Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Ανεργία - Είναι το μέγα πρόβλημα;
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 09, 2014 4:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ανεργία - Είναι το μέγα πρόβλημα; Απάντηση με Συμπερίληψη

Διαβάζω δημοσκοπήσεις (ηλεκτρονικές) που αναφέρονται στο που πρέπει να κοιτάξει η Ελλάδα να βελτιωθεί. Το πρόβλημα της ανεργίας εμφανίζεται να απασχολεί σχεδόν ένα στους δύο. Αντίθετα το πρόβλημα της φτώχειας απασχολεί μόνο έναν στους δέκα.
Τη σημερινή εποχή η ανεργία σχετίζεται με την απόδοση της εργασίας. Καθώς η απόδοση της εργασίας αυξάνει, λιγότεροι εργαζόμενοι χρειάζονται. Με βελτιστοποίηση της παραγωγής όχι μόνο στο πώς θα παραχθεί κάτι αλλά και στο τι θα παραχθεί μετά από διερεύνηση της αγοράς, η προσφορά βρίσκεται πάντα στο ύψος των περιστάσεων, δηλαδή μπορεί να καλύψει την ζήτηση. Δυστυχώς όμως η κάλυψη της ζήτησης δεν γίνεται με κοινωνικά κριτήρια, δηλαδή με όρια σε ελάχιστα ή αντίθετα σε μέγιστα που μπορεί κανείς να καταναλώσει. Αυτή η έλλειψη ηθικής της αγοράς ως προς εκείνο που λέμε το πρέπον..ή όπως θα έλεγαν εδώ οι αρχαίοι πρόγονοί μας, με το μέτρο, την κάνει την αγορά επιλεκτική ως προς το ποιοι θα ωφεληθούν και ποιοι όχι. Με αυτό το τρόπο συσσωρεύονται φτωχοί, ενώ συνάμα δημιουργούνται περιοχές γκέτο, όπου σε μεγάλες πόλεις γίνονται περισσότερο φανερές, ενώ σε μικρές ακόμα και ο πλούσιος πρέπει να μην το δείχνει...Ειδικά για το τελευταίο...στις μικρές πόλεις οι πλούσιοι αγοράζουν από άλλες πόλεις και κάνουν εκδρομές και ταξίδια για να ξοδέψουν και να μην φαίνεται...στους ντόπιους φτωχούς, στο λαουτζίκο. Πληγή για την κοινωνία είναι το φυσικό επόμενο αυτής ασυνέπειας της αγοράς, η εκδικητικότητα μέσω ταραχών και άλλων βίαιων συγκρούσεων, όπου για την επούλωσή της αντί να γίνουν ενέργειες για την ασυνέπεια της αγοράς...ώστε να κλείσει, έχουμε μια μάταιη και σποραδική φύλαξη, των "διωκτικών αρχών", όχι για να κλείσει αλλά για να μην γίνει χειρότερα.
Επειδή όμως στην Ελλάδα δεν έχουμε τα προσόντα ίσως, ή την διάθεση, να εργαστούμε με πραγματικά αποδοτικούς ρυθμούς και συνάμα αδυνατούμε να φανταστούμε τα όρια εκείνα που να δείχνουν αυτό που εννοώ ηθική στην αγορά, λειτουργούμε όλοι λίγο ή πολύ ως άτομα ενός μεγάλου γκέτο..όπου οι ταραχές συμβαίνουν από όλους προς όλους...άλλοι στα φανερά και άλλοι στα κρυφά. Ακόμα και οι "διωκτικές αρχές" αποτελούνται από τα ίδια άτομα όπως όλη η Ελλάδα...και ενεργούν ομοίως όπως όλοι οι Έλληνες...τουλάχιστον εκτός εργασίας!
Μέσα λοιπόν σε αυτήν την αναμπουμπούλα...των τελευταίων ετών (και όψι μόνο πέντε που μερικοί θέλουν να βλέπουν), πολλαπλασιάστηκαν οι φτωχοί. Εμπόρευμα δεν πουλήθηκε όσο έπρεπε γιατί οι έμποροι δεν κατάλαβαν τι παίζονταν...Παραγγελίες σταμάτησαν από το εξωτερικό γιατί και εκεί υπήρχε πρόβλημα...με συνέπεια να μείνει κόσμος άνεργος ο οποίος ήθελε τα βασικά τρόφιμα και πράγματα. Η αγορά για να πουλήσει τα βασικά όφειλε να συρρικνωθεί...και αυτό έγινε. Ουσιαστικά η ανεργία είναι συνέπεια της συρρίκνωσης της αγοράς που είναι συνέπεια της αύξησης των φτωχών που είναι συνέπεια της επιλεκτικής δράσης της αγοράς.

