ΕΞΙΣΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Αν προσέξατε αποφεύγω τους όρους "χειρωνακτικά" και "διανοητικά επαγγέλματα" ,αφού ο άνθρωπος είναι ταυτόχρονα πνεύμα και πράξη και ο,τιδήποτε μόνο χειρωνακτικό ή μόνο διανοητικό αποτελεί εκφυλισμό της ανθρώπινης ψυχικής υγείας.

Γιατί,όμως,φτάσαμε σ' αυτή τη διάκριση αξίας,έστω και ως "ανειδίκευτη -ειδικευμένη εργασία"; Έχει να κάνει με την αντικειμενική προτεραιότητα της ειδίκευσης έναντι της εφαρμογής; Μήπως αποτελεί καθαρά έκφραση του νόμου της προσφοράς και ζήτησης; Υποκρύπτει μια άλλη αντίθεση,π.χ. την αντίθεση της ιδιοκτησίας έναντι της εργασίας;

Στο πρώτο ερώτημα θεωρώ πως δεν υπάρχει προτεραιότητα,εφόσον η ειδίκευση είναι άχρηστη κοινωνικά χωρίς την εφαρμογή.Επομένως,και το κοινωνικό προϊόν,που μεταφράζεται σε χρήμα, δεν μπορεί να δίνεται κατά προτεραιότητα στο ένα είδος εργασίας.

Στο δεύτερο θα πρέπει να αντιτάξουμε το αντικειμενικό γεγονός της ταξικότητας της εκπαίδευσης,η οποία δεν εκφράζει έτσι τις αληθινές ικανότητες των ατόμων αλλά τις ταξικές τους ανισότητες.Επιπλέον,η εργασία ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό (όπως και η υγεία,η παιδεία κ.λπ.) δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο ανταλλακτικής αξίας σαν τις τηλεοράσεις ή τα μανταρίνια.

Τέλος,νομίζω πως ο πυρήνας της όλης ιστορίας βρίσκεται στην αυθαίρετη ιδιοκτησία της εργασίας των άλλων.Η μισθολογική διαφορά ανειδίκευτης και ειδικευμένης εργασίας αποτελεί έκφραση της ιδέας ότι ο πιο έξυπνος έχει το δικαίωμα να εκμεταλλεύεται τους άλλους αλλά είναι τόσο καλά καμουφλαρισμένη απ' το κοινωνικό εποικοδόμημα (σχολείο,νόμοι,αγορά) ώστε όλοι μας να την έχουμε αποδεχτεί κι όχι μόνο να μην αντιδρούμε αλλά να τη θεωρούμε και σωστή.

Η εξίσωση μισθών δεν αποτελεί ,λοιπόν,μόνο μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και αξιοκρατίας,για τον πρόσθετο λόγο ότι στην επιλογή του επαγγέλματος δε θα λαμβάνεται υπόψη το εισόδημα αλλά αυτό που ταιριάζει στον κάθε άνθρωπο και έχει ανάγκη η κοινωνία.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[skapaneas]

Δηλαδη ενας γιατρος
που βγαινει στην αγορα εργασιας στα τριαντα πεντε του
και βρισκει δουλεια σε ενα νοσοκομειο
και ενας συνομηλικος του
που μεχρι τοτε ετρωγε απο τα ετοιμα του πατερα του που τελειωσανε
και βρισκει δουλεια την ιδια εποχη ως θυρωρος στο ιδιο νοσοκομειο,
για λογους κοινωνικης δικαιοσυνης και αξιοκρατιας
πρεπει να αμοιβονται το ιδιο ;


≠ Λογος Θεωρια Πραξη Λειτουργια Κατασταση Αλληλεπιδραση Παραγωγη και Ο Ανθρωπος που τετραγωνιζει τον κυκλ

