Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Το χρήμα ως μέσο υποδούλωσης των λαών
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ελεύθερες Απόψεις
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 19, 2015 11:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Το χρήμα ως μέσο υποδούλωσης των λαών Απάντηση με Συμπερίληψη

Το χρήμα και το Χρέος και οι πολιτικές της εξαθλίωσης των Λαών.

Το χρήμα ουσιαστικά είναι χρέος, είναι αναγνώριση χρέους. Παίρνω από κάποιον προϊόντα ή υπηρεσίες και του δίνω ένα χαρτί που έχει εκδοθεί από το κράτος ισόποσης αξίας. Υποτίθεται ότι θα πρέπει το χρήμα να αντιστοιχεί σε ορισμένης αξίας προϊόντα και υπηρεσίες οι οποίες έχουν παρασχεθεί, στην πραγματικότητα όμως είναι πολύ περισσότερο, και αυτό γίνεται για να καλύψει τις ανάγκες όλο και περισσοτέρων ανθρώπων διότι τα αγαθά του κόσμου δεν επαρκούν και αυτό γιατί είναι συγκεντρωμένα στα χέρια των ολίγων.
Η κοινή βάση όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι είναι οικονομική.
Βεβαίως το ότι κυκλοφορεί πολύ περισσότερο χρήμα από τις αξίες, επίσημα έχει την εξήγηση ότι αυτό εκδίδεται για να αντιστοιχίσει σε μελλοντικές αξίες που θα δημιουργηθούν από την παραγωγική δραστηριότητα. Με αυτό τον τρόπο το χρήμα χρηματοδοτεί την ανάπτυξη η οποία ανάπτυξη δημιουργεί χρήμα και εξοφλείται το παλιό χρήμα.
Η κοινή βάση σχεδόν όλων των κοινωνικών προβλημάτων είναι οικονομική. Τα αγαθά δεν είναι προσβάσιμα σε όλους. Έτσι γίνονται πόλεμοι, και επαναστάσεις.
Σύμφωνα με τον ορισμό του χρήματος ως ορίζεται από τον Ευτύχιο Σαρτζετάκη στο σύγγραμμά του << Εισαγωγή στη Μακροοικονομική Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής Πανεπιστήμιο Μακεδονίας>> Χρήμα είναι το σύνολο των οικονομικών αξιών που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση για την αγορά αγαθών και υπηρεσιών και για την αποπληρωμή δανείων.
Fiat χρήμα, ή χρήμα κατά εξουσιοδότηση είναι όταν μια κεντρική αρχή όπως το κράτος δημιουργεί ένα νέο αντικείμενο χρημάτων που έχει ελάχιστη εγγενή αξία. Γίνεται υποχρεωτικά αποδεκτό κάτω από την ποινική ρήτρα του νόμου.
Εδώ λοιπόν έχουμε ένα μέσον υποδούλωσης των λαών. Με λίγα λόγια η κρατική εξουσία μπαίνει στην τσέπη σου σε συνεργασία με τις τράπεζες και σου καθορίζει την αγοραστική σου δύναμη. Το χρήμα είναι άνευ αντικρίσματος και η κρατική εξουσία ελέγχει την κυκλοφορία αυτού με αγορές και πωλήσεις κρατικών ομολόγων από την κεντρική τράπεζα αλλά και με την πολιτική των επιτοκίων.
Έτσι μέσω του πληθωρισμού οι πολίτες χάνουν αγοραστική δύναμη. Όμως υπάρχει και άλλος τρόπος για τα κράτη που έχουν ενταχθεί στην νομισματική ένωση και δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους. Ο εσωτερικός αποπληθωρισμός που συνίσταται στο ότι έν ψυχρώ σου βάζει το χέρι στην τσέπη και στα παίρνει, σε κάνει κυριολεκτικά φτωχότερο και αυτό μέσω μια σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής που συνίσταται στην μείωση της ζήτησης. Αυξάνει δραματικά τους φόρους και μειώνει δραστικά μισθούς και συντάξεις. Έτσι στερεί την ρευστότητα και αναγκαστικά οι πολίτες τα παίρνουν από τις καταθέσεις τους που μειώνονται μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς τους. Στο τέλος μη έχοντας να πληρώσουν το κράτος κατάσχει και τα ακίνητα λόγω της μη δυνατότητας αποπληρωμής των φόρων. Η πολιτική αυτή του στραγγίσματος της αγοράς από το χρήμα οδηγεί τα ακίνητα στο να χάσουν την αξία τους και να πουλιόνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Έτσι αλλάζει χέρια μεγάλο μέρος του πλούτου. Το ασφαλιστικό σύστημα μη έχοντας επαρκείς πόρους λόγω της ύφεσης αδυνατεί να ικανοποιήσει τις συντάξεις και αυτές μειώνονται δραστικά και πολλοί πολίτες χάνουν τα χρήματα που έδωσαν αυτοί και οι εργοδότες στο ασφαλιστικό σύστημα.
Όπως κούρεψε τα κρατικά ομόλογα για την απόσβεση ενός μέρους του χρέους κουρεύει και τις καταθέσεις για να σωθούν οι τράπεζες και οι καταθέτες χάνουν μεγάλο μέρος του κεφαλαίου τους.
Επαναστάσεις έχουν ξεσπάσει για πολύ μικρότερης σημασίας θέματα όπως πχ άδικοι φόροι, εδώ που έχουμε πλήρη καταλήστευση τίποτα δεν γίνεται και αυτό λόγω παγκοσμιοποίησης. Όπως είναι δομημένο το χρηματοπιστωτικό σύστημα και οι αγορές δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει τίποτα σε εθνικό επίπεδο γιατί σε περίπτωση μονομερούς αθέτησης των πληρωμών και των όρων των μνημονίων κλείνει αυτομάτως η στρόφιγγα των μετρητών από το ευρωσύστημα και πείνα επέρχεται και λιμοκτονία. Το μόνο που μπορεί να έχει ενδεχομένως κάποιο αποτέλεσμα είναι η συντονισμένη δράση των χωρών του νότου ενάντια στις πολιτικές αυτές της πλήρους εξαθλίωσης που εκπορεύονται από τη Γερμανία και τις άλλες Βόρειες χώρες. Έχει λοιπόν η Ευρώπη χωριστεί σε Βορά και Νότο. Οι Βόρειες χώρες όπως η Γερμανία, Ολλανδία, Φινλανδία, Αυστρία, και εν μέρει η Γαλλία η οποία παραμένει ακόμη στον ανεπτυγμένο άξονα αλλά οδεύει ολοταχώς προς τον λιγότερο ανεπτυγμένο άξονα, και από την άλλη οι χώρες του Νότου, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, μέχρι πρόσφατα και η Ιρλανδία η οποία βγήκε από την κρίση, όμως ακόμη παραμένει στον λιγότερο ισχυρό οικονομικά άξονα κρατών του νότου.