Για να πάει μπροστά η κατάσταση πρέπει το κράτος να θεσπίσει κανόνες κατά της φτώχειας. Που σημαίνει ότι τα βασικά τρόφιμα και πράγματα κανείς θα μπορεί να τα έχει ....πληρωμένα από το κράτος. Φυσικά ουδείς θα μένει άνεργος αν μπορεί να δουλέψει...και η δουλειά για όποιον δεν έχει βρει ο ίδιος θα είναι να υπηρετεί το κράτος σε διάφορες εργασίες, χωρίς ειδική αμοιβή. Αυτοί θα είναι οι Αμοιβοί...οι βοηθητικοί δηλαδή. Όποιος όμως βρει μια εργασία πέρα από αυτή του αμοιβού...τότε σημαίνει ότι θα μπει σε μια παραγωγική διαδικασία, θα γίνει εργάτης ή παραγωγός, ή θα γίνει έμπορος ή υπάλληλος επιχείρησης. Τα επιπλέον χρήματα που θα λαμβάνει ένας εργαζόμενος θα καλύπτουν την παραγωγή εκείνων των μη απαραίτητων από τους αμοιβούς. Ουσιαστικά δηλαδή οι αμοιβοί θα πληρώνονται από όλους τους εργαζόμενους, εκείνους που "προκρίθηκαν" σε θέσεις όπου τα προσόντα τους είναι απαραίτητα. Οι αμοιβοί θα προσφέρουν κοινωνικό έργο το οποίο θα είναι ανυπολόγιστο, δεν μπορεί δηλαδή να χαρακτηρισθεί με όρους αγοράς, δεν είναι παραγωγή αγαθών ούτε εμπόριο. Για παράδειγμα το να προσέχει κάποιος έναν συγκεκριμένο δημόσιο κήπο θα μπορούσε κανείς να το δει ως ότι εκτελεί εργατώρες αλλά αυτό δεν μας λέει το πόσο καλά θα τον προσέχει...Και επειδή αγοραστής του ωραίου κήπου δεν μπορεί να γίνει κανένας μας, το ωραίο αυτό θεωρείται ανυπολόγιστο...ως αξία.
Η εργασία όπως την αντιλαμβάνομαι λοιπόν θα μπορούσε να βρίσκεται σε δυο επίπεδα εκείνο των Αμοιβών, βοηθών δηλαδή, που δεν θα πληρώνονται για την εργασία τους, αλλά θα πληρώνονται βάσει των βασικών αναγκών από το κράτος, και εκείνο των παραγωγών, εργατών, υπαλλήλων και εμπόρων, όπου πέρα από την υποχρέωση να καλύπτουν τις ανάγκες των Αμοιβών θα δημιουργούν εκείνα τα πέρα των βασικών αναγκών. Φυσικά θα μπορεί κάποιος να μεταβαίνει από την μία στην άλλη ιδιότητα. Δεν θα υπάρχει λοιπόν φτωχός, και πραγματικά πλούσιοι θα είναι εκείνοι που θα πουλούν σε εκείνους τους πλούσιους που θα αγοράζουν τα επιπλέον των βασικών...έτσι με το καιρό θα μετριάζεται ο πλούτος...
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 10, 2014 8:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μα τότε θα υπάρχουν νόμιμα εργαζόμενοι 2 κατηγοριών,κάτι που θα δημιουργήσει περισσότερη αδικία.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2014 1:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αν το δεις από την σκοπιά της εργασίας χωρίς να δεις το αντικείμενό της παρά μόνο ότι "κάνει κάτι" και πληρώνεται κανείς τότε έχεις δίκιο. Όμως το αντικείμενο είναι διαφορετικό, όπως το έθεσα η υπηρεσία στο κράτος είναι ανυπολόγιστη. Ουσιαστικά δεν δίνεται αμοιβή για την υπηρεσία αλλά αποτελεί υποχρέωση εκείνου που δεν έχει εργασία και δεν έχει λόγο να μην εργαστεί. Δεν θα ζει ο "Αμοιβός" βάσει των ωρών εργασίας ή του τύπου της εργασίας που θα κάνει αλλά με έξοδα του κράτους όπως το κράτος θα ορίζει. Ουσιαστικά αυτό που αλλάζει είναι η σχέση με το κράτος. Ο καθένας θα μπορεί να αλλάζει σχέση με το κράτος, δηλαδή να μπαίνει ή να βγαίνει από τον ιδιωτικό τομέα...χωρίς να απαιτείται να δίνει εξηγήσεις.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2014 1:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τότε το κράτος θα χρησιμοποιεί δημόσιους υπαλλήλους μόνο με τη σχέση εργασίας που περιγράφεις,κάτι που ισοδυναμεί με πλήρη αποδυνάμωση του κράτους και των υπηρεσιών του.Μια μορφή δηλαδή νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας του ιδιωτικού τομέα,κάτι που προφανώς δε βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών αλλά τη χειροτερεύει,αφού ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει ως κριτήριο λειτουργίας του την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2014 7:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε:
Τότε το κράτος θα χρησιμοποιεί δημόσιους υπαλλήλους μόνο με τη σχέση εργασίας που περιγράφεις,κάτι που ισοδυναμεί με πλήρη αποδυνάμωση του κράτους και των υπηρεσιών του.Μια μορφή δηλαδή νεοφιλελεύθερης κυριαρχίας του ιδιωτικού τομέα,κάτι που προφανώς δε βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών αλλά τη χειροτερεύει,αφού ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει ως κριτήριο λειτουργίας του την παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους.


