Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ VS ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΥ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟΥ ΙΔΕΑΛΙΣΜΟΥ
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 14, 2018 9:03 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ιδεαλιστικό σημαίνει μη αντικειμενικό;
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 14, 2018 11:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αν με το σημαίνει εννοείς κατ' ανάγκην, όχι. Απλώς ο ιδεαλισμός στρώνει το χαλί στον υποκειμενισμό.

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο Πλ. επικαλείται μύθους, γι' αυτό επιμένω, και με ενδιαφέρει το πώς εσύ ερμηνεύεις αυτό. Ποια είναι η σχέση φιλοσοφίας και μυθολογίας, ή ποια μπορεί να είναι.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 15, 2018 8:04 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αφού,λοιπόν,ιδεαλιστικό μπορεί να σημαίνει και αντικειμενικό (αντικειμενικός ιδεαλισμός) κι επειδή προσεγγίζουμε την αντικειμενικότητα άλλος λίγο άλλος περισσότερο κι επειδή η φιλοσοφία είναι το θεμέλιο της πολιτικής κι επειδή η πολιτική πρέπει να τείνει στην δημιουργία μιας αρμονικής πολιτείας κατά το μέτρο της φυσικής αξίας του καθενός ...

συμπεραίνουμε ότι είναι έργο του πολιτικού φιλοσόφου να βοηθά τον καθένα να προσεγγίσει την αντικειμενικότητα ανάλογα με τις δυνάμεις του (είτε με τον καθαρό λόγο είτε με την μυθολογία) για την αρμονικότερη δυνατή πολιτεία.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 15, 2018 8:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ενδιαφέρουσα άποψη. Γιατί όμως περιορίζεις τη φιλοσοφία στην πολιτική, η φιλοσοφία είναι γενικότερη "ισχύ", θέαση.

Ο Πλάτωνας θεωρείς ότι ήταν πολιτικός φιλόσοφος;

Ένα άλλο ενδιαφέρον θέμα, είναι το ποιο από τα δυο είναι πιο υποκειμενικό, ο ιδεαλισμός ή ο πραγματισμός.

Ένα άλλο, ο ιδεαλισμός του Πλάτωνα ήταν μεταφυσικός; Μπορεί να ερμηνευτεί και έτσι, και σίγουρα έχει βάλει η χριστιανική απολογητική το χεράκι της, αλλά η πρόθεση του Πλάτωνα ήταν μεταφυσική; Και, ακόμη και εάν ήταν, η δική του μεταφυσική έχει σχέση με τη σημερινή;

Ερωτήματα που θα άξιζαν ίσως τη δική τους συζήτηση.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 16, 2018 3:14 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

1)Είχα υπόψιν μου τον μύθο του Ηρός για την μεταθανάτια ζωή που τον αναφέρει (ως μύθο) ο Πλάτων στην Πολιτεία.

2)Ο αντικειμενικός ιδεαλισμός του Πλάτωνα δέχεται ότι η συνείδησή μας μετέχει των αιώνιων ιδεών μέσω της ύλης,που είναι κι αυτή αιώνια.Καλύτερη πραγματιστική περιγραφή γίνεται;

3)Πλατωνική μεταφυσική; Αναγκαστικά,αφού η οντολογία είναι λόγος περί του όντος και το ον δεν μπαίνει σε άμεση παρατήρηση και πείραμα...
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 16, 2018 11:31 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τώρα από πού να αρχίσω.

Ο λόγος που πέταξες περί πραγματιστικής περιγραφής μου έφερε άφθονο γέλωτα και σε ευχαριστώ. Όσο για πλατωνική μεταφυσική, δεν είναι η παρατήρηση ή το πείραμα όρος, για Πλάτωνσ μιλάς! Λυπήσου με!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 17, 2018 8:25 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Κι εμένα μου προκαλεί γέλιο ο πραγματισμός ,ιδιαίτερα εκεί που λέει ότι η αλήθεια είναι το σύνολο των πρακτικών αποτελεσμάτων που έχουμε για την αλήθεια.

Δηλαδή,αν εγώ γνωρίζω την άνωση αλλά δεν μπορώ να πετάξω,η άνωση δεν υπάρχει. Ή αν γνωρίζω την άνωση στην μπανιέρα και στη θάλασσα,τότε η άνωση είναι το σύνολο αυτών των πρακτικών αντιλήψεων. Για εισαγωγή στη φιλοσοφία σε επίπεδο νηπίων καλή είναι!