Η πολιτική της ΕΕ των χαμηλών επιτοκίων ανεξαρτήτως της πιστοληπτικής ικανότητας εκάστης χώρας, της ενιαίας νομισματικής ένωσης χωρίς κοινή δημοσιονομική και τραπεζική πολιτική, με τράπεζες που εξαρτώνται από τις τοπικές κρατικές τράπεζες, και μια Κεντρική Τράπεζα χωρίς τις ανάλογες εξουσίες, η διαφορετική δομή των οικονομιών των χωρών μελών της Ευρώπης χωρίς τον σωστό συντονισμό, οδηγεί στον δανεισμό των οικονομικά ασθενέστερων χωρών για να φθάσουν το επίπεδο των ισχυρότερων χωρών. Αυτό, οδηγεί στα ελλείμματα των ασθενέστερων χωρών και πλεονάσματα των ισχυρότερων. H Γαλλία μια πολύ ισχυρή και μεγάλη χώρα, αποδεχόμενη την πολιτική των Γερμανών και ευρισκόμενη υπό την ηγεσία των δύο τελευταίων προέδρων που εφάρμοσαν μια πολιτική άτολμη και άβουλη σύμφωνα με τις επιταγές της Γερμανίας, κατέληξε στο να χάσει σταδιακά τη δύναμή της και να επιδεινωθεί ραγδαία η οικονομική της κατάσταση. Η χώρα αυτή θα μπορούσε να ηγηθεί των χωρών του Νότου και να ζητήσει από τους Γερμανούς ελάφρυνση της αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής λιτότητας. Όμως και αυτή έχει συνταχθεί με το μέρος των Γερμανών και ωθείται πλέον στο να γίνει και αυτή μέρος του προβλήματος.
Όμως η ραγδαία επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των λαών με τις σκληρές πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται, η απουσία επενδύσεων και ανάπτυξης που θα δημιουργούσαν θέσεις εργασίας, η κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων που οδηγεί σε δραστική μείωση των συντάξεων, και στην αίσθηση της αδικίας και προδοσίας των λαών από τους ηγέτες τους, η φτώχεια, η ανεργία, οδηγούν σε εξεγέρσεις, ταραχές. Και είναι αυτό που θέτει δυναμίτη στα θεμέλια της Ευρώπης και κινδυνεύει να τη διαλύσει. Όταν το κοινωνικό κράτος αδυνατεί πλέον να περιθάλψει τους πολίτες που έχουν ανάγκη, τότε η κοινωνία καταρρέει.
Η κατάρρευση της κοινωνίας και της συνοχής αυτής, ελευθερώνει δυνάμεις που κατευθύνονται στα άκρα, είτε σε εθνικοσοσιαλιστικό είτε σε κομουνιστικό επίπεδο. Η αποδοχή της δημοκρατίας εξασθενεί και η εμπιστοσύνη προς αυτή ως μέσον διακυβέρνησης μειώνεται δραστικά. Ενισχύονται τα άκρα και εξασθενίζει ο μεσαίος χώρος. Η αίσθηση του αδίκου που κυριαρχεί, της αδικίας, δημιουργεί δυνάμεις αντεκδίκησης. Το κράτος δικαίου μειώνεται και εξασθενεί. Οι πλούσιοι καθίστανται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, η μεσαία τάξη σιγά σιγά παύει να υπάρχει. Η μείωση της ζήτησης και οι υπερβολή των φόρων κλείνει πολλές επιχειρήσεις και στρατιές ανέργων έρχονται να προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες. Οι πολίτες μένουν με την αίσθηση της αδικίας από την κατάρρευση του κράτους δικαίου, της ανισότητας που ουσιαστικά καταργεί την μεσαία τάξη. Ο σπόρος της επανάστασης ήδη έχει τεθεί, η φωτιά έχει ανάψει. Ο λαός νοιώθει την αδικία, άνθρωποι που δούλεψαν μια ζωή σκληρά και πρόσφεραν στην κοινωνία και στην οικονομία, άνθρωποι που πλήρωσαν τις ασφαλιστικές εισφορές τους για να έχουν στα γεράματα μια περίθαλψη, κυριολεκτικά πετάγονται στα σκουπίδια σαν άχρηστα κουρέλια και αφήνονται στον δρόμο να πεθάνουν χωρίς ιατρική περίθαλψη.
Όταν λοιπόν φθάσουμε στο σημείο αυτό, ο πολιτισμός μας καταρρέει και τα κράτη παύουν να έχουν λόγο ύπαρξης.
Οι λαοί φθάνουν σε κατάσταση απόγνωσης και πλέον ο σκλάβος αν εξεγερθεί το μόνο που έχει να χάσει είναι οι αλυσίδες του.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την KOSTAS GIAVASOGLOU στις Κυρ Αύγ 04, 2019 10:51 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 20, 2015 10:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Όμως υπάρχει και άλλος τρόπος για τα κράτη που έχουν ενταχθεί στην νομισματική ένωση και δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους. Ο εσωτερικός αποπληθωρισμός που συνίσταται στο ότι έν ψυχρώ σου βάζει το χέρι στην τσέπη και στα παίρνει, σε κάνει κυριολεκτικά φτωχότερο και αυτό μέσω μια σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής που συνίσταται στην μείωση της ζήτησης. Αυξάνει δραματικά τους φόρους και μειώνει δραστικά μισθούς και συντάξεις. Έτσι στερεί την ρευστότητα και αναγκαστικά οι πολίτες τα παίρνουν από τις καταθέσεις τους που μειώνονται μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς τους. Στο τέλος μη έχοντας να πληρώσουν το κράτος κατάσχει και τα ακίνητα λόγω της μη δυνατότητας αποπληρωμής των φόρων. Η πολιτική αυτή του στραγγίσματος της αγοράς από το χρήμα οδηγεί τα ακίνητα στο να χάσουν την αξία τους και να πουλιόνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Έτσι αλλάζει χέρια μεγάλο μέρος του πλούτου. Το ασφαλιστικό σύστημα μη έχοντας επαρκείς πόρους λόγω της ύφεσης αδυνατεί να ικανοποιήσει τις συντάξεις και αυτές μειώνονται δραστικά και πολλοί πολίτες χάνουν τα χρήματα που έδωσαν αυτοί και οι εργοδότες στο ασφαλιστικό σύστημα.


