γέννηση της τραγωδίας από το πνεύμα της μουσικής" και επαναδημοσιεύτηκε το 1886 με τίτλο: "Η γέννηαη της τραγωδίας". Στην αρχή του βιβλίου προστέθηκε ένα κείμενο του Νίτσε με τίτλο: "Απόπειρα για μια αυτοκριτική".

Αυτό το πρώτο βιβλίο είναι σημαντικό διότι δείχνει εμφανώς τις επιρροές του Νίτσε που τότε ήταν οι εξής τρεις βασικές: Οι Έλληνες, ο Βάγκνερ και ο Σοπενάουερ. Το "απόπειρα για μια αυτοκριτική" έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, αφού εκεί ο Νίτσε εξηγεί τον άγουρο τρόπο σκέψης και για το για ποια πράγματα έχει μετανιώσει. Πολύ διαφωτιστικό.

2. "Ανεπίκαιροι (Παράκαιροι) στοχασμοί" 1,2,3,4. Αυτοί δημοσιεύονται, οι μεν δύο πρώτοι το 1873, ο τρίτος το 1874 και ο τέταρτος το 1876, που μάλιστα φέρει τον τίτλο: ο Βάγκνερ στο Μπάιροϊτ. (Για όσους δεν γνωρίζουν, στο Μπάιροϊτ είχε εγκαινιαστεί το 1876 ένα μεγαλοπρεπές θέατρο που από το θάνατο του Βάγκνερ και μετά φιλοξενεί αποκλειστικά όπερες του Βάγκνερ). Σ' αυτό λοιπόν τον τέταρτο "στοχασμό" του, ο Νίτσε εκδηλώνει τις επιφυλάξεις του για το Βάγκνερ και τις εθνικιστικές τάσεις του τελευταίου ενόψει του σχηματισμού του Ράιχ, διαχωρίζοντας πλήρως τη θέση του. Αυτό αργότερα θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το Νίτσε αναφορικά με την εκδοτική του δραστηριότητα.

3. Το ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο δημοσιεύεται σε τρεις συνέχειες από το 1878 έως το 1880.

4. το 1888 ο Νίτσε γράφει επίσης τα "Περίπτωση Βάγκνερ", Νίτσε εναντίον Βάγκνερ", καθώς και το αυτοβιογραφικό έργο "Ιδε ο άνθρωπος", όπου μπορουμε να βρούμε σημαντικές πληροφορίες σχετικά με καίριες πτυχές της φιλοσοφίας του μεγάλου στοχαστή...


Φίλε Μορφέα, σχετικά με τη "Γενεαλογία της ηθικής" έχεις δίκιο.Πρόκειται για το πιο δομημένο και λιγότερο "αφηρημένο" έργο του συγγραφέα.

θα τα πούμε παρακάτω
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Μορφέας
Λέκτωρ


Εγγραφή: 15 Δεκ 2011
Δημοσιεύσεις: 34
Τόπος: Γερμανία,Βερολίνο

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 6:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αν γνωρίζετε την γερμανική γλώσσα, θα σας συνιστούσα να μην διαβάζετε τις μεταφράσεις που κυκλοφορούν στην Ελληνική. Και πιστεύω πως θα άξιζε τον κόπο, να ξανά διαβάστε κάποιο έργο του! ( Φυσικά με την προϋπόθεση ότι γνωρίζετε τη γλώσσα του συγγραφέα)

Υ.Γ. Ευχαριστώ για τις προσθήκες!
_________________
«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 6:54 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Είναι πολύ καλό που κατέχεις τη γερμανική γλώσσα, αγαπητέ Μορφέα.

