-Tι είμαστε; που πάμε;-

[dim mam]

Οταν ο Paul Gauguin διατυπωσε τα δυο συγκεκριμενα ερωτηματα, σιγουρα διχως αναλυσεις επι αναλυσεων εθεσε στην επιφανεια το μεγαλυτερο(και ισως τρομακτικοτερο) υπαρξιακο ζητημα. Ο ανθρωπος αντιλαμβανεται σε μια στιγμη ανθρωπολογικου οιστρου την αγνοια μεσα στην οποια ζει και αναζητα το πραγματικο νοημα.Μοιαζει σιγουρα με μια γυμνη κραυγη βοηθειας, απαλλαγμενη απο τις μασκες της καθημερινοτητας.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Mάλλον ιστορικό είναι το θέμα,αφού δεν είμαστε κάτι συγκεκριμένο αλλά γινόμαστε αυτό που θέλουμε ή δε θέλουμε,με βάση κάποιες προσωπικές και ιστορικές δυνατότητες.

[dim mam]

Κατα την αποψη αυτη ο ανθρωπος γεννιεται το κενο ερμαριο του Τζον Λοκ και στην συνεχεια γεμιζει το κενο του με τις διαφορες επιλογες.Εντουτοις θεωρω πως ως ανθρωποι ισως να κρυβουμε και κατι περισσοτερο απο το κενο καθως συνεχιζουμε στην ζωη ενω μας διακατεχει η τρομακτικοτερη γνωση... αυτη του θανατου, της επιστροφης στην ανυπαρξια.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Δε συμφωνώ με τους εμπειριστές,αφού γεννιόμαστε με γνωστικά σχήματα τα οποία οριοθετούν την εμπειρία (βλ. Καντ),π.χ.λογικές αρχές,χώρος,χρόνος κ.λπ.Αυτά μορφοποιούν την εμπειρία,το περιεχόμενό της,όμως,εναπόκειται στην ελεύθερη δράση και νοηματοδότηση που δίνουμε στα γεγονότα.Υπάρχουν συνθήκες που δεν εξαρτώνται απ' τη θέλησή μας(φύλο,έθνος,τάξη,ταλέντα,γνωριμίες,ιστορική περίοδος κ.λπ.),μας επηρεάζουν,όμως,όχι μονόδρομα αλλά σύμφωνα με τις αποφάσεις που εμείς οι ίδιοι πήραμε για το νόημά τους.Κι αυτό είναι η ελευθερία μας,η οποία διαπραγματεύεται και το νόημα που θα δώσουμε στο θάνατο.

[dim mam]

Οσον αφορα τα γνωστικα σχηματα τα οποια και ανεφερες ποιος ειναι εκεινος που τα τοποθετει μεσα μας, εαν απορριψουμε την εννοια μιας μεταφυσικης δυναμης(Θεος...);
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[Toni]

Είμαστε ζωντανοί οργανισμοί και πάμε προς τον θάνατο.

Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.Πέρα από κάθε μεταφυσική έννοια και πέρα από κάθε ψέμα.
Από εκεί και μετά ο καθένας καθορίζει την πορεία του προς τα εκεί.Κι αυτό γιατί τυγχάνει να έχουμε λίγο περισσότερο μυαλό από τους άλλους οργανισμούς, αν και σ'αυτό διατηρώ τις αμφιβολίες μου.
_________________
Η φωνή της αληθινής ομορφιάς ηχεί πολύ σιγά και διεισδύει μόνο στα πιο ευαίσθητα αφτιά.