Αυτή η παράγραφος φυσικά φωτογραφίζει την περίπτωση της Ελλάδος. Θεωρείς πως μια επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα μπορούσε να διορθώσει την κατάσταση;
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 21, 2015 9:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis έγραψε:
Παράθεση:
Όμως υπάρχει και άλλος τρόπος για τα κράτη που έχουν ενταχθεί στην νομισματική ένωση και δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους. Ο εσωτερικός αποπληθωρισμός που συνίσταται στο ότι έν ψυχρώ σου βάζει το χέρι στην τσέπη και στα παίρνει, σε κάνει κυριολεκτικά φτωχότερο και αυτό μέσω μια σφιχτής δημοσιονομικής πολιτικής που συνίσταται στην μείωση της ζήτησης. Αυξάνει δραματικά τους φόρους και μειώνει δραστικά μισθούς και συντάξεις. Έτσι στερεί την ρευστότητα και αναγκαστικά οι πολίτες τα παίρνουν από τις καταθέσεις τους που μειώνονται μέχρι πλήρους εξαντλήσεώς τους. Στο τέλος μη έχοντας να πληρώσουν το κράτος κατάσχει και τα ακίνητα λόγω της μη δυνατότητας αποπληρωμής των φόρων. Η πολιτική αυτή του στραγγίσματος της αγοράς από το χρήμα οδηγεί τα ακίνητα στο να χάσουν την αξία τους και να πουλιόνται σε εξευτελιστικά χαμηλές τιμές. Έτσι αλλάζει χέρια μεγάλο μέρος του πλούτου. Το ασφαλιστικό σύστημα μη έχοντας επαρκείς πόρους λόγω της ύφεσης αδυνατεί να ικανοποιήσει τις συντάξεις και αυτές μειώνονται δραστικά και πολλοί πολίτες χάνουν τα χρήματα που έδωσαν αυτοί και οι εργοδότες στο ασφαλιστικό σύστημα.


Αυτή η παράγραφος φυσικά φωτογραφίζει την περίπτωση της Ελλάδος. Θεωρείς πως μια επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα μπορούσε να διορθώσει την κατάσταση;


Η οικονομία της Ελλάδος δεν ήταν για το ευρώ. Όμως αυτή η αδύνατη οικονομία κουτσά στραβά πορεύονταν με υποτιμήσεις, έλεγχο της ρευστότητας του χρήματος από την ΤτΕ των επιτοκίων. Εν γένει είχαμε τον έλεγχο της νομισματικής μας πολιτικής. Πορεύομαστε μέσα σε ένα περιβάλλον ελεγχόμενο. Υπήρχαν κάποιες αδύναμες υποδομές της οικονομίας όχι υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως η γεωργία, η κτηνοτροφία. Υπήρχε προστασία στις εισαγωγές και ένα μεγάλο μέρος της εσωτερικής παραγωγής το καταναλώναμε. Από τι στιγμή που μπήκαμε στο ευρώ η εσωτερική αυτή γεωργική παραγωγή καταστράφηκε και άρθηκαν όλοι οι περιορισμοί. Έτσι πλέον τα πάντα είναι εισαγώμενα και έχουμε πέσει σε μια παγίδα, αν πάμε σε εθνικό νόμισμα θα πέσει πείνα. Θα υπάρξουν μεγάλα προβλήματα γιατί σχεδόν τίποτα δεν παράγουμε και έτσι δεν θα μπορέσουμε να συντηρηθούμε, θα υπάρξουν ελλείψεις σε φάρμακα, τρόφιμα, καύσιμα. Εάν καταφέρουμε η πορεία αυτή να καταστεί όσο το δυνατόν ελεγχόμενη δεδομένου ότι υπάρχει ο τουρισμός ίσως μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να αρχίσει να υπάρχει ανάπτυξη. όμως προηγουμένως κατά την γνώμη μου θα πρέπει να είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε την ενδιάμεση κατάσταση που θα είναι και η πλέον κρίσιμη. Θα πρέπει να στρέψουμε όλες μας τις δυνάμεις στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή ώστε να έχουμε τρόφιμα. Το νέο νόμισμα θα είναι σε αναλογία ένα ευρώ μια δραχμή και ύστερα θα υπάρξει υποτίμηση γυρω στο 50% ίσως και παραπάνω. Το γεγονός όμως είναι ότι θα βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά και θα πηγαίνουμε στα τυφλά. Η γνώμη μου είναι ότι δεν είναι σωστό να το διακινδυνέψουμε. όμως επειδή δεν ξέρω που θα φτάσει αυτή η κατάσταση δεν λέω μπορώ να προεξοφλήσω τιποτα.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 21, 2015 7:54 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι κατανοώ τις ανησυχίες σου,μπορώ και να τις συνεχίσω κιόλας λέγοντας πως φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε ακόμα και μοσχαρίσιο κρέας σε ποσοστό 95%, μέχρι και αυγά ακόμα εισάγουμε. Αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως, μόνο σε δύο παράγοντες μπορούμε να το αποδώσουμε, η στην ανικανότητα των Ελλήνων, κατηγορία που μας απευθύνουν ευθέως οι ευρωπάιοι "εταίροι", η ακριβώς στην νομισματική πολιτική που μας βούλιαξε. Σαφώς θεωρώ πως συμβαίνει το δεύτερο. Συνεπώς αν πρεπει από κάτι να ξεφύγουμε είναι ακριβώς από αυτό. Τα νερά δεν είναι και τόσο αχαρτογράφητα. Ξέρω ότι υπάρχει κοινή μελέτη πολλών οικονομολόγων, που πήρε και διεθνές βραβείο μάλιστα, δεν θυμάμαι αν έιναι το Νόμπελ αυτό η κάτι άλλο, όπου αποδυκνείουν ότι και δυνατή έιναι η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, και σχετικά ανώδυνη. Η αυτόν τον δρόμο θα διαλέξουμε, η αυτόν που ισχύει ήδη, και που θα κρατήσει για τα επόμενα 30 χρόνια, μαζί με τις άθλιες κατηγορίες για τεμπέληδες Έλληνες κλπ. Πέντε χρόνια μνημονίων μας έφερε αύξηση αντί μείωση του χρέους απο 150% στο 175%. Το νέο που ψηφίζεται τώρα θα το πάει ακόμα παραπάνω. Η ρήση του Αινστάιν εξακολουθεί να ισχύει. Βλακεία είναι να επαναλαμβάνεις το ίδιο ανεπιτυχές πείραμα δύο φορές και να περιμένεις πως αυτή την φορά θα πετύχει. Είμαστε πράγματι τόσο βλάκες; Αυτό είναι το ερώτημα.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 22, 2015 9:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis έγραψε:
Ναι κατανοώ τις ανησυχίες σου,μπορώ και να τις συνεχίσω κιόλας λέγοντας πως φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε ακόμα και μοσχαρίσιο κρέας σε ποσοστό 95%, μέχρι και αυγά ακόμα εισάγουμε. Αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός όμως, μόνο σε δύο παράγοντες μπορούμε να το αποδώσουμε, η στην ανικανότητα των Ελλήνων, κατηγορία που μας απευθύνουν ευθέως οι ευρωπάιοι "εταίροι", η ακριβώς στην νομισματική πολιτική που μας βούλιαξε. Σαφώς θεωρώ πως συμβαίνει το δεύτερο. Συνεπώς αν πρεπει από κάτι να ξεφύγουμε είναι ακριβώς από αυτό. Τα νερά δεν είναι και τόσο αχαρτογράφητα. Ξέρω ότι υπάρχει κοινή μελέτη πολλών οικονομολόγων, που πήρε και διεθνές βραβείο μάλιστα, δεν θυμάμαι αν έιναι το Νόμπελ αυτό η κάτι άλλο, όπου αποδυκνείουν ότι και δυνατή έιναι η μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, και σχετικά ανώδυνη. Η αυτόν τον δρόμο θα διαλέξουμε, η αυτόν που ισχύει ήδη, και που θα κρατήσει για τα επόμενα 30 χρόνια, μαζί με τις άθλιες κατηγορίες για τεμπέληδες Έλληνες κλπ. Πέντε χρόνια μνημονίων μας έφερε αύξηση αντί μείωση του χρέους απο 150% στο 175%. Το νέο που ψηφίζεται τώρα θα το πάει ακόμα παραπάνω. Η ρήση του Αινστάιν εξακολουθεί να ισχύει. Βλακεία είναι να επαναλαμβάνεις το ίδιο ανεπιτυχές πείραμα δύο φορές και να περιμένεις πως αυτή την φορά θα πετύχει. Είμαστε πράγματι τόσο βλάκες; Αυτό είναι το ερώτημα.


