orgone_accumulator Αντιπρύτανης
Εγγραφή: 09 Ιούλ 2005 Δημοσιεύσεις: 81
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 20, 2005 1:49 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ρεαλιστικα μονο ενα μικρο βημα προοδου μπορει να γινει στην ηθικη φυση του ανθρωπου.Βασικη προυποθεση ειναι η αφομοιωση της ασυνειδητης φυσης μας που αποτελει ενα ηφαιστειο απο απανθρωπες δυναμεις και αντισταθμιζεται στη συνειδητη.Η αφομοιωση της ομως ειναι δυνατη απο πολυ λιγους που διαθετουν την απαιτουμενη αντιληψη και ηθικη κατανοηση.Ο ανθρωπος δειχνει δειλος εστω να προσπαθησει να κατανοησει και να χειριστει τις "σκιες" του και το αισθημα της αδυναμιας του και της ανυπαρξιας του τον καθιστα ευκολο θυμα της ομαδικης ψυχολογιας.
Το πιο βασικο και βατο πεδιο βελτιωσης ειναι η οικονομια οπως ανεφερε ο bugman.Ετσι ισως ερθει ως ενα βαθμο και η ηθικη βελτιωση.Οφθαλμοφανες παραδειγμα της συβολης της υπαρχουσας οικονομιας στην ηθικη παρακμη ειναι η συγκεντρωση στα μεγαλα αστικα κεντρα που φερνει μια ομαδικη ψυχολογια εξαρτησης κι εχει δημιουργησει ενα ατομο ανασφαλες,ασταθες και φοβισμενο ενω οπως γνωριζουμε η ηθικη σταθμη μιας κοινωνιας ειναι αντιστροφως αναλογη με το μεγεθος της.Παραλληλα απ'το κρατος περναει η αντιληψη οτι το καθε τι επιθυμητο προερχεται απο "ψηλα" κι ετσι το αισθημα ατομκης ευθυνης δινει τη θεση του σ'ενα αρρωστο αισθημα καθηκοντος.
Η αρρωστημενη κοινωνικη ψυχοπαθολογια εχει τις βασεις της στο ατομο.Ετσι το εθνικο πνευμα επιπολαιοτητας και βολεματος θα παραμενει οσο ο πολιτης βλεπει το κρατος σαν αφεντικο κι οχι ως οργανο του και δε συνειδητοποιει οτι ο ιδιος φτιαχνει τη μοιρα του.Και βεβαια οσο ειναι τυφλα προσαρμοσμενος στο περιβαλλον του και η μεγαλυτερη ατιμια της ομαδας που ανηκει δε θα τον πειραξει αφου αφομοιωνεται τη συλλογικη πεποιθηση της υψηλης ηθικης σταθμης της ομαδας του,το φαινομενο αυτο παρατηρειται κυριως σε θρησκευτικες και πολιτικες οργανωσεις..Ετσι εμφανιζεται ο συλλογικος ανθρωπος που εχει υποσκελισει την ατομικη αξια κι ετσι ειναι αδυνατη καθε ανθρωπινη επιτευξη καθως αυτη προυποθετει την υπαρξη του αισθηματος της ατομικης ευθυνης. |
|