Shocked
απλά συγκλονιστική δήλωση
την κρατώ για τα πολύ γεράματα αν μου ζητήσουν εξηγήσεις τίποτε νεαροί ..
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 12, 2014 8:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Για να μην παρεξηγηθώ ,δεν υποστηρίζω ούτε ότι το ελληνικό κράτος δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους ούτε ότι ο περιορισμός της εμβέλειάς του είναι θέσφατο αλλά ότι η κατάργησή του θα χειροτερέψει την ήδη θλιβερή κατάσταση.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2014 12:23 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε:
Για να μην παρεξηγηθώ ,δεν υποστηρίζω ούτε ότι το ελληνικό κράτος δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους ούτε ότι ο περιορισμός της εμβέλειάς του είναι θέσφατο αλλά ότι η κατάργησή του θα χειροτερέψει την ήδη θλιβερή κατάσταση.



Παράθεση:
Οι συλλήψεις σε σχέση με όσα έχουν λάβει χώρα στο ΤΤ τα τελευταία χρόνια είναι αποκαλυπτικές του τρόπου που λειτουργεί επί δεκαετίες στη χώρα η παρασιτοκρατία των πελατών της κομματοκρατίας και η κλεπτοκρατία των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.

Μια επιχειρηματική τάξη που έχει βρει τρόπο να πουλάει υπηρεσίες και προϊόντα στο δημόσιο χωρίς ανταγωνισμό με αστρονομικά περιθώρια κέρδους ή να λαμβάνει θαλασσοδάνεια από κρατικές τράπεζες, -στέλνοντας πάλι το λογαριασμό στο μεγάλο κορόιδο που είναι ο φορολογούμενος που δεν φοροδιαφεύγει ή ο «κουρεμένος» δανειστής του δημοσίου-, δυο πράγματα φοβάται όπως ο διάβολος το λιβάνι: τον ανταγωνισμό και το λιγότερο κράτος.

Με λίγα λόγια φοβάται τον καπιταλισμό. Παντού και πάντα οι άνθρωποι επιδιώκουν το ίδιον συμφέρον. Το ίδιο ισχύει και για τους δημόσιους λειτουργούς. Απλά υπάρχουν κανόνες και θεσμοί που ασκούν έλεγχο.

Παντού γίνονται απάτες. Απλά στην Ελλάδα οι απάτες και οι κλοπές δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.



Δεν υπάρχει αμφιβολία πως για να επέλθει ανάκαμψη, το "χτύπημα" στο Δημόσιο θα είναι μεγαλύτερο από όσο χρειάζεται.
Το κράτος θα λιγοστέψει περισσότερο από όσο πρέπει.
Ποιος όμως βρίσκει την ακριβή δοσολογία σε απείρως μικρότερες μανούβρες για να βρεθεί η σωστή σε αυτήν την τεραστίων ιστορικών διαστάσεων μανούβρα της Ελλάδας ?
Μισό αιώνα περιμέναμε αυτή την μανούβρα. ¶για να'ναι η ώρα της.
Βάστα Μέρκελ.
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
spyros
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Αύγ 2008
Δημοσιεύσεις: 3896
Τόπος: Μακεδονία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2014 1:14 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Οι Γερμανοί το είπαν ξεκάθαρα από την πρώτη στιγμή:

Έχετε 3-πλάσιους διορισμένους απ' όσους χρειάζεστε και 5-πλάσιους απ' όσους μπορείτε να συντηρήσετε..

(Μαζί σου Αντρέα για μια Ελλάδα νέα..το ξέχασες ανέμελε; Wink )
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2014 5:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ξεχνιούνται αυτά ?
Κανείς δεν έβλεπε το λάκο που σκάβεται για να πέσουν "όλοι" μέσα

Και η πραγματικότητα ? Ξένοι εργολάβοι θα μας την πούνε - τα πανεπιστήμιά μας έχουν άλλα πιο σοβαρά πρυτανικής φύσεως θέματα να συνδικαλιστούν.

Παράθεση:
«Εάν η Ευρώπη αντιπροσωπεύει σήμερα μόλις λίγο περισσότερο από το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, περί το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και πρέπει να χρηματοδοτήσει το 50% των κοινωνικών δαπανών παγκοσμίως, τότε είναι προφανές ότι οφείλει να εργασθεί πολύ σκληρά για να διατηρήσει την ευημερία και τον τρόπο ζωής της» είχε δηλώσει πρόσφατα η Γερμανίδα καγκελάριος Μερκελ στους FT.




1) Η τελευταία ευκαιρία για το λόμπι της δραχμής...

Οι συλλήψεις σε σχέση με όσα έχουν λάβει χώρα στο ΤΤ τα τελευταία χρόνια είναι αποκαλυπτικές του τρόπου που λειτουργεί επί δεκαετίες στη χώρα η παρασιτοκρατία των πελατών της κομματοκρατίας και η κλεπτοκρατία των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.