Σε μια Ευρώπη που ελέγχεται από τη Γερμανία και οδηγεί σε εξαθλίωση τους λαούς στο όνομα μιας δημοσιονομικής ορθοδοξίας που έχει τις ρίζες της στο προτεσταντικό δόγμα της υπερερεργασίας και του προσδιορισμού της αξίας του ανθρώπου από το τι δουλειά κάνεις, η Ελλάδα δεν έχει θέση. Έχουμε γίνει στόχος λόγω της αδυναμίας μας αλλά και των λανθασμένων πολιτικών μας. Όμως η στιγμή δεν είναι κατάλληλη για έξοδο, ίσως πάλι να μεταβληθεί η πολιτική αυτή σε περίπτωση που υπερισχύουν οι Γάλλοι. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να υπάρξει μια προετοιμασία ώστε τουλάχιστον να υπάρχουν αρκετά συναλλαγματικά διαθέσιμα, ισχυρές τράπεζες, δημόσιο με αρκετά διαθέσιμα, τρόφιμα φάρμακα και καύσιμα. Επίσης θα πρέπει να έχει αρχίσει ήδη μια ανάκαμψη της οικονομίας μας ώστε να αντέξει. Επιπλέον να πάρουμε το πακέτο των 50 δισ που δίνει ο Σόϊμπλε. Η Ελληνική οικονομία δεν είναι αρκετά ανταγωνιστική ώστε να αντέξει μέσα στο ευρώ.