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Η τεμπελιά είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης κάποιου ανθρώπου,εδώ του πατέρα. Δε θα την εξαφανίσουμε,όμως,με μια άλλη εκμετάλλευση ,αυτή της μισθολογικής ανισότητας . Γιατί ο τεμπέλης ακόμα και μικρότερο μισθό να παίρνει,θα προσπαθήσει με αναξιοκρατικά μέσα να πάρει μεγαλύτερο ,ακόμα κι αν δουλεύει απ' τα 15 του. Αν ,όμως, δε δίνεται η δυνατότητα μισθολογικής ανέλιξης,το κίνητρο της απολαβής μεγαλύτερου μισθού εις βάρος των άλλων απενεργοποιείται.
Βέβαια,προκύπτει το θέμα της ελαχιστοποίησης της εργασίας εις βάρος των άλλων.Ούτε ,όμως,το πριμ παραγωγικότητας το λύνει αυτό το ζήτημα,αφού τα κριτήρια καθορίζονται από μια ιεραρχία (κρατική η οικονομική) η οποία διόλου δε νοιάζεται αν είσαι αλλά αν φαίνεσαι,έτσι ώστε να εξουσιάζει με προσχήματα δικαιοσύνης.

Έτσι,λοιπόν,η εξαφάνιση της τεμπελιάς απαιτεί να τερματιστούν οι εξωτερικοί ενισχυτές (μισθός,πριμ,προαγωγές) και η κοινωνία να εστιάσει στη χαρά της προσφοράς ατόμων που έχουν γνωρίσει ποιες είναι οι φυσικές τους ικανότητες και τις αξιοποιούν επειδή νιώθουν ότι η κοινωνία τους αντιμετωπίζει ως ανθρώπους κι όχι ως ανταλλακτικά μέσα στην αγορά εργασίας.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[skapaneas]

Αρα ισοπεδωση των παντων...

Το "αλλο" προσωπο της παγκοσμιοποιησης...


≠ Λογος Θεωρια Πραξη Λειτουργια Κατασταση Αλληλεπιδραση Παραγωγη και Ο Ανθρωπος που τετραγωνιζει τον κυκλ

[troian]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Ισοπέδωση είναι επειδή το βλέπετε απ' τη σκοπιά της επικερδούς εργασίας κι όχι αυτής που ταιριάζει σε κάθε άτομο και ενεργοποιείται από τα κοινωνικά αισθήματα του καθενός,τα οποία η αστική ιδεολογία θεωρεί ως "ισοπεδωτικά".
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[skapaneas]

[troian]

[iason]

Τι πληγή έξυσες, Νεοφώτιστε; Αφού δέχεσαι το γεγονός της ιεραρχίας, τι σε προβληματίζει; Το μεγάλο ψάρι θα φάει το μικρό. Ο άνθρωπος ως ανώτερο είδος, είναι αρπακτικό, τελεία εδώ.

Από τη στιγμή που υπάρχει το ενδιάμεσο "χρήμα" και μέσα στο αστικό περιβάλλον, η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Δεύτερη τελεία.

Είτε με εξίσωση είτε χωρίς εξίσωση, το αρπακτικό θα συνεχίσει τη δουλειά του. Τρίτη τελεία.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[skapaneas]

Σχετικα με το τριτο μονο να επισημανω ( ασχετα αν διαφωνω ) οτι με την εξισωση των μισθων το αρπακτικο θα ειναι παρανομο και με το νομο και με τη βουλα, ενω χωρις την εξισωση θα ειναι ( και ειναι ) απολυτως νομιμο


≠ Λογος Θεωρια Πραξη Λειτουργια Κατασταση Αλληλεπιδραση Παραγωγη και Ο Ανθρωπος που τετραγωνιζει τον κυκλ

[iason]

Νομίζω δεν κατάλαβες - για μισθούς μιλάμε. Όχι για τα "μπόνους" της μαγκιάς του κάθε απατεώνα!

Σκέψου το χρηματιστήριο. Εξ ορισμού είναι απάτη. Νόμιμη, όπως σωστά επισημαίνεις. Αυτό όμως δεν το θίγουν. Τζιζ. Τους μισθούς συζητάνε. Γιατί; Τι κάνει νιάου νιάου; Γιατί αυτοί δεν δουλεύουν ποτέ για νάχουν θέμα με τους μισθούς....
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Bugman]