Laughing
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 17, 2018 10:25 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Έλα τώρα, είπσμε για γέλωτα αλλά το ξεφτίλησες. Σοβαρέψου! Ο πολύς Πλάτωνας βλάπτει την διανοητική υγεία.

Razz
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 17, 2018 10:43 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Των νηπίων ναι! Αυτά ζουν στο εδώ και τώρα ,δηλαδή στον "πραγματισμό"!
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 17, 2018 1:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Από κάποιον, δεν θυμάμαι τώρα ποιον, παραδίδεται ότι ο Πλάτωνας με την παρεούλα του είδανε τον Διογένη μια φορά να τρώει ψωμί κι ελιές και κόσμο να τον ακούει. Πάνε λοιπόν να του την πέσουν και λέει ο Πλάτωνας δυνατά να ακούσουν όλοι:
-Α ρε βλάκα Διογένη, αν πήγαινες στις Συρρακούσες δεν θα έτρωγες ψωμί κι ελιές.
Οι Συρρακούσες ήταν για την παρηκμασμένη Αθήνα μέρος μυθικό, ήταν της μόδας οι λεφτάδες ιδίως να θέλουν να πάνε εκεί, σ΄ άλλη γη σ΄ άλλα μέρη όπως λέει το τραγούδι, ξένος τόπος ηδονής κλπ.
Και του απαντάει ο Διογένης:
-Α ρε βλάκα Πλάτωνα, αν ήξερες να ζεις τρώγοντας ψωμί κι ελιές, δεν θα ήθελες να πας στις Συρρακούσες.

Ξέρουμε τι έπαθε ο Πλάτωνας όταν πήγε στις Συρρακούσες... Laughing
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 17, 2018 7:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι,τα ανέκδοτα είναι η σοβαρότερη μέθοδος για να διδάξεις τον πραγματισμό.