Μια επιχειρηματική τάξη που έχει βρει τρόπο να πουλάει υπηρεσίες και προϊόντα στο δημόσιο χωρίς ανταγωνισμό με αστρονομικά περιθώρια κέρδους ή να λαμβάνει θαλασσοδάνεια από κρατικές τράπεζες, -στέλνοντας πάλι το λογαριασμό στο μεγάλο κορόιδο που είναι ο φορολογούμενος που δεν φοροδιαφεύγει ή ο «κουρεμένος» δανειστής του δημοσίου-, δυο πράγματα φοβάται όπως ο διάβολος το λιβάνι: τον ανταγωνισμό και το λιγότερο κράτος.

Με λίγα λόγια φοβάται τον καπιταλισμό. Παντού και πάντα οι άνθρωποι επιδιώκουν το ίδιον συμφέρον. Το ίδιο ισχύει και για τους δημόσιους λειτουργούς. Απλά υπάρχουν κανόνες και θεσμοί που ασκούν έλεγχο.

Παντού γίνονται απάτες. Απλά στην Ελλάδα οι απάτες και οι κλοπές δεν ήταν η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

Από τη μερίδα αυτή της επιχειρηματικής τάξης του «γλυκού νερού» κάποιοι που βρέθηκαν να χρωστάνε στις τράπεζες περισσότερα απΆ όσα αξίζει η περιουσία τους ονειρεύονται και επιδιώκουν την επιστροφή στη δραχμή.

Με τον τρόπο αυτό υπολογίζουν πως τα χρέη τους θα μηδενιστούν και οι ίδιοι θα καταφέρουν μέσω των διασυνδέσεων να συνεχίσουν να πλουτίζουν σε βάρος του συνόλου. Το να πλουτίζει κάποιος δεν είναι κακό, αρκεί να πλουτίζει παράγοντας περισσότερο πλούτο από όσο καταναλώνει. Αν καταναλώνει περισσότερο από όσο παράγει τότε παρασιτεί σε βάρος της κοινωνίας...

Αυτή είναι η διαφορά μετά επιχειρηματικότητας και κρατικοδιαιτισμού.

Το μνημόνιο είναι μια λάθος συνταγή ενδεχομένως η οποία εκτελέστηκε με λάθος τρόπο ή στα βασικά σημεία δεν εκτελέστηκε και καθόλου.

Αλλά πόσο τυχαίο είναι που χρειάστηκε μνημόνιο και αυστηρή ξένη επιτήρηση από την τρόικα η οποία παρομοιάστηκε με «κατοχική» δύναμη, για να αρχίσουν να βγαίνουν σκάνδαλα και να περνάνε τις πύλες των φυλακών πολιτικοί πρώτης γραμμής και επιχειρηματίες;

Καθώς σιγά-σιγά αποκαλύπτονται που και με ποια κριτήρια πηγαίναν τα λεφτά των τραπεζών ή οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, η παρασιτοκρατία και οι πελάτες αναπολούν το κράτος δραχμής. ΓιΆ αυτό θα το λόμπι της δραχμής θα ετοιμαστεί για τον τελευταίο γύρο.

Το ελληνικό πρόβλημα έχει αρκετά διαφορετικές πτυχές από το πρόβλημα των άλλων χωρών του νότου και της Δύσης.

Για το κατανοήσουμε όμως θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στο πλαίσιο των διεθνών οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων γιατί συναρτάται από αυτές.

Οι διεθνείς διαστάσεις...

«Εάν η Ευρώπη αντιπροσωπεύει σήμερα μόλις λίγο περισσότερο από το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, περί το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ και πρέπει να χρηματοδοτήσει το 50% των κοινωνικών δαπανών παγκοσμίως, τότε είναι προφανές ότι οφείλει να εργασθεί πολύ σκληρά για να διατηρήσει την ευημερία και τον τρόπο ζωής της» είχε δηλώσει πρόσφατα η Γερμανίδα καγκελάριος Μερκελ στους FT.

Στην Ελλάδα διάφορες περσόνες της πολιτικής και της τηλεόρασης θεωρούν πως η λιτότητα αποτελεί ιδεολογική αγκύλωση και όχι σχεδόν μονόδρομο που επιβάλλεται από τις συνθήκες. Οι Παπαδάκηδες, οι Προκόπηδες και οι Αλέξηδες φαίνεται πως ξέρουν καλύτερα...

Το θέμα είναι άλλο σήμερα...

Για την ακρίβεια το μερίδιο της ΕΕ στο παγκόσμιο ΑΕΠ ανέρχεται στο 23%. Αντίστοιχο κοντά στο 21% είναι και το μερίδιο του ΑΕΠ των ΗΠΑ. Αμφότερες Δυτική Ευρώπη και ΗΠΑ, οι παραδοσιακοί και ευκρινέστεροι εκπρόσωποι της δημοκρατίας και των ελεύθερων αγορών αντιπροσωπεύουν το 44% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Αθροίζοντας πληθυσμό κοντά στα 700 εκατ. ανθρώπους και οι δυο αντιπροσωπεύουν το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού. Βλέπε: Η κατανομή του παγκόσμιου πλούτου...