Επιπλέον, θα πρέπει να γίνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις, πάταξη τη φοροδιαφυγής, συντεχνίες, πελατειακό κράτος, δημόσιο κ.λπ.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 22, 2015 4:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Το πια επιλογή είναι και η πιο σωστή εξαρτάται βέβαια και απο το είδος των εναλλακτικών επιλογών που ισχύουν. Και η εναλλακτική εδώ είναι μία. Τι μας προσφέρει δηλαδή η παραμονή στο Ευρώ που δεν μας το προσφέρει η έξοδος από αυτό. Θα έπρεπε να έγραφες και κάτι γι αυτό νομίζω. Εξ όσων εγώ γνωρίζω παραμονή σημαίνει συνεχής οικονομική ασφυξία, για αόριστο χρόνο, και τελικά αναπόφευκτη έξοδο από το ευρώ, όταν βέβαια οι δανειστές θα έχουν αγοράσει αντί πινακίου φακής όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της χώρας, και το μόνο που θα έχει μείνει θα είναι μια στημένη λεμονόκουπα. Λεμονόκουπα και ευρώ δεν μπορούν να συμβαδίσουν έτσι κι αλλιώς. Στην πραγματικότητα οι λεγόμενοι εταίροι το παραδέχονται ήδη. Όταν δηλαδή η επόμενη μέρα είναι πάντα και εξ ορισμού χειρότερη από την προηγούμενη, πως μπορείς να περιμένεις ότι αύριο αυτό θα αλλάξει. Ο νόμος της βλακείας του Αινστάιν που ανάφερα και πριν. Αυτό σημαίνει το μη βιώσιμο χρέος. Όσο πληρώνεις αυτό θα αυξάνεται. Μπορεί αυτό να αλλάξει με τις πρακτικές που ακολουθούνται; Είναι το κυρίαρχο ερώτημα αυτό, που αν δεν απαντηθεί τότε ότι συζητάμε είναι άνευ λόγου και αιτίας. Αλλά αυτό το ερώτημα ακριβώς είναι που αρνούνται να απαντήσουν πεισματικά οι λεγόμενοι εταίροι, διότι αν απαντηθεί τους βγάζει έξω από το παιχνίδι. Το όλο θέμα για αυτούς είναι να παραμείνουν στο παιχνίδι, και αυτό μπορεί να συμβεί αν το χρέος μεγαλώνει συνεχώς. Τότε γιατί να μας δανείζουν θα αναρωτηθεί κάποιος. Απλούστατα γιατί όσο ποιο πολύ δανείζεται η χώρα τόσο πιο πολύ θα αναγκάζεται να ξεπουλάει τους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους. Και το πολύ χρήμα εκεί είναι. Ο Σόιμπλε δεν πρόκειται να δώσει 50 δις αν δεν γνωρίζει ήδη πως έχει εξασφαλίσει πλουτοπαραγωγικούς πόρους που αξίζουν τα δεκαπλάσια αν όχι περισσότερο από αυτά που δίνει. Αυτό θεωρώ πως έχει αποδειχθεί ήδη. Δημιουργήσανε έναν οργανισμό με βάση το αγγλικό δίκαιο, όπου σε αυτόν θα πάνε τα χρήματα από την πώληση της περιουσίας του Δημοσίου, δηλαδή των Ελλήνων, και αυτή αποτιμάται 50 δις. Πρόσεξε, όλη η περιουσία της χώρας εκτιμάται με το εξευτελιστικό ποσό των 50 δις, και παρ όλα αυτά, δεν μπορεί αυτό το ταμείο να εξασφαλίσει ούτε τα 3, λόγω των ακόμα πιο εξευτελιστικών προσφορών των εταίρων οι οποίοι είναι και οι μόνοι που μπορούν να κάνουν προσφορές γιατι οι ίδιοι απαγορεύουν σε οποιονδήποτε άλλον να συμμετάσχει με ίσους όρους. Έ Όχι αν αυτό δεν είναι το άκρον άωτον της απατεωνιάς, και ο απόλυτος ορισμός της ληστείας, τότε τι άλλο μπορεί να είναι; Και πως μπορεί μια χώρα που έχει υποστεί μια τέτοιου είδους επιδρομή, να μπορεί να ορθοποδήσει και να μείνει στο ευρώ όταν δεν μπορει να το κάνει πριν ακόμα υποστεί την επιδρομή σε όλη της την μεγαλοπρέπεια; Αυτο είναι το ερώτημα. Για τα περί πείνας στην περίπτωση τοης επιστροφής σε εθνικό νόμισμα, επίτρεψέ μου να διαφωνήσω. Στον 21 αιώνα ζούμε, όσο καταστραμένη κι αν είναι η παραγωγή, φτάνει και παρα φτάνει να θρέψει τον λαό, δεδομένου μάλιστα πως αυτή θα πάρει μπρος και πολύ γρήγορα, ειδικά αν εθνικοποιήσουμε τις τράπεζες που κρατάνε ακόμα πολύ χρήμα. Ούτε σοβαρό πρόβλημα στα φάρμακα θα έχουμε δεδομένου πως υπάρχουν και αποθέματα αλλα και αρκετές ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες. Αυτό συνεπώς που θα υποστείς αναγκαστικά αύριο και μάλιστα με χειρότερες συνθήκες καλύτερα να το κάνεις μόνος σου σήμερα και όσο πιο ελεγχόμενα γίνεται. Κατακλυσμός δεν πρόκειται να γίνει, αυτοί που τα λένε αυτά αν προσέξεις καλά θα δεις πως πάντα διακινούν γερμανικά συμφέροντα.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 23, 2015 8:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Γιατί μας δίνουν χρήματα όταν το χρέος δεν είναι βιώσιμο και προβλέπεται το 2017 να πάει στο 200%, ήδη είναι στο 180% του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ στην έκθεσή του αναφέρει ότι: Η χαλάρωση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και των δημοσιονομικών μέτρων κατά τον τελευταίο χρόνο, σε συνδυασμό με την εξίσου σημαντική επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας λόγω της τραπεζικής αργίας και των capital control οδήγησε στην αύξηση του ελληνικού χρέους μέσα σε δύο εβδομάδες κατά 40-45 δισ.

Οι χρηματοδοτικές ανάγκες έως το τέλος του 2018 εκτιμώνται πλέον στα σε 85 δις και το χρέος αναμένεται να φτάσει στο 200% σα επόμενα δύο χρόνια.

Πρίν από ένα χρόνο αν είχαν εφαρμοστεί όπως συμφωνήθηκαν οι πολιτικές του προγράμματος δεν θα χρειάζονταν περαιτέρω ελάφρυνση χρέους για να επιτευχθούν οι στόχοι υπό το πλαίσιο του Νοεμβρίου 2012 ( χρέος 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 και βιώσιμα χαμηλότερα 110% του ΑΕΠ το 2022.

Όμως οι σημαντικές ελλείψεις στην εφαρμογή του προγράμματος τον τελευταίο χρόνο οδήγησαν σε μεγάλη αύξηση της χρηματοδοτικής ανάγκης κατά περισσότερο 60 δις . Ως αποτέλεσμα ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ μέχρι το 2022 προβλέπεται να αυξηθεί από το εκτιμώμενο πριν ένα χρόνο 105% στην αναθεωρημένη εκτίμηση των 142% σημαντικά αυξημένο από τον στόχο του 110% του ΑΕΠ.

Οι συνέπειες των capital control :

3 δις η συνολική ζημία στην οικονομία χωρίς τον κλάδο του τουρισμού.
6 δις η αξία των συναλλαγών που έχουν παγώσει
85 δις το νέο δάνειο από τους θεσμούς έναντι εκτιμήσεων για 59 δις στις 2/7.
240 δις οι απώλειες από εξαγωγές ( 80 εκ την εβδομάδα)
8 δις η μείωση του ΑΕΠ
600 εκ έχουν χαθεί από το λιανεμπόριο.

Συμπέρασμα

Το χρέος έχει αυξηθεί δραματικά και το μόνο που κερδίζουμε είναι χρόνος με την πάροδο του οποίου αυτό θα έχει επιδεινωθεί.

Το μόνο που μπορεί να σώσει, αν τη σώσει, την κατάσταση είναι ένα κούρεμα είτε της ονομαστικής του αξίας, είτε μια μεγάλη παράταση ίσως κατά 30 χρόνια που λέει το ΔΝΤ με μείωση των επιτοκίων.

Ομως, οι ενέργειες που γίνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά και με την συνενοχή των ξένων δείχνουν προς μια συνεχή αύξηση του χρέους παρά την λιτότητα και την δραματική πτώση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων 25-30% με αυξητική τάση.