Σημασία δεν έχει πόσα θέλει κανείς αλλά πόσα μπορεί να πάρει, πόσα τον πληρώνουν δηλαδή. Το κράτος απέδειξε ότι μπορεί να μειώσει τους μισθούς χωρίς να φύγουν οι εργαζόμενοι. Αυτό σημαίνει ότι πλήρωνε παραπάνω...
Είναι άλλο πράγμα το πόσα λείπουν από τον καθένα από το πόσα μπορεί να πληρωθεί.
Ένα από τα πιο καλοπληρωμένα επαγγέλματα είναι του συγκολλητή με αργό. Γιατί; Γιατί το κόστος εργασίας είναι τεράστιο...Θα δουλέψει δυο με τρεις μέρες και θα βγάλει χρήμα που άλλοι θέλουν μήνες για να βγάλουν. Και αυτό γιατί η εργασία αυτή απαιτεί να γίνει με την μία σωστή. Τυχόν λάθος σημαίνει πολλά λεφτά χασούρα. Έτσι αυτός που φοβάται να χάσει λεφτά πληρώνει εκείνον που γνωρίζει ότι είναι ικανός να κάνει σωστά την δουλειά.

Για ένα πράγμα δεν ισχύει αυτός ο κανόνας (να πληρώνεται δηλαδή κανείς για την αξία της δουλειά του) και αυτό είναι ότι έχει να κάνει με την υγεία. Η υγεία του ανθρώπου είναι ανεκτίμητη οπότε η αποζημίωση του γιατρού δεν έχει να κάνει με την αξία της υγείας που δίνει στον ασθενή. Ο γιατρός πληρώνεται με την επίσκεψη...και όχι με την σοβαρότητα της ασθένειας! Κάποιες φορές μπορεί να χρειάζονται περισσότερες επισκέψεις ή και χειρουργεία αλλά σε καμία περίπτωση αυτά δεν συσχετίζονται με την αξία της ζωής του ανθρώπου. Βεβαίως και εδώ υπάρχουν οι ικανοί και μάλιστα αυτοί ασχολούνται με τα δυσκολότερα. Και έτσι κάπως προκύπτει και το φακελάκι.

Αυτό περί πνευματικής ή χειρωνακτικής εργασίας, είναι πράγματι ένα θέμα. Η χειρωνακτική εργασία πληρώνεται περισσότερο από την απλή πνευματική εργασία. Ως σύλληψη η χειρωνακτική εργασία συνήθως είναι απλή (όχι πάντα) αλλά απαιτεί φυσικά προσόντα, δύναμη και αντοχή. Όμως σε όλες τις δουλειές πρέπει να υπάρχει συνεργασία και κατανόηση της βαθμίδας ευθύνης.

Θυμάμαι στην Αραβία που δούλευα κάποτε, ήταν σε μια μονάδα Εγγλέζοι, οι οποίοι λόγω απουσίας προϊστάμενου ζητούσαν να σταματήσουν την μονάδα τους (και κατά συνέπεια όλη την παραγωγή πετρελαίου) αν δεν τους έθεταν προϊστάμενη αρχή. Αντίθετα οι Έλληνες που εκείνη την εποχή είχαν εργασία συμβουλευτικού χαρακτήρα -επιθεώρησης- είχαν ένα απλό σύστημα κοινοποίησης των πάντων από πάνω προς τα κάτω με συνέπεια την ευθύνη της εργασίας να εμφανίζεται να την κατέχει και ο κατώτατος υπάλληλος, και σε περίπτωση απουσίας του προϊσταμένου...οι εντολές αρκούσαν για να προσχωρήσει η δουλειά. Εννοείται ότι οι Έλληνες είχαν τους μεγαλύτερους μισθούς....και εργάζονταν πάντα πέρα του ωραρίου τους, σαν να ήταν μια προσωπική τους υπόθεση.

Το φιλότιμο διακρίνει τον Έλληνα. Δεν εξομοιώνει ο Έλληνας τη δουλειά με τα λεφτά, τόσο έδωσα και τόσα θα πάρω, αλλά τη σωστή δουλειά με το όνομα, δηλαδή αυτά που έκανα τα έκανα γιατί είμαι ο τάδε. Ο Έλληνας δουλεύει για την τιμή του δηλαδή. Υπάρχουν λοιπόν και οι άτιμοι...που το παίζουν Έλληνες..

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]