Το 10% του πληθυσμού του πλανήτη νέμεται περίπου το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ κι αυτό γιατί 300 χρόνια νωρίτερα υιοθέτησε τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, ενίσχυσε τις καινοτομίες και περιόρισε τις προκαταλήψεις για το δανεισμό, τις μετοχές και τα περίπλοκα χρηματοπιστωτικά προϊόντα.

Μέχρι το 2020 υπολογίζεται πως η μεσαία τάξη του πλανήτη θα αριθμεί πάνω από 3 δισ. ανθρώπους ενώ 20 χρόνια νωρίτερα αριθμούσε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια της καπιταλιστικής Δύσης. Για την αριστερά τυχαίο είναι επίσης πως η Κίνα βγήκε από την προϊστορία των λιμών μόλις υιοθέτησε για ένα κομμάτι της οικονομίας τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και επέτρεψε τις ξένες επενδύσεις.

Η νέα τάξη πραγμάτων της παγκοσμιοποίησης ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του Ά80 όταν Ρήγκαν και Θάτσερ στη Δύση για να ξεπεράσουν το τέλμα του στασιμοπληθωρισμού, μείωσαν την παρέμβαση του κράτους και άνοιξαν τα σύνορα του διεθνούς οικονομικού ανταγωνισμού. Το παζλ των αλλαγών συμπλήρωσε ο Τενγκ Σιαο Πινγκ με τις μεταρρυθμίσεις στην Κίνα που τις έβγαλαν από την κομμουνιστική απομόνωση και οικονομική προϊστορία.

Οι συνέπειες...

Τα τελευταία τριάντα χρόνια η Δύση χάνει θέσεις εργασίας οι οποίες μεταναστεύουν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα δανεικά και οι κρατικές δαπάνες στη Δύση κατάφεραν να καλύψουν την απώλεια εισοδήματος για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η παγκοσμιοποίηση μείωσε δραστικά την παγκόσμια φτώχεια, ανεβάζοντας το βιοτικό επίπεδο των αναπτυσσόμενων χωρών, αλλά έκανε τη μεσαία τάξη της Δύσης φτωχότερη.

Είναι το μόνιμο επιχείρημα των αριστερών οικονομολόγων πως τις τελευταίες δεκαετίες το μέσο εισόδημα μειώθηκε στη Δύση. Είναι αλήθεια. Αλήθεια είναι επίσης πως το μέσο εισόδημα στη Δύση παραμένει πολλαπλάσιο αυτού των αναπτυσσόμενων χωρών.

Η παγκοσμιοποίηση βελτίωσε το μέσο εισόδημα στο σύνολο του πλανήτη και μείωσε συγκριτικά αυτό της μεσαίας και χαμηλότερης τάξης της Δύσης. Από ηθική άποψη αυτό δεν μοιάζει άδικο ούτε παράλογο. Όταν οι πόροι είναι περιορισμένοι και αυξάνονται αυτοί που τους εκμεταλλεύονται, το μερίδιο μειώνεται.

Η υψηλότερη τάξη, καθώς και ταλαντούχα άτομα στο χώρο της τεχνολογίας και των χρηματοοικονομικών ευνοήθηκαν από την παγκοσμιοποίηση καθώς μέσω της τεχνολογικής εξέλιξης απέκτησαν πρόσβαση σε μεγαλύτερη πελατεία.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αναδύθηκε για τη Δύση ήταν η ακαριαία δημογραφική γήρανση του πληθυσμού.

Επίσης η παγκοσμιοποίηση μπορεί να ξεκίνησε με το άνοιγμα των συνόρων στα εμπορεύματα και το κεφάλαιο αλλά συνεχίστηκε με τις μετακινήσεις πληθυσμών.

Οι κραδασμοί της μεσαίας τάξης της Δύσης λόγω παγκοσμιοποίησης, σε συνδυασμό με τις συνέπειες της μετανάστευσης (κυρίως της παράνομης) και της δημογραφικής γήρανσης που τινάζει τα ασφαλιστικά ταμεία και καθηλώνει την οικονομική ανάπτυξη, έχουν δημιουργήσει μια έκρυθμη πολιτική κατάσταση.

Κατά τον ίδιο τρόπο που οι μακάκοι της Μαδαγασκάρης κάθε ηλιοβασίλεμα ωρύονται γιατί νομίζουν πως δεν θα ξανανατείλει ο ήλιος, διάφορες θρησκευτικές αιρέσεις περιμένουν κάθε χρόνο τη Δευτέρα Παρουσία και οι κομμουνιστές την κατάρρευση του καπιταλισμού από τις εσωτερικές αντιθέσεις. Οι κραδασμοί της παρούσης εκλαμβάνονται από τους χιλιαστές της βίβλου του 1848 σαν ωρίμανση των αντικειμενικών συνθηκών για τη δική τους Δευτέρα Παρουσία.

Τα βασικά χαρακτηριστικά της περιόδου είναι η άνοδος της παγκόσμιας μεσαίας τάξης. Η συμπίεση της μεσαίας τάξης της Δύσης και η μεγάλων διαστάσεων μετακίνηση πληθυσμών, μέσω της μετανάστευσης ή της λαθρομετανάστευσης.