όταν λοιπόν μετά από 6 συνεχή έτη λιτότητας πτώσης βιοτικού επιπέδου 30% ανεργίας 30% καταστροφής υποδομών, χιλιάδων αυτοκτονιών που τις κρύβουν, κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, με νέες στρατιές ανέργων, δραματικών μειώσεων μισθών και συντάξεων, παρέλαβε ένα χρεος στο 125% η κυβέρνηση Παπανδρέου και πλέον φτάνει στο 200% ΄, τότε κάτι τρέχει και από πλευράς δανειζόμενου και από πλευράς δανειστή. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πάνε να μας τα φάνε όλα κινητά και ακίνητα. Όταν μέχρι το 2008 η αξία της ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων άνέρχονταν περιπου στα 600 δις και τώρα ίσως τα 300-400 δις με την πτώση, όταν το Ταμείο των 50 δις γεμίσει από τα ακίνητα του δημοσίου, τα πετρελαϊκά οικόπεδα, και τα ακίνητα των ιδιωτών οι οποίοι δεν θα έχουν να πληρώσουν του υπέρογκους φόρους, τότε θα τα πάρουν όλα. Όμως ΤΌΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Συμπερασματικά εάν δεν υπάρξει μια γενναία μείωση του χρέους και μια ελάφρυνση των φόρων αντί για συνεχή λιτότητα τότε ίσως να είναι καλύτερα να πάμε σε εθνικό νόμισμα και να διατηρήσουμε ότι μπορούμε.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την KOSTAS GIAVASOGLOU στις Κυρ Δεκ 31, 2017 9:09 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιούλ 24, 2015 7:41 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Συμφωνώ απόλυτα με το 99% του κειμένου, ειδικότερα με το πως το κλείνεις στο τέλος, μια μικρή μόνο ένσταση έχω στο σημείο εκείνο οπου λες "πριν από ένα χρόνο αν είχαν εφαρμοστεί όπως συμφωνήθηκαν οι πολιτικές του προγράμματος, δεν θα χρειάζονταν περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους......κλπ".
Για να πραγματοποιηθεί αυτό υπήρχε μια εξωφρενική απαίτηση, που δεν είχε προηγούμενο σε άλλες χώρες του κόσμου. Πλεονάσματα που προοδευτικά θα αυξάνονταν μέχρι 5% και περισσότερο νομίζω του ΑΕΠ. Αυτό είναι αδύνατον να γίνει σε κατάσταση ύφεσης της οικονομίας, θα έπρεπε οι συντάξεις να κατέβουν όλες στα 300 τουλάχιστον ευρώ, όπως ήθελε, και ήξερε γιατί το ήθελε, ο περιβόητος κύριος Τόμσεν.
Θα ήθελα τώρα εδω, όχι για σένα που γνωρίζεις ήδη, αλλά για άλλους που ενδεχόμενα δεν γνωρίζουν με δώσω ένα παράδειγμα απλούστατο μεν προς κατανόηση, αλλά και ακριβές όμως, που θα βοηθήσει και τον ποιο άσχετο με τα οικονομικά να καταλάβει πως λειτουργεί το χρέος και ο τρόπος που είναι συνδεδεμένο άμεσα με την παραγωγικότητα. Οπου δεις λάθος διόρθωσέ το.
Ας υποθέσουμε πως έχω ένα μαγαζί, και μερικά δικά μου χωράφια και πουλάω αυτά που παράγω. Έχω και έναν αδελφό επίσης που με χρηματοδοτεί αν χρειάζομαι κάτι, αυτός αντιπροσωπεύει τις τράπεζες. Από αυτά που πουλάω αγοράζω οτι χρειάζομαι πχ ρούχα, φτιάχνω σπίτι, καμμία τηλεόραση για την διασκέδασης μου κλπ. Επειδή όμως τα έσοδα από τις πωλήσεις μου είναι μικρότερα από τα εξοδά μου για ρούχα σπίτι κλπ, καταντάω να έχω ένα δισθεώρητο έλλειμα, γιατί δανειζόμουνα απλό τον αδελφό μου. Αυτό λέγεται έλλειμα ισοζυγίου εισαγωγών εξαγωγών χοντρικά δηλαδή οι ντομάτες του χωραφιού μου που κατανάλωνα ο ίδιος και αυτές που πούλαγα έξω ήταν πολύ μικρότερης αξίας, από τα ρούχα που αγόραζα για να επιβιώσω, και από την τηλεόραση που είχα για να διασκεδάσω. Αποτέλεσμα δανεισμός. Ο αδελφός μου με δάνειζε χωρίς να με ρωτάει πως θα ξωφλείσω. Έρχονται όμως τώρα κάποιοι που ονομάζονται εταίροι, και μου λένε πως θα μου δώσουν αυτοί τα λεφτά, αποδυκνείεται επίσης πως ο λεγόμενος αδελφός μου δεν είναι ο αδελφός μου, γιατι την περιουσία του προ πολλού την είχαν αγοράσει, οι ίδιοι αυτοί εταίροι , που προτίθενται τώρα να με δανείσουν. Με ποιους όρους; Πρώτον το συντριπτικό ποσοστό να πάει γστον υποτιθέμενο αδελφό μου για ανακεφαλαίωση της περιουσίας του, που δεν είναι όμως πλέον αδελφός μου, το οποίο ποσοστό όμως εγώ θα το πληρώσω, και δεύτερον να πάρω τέτοιου είδους μέτρα που θα μειώσουν την παραγωγή μου. Φυσικά αν αυτοί οι εταίροι ήθελαν να τους ξεπληρώνω, το πρώτο πράγμα που θα έκαναν θα ήταν να απαιτήσουν την αύξηση της παραγωγής ώστε να έχουν ελπίδα να δουν τα χρήματά τους πίσω, δεν το κάνουν όμως, και αντί γι αυτό μου περιορίζουν την ικανότητα να ξοδέψω (πράγμα που μέχρι ενός σημείου είναι βέβαια λογικό), και ταυτόχρονα όμως καταστρέφουν την οποια δυνατότητα παραγωγής έχω. Φυσικά εξ αιτίας και μόνο του ότι αδυνατώ να ξοδέψω το οτιδήποτε μειώνει το έλλειμα (αν αφαιρέσω το τι πληρώνω για το χρέος), εσόδων εξόδων και στον βαθμό που αυτό μειώνεται, ο αριθμός που προκύπτει απο την μείωση της αναλογίας αυτής, αυτοαποκαλείται ανάπτυξη. Εδώ αποκαλύπτεται με τι τρόπο μας ξεγελούν με αριθμούς. Ονομάζουν ανάπτυξη το γεγονός πως εγώ δεν έχω πια αντίκρυσμα να αγοράσω οτιδήποτε, και όχι το ότι πράγματι ανέβασα την παραγωγή μου, έστω και μη αγοράζοντας περιττά πράγματα. Η παραγωγή στην πραγματικότητα εδώ μειώθηκε κιόλας, αλλα οι αγορές ακόμα περισσότερο. Πως αποδυκνείεται πως μειώθηκε η παραγωγή; Απλούστατα γιατι ανέβηκε το χρέος, αφού είναι άμεσα συνδεδεμένο με αυτήν. Αυτό ακριβώς δεν αντιπροσώπευε η ανάπτυξη που λέγαμε πως είχαμε κατά την περίοδο που αναφέρθηκες παραπάνω με την μείωση του χρέους που απαιτούσε εξωφρενικά πλεονάσματα; Αυτό ακριβώς ήταν που συνέβη. Κάποιος τώρα εδώ που κόβει το μυαλό του μπορεί να αντιτάξει το εξής. Μα και με την μετάβαση σε εθνικό νόμισμα πάλι θα μειωθεί λόγω υποτίμησης η δυνατότητα να αγοράζω, οπότε πιο το όφελος; Μια απο τα ίδια. Όχι όμως, γιατι απλούστατα τότε έχεις όλες τις δυνατότητες για να αυξήσεις την παραγωγή, που σημαίνει να μεγαλώσει η πίτα. Αυτό είναι η πραγματική ανάπτυξη. Όταν συνεπώς όλα αυτά, που οδηγούν στην πραγματική ανάπτυξη, στα απαγορεύουν δια νόμου, αλλά παρ όλα αυτά και μυστηριωδώς, συνεχίζουν να σε δανείζουν, ποιος άλλος μπορεί να είναι ο στόχος των δανειστών αν όχι το ίδιο το μαγαζί; Είναι δυνατόν να είναι κάτι άλλο; Αυτό είναι που οφείλει να δει ο κοσμάκης και να πάρει τις κατάλληλες αποφάσεις. Η μήπως όχι;
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιούλ 24, 2015 11:10 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ξέχασα επίσης να αναφέρω κάτι βασικό πριν. Τα προϊόντα που αγοράζω για τις καθημερινές μου ανάγκες, και που μου δημιουργούν το έλλειμά μου είναι αυτά που μου πουλάει πάλι ο εταίρος. Γι αυτό λέμε πως τα δικά μου ελλείμματα είναι τα δικά του πλεονάσματα. Όπως και να το δεις δηλαδή, Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει σε τελευταια ανάλυση. Από όπου και αν το πιάσεις το πρόβλημα σε αυτό το αποτέλεσμα φθάνεις. Αυτή είναι η περίφημη Ευρωπαϊκή "οικογένεια", την οποία πρέπει και να σεβόμαστε κιόλας αν θέλουμε να λεγόμαστε πολιτισμένοι.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 25, 2015 12:35 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Έτσι είναι τα πράγματα φυσικά! Μια παροιμία λέει ότι αν θέλεις να φιλήσεις το μάγουλο ξέρεις πού είναι!