Νίτσε Φρίντριχ
(1844 - 1900)

[dim mam]

Ας αναφερω κατι(αναμενω και την αποψη σου).Αναρωτιεμαι αν ο θανατος ειναι δημιουργημα του ανθρωπου.Εαν δημιουργουσαμε εναν ανθρωπο που ποτε στην ζωη του δεν θα ακουγε τιποτα για τον θανατο και την ανυπαρξια,αραγε θα ειχε τασεις επιστροφης προς τα εκει;(με τους φοβους κ.α.).Μηπως τελικα βαδιζουμε στον θανατο επειδη το εχουμε εκλαβει ως δεδομενη αληθεια.Μηπως μονοι μας προγραμματιζομαστε να πεθανουμε ενω στην ουσια μπορουμε να πεισθουμε για κατι αλλο;Μπορει ο θανατος να ειναι το μεγαλυτερο ασυνειδητο πειραμα αυθυποβολης;
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[Toni]

Πιστεύω πως απο τη στιγμή που γεννιεται ο άνθρωπος έχει μέσα του την ΝΟΗΤΙΚΗ αντίληψη του θανάτου.Εφόσον υπάρχει ζωή θα υπάρχει και θάνατος.Άς μην του αναφέρουμε τίποτα για τον θάνατο θα τον συναντήσει σε όλες τις πτυχές της ζωής.Είναι η φυσική εξέλιξη.Μπαίνεις στο παιχνίδι και παίζεις με τους όρους της φύσης.

Τώρα αν φτιάξουμε υποθετικά έναν 'ανθρωπο και από μικρό τον κλέισουμε στην "απομόνωση" μη λεγοντάς του το παραμικρό για τον θάνατο τότε θα τον βιώσει στην χειρότερη μορφή του διότι δεν θα έχει γνωρίσει την ζωή.

Θανατος:Δυσκολο θέμα διότι δεν ξέρουμε παρα ελάχιστα για εκείνον΄.Ίσως είναι το μόνο πράγμα στη ζωή που φοβόμαστε τόσο πολύ χωρίς να γνωρίζουμε καν τι είναι.
_________________
Η φωνή της αληθινής ομορφιάς ηχεί πολύ σιγά και διεισδύει μόνο στα πιο ευαίσθητα αφτιά.

Νίτσε Φρίντριχ
(1844 - 1900)

[dim mam]

Πραγματι φιλε Toni ο θανατος ειναι μια περιοχη που γνωριζουμε ελαχιστα.Εξακολουθω ομως να προβληματιζομαι.Μου παρουσιαζεται λιγο ματαιο και ισως παραξενο να δημιουργειται μια ζωη μονο και μονο για να πεθανει.Μηπως η φυση πειραματιζεται μαζι μας;
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Ναι,είναι παράλογο και τραγικό αλλά μην ξεχνάμε πως είναι το τίμημα να νιώθεις ελεύθερος , μοναδικός και κάποιες φορές ευτυχισμένος.Αν ήμασταν αθάνατοι,πιστεύεις πως δε θα υπήρχε ο φόβος του θανάτου;

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[dim mam]

Ο φοβος οπως σωστα ειπες λειτουργει μια απο τις λιγες φορες θετικα πειθοντας τον ανθρωπο να ζει συνεχως(δεν το ειχα σκεφθει απο αυτη την σκοπια).Τελικα ισως ο θανατος ή ο φοβος του να λειτουργει ως η ψυχολογικη εννοια της αγωνιας του Κικεργκροντ(εαν δεν κανω λαθος) κατα την οποια το ατομο αντιλαμβανεται πραγματικα την κατασταση στην οποια βρισκεται πετωντας τις μασκες του ψευδους.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[dim mam]

Οσον αφορα το ζητημα των ζωων.Θεωρω πως αν και τα ζωα δεν εχουν την δικη μας συνειδηση του τελους, εντουτοις γνωριζουν την εννοια του θανατου εμπειρικα.Τον συναντουν στην καθημερινη τους ζωης ή ακομα και τον διαπραττουν.Ετσι γνωριζουν εστω και υποσυνειδητα πως καποτε θα βρεθουν σε καποια παρομοια κατασταση.Βεβαια δεν γνωριζω για τους αλλους ζωντανους οργανισμους(φυτα...)
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[nicole]