Οι επιπτώσεις στην πολιτική...

Στις ΗΠΑ αυτή η κοινωνική και πολιτική ένταση εκφράζεται με το κίνημα του tea party που παρασύρει το Ρεπουμπλικανικό κόμμα σε ακραίες θέσεις οι οποίες δεν έχουν να κάνουν με τη δημοκρατική παράδοση της χώρας. Στην Ευρώπη η πολιτική και η οικονομική κρίση έχουν αναδείξει σε ρυθμιστές της πολιτικής ζωής μια σειρά από ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα.

Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γαλλία το Εθνικό Μέτωπο της Μαρί Λεπέν έρχεται πρώτο, ενώ το 55% των φοιτητών φέρεται διατεθειμένο να ψηφίσει το κόμμα αυτό που ζητά έξοδο από το ευρώ και δασμολογική προστασία των γαλλικών επιχειρήσεων.

Στη Νορβηγία ένα ακροδεξιό κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση, ενώ ανάλογες εμφανίσεις κομμάτων με παρόμοιες θέσεις κοινές σε πολλά σημεία και αντίθετες σε άλλα έχουμε στη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Αυστρία, τη Βρετανία κλπ.

Στο ίδιο ρεύμα θολού ευρωσκεπτικισμού και απομονωτισμού μπορεί να συμπεριληφθούν στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ(κάποιες συνιστώσες αναφανδόν) και η Χρυσή Αυγή, με τον πρώτο να προσπαθεί να εγκαταλείψει ή απλώς να συγκαλύψει τις αριστερίστικες και αντιδημοκρατικές συνιστώσες του και τη δεύτερη να επαίρεται γιΆ αυτές.

Σύμφωνα με μια πρόσφατη ανάλυση του Economist το κίνημα του πάρτι του τσαγιού στις ΗΠΑ έχει τρία βασικά συστατικά. Το πρώτο είναι πως η ελίτ της χώρας έχει χάσει την επαφή της με τα συστατικά της ιδρυτικής διακήρυξης. Το δεύτερο είναι πως η FED αντί να νοιάζεται για τη μεσαία τάξη ενδιαφέρεται να συντηρεί τον χρηματοπιστωτικό Λεβιάθαν. Και το τρίτο είναι πως η λαθρομετανάστευση αποτελεί κίνδυνο για το κοινωνικό κράτος.

Στην Ελλάδα που κανείς δεν νοιάζεται για το κόστος του κοινωνικού κράτους λόγω της ευημερίας με δανεικά και επιδοτήσεις η αντίθεση με τους μετανάστες αφορά την εγκληματικότητα και την ενοχλητική κοινωνική παρουσία τους.

Το κίνημα του τσαγιού δομήθηκε σαν αντίθεση στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να μεταρρυθμίσει τους προϋπολογισμούς και τους νομούς της μετανάστευσης...

Μια προσεκτική παρατήρηση των αντισυστημικών κομμάτων της Ευρώπης εμφανίζει πολλές ομοιότητες με το κίνημα του τσαγιού. Το θέμα της λαθρομετανάστευσης πριμοδοτεί περισσότερο τον ακροδεξιό χαρακτήρα αυτών των κομμάτων, και φέρνει τους αριστερούς αντισυστημικούς σε μειονεκτική θέση.

Υποκείμενο αυτής της «επανάστασης» ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, είναι η θυμωμένη μεσαία τάξη.

Όπως επισημαίνει ο Economist στην ίδια ανάλυση ... «το κίνημα του τσαγιού αναπτύσσεται εντός του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ενώ στην Ευρώπη εκφράζεται μέσα από νέα πολιτικά σχήματα.

Στην Αμερική το κίνημα έχει ρίζες και στον αντικρατικό συντηρητισμό, ενώ στην Ευρώπη έλκει την καταγωγή του από τον παρελθόν της άκρας δεξιάς.

Τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα σε αντίθεση με το κίνημα του τσαγιού είναι διαφοροποιημένο μεταξύ τους.

Κοινό σημείο των ακροδεξιών κινημάτων της Ευρώπης και του κινήματος του τσαγιού είναι πως αμφότερα αντιπροσωπεύουν θυμωμένους ανθρώπους που νοσταλγούν παλαιότερες, ασφαλέστερες και απλούστερες κοινωνίες.

Ανησυχούν για τη μετανάστευση, εκφράζουν την πιεζόμενη μεσαία τάξη που βλέπει μια μικρή ελίτ να διευρύνει την οικονομική της ευημερία και την ίδια να διολισθαίνει προς τα χαμηλότερα στρώματα.

Αμφότερα πιστεύουν πως οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον εξυπηρετούν πρωτίστως δικά τους συμφέροντα και όχι αυτά της κοινωνίας. Πιστεύουν πως οι γραφειοκράτες αδιαφορούν για τις ζωές των απλών ανθρώπων. Τα παραδοσιακά κόμματα στην Ευρώπη προσπάθησαν να απομονώσουμε τα αντισυστημικά κόμματα χαρακτηρίζοντάς τα φασιστικά και ρατσιστικά.

