Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
Ζωή Λέκτωρ
Εγγραφή: 25 Αύγ 2005 Δημοσιεύσεις: 39 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 25, 2005 12:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΗ.ΑΚΜΑΖΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ...
ΕΙΝΑΙ Η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ...ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΑΓΧΟΥΣ. _________________ dark alleys of chaos... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 25, 2005 1:01 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Σε ρώτησε κανείς αν θες να υπάρχεις ως παραβολή;Εμένα,πάντως,μ' αρέσουν οι υπερβολές,είναι αφύσικο; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
dim mam Πρύτανης
Εγγραφή: 19 Ιούν 2005 Δημοσιεύσεις: 1711 Τόπος: καλαματα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 25, 2005 3:46 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ζωή έγραψε: | Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΗ.ΑΚΜΑΖΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΠΑΡΑΚΜΗ...
ΕΙΝΑΙ Η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ...ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΑΓΧΟΥΣ. |
Φιλη Ζωη συμφωνω με την αναφορα σου περι παραβολικης φυσης του ανθρωπου.Τι βγαζουμε ομως απο αυτο;.Aγχος και φοβος -λογικα-σε τετοιες περιπτωσεις υπαρχει οταν δεν γνωριζουμε τον σκοπο για τον οποιο τα πραγματα γινονται.Ετσι βλεπουμε πως οι ηλικιες δεν σημαινουν τιποτε αλλο παρα...εμπειριες.π.χ Εγω ειμαι 18 ετων.Αυτο σημαινει πως εχω εμπειριες(στις οποιες βεβαια πρεπει να εχω ατομικη βουληση) για 18 ετη ζωης.Καποιος αλλος ειναι για παραδειγμα 50 ετων.Αυτο σημαινει 50 ετη εμπειριων περισσοτερης κρισης κλπ(λογικα παντα μιλαμε).Ετσι βλεπουμε πως καθε αρχη εχει και ενα σταδιακο τελος που λειτουργει ως σταδιακη ολοκληρωση.Φιλε Νεοφωτιστε Ιωαννη μπορεις εαν σου ειναι ευκολο να αναλυσεις λιγο την αποψη σου; _________________ ''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 26, 2005 11:46 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δεν είναι αφύσικο να νιώθεις φόβο για τα γηρατειά.Ο καθένας, αν μπορούσε, θα ήθελε να τα αποφύγει.Ο καθένας,αν μπορούσε,θα ήθελε να είναι αθάνατος.Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρούμε ένα νόημα για το οποίο ο θάνατος δε θα είχε τόση αξία,για το οποίο δηλαδή να μπορείς να θυσιαστείς.'Οχι από μαζοχισμό ή μισανθρωπία αλλά από αγάπη.Έτσι η ζωή από παραβολή θα μοιάζει περισσότερο με υπερβολή,μια καμπύλη που το κατώτατο σημείο της δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή-αφορμή να έχει νόημα η ζωή. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
dim mam Πρύτανης
Εγγραφή: 19 Ιούν 2005 Δημοσιεύσεις: 1711 Τόπος: καλαματα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 26, 2005 7:58 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Καταλαβα πληρως το σκεπτικο σου φιλε Νεοφωτιστε Ιωαννη.Σε ευχαριστω για την διευκρινηση . _________________ ''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Vaggos Πρύτανης
Εγγραφή: 16 Φεβ 2004 Δημοσιεύσεις: 481 Τόπος: Νάξος
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Αύγ 29, 2005 11:24 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Αχ τα νιάτα να γνώριζαν και τα γηρατειά να μπορούσαν. _________________ Η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική. Αυτός που αγαπά, και να ελπίζει ξέρει, όλη τη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει.
Παραδοσιακή Μουσική | Ελλάδα |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
nicole Πρύτανης
Εγγραφή: 05 Ιούλ 2005 Δημοσιεύσεις: 191 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Σεπ 02, 2005 10:28 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να βρούμε ένα νόημα για το οποίο ο θάνατος δε θα είχε τόση αξία,για το οποίο δηλαδή να μπορείς να θυσιαστείς.'Οχι από μαζοχισμό ή μισανθρωπία αλλά από αγάπη.Έτσι η ζωή από παραβολή θα μοιάζει περισσότερο με υπερβολή,μια καμπύλη που το κατώτατο σημείο της δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή-αφορμή να έχει νόημα η ζωή. |
"...να βρούμε ένα νόημα για το οποίο ο θάνατος δε θα χε τόση αξία..."
Γνώμη μου είναι ότι το νόημα αυτό βρίσκεται στην περίπτωση του Σωκράτη. Ο Σωκράτης ήπιε το κώνιο γιατί πίστευε πως αν δεν το έπινε αλλά έφευγε με τους μαθητές του τότε θα χε προδώσει τα "πιστεύω" του, τις θεωρίες του, τις αντιλήψεις του, τα ιδανικά του, τις αξίες του...θα χε προδώσει τον ίδιο του τον εαυτό...Με το που ήπιε τελικά το κώνιο ήταν σαν να "σφράγισε", κατα κάποιο τρόπο, την προσωπικότητά του...Πόσο μηδαμινός λέτε λοιπόν να του φαινόταν του Σωκράτη ο θάνατος μπροστά στις πεποιθήσεις του...???
Και πόσο μηδαμινή θα φαινόταν η ζωή αν δεν υπήρχε ένα τέλος???
Καθετί ωραίο πρέπει να χει ένα τέλος (έτσι ώστε να διατηρεί την ομορφιά του αλλά και την αξία της ομορφιάς του και της ύπαρξης του...).
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|