Ο τύραννος των Συρακουσών Διονύσιος έκανε κάποτε μια άνανδρη πράξη.
Ο γέρων πατέρας του τότε τον μάλωσε, λέγοντάς του:
– Άκουσες ποτέ να ‘χω κάνει εγώ τέτοια πράξη στα νιάτα μου;
– Όχι! Κι αυτό είναι φυσικό, γιατί εσύ δεν υπήρξες γιος Βασιλιά.
– Έ, λοιπόν, του αποκρίθηκε ο πατέρας του, κι εσύ με τα μυαλά που έχεις δεν θα αξιωθείς να γίνεις πατέρας βασιλιά.
Και πραγματικά, ύστερα από λίγο ο Διονύσιος εκθρονίστηκε και εξορίσθηκε από τους Συρακουσίους.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Νοέ 19, 2018 9:33 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ωραία τα ανέκδοτα, αλλά αυτό που είπε ο Μαξίμ για τον μη ορθολογικό Πλάτωνα είναι σαφώς το καλύτερο και μακράν των υπολοίπων. Φυσικά του απάντησε ο Ιωάννης υποδεικνύοντας του το μαθηματικό, και εγώ θα πρόσθετα και το μουσικολογικό υπόβαθρο της πλατωνικής φιλοσοφίας, είναι αξεχώριστα αυτά τα δύο στον Πλάτωνα, αλλά ο Μαξίμ......"Αγρόν ηγόρασα και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν".
Οι ιδέες του Πλάτωνα επίσης δεν έχουν να κάνουν με τις σχετικές έννοιες, όπως μεγάλο, μικρό, μπρός πίσω κλπ, διότι ακριβώς επειδή είναι σχετικές. το μικρό για μένα, επειδή είμαι ψηλότερος πχ, είναι μεγάλο για σένα και τούμπαλιν, τότε σε κάθε τέτοια έννοια, θα έπρεπε να μετέχουν δύο ιδέες αντιφατικές μεταξύ τους, πράγμα άτοπον, και αν νομίζει κανείς πως ο Πλάτωνας μπορεί να είναι τόσο βλάκας, και δεν το γνώριζε αυτό, τότε μάλλον οφείλει να σκεφτεί πως άλλος είναι που το διαθέτει το προσόν όχι ο Πλάτωνας.
Όταν ο Πλάτωνας αναφέρεται σε αιώνιες ιδέες, μιλάει για πράγματι αιώνιες ιδέες, δηλαδή τα μαθηματικά θεωρήματα, που εξηγούν τα αισθητά. Και τα αισθητά είναι γνωστόν τοις πάσι ότι δεν κατανοούνται με την όραση αλλά με τον νου, δηλαδή την λογική, και τους νόμους που την διέπουν δηλαδή τα μαθηματικά, και τα στοιχεία αυτών , δηλαδή τους αριθμούς που τα θερούσε ως τα στοιχεία του παντός, ως πυθαγόρειος που βέβαια ήταν. Ο Θέωνας ο Σμυρναίος, εις το Περί των κατά το μαθηματικών χρησίμων εις την Πλάτωνος ανάγνωσιν») γράφει ακριβώς γι αυτά τα θεωρήματα, και για τα οποία λέει πως, μπορεί να μην μας κάνουν αθάνατους αυτά τα ίδια, μας δίνουν όμως μια γεύση για το τι είναι αθανασία. Τα ίδια είπε και ο Αρχιμήδης όταν τον ρώτησαν γιατί ασχολείται τόσο με την θεωρία και όχι με την πρακτική εφαρμογή τους, εφευρίσκοντας πράγματα που θα έκαναν την ζωή πιο άνετη. Ο Αρχιμήδης απάντησε ακριβώς όπως ο Θέωνας, λέγοντας πως αυτός ο τρόπος θέασης των μαθηματικών ήταν εντελώς ανάξιος. Ήταν ανορθολογιστής φανατικός και ο Αρχιμήδης; Μάλλον όλοι οι άλλοι είναι, και όχι αυτός.
Ο Πλάτωνας τώρα ως πυθαγόρειος, πρόσεξε και κάτι άλλο, να σκεφτεί με τι τρόπο σκέφτεται. Δηλαδή κατάλαβε πως οι αριθμοί αντιστοιχούν σε πρωταρχικές ιδέες. Όταν λες ένα για παράδειγμα σκέφτεσαι μια τελεία. Όταν λες δύο, αμέσως έρχεται στον νου η ιδέα της κίνησης, όταν λες τρία σκέφτεσαι το πρώτο επίπεδο και σχήμα, το τρίγωνο αφού όλα τα επίπεδα σχήματα αναλύονται σε τρίγωνα. Όταν λες τέσσερα προστίθεται και το ύψος, και ό κόσμος αρχίζει να παίρνει μορφή. Εδώ όμως πρόσεξε κάτι πολύ βασικό. Ότι μέσα στις πρωταρχικές αυτές ιδέες βρίσκεται όλη η θεωρία της μουσικής. Πρέπει δηλαδή, για να πεις κάτι ότι είναι μουσική, οφείλει αυτή να έχει λόγους φυσικών αριθμών, να συντίθεται δηλαδή η ίδια από αυτούς. Άρα για να πω μου αρέσει αυτό που ακούω, αυτό οφείλει να είναι όπως το περιέγραψα, αλλιώς δεν μου αρέσει. Αλλά όλος ο κόσμος, που παρεπιπτόντως η λέξη σημαίνει κόσμημα, είναι όμορφος δηλαδή, είναι τέτοιος ακριβώς γιατί διέπεται από νόμους, η λόγους στην μουσική, δηλαδή μαθηματικές σχέσεις που τους αποδεικνύουν αυτούς τους νόμους, ενώ στην μουσική μου αρέσουν. Υπάρχει λόγος που το τονίζω αυτό, αλλιώς δεν θα ήταν παρά θόρυβος, δεν θα υπήρχε καμμία πιθανότητα γνώσης. Συνεπώς και θα επιμείνω σε αυτό, όταν λέω αυτό είναι όμορφο και μου αρέσει, αυτό οφείλει να έχει λόγο, που επίσης σημαίνει πως για να μου αρέσει είναι στην φύση μου, και επειδή είμαι παιδί της φύσης ο λόγος είναι παντού, αλλιώς ο κόσμος δεν θα ήταν γνώσιμος, και εγώ ανύπαρκτος.