Τα αντισυστημικά κόμματα, τα πανε τόσο καλά, γιατί τα συστημημικά κόμματα τα τελευταία χρόνια τα πήγαν πολύ άσχημα. Ενθάρρυναν την κατανάλωση και άφησαν τις τράπεζες να αναλάβουν ρίσκα. Αυτά είχαν σαν συνέπεια την αύξηση του χρέους και στην συνέχεια την λιτότητα και την αύξηση των φόρων, την αύξηση της ανεργίας και τις μειώσεις μισθών.

Τα μέτρα μείωσης των δαπανών και του κράτους είναι φιλικά στο κίνημα του τσαγιού στις ΗΠΑ.

Στην Ευρώπη οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν επαρκή απάντηση στις ανησυχίες κάποιων μειοψηφιών προς το παρόν, για το ευρώ.

Αλλά οι αντισυστημικές δυνάμεις πάνε μακρύτερα. Ο Γκιρτ Γουιλντερς χαρακτηρίζει το Κοράνι φασιστικό βιβλίο και το Ισλάμ ολοκληρωτική θρησκεία. Η Μαρί Λεπέν ζητά μέτρα προστατευτισμού για τις γαλλικές επιχειρήσεις. Όταν το UKIP στο Ηνωμένο Βασίλειο υπόσχεται ευημερία μέσω του ελεύθερου εμπορίου αλλά εκτός Ε.Ε. κάτι που φανερώνει την σύγχυση των κινημάτων αυτών.

Η αύξηση της μετανάστευσης είναι αποτέλεσμα της οικονομικής ελευθερίας της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογικής εξέλιξης έστω και αν μειώνει κάποια ποιοτικά στάνταρς του βιοτικού επιπέδου της Δύσης».

Η έρευνα του Economist τελειώνει με το συμπέρασμα πως: Οι πολιτικοί στην Ευρώπη πρέπει να εξηγήσουν γιατί πρέπει να ληφθούν δυσάρεστες αποφάσεις. Πρέπει να εξηγήσουν γιατί η ενιαία οικονομική δομή υπόσχεται μεγαλύτερη ευημερία από αυτή των κατακερματισμένων εθνικών οικονομιών. Γιατί π.χ. οι εργαζόμενοι από την Ανατολική Ευρώπη πληρώνουν περισσότερες εισφορές σε σχέση με τις απολαβές τους από το κοινωνικό κράτος και γιΆ αυτό πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι.

ΣΆ αυτές της ιστορικής σημασίας παγκόσμιες αλλαγές η Ελλάδα βρέθηκε απροετοίμαστη, καταχρεωμένη, με διαλυμένο τον παραγωγικό ιστό και με μια παρασιτική νοοτροπία και διαφθορά όμοια των σοβιετικών καθεστώτων.

Η αδυναμία κατανόησης των βασικών αιτιών κατ΄ αρχήν από την πολιτική και οικονομική ελίτ έχει αφήσει μεγαλύτερο χώρο στη σύγχυση και τη συνωμοσιολογία σε σχέση με άλλες χώρες.

Η παρασιτική τάξη των πελατών της κομματοκρατίας και η επιχειρηματική κρατικοδίαιτη κλεπτοκρατία έχουν την εντύπωση πως η επιστροφή στη δραχμή θα της εξασφαλίσει τα προνόμια που είχε τις δεκαετίες της μεταπολεμικής ευημερίας. Δεν αντιλαμβάνεται πως τα δεδομένα αλλάζουν ριζικά.

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα εθνικό σχέδιο για την αλλαγή του οικονομικου μοντέλου από παρασιτικό σε παραγωγικό, εντός των ορίων του μπλοκ του ευρώ, της ΕΕ και της Δύσης.

Εκτός από τον τουρισμό η Ελλάδα χρειάζεται να στηρίξει πρωτοβουλίες οι οποίες τα επόμενα 5-10 χρόνια θα διπλασιάσουν τις εξαγωγές της.

Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την προσέλκυση επενδύσεων από το εξωτερικό. Αυτό δεν είναι εύκολο καθώς υπάρχουν άλλες 200 χώρες, εκτός Β. Κορέας που μας ανταγωνίζονται.

Η Ελλάδα αν δεν μειώσει το κράτος και καταστεί φιλικότερη προς την επιχειρηματικότητα, θα βιώσει την κρίση ελάττωσης του βιοτικού επιπέδου της Δύσης σε υπερθετικό βαθμό. Για την ακρίβεια θα καταρρεύσει από τα ίδια αίτια που κατέρρευσαν τα σοβιετικά καθεστώτα, βιώνοντας τις ίδιες οδυνηρές συνέπειες.


Πηγή:www.capital.gr
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2014 5:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

H επιβράβευση του χαραμοφάη. Μια αληθινή ιστορία...

Κώστα καλησπέρα σου,

Εύχομαι να είσαι καλά, και σου εύχομαι υγεία και τύχη για το νέο έτος.