Παρόλα αυτά, οι μεταφράσεις που έχει κάνει ο Ζήσης Σαρίκας, τόσο για τις "Νησίδες" όσο και για την "Εκδοτική Θεσσαλονίκης" είναι πολύ καλές και εμπεριστατωμένες. Άλλος έξοχος μεταφραστής είναι ο Άρης Δικταίος για τις εκδόσεις Δωδώνη. Τις εκδόσεις που αναφέρεις δεν τις έχω υπόψη μου. Θα επανέλθω αργότερα για να πάμε βαθύτερα στη φιλοσοφία του συγγραφέα
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 8:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μια διόρθωση. Αν είναι να διαβάσεις Νίτσε από τις εκδόσεις Δαμιανός (και γενικότερα απ' αυτές τις εκδόσεις) μην διαβάσεις καλύτερα καθόλου.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Μορφέας
Λέκτωρ


Εγγραφή: 15 Δεκ 2011
Δημοσιεύσεις: 34
Τόπος: Γερμανία,Βερολίνο

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 8:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

opyrgos έγραψε:
Μια διόρθωση. Αν είναι να διαβάσεις Νίτσε από τις εκδόσεις Δαμιανός (και γενικότερα απ' αυτές τις εκδόσεις) μην διαβάσεις καλύτερα καθόλου.


Μια πρόταση είναι. Δεν είμαι γνώστης των συγκεκριμένων εκδόσεων. Αυτά τα οποία έχω διαβάσει, είναι κατά κόρον ξενόγλωσσα. Έτσι, δεν έχω προσωπική πείρα. Θα με βοηθούσατε πολύ, αν γράφατε την προσωπική σας εμπειρία, πάνω στο θέμα των εκδόσεων. Είναι μια προσπάθεια να κατατοπίσουμε τους νέους αναγνώστες, όσο τον δυνατόν καλύτερα. Ο καθένας μπορεί να κάνει την προσθήκη, που θεωρεί απαραίτητη.
_________________
«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 23, 2011 9:18 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Aυτό που λες είναι πολύ σημαντικό. Το καλύτερο είναι φυσικά να μπορείς να διαβάσεις τα έργα στο πρωτότυπο, αλλά αν δεν μπορείς, είναι καλύτερα να μην τα διαβάσεις καθόλου σε κάποιες ελληνικές εκδόσεις.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 24, 2011 2:03 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Το να διεισδύσει κανείς στη φιλοσοφία του Φρειδερίκου Νίτσε δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα δύσκολο και επικίνδυνα αποπροσανατολιστικό, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλάνης και των λανθασμένων συμπερασμάτων. Ένα θαρραλέο κοίταγμα πίσω από τις λέξεις των αφορισμών του Νίτσε δεν είναι συνηγορία των «ακραίων» θέσεών του αλλά ερμηνεία των λεγομένων του. Θέματα όπως ο οίκτος, το ασκητικό ιδανικό, ο εκ καταγωγής καλός και κακός, ο μηδενισμός μπορεί να οδηγήσουν έναν μη έμπειρο αναγνώστη σε εσφαλμένες διαπιστώσεις.

Ας πάρουμε όμως μια πτυχή της θεματικής του συγγραφέα: την κατακεραύνωση του οίκτου. Αυτή η θεματική αναπτύσσεται διεξοδικά στον «Αντίχριστο» και αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, αφού ο οίκτος αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αξιακές συνιστώσες της χριστιανικής ιδεολογίας. Κατά το Νίτσε, το να νιώθει κανείς ευσπλαχνία αποδυναμώνει, μεταδίδοντας τον πόνο που νιώθει κανείς και στον περίγυρό του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: Ο οίκτος παρουσιάζεται ως η κατεξοχήν αρετή. Η αρετή των αρετών. Μολονότι όμως παρουσιάζεται ως τέτοια, η ευσπλαχνία υποδηλώνει με κάθε ευκαιρία πως αυτό που προσφέρει είναι το μηδέν. Αυτή τη διαπίστωση ο συγγραφέας την εξάγει από την παρατήρηση πως ο οίκτος ως πρακτική, στην ουσία, διατηρεί ό, τι είναι έτοιμο να φύγει από τη ζωή, ό, τι είναι ώριμο, άρρωστο και παλιό. Μ αυτό όμως τον τρόπο δεν επιλέγεται αυτό που πραγματικά προάγει τη ζωή, αυτό που επιβεβαιώνει τη ζωή, το σφριγηλό, το νέο, το δυνατό. Αντίθετα επιβιώνει και συντηρείται αυτό που απλά καθυστερεί το γίγνεσθαι, αυτό που πλέον δεν έχει να προσφέρει τίποτα.