Ξέρουν πολύ καλά πού είναι το μάγουλο. Αλλά το ξέρουν όχι για να φιλήσουν, αλλά για να δαγκώσουν! Να δαγκώσουν με όλη τους τη λύσσα.

Αν μπεις στο σάιτ του ΔΝΤ, έχουν όλες τις μελέτες των οικονομολόγων τους, που λένε όλες καθαρά, ξεκάθαρα, ότι οπουδήποτε εφαρμόστηκαν όλα τους τα προγράμματα, ήρθε η καταστροφή. Κι όμως, συνεχίζουν παντού και πάντα την ίδια συνταγή. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι μόνοι που δεν ξέρουν τι κάνουν είμαστε όλοι εμείς, που δεν ξεσηκωθήκαμε ακόμα, να τους κάνουμε κομμάτια όλους τους αληταράδες που έχουν αρπάξει το σύμπαν, που έχουν γεμίσει τις τσέπες τους χρήμα να φάνε και οι κότες, χρήμα αεριτζίδικο, από τον άπειρο τζόγο και κερδοσκοπία όπου τζογάρουν τους πάντες, τα πάντα, χώρες ολόκληρες, οικονομίες ολόκληρες, κοινωνίες ολόκληρες, λαούς ολόκληρους, νομίσματα, τα πάντα, και όσο περισσότερο χάφτουν ανθρώπινο κρέας τόσο περισσότερο πεινάνε γι΄ αυτό. Τόσο απλά είναι τα πράγματα στο τέλος τέλος. Ένα οικονομικό σύτημα ανελέητο, απάνθρωπο, που στηρίζεται στην διαρκή αρπαγή, που κεφαλαιοποιεί ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο, εσένα κι εμένα, όλους μας μετράνε για κρέας, πόσα κιλά επί πόσα το κιλό ίσον τόσα θα αρπάξουμε κι από κει.

Από αυτές τις απλές διαπιστώσεις έπρεπε να ξεκινάει κάθε ανάλυση, έτσι πρέπει να σκέφτεται ένας άνθρωπος που στοιχειωδώς σέβεται τον εαυτό του, και τους άλλους, και θέλει να λέει ότι έχει κάποιες ηθικές και φιλοσοφικές αξίες. Τα υπόλοιπα είναι αριθμοί, με τους οποίους αριθμούς οι κερδοσκόποι που κατατρώνε τον κόσμο έχουν μια καταπηλκτική ικανότητα να παίζουν και να τους διαστρέφουν, γιατί αυτή είναι η ειδικότητά τους. Από τη στιγμή που αυτά τα απλά πράγματα παραγνωρίζονται, είτε με ευρώ είτε με ο,τιδήποτε στα ίδια σκατά θα σε έχουν χωμένο. Τόσο δύσκολο άραγε είναι να το καταλάβει κανείς αυτό;
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
troian
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 2267
Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 25, 2015 3:27 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

iason έγραψε:


Αν μπεις στο σάιτ του ΔΝΤ, έχουν όλες τις μελέτες των οικονομολόγων τους, που λένε όλες καθαρά, ξεκάθαρα, ότι οπουδήποτε εφαρμόστηκαν όλα τους τα προγράμματα, ήρθε η καταστροφή.