Δεν επικοινωνώ μαζί σου αλλά αυτό που μου έστειλαν ήθελα να σου το στείλω για να κλάψεις μάλλον και όχι για να γελάσεις.

Δεν νομίζω να είναι για δημοσίευση αλλά αν το χρησιμοποιήσεις, εννοείτε μην βάλεις το όνομα μου.

H επιβράβευση του χαραμοφάη. Μια αληθινή ιστορία...

Κι όμως! Εγώ με την οικονομική κρίση περνάω καλύτερα!

Δεν είμαι ούτε πλούσιος, ούτε πολιτικός, ούτε έχω ενεχυροδανειστήριο χρυσού, ούτε είμαι Γερμανός, που ζω στην Ελλάδα. Απλά, δεν... ακολούθησα τις συμβουλές των γονιών μου.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ, ποτέ δεν αγόρασα σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά μου, ποτέ δεν πήρα στεγαστικό δάνειο ούτε αγόρασα αξιοπρεπές αυτοκίνητο, για να παρέχω ασφάλεια και άνεση στην οικογένειά μου.

ΕΓΩ ΞΟΔΕΥΑ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια, στα ρούχα και στα ταξίδια. «Έφαγα» ακόμα και την κληρονομιά, που μου άφησαν οι γονείς μου, στη διασκέδαση και στην καλοπέραση.

Στο σχολείο, όταν οι συμμαθητές μου διάβαζαν, εγώ έκανα κοπάνες και τελικά, επειδή είχα μέσον (τότε δεν υπήρχε ο ΑΣΕΠ), διορίστηκα στο δημόσιο, δεν έφαγα άσκοπα τα χρόνια μου σε πτυχιακές και μεταπτυχιακά, δεν ξέρω τί σημαίνει η λέξη λειτουργικά έξοδα, βιωσιμότητα, ούτε ξέρω, τί είναι το ΣΔΟΕ, ούτε τί είναι το κλείσιμο βιβλίων. Αρκετοί από τους συμμαθητές μου δεν βρήκαν ποτέ καλύτερη δουλειά από μένα ή τελικά απολύθηκαν. Όσοι έγιναν ελεύθεροι επαγγελματίες, ζούν μΆ ένα καθημερινό τρόμο ή φυτοζωούν ή φαλήρισαν.

Εγώ αντίθετα δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε «νοικοκύρης» και τελικά, με την οικονομική κρίση και τα «δίκαια» μέτρα που έχουν ληφθεί, δικαιώθηκα! Μπορεί να έχω υποστεί μείωση στο μισθό μου, αλλά αν τα βάλεις κάτω, περνάω πολύ καλύτερα από τους περισσότερους!

Έχουμε και λέμε λοιπόν: μένω σΆ ένα καταπληκτικό σπίτι, το οποίο πριν την κρίση δεν θα μπορούσα με τίποτα να νοικιάσω, άσε που ο ιδιοκτήτης, όποτε του δίνω το ενοίκιο στην ώρα του, με κοιτάει στα μάτια, σαν να βλέπει τη Μόνικα Μπελούτσι με μαγιό! Έχω αγοράσει αυτοκίνητο με λίγα χρήματα, μεταχειρισμένο μεν (1600 cc), αλλά πολύ καλύτερο απ΄ αυτό που οδηγούσα προ κρίσης. Και βέβαια, επειδή δεν έχω ακίνητη περιουσία και άρα τίποτα στο όνομα μου, δεν πληρώνω κανένα χαράτσι, ανήκω δηλαδή, στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες! ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ χαράτσια στη ΔΕΗ, δεν πληρώνω τέλος επιτηδεύματος, δεν πληρώνω εισφορά αλληλεγγύης, ούτε φόρο ακίνητης περιουσίας, αλλά πρακτικά, ούτε και φόρο εισοδήματος, γιατί μου τα κρατάει το κράτος από το μισθό μου. Ο,τι παίρνω, είναι καθαρά στο χέρι.

¶σε που και η διασκέδαση έχει γίνει πιο φθηνή σε κάποια καταστήματα και ξενοδοχεία. Από την άλλη πλευρά, βλέπω τους ταλαίπωρους φίλους και συγγενείς μου, που όλΆ αυτά τα χρόνια έκαναν οικονομίες, πήραν δάνεια, για νΆ αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο για την οικογένειά τους, ή δεν «έφαγαν» την κληρονομιά που τους άφησαν οι γονείς τους. ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ;; Τώρα βρίσκονται σε απόγνωση και κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχικά, όλα! Ενώ εγώ, όχι μόνον δεν στερήθηκα τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά γλέντησα με την ψυχή μου, πέρασα καλά και τώρα περνάω καλύτερα! Επειδή μάλιστα είμαι μεγαλόψυχος, δεν θα τους αποκαλέσω κορόϊδα, παρόλο που εκείνοι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, με χαρακτήριζαν ως ανεπρόκοπο, χαραμοφάη και «χαμένο κορμί». Το μόνο που θα τους πω, είναι, ότι στην Ελλάδα της κρίσης, δεν ισχύει