Θα μπορούσα για λόγους κατανόησης να επεκταθώ κι άλλο και στο ίδιο αλλά και σ’ άλλα έργα του Νίτσε, μιας και η θεματική αυτή διαπνέει εν γένει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλο το έργο του. Όμως χάριν συντομίας δεν το κάνω. Ελπίζω να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.

Αγαπητέ Μορφέα,

Ποια η γνώμη για τα όσα ειπώθηκαν;
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 24, 2011 8:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Idea

Και το πρωτογενες δικαιωμα του ανθρωπου στη ζωη ;
Ποιος θα αποφασισει για το αν θα ζησει καποιος ή οχι ;
Ποιος θα αποφασισει για το αν μπορω ή οχι να δειξω οικτο ;
Ποιος θα αποφασισει αν εγω θελω να μεινω ή να φυγω απο τη ζωη, αν εγω θελω ή δεν θελω να βοηθησω καποιον να ζησει αν το θελει ;

Η παραμονη και στηριξη ( και υποστηριξη ) της παραμονης του ισχυροτερου στη ζωη, θυμιζει το νομο της ζουγκλας και παραπεμπει στους αρχαιους Σπαρτιατες και τον Καιαδα !

Για αυτο που ειναι ο ανθρωπος δεν ευθυνεται ο ιδιος, αλλά το DΝΑ του
Και αυτο δεν το επιλεγει καποιος
Του προσφερεται

Αν το DΝΑ πασχει θεραπευσε το !!!



ΕΝΟΤΗΤΑΤΩΝΠΑΝΤΩΝ

ΟΝ ΕΣΤΙ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ

ΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ : Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΑΜΑΣ ΠΟΛΥΕΔΡΟΣ
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Μορφέας
Λέκτωρ


Εγγραφή: 15 Δεκ 2011
Δημοσιεύσεις: 34
Τόπος: Γερμανία,Βερολίνο

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 24, 2011 11:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε:
Το να διεισδύσει κανείς στη φιλοσοφία του Φρειδερίκου Νίτσε δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα δύσκολο και επικίνδυνα αποπροσανατολιστικό, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος της πλάνης και των λανθασμένων συμπερασμάτων. Ένα θαρραλέο κοίταγμα πίσω από τις λέξεις των αφορισμών του Νίτσε δεν είναι συνηγορία των «ακραίων» θέσεών του αλλά ερμηνεία των λεγομένων του. Θέματα όπως ο οίκτος, το ασκητικό ιδανικό, ο εκ καταγωγής καλός και κακός, ο μηδενισμός μπορεί να οδηγήσουν έναν μη έμπειρο αναγνώστη σε εσφαλμένες διαπιστώσεις.

Ας πάρουμε όμως μια πτυχή της θεματικής του συγγραφέα: την κατακεραύνωση του οίκτου. Αυτή η θεματική αναπτύσσεται διεξοδικά στον «Αντίχριστο» και αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, αφού ο οίκτος αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αξιακές συνιστώσες της χριστιανικής ιδεολογίας. Κατά το Νίτσε, το να νιώθει κανείς ευσπλαχνία αποδυναμώνει, μεταδίδοντας τον πόνο που νιώθει κανείς και στον περίγυρό του. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό: Ο οίκτος παρουσιάζεται ως η κατεξοχήν αρετή. Η αρετή των αρετών. Μολονότι όμως παρουσιάζεται ως τέτοια, η ευσπλαχνία υποδηλώνει με κάθε ευκαιρία πως αυτό που προσφέρει είναι το μηδέν. Αυτή τη διαπίστωση ο συγγραφέας την εξάγει από την παρατήρηση πως ο οίκτος ως πρακτική, στην ουσία, διατηρεί ό, τι είναι έτοιμο να φύγει από τη ζωή, ό, τι είναι ώριμο, άρρωστο και παλιό. Μ αυτό όμως τον τρόπο δεν επιλέγεται αυτό που πραγματικά προάγει τη ζωή, αυτό που επιβεβαιώνει τη ζωή, το σφριγηλό, το νέο, το δυνατό. Αντίθετα επιβιώνει και συντηρείται αυτό που απλά καθυστερεί το γίγνεσθαι, αυτό που πλέον δεν έχει να προσφέρει τίποτα.