Να γιατί ο Πλάτωνας στην ιδέα του Ωραίου, δίνει τέτοια πρωταρχική σημασία. Είναι η ίδια η ουσία του αγαθού, δηλαδή του εύτακτου. Η μουσική, που σημαίνει αρμονία, και δεν υπάρχει χωρίς αυτήν, αντιπροσωπεύει το γίγνεσθαι βέβαια, που ναι μεν αλλάζει, αλλά με αρμονία και λόγο. Μήπως δεν το είπε αυτό ο Ηράκλειτος πριν από τον Πλάτωνα; Το πάντα κατ έριν γίγνεσθαι δεν σημαίνει απλά έναν κανονικό εξοντωτικό πόλεμο, γιατί τα αντίθετα, αυτό εννοεί ως έριν, αν και τέτοια εν τούτοις τα συναρμόζει ο λόγος, η κρυφή αρμονία, που υπερέχει της όποιας φανερής και είναι αντικείμενο της φιλοσοφίας. Νάτος πάλι ο σκοτεινός για πολλούς Ηράκλειτος, που μόνο σκοτεινός δεν είναι στην πραγματικότητα. Εδώ επανέρχεται ο Πλάτωνας και λέει, πως αν ο κόσμος είναι ωραίος, είναι τέτοιος γιατί αλλάζει με λόγο, συνεπώς στρέφει την ματιά του προς τους φυσικούς φιλοσόφους και τους επιβεβαιώνει. Γιατί άραγε σχεδόν όλοι οι προσωκρατικοί, γράφανε σε έμμετρο και όχι σε πεζό λόγο; Ανορθολογιστές ήταν και αυτοί;
Επόμενο συμπέρασμα είναι πως αφού αλλάζει με λόγο, είναι δυνατόν να μην έχει πρότυπο, δηλαδή σκοπό;
Εδώ εμφανίζεται ο Παρμενίδης, που οι πλανημένοι θεωρούν πως διαφωνεί με τον Ηράκλειτο, και τον Πλάτωνα, και λέει πως το Ον Είναι και δεν μπορεί να μην είναι, και δεν του λείπει τίποτα, γιατί αλλιώς όλα θα του έλειπαν. Το Σύμπαν δηλαδή είναι το πρότυπο, οι αιώνιες ιδέες, που ως προς αυτές κινείται το γίγνεσθαι, αλλά αυτό το ίδιο το Σύμπαν είναι άχρονο, τελειωμένο ακίνητο και αιώνιο. Γι αυτό και δεν μπορεί να γίνει άμεσα αντιληπτό από τις αισθήσεις ως τέτοιο, γιατί αυτές απλά μετέχουν σε αυτό, αλλά δεν το αποκαλύπτουν. Το έγραψε κι αυτό ο Ιωάννης. Μόνο μέσω των μαθηματικών μπορείς να το αποκαλύψεις σε έναν βαθμό, χωρίς ποτέ να μπορέσεις να το δεις, γιατί για να το κάνεις πρέπει να σταθείς κάπου απ έξω αλλά που;
Σημειωτέον πως αυτό που γράφει ο Παρμενίδης περί ακινησίας του Σύμπαντος δεν είναι πλέον θεωρία, αλλά κάτι ήδη αποδεδειγμένο από την σύγχρονη επιστήμη. Το απέδειξε ο Αϊνστάιν εδώ και περίπου 80 χρόνια, αλλά οι συντριπτικά περισσότεροι δεν κατάλαβαν απολύτως τίποτα.
Τουτέστιν ανοίξτε κανένα βιβλίο και διαβάστε τι είναι για την σύγχρονη επιστήμη ο χώρος Μικόφσκι. Είναι το Σύμπαν που βλέπετε, δηλαδή η διαδικασία του γίγνεσθαι, που δεν είναι παρά μια τριών διαστάσεων σκιά, ναι μία σκιά, ακριβώς αυτό, του πραγματικού τετραδιάστατου τουλάχιστον σύμπαντος που δεν μπορούμε να δούμε. Το πραγματικό Σύμπαν είναι τετραδιάστατο,ο χρόνος δεν κυλάει για αυτό, η αίσθηση αυτή της κίνησης, δηλαδή του περάσματος του χρόνου, αντιπροσωπεύει εμάς και μόνο εμάς, ενώ το ίδιο το Σύμπαν όχι, και σε καμμία περίπτωση. Αυτό έχει αποδειχθεί 100 φορές τουλάχιστον μετά τον Αϊνστάιν, είναι δεδομένο, και όποιος δεν το γνωρίζει να ψάξει να το μάθει. Όταν ο Αϊνστάιν έγραψε πριν 80 χρόνια πως για εμάς τους ορκισμένους φυσικούς, ο χρόνος δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση, όσο επίμονη κι αν είναι αυτή, δεν έκανε πλάκα, ούτε γραφικός ήτανε. Ήξερε τι έλεγε, και γιατί το έλεγε.
Τώρα βέβαια κανείς δεν εμποδίζει όποιον θέλει και για όσο θέλει, να ζει στην εποχή του Νεύτωνα, και στην υποτιθέμενη παντοδυναμία της ύλης του Μάρξ, η ακόμα καλύτερα στον Μεσαίωνα, δικαίωμά του, οι υπόλοιποι όμως τώρα μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα και να δώσουμε σαφή απάντηση, στο ερώτημα του Πλάτωνος, ρητορικό ερώτημα βέβαια, γιατί στην πραγματικότητα σε δύο γραμμές τα είπε όλα.
Τι το ον αεί γέννησιν δ ουκ έχων, και τι το γιγνόμενον μεν αεί, ον δε ουδέποτε; Η απάντηση πλέον άνετα δίνεται, σύμφωνα με τα παραπάνω. Ο Πλάτωνας δεν έκανε τίποτα περισσότερο παρά να συγκεράσει τον Ηράκλειτο με τον Παρμενίδη, και να δείξει έτσι πως στην ουσία, παρά την φαινομενική αντίθεση, περιγράφουν και οι δύο ακριβώς το ίδιο πράγμα. Το διαισθάνθηκε φαίνεται αυτό στην σύγχρονη εποχή και ο Χάιντεγκερ, αλλά μάλλον δεν κατάφερε τόσο καλά όσο ο Πλάτωνας.
Τέλος ένας εξαίρετος καθηγητής ο κύριος Σπυρίδης, απέδειξε σε ένα κείμενό του, με τον καλύτερο τρόπο τον μαθηματικό και μουσικολογικό λόγο έκφρασης του θείου Πλάτωνα, γι αυτό και το παραθέτω παρακάτω, αν και δεν ξέρω πόσοι και αν θα μπουν στον κόπο να το διαβάσουν. Αυτά που θέλει να πει πάντως τα ανάφερα ήδη πολύ περιληπτικά βέβαια, δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς.