Πάντως Τουρκία πριν 10 περίπου χρόνια και Βρετανία πριν 40 μπορεί να θεωρηθεί θετικό το πέρσμα του ταμείου.
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 25, 2015 9:56 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

"Μπορεί να θεωρηθεί" ε; Περίμενε και θα το δεις κι αυτό. Σα να λες ότι ο κόρακας κάποιες φορές του ξεφεύγει και δεν κάνει "κρα", αλλά μιμείται το σκύλο που μαθαίνει ξένες γλώσσες στα κεραμίδια.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
troian
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 2267
Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 25, 2015 3:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Rolling Eyes Rolling Eyes
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 25, 2015 6:49 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Troian για την Βρετανία δεν γνωρίζω δεν έχω πληροφόρηση, αλλα για την Τουρκία έχω, και δεν είναι όπως τα λες. Η Τουρκία πέρασε τα πάνδεινα κατά την διάρκεια που ήταν εκεί το Δ.Ν.Τ. Είχε την τύχη όμως να εμφανιστεί ένας πολύ ικανός οικονομολόγος ο Κεμάλ Ντερβίς, ο οποίος ήλθε από έξω, δεν είχε σχέσεις με την τρομερή διαφθορά που υπήρχε στην Τουρκία, πήρε μια σειρά μέτρων όπως την υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, ναι δεύτερη τύχη, έχει εθνικό νόμισμα η Τουρκία, με άμεσο αποτέλεσμα να αυξηθούν τόσο οι εξαγωγές ώστε η Τουρκία να κυριαρχεί σήμερα στα αραβικά κράτη, και η Τρίτη τύχη της ήταν πως ο λαός έστειλε όλο το παλιό πολιτικό σύστημα σπίτι του και εξέλεξε έναν άγνωστο τύπο, απλό Δήμαρχο πριν, που πρώτη του δουλειά ήταν να διώξει το Δ.Ν.Τ και να το στείλει από εκεί που ήλθε καθιστώντας έτσι τον εαυτό του ήρωα στα μάτια του λαού! Το όνομα αυτού του άγνωστου μέχρι τότε κυρίου, που κουβαλούσε μάλιστα στην πλάτη του και βαριές κατηγορίες από μέρους του στρατού, και που παρ όλα αυτά ο λαός πήγε κόντρα σε κάθε εϊδους προπαγάνδα τότε που τον ήθελε έξω από τα πράγματα και τον εξέλεξε πανηγυρικά, μας είναι πλέον σήμερα γνωστό. Λέγεται Ερντογάν.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 26, 2015 9:45 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ouliathis Αυτόν που αποκαλείς αδελφό σου και είναι η τράπεζα δεν είναι και τόσο αδελφός. Εσύ παράγεις και εξάγεις, το λογικό είναι η αξία των εξαγωγών να ισούται με την αξία των εισαγωγών ώστε να μπορείς εσύ να ζεις από αυτά. Εξάγω πχ πορτοκάλια και εισάγω πχ ελιές ή άλλα τρόφιμα για να ζήσω. Παλιά αν θυμάσαι υπήρχαν και οι εξαγωγές CLEARING εξαγωγή πορτοκάλια στη Ρωσία και εισάγαμε ίσης αξίας τρακτέρ.
Όταν λοιπόν οι εξαγωγές σου είναι λιγότερες από τις εισαγωγές, η διαφορά αυτή καλύπτεται με δανεισμό. Παλιά όταν είχαμε το έλεγχο της νομισματικής πολιτικής της χώρας υπήρχαν τα εργαλεία που μπορούσαν να ελέγξουν αυτό όπως η υποτίμηση του νομίσματος, έλεγχος των επιτοκίων κλπ.

Η οικονομία όμως κάθε χώρας εξελίσσεται ανεξάρτητα από την οικονομία των άλλων. Υπάρχουν χώρες οι οποίες ανέπτυξαν βαριά βιομηχανία και παράγουν προϊόντα υψηλής τεχνολογίας και υψηλής προστιθέμενης αξίας. Υπάρχουν χώρες οι οποίες μείνανε πίσω στη γεωργία και κτηνοτροφία και δεν κατάφεραν να αυξήσουν την παραγωγή με αποτέλεσμα να παράγουν προϊόντα χαμηλής προστιθέμενης αξίας όπως από την ελαφριά μεταποίηση όπως το φασόν την υφαντουργία. Σου περιγράφω την Ελλάδα στο δεύτερο παράδειγμα ενώ στο πρώτο θα μπορούσες να αντιληφθείς ότι είναι πχ η Γερμανία.

Έτσι δημιουργούντα ισχυρές και λιγότερο ισχυρές οικονομίες. Οι χώρες με τις ισχυρές οικονομίες πλέον παίζουν το ρόλο του ηγέτη και για να το κάνουν αυτό δανείζουν τις πιο αδύναμες χώρες για να εισάγουν οι δεύτερες τα βιομηχανικά προϊόντα των πρώτων.

Οι ισχυρές οικονομικά χώρες δημιουργούν πλεονασματικά ισοζύγια τρεχουσών συναλλαγών και οι αδύναμες χώρες ελλειμματικά ισοζύγια.

Σε μια νομισματική ένωση όπως αυτό δεν μπορεί να κρατήσει πολύ. Δόθηκαν ευρωπαϊκά κονδύλια για να επέλθει σύγκλιση οικονομιών των αδυνάτων χωρών προς τις ισχυρότερες και αυτό για να υπάρξει εκπαίδευση, εξειδίκευση, οργάνωση της εργασίας ώστε να δημιουργηθούν οι υποδομές εκείνες οι οποίες θα παράξουν προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας ώστε να αυξηθεί συνολικά η ανταγωνιστικότητα της ευρωζώνης και να μπορέσει να λειτουργήσει προς την Κίνα και Ινδία οι οποίες αύξησαν σημαντικά την ανταγωνιστικότητά τους και λόγω του χαμηλού βιοτικού τους επιπέδου.

Ομως αυτό δεν λειτούργησε προς όλες τις χώρες, όπως και η Ελλάδα με αποτέλεσμα να υπαρχει πρόβλημα δανεισμού ο οποίος πλέον δεν μπορούσε να εξυπηρετηθεί από την παραγωγικότητα της χώρας. Δεν γίναμε ανταγωνιστικοί και μείναμε έξω από το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

το συμπέρασμα είναι ότι αν θέλεις να ισχυροποιήσεις της οικονομία σουν πρώτα θα πρέπει να φτιάξεις παιδεία-εκπαίδευση- εξειδίκευση-οργάνωση εργασίας και παραγωγικό πλαίσιο με ένα απλό λειτουργικό και παραγωγικό δημόσιο, με λίγα λόγια να γίνουν βαθιές μεταρρυθμίσεις.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την KOSTAS GIAVASOGLOU στις Κυρ Δεκ 31, 2017 9:20 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ελεύθερες Απόψεις Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
Σελίδα 1 από 2

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center