Θα μπορούσα για λόγους κατανόησης να επεκταθώ κι άλλο και στο ίδιο αλλά και σ’ άλλα έργα του Νίτσε, μιας και η θεματική αυτή διαπνέει εν γένει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλο το έργο του. Όμως χάριν συντομίας δεν το κάνω. Ελπίζω να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις.

Αγαπητέ Μορφέα,

Ποια η γνώμη για τα όσα ειπώθηκαν;



Ας αρχίσουμε από την σημασία του όρου «οίκτος». Οίκτος είναι το συναίσθημα της συμπάθειας για κάποιον που βρίσκεται σε πάσχουσα ή δυσάρεστη κατάσταση. Αυτή η συμπάθεια προτρέπει τον εκάστοτε «εθελοντή» που παρέχει βοήθεια στον πάσχοντα, να περιέλθει και ο ίδιος στην ίδια κατάσταση. Άρα, η ευσπλαχνία παίζει καταιγιστικό ρόλο στην ανάμιξη του πόνου των δυο ή περισσοτέρων ανθρώπων.

Συμπέρασμα: Η ευσπλαχνία απεικονίζει το μοναδικό πηγάδι του χωριού, που το νερό του περιέχει «δηλητήριο» .

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, ο οίκτος είναι απλός η επιμήκυνση του χρόνου ζωής και η διατήρηση του πάσχοντα στην ζωή του.

Ο καθένας μπορεί να επιλέξει αυτό που πραγματικά επιθυμεί!

Να δεχτεί τη λύπηση και κατ’ επέκταση την «μηδενική» στήριξη
Να συνεχίσει την ατομική προσπάθεια για την επιβίωση
Να τερματίσει την ζωή του

Οι επιλογές ανοίγονται μπροστά του. Και είναι υποχρεωμένος να αδράξει έστω και μια από αυτές.

Η εμβάθυνση της φιλοσοφίας και η προσπάθεια κατανόησής της είναι απλός η διαδρομή του καθενός, που στόχο έχει την δημιουργία των δικών του φιλοσοφικών συμπερασμάτων.

«Μια υπέρβαση της ανθρώπινης ύπαρξής του»
_________________
«Αυτοί που μελέτησαν προσεκτικά τον τρόπο διακυβέρνησης των ανθρώπων, πρέπει να έχουν πεισθεί ότι πως η τύχη των εθνών εξαρτάται από την εκπαίδευση των νέων.» Αριστοτέλης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 25, 2011 10:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Εντούτοις, πρέπει να σκεφτούμε: Αυτό εννοούσε ο Νίτσε; Αυτό ήθελε ο Νίτσε; όπως για παράδειγμα το αναφέρει ο Καζαντζάκης στο έργο του με έναν Νίτσε να "βλέπει" τους Παγκοσμίους πολέμους και τα αποτελέσματά τους και να ερωτάται από τον συγγραφέα του "Αναφορά στον Γκρέκο" : Αυτό ήθελες; Και να απαντάει ο φιλόσοσοφος με σταθερότητα και σίγουριά. Ναι! Αυτό ήθελα!

Θέλουμε λοιπόν μια φιλοσοφία ενάντια στη συμπονοια στους αστέγους για παράδειγμα; Ενάντια σ' ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε; Ενάντια στον αδύναμο που καταπιέζεται;

Μορφέα, έχεις δίκιο. Διαβάζοντας ο καθένας τη φιλοσοφία εν γένει, φθάνει στα δικά του προσωπικά συμπεράσματα.