http://users.uoa.gr/~hspyridis/arfaras.pdf
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 21, 2018 12:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                            ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

    Ouliathis έγραψε:
    Όταν ο Πλάτωνας αναφέρεται σε αιώνιες ιδέες, μιλάει για πράγματι αιώνιες ιδέες, δηλαδή τα μαθηματικά θεωρήματα, που εξηγούν τα αισθητά.

    Ενας θνητος δεν μπορει να μιλαει με βεβαιοτητα για αιωνιες ιδεες

    Γιατι μετα απο αυτον, μετα το θανατο του δηλαδη, δεν εχει ιδεα τι μπορει να συμβαινει

    Ο,τιδηποτε αναφερεται στην αιωνιοτητα απο ενα θνητο, μόνο στη σφαιρα της πίστης μπορει να ενταχθει
    _________________
    Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
    Επιστροφή στην κορυφή
    Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
    ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
    Πρύτανης


    Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
    Δημοσιεύσεις: 18523

    ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 21, 2018 1:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

    Ouliathis έγραψε:
    Το πραγματικό Σύμπαν είναι τετραδιάστατο,ο χρόνος δεν κυλάει για αυτό, η αίσθηση αυτή της κίνησης, δηλαδή του περάσματος του χρόνου, αντιπροσωπεύει εμάς και μόνο εμάς, ενώ το ίδιο το Σύμπαν όχι, και σε καμμία περίπτωση.


    Το φως είναι ο απόλυτος παρατηρητής,έτσι; Για το φως κίνηση στον χρόνο δεν υπάρχει,μόνο κίνηση στο χώρο.Ουσιαστικά,λοιπόν,κινείται ενώ είναι ακίνητο.

    Σου θυμίζει κάτι αυτό;
    _________________
    Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
    με μάτια να σε χαίρομαι θολά
    και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
    πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
    (Κώστας Βάρναλης)
    Επιστροφή στην κορυφή
    Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
    Ouliathis
    Πρύτανης


    Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
    Δημοσιεύσεις: 3832
    Τόπος: Κύπρος

    ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 22, 2018 11:15 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

    Δεν είμαι σίγουρος για το τι μπορεί να εννοείς! Μήπως το κινούν ακίνητον του Αριστοτέλη; Μάλλον κάτι άλλο νομίζω πως έχεις στο μυαλό σου αλλά αποτυγχάνω να εντοπίσω τι μπορεί να είναι αυτό
    _________________
    Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
    Εμπεδοκλής
    Επιστροφή στην κορυφή
    Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
    Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
    Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
    Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
    Σελίδα 4 από 5

     
    Μετάβαση στη:  
    Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
    Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
    Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
    Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
    Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





    Μηχανισμός forum: PHPBB

    © filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

    Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center