Και τα δικά μου συμπεράσματα σχετικά με το Νίτσε δεν είναι τα προαναφερθέντα. Τι όμως έχω συμπεράνει και πού έχω καταλήξει χετικά με τον "οίκτο" του "Αντιχρίστου", θα το εκθέσω σε επόμενο post.
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Δάκης Μαυροφρείδης
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2007
Δημοσιεύσεις: 2627
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 30, 2011 12:12 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ξαναγυρνώντας στην ιδέα του οίκτου που όπως είπαμε αναπτύσσεται διεξοδικά στο έργο του Νίτσε "Αντίχριστος", ο οίκτος παρουσιάζεται από τη χριστιανική θρησκεία ως η αρετή των αρετών. Μολονότι τα κείμενα του Νίτσε είναι πράγματι πολύ σκληρά σε σχέση με το θέμα, είναι συγχρόνως ανεπίδεκτα ευκόλων ερμηνειών και συμπερασμάτων. Για να αντίληφθούμε την αναφορά αυτή του Νίτσε, θα πρέπει να την εντάξουμε σε ένα γενικότερο πλαίσιο ιδεολογικής προσέγγισης των πραγμάτων.

Κατά τη Νιτσεϊκή φιλοσοφία, ολόκληρο το οικοδόμημα που ονομάζεται χριστιανιμός πάσχει. Διότι είναι ένα αξιακό σύστημα που έχει καταφέρει να αναποδογυρίσει όλες τις θεμελειώδεις δομές της ανθρώπινης πραγματικότητας, εξυψώνοντας τάσεις και συμπεριφορές οι οποίες έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το φαινόμενο που καλούμε ζωή με τον τρόπο που πραγματώνεται στον άνθρωπο.

Μερικά παραδείγματα είναι τα παρακάτω:

1. Η πίστη σε μια ζωή μετα θάνατο (την πραγματική κατάσταση του ανθρώπου) αυτομάτως ακυρώνει την εδώ ζωή και τη σημασία της, παρουσιάζοντας την ως μια απλή μετάβααση στο επέκεινα.

2. Η ουσιαστική δαιμονοποίηση απολαύσεων όπως για παράδειγμα ο σαρκικός έρωτας και αντιστοίχως η εξύψωση, στον κολοφώνα της ύπαρξης, του ασκητικού ιδανικού (βλ. γενεαλογία της ηθικής, τρίτη πραγματεία) συνιστούν καίρια σημεία της παρουσίασης αυτού του κόσμου ως μη αληθινού και απαγορευμένου.

3. Η εξύψωση του αδύναμου τύπου ανθρώπου σε πρότυπο προς μίμηση και η ταυτόχρονη καταδίκη του δυνατού τύπου ανθρώπου, αυτού που πραγματώνεται μέσα από τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό γίνεται έκδηλο από προτάσεις "οι τελευταίοι έσονται πρώτοι", δείχνοντας καταφανώς το δρόμο και το προτιμώμενο πρότυπο. Η τελευταία αυτή αιχμή του δόρατος της χριτιανικής διείσδυσης στον τότε γνωστό κόσμο αναποδογύρισε όλα τα γνωστά πρότυπα (βλ. καλός κ αγαθός), φέρνοντας στην πρώτη γραμμή τον ανήμπορο, τον αδύναμο, το νωθρό, το μηδενιστικό και μετατρέποντάς τον όπως ειπώθηκε σε παράδειγμα προς μίμηση. (Υπόψιν ότι η παραπάνω διαπίστωση είναι και μια από τις πιο ουσιατικές αιτίες εξάπλωσης της χριστιανικής θρησκείας ανά τον κόσμο.


Η εξιδανίκευση του οίκτου λοιπόν και η τοποθέτησή του ως κινητήριου μοχλού της μεθοδευμένης αντικατάστασης, ως αξίας, του αδύνατου και του ανήμπορου στη θέση αυτού που επιβεβαιώνει τη ζωή μέσα από την πραγμάτωση του εαυτού του, είναι και η βασική κριτική που ασκεί ο Νίτσε σ' αυτό το μέρος του αξιακού συστήματος της χριστιανικής ιδεολογίας.
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 30, 2011 1:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Να συμπληρώσω ότι αυτή η ταπεινότητα εκρήγνυται τόσο πιο εύκολα και καταστρέφει ακόμα και τον εαυτό της όσο πιο δύσκολα η αυτογνωσία δημιουργεί το ανθρώπινο ήθος.Πολύ χρήσιμα συναισθήματα για το υπερσύστημα.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ξένα έργα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
Σελίδα 1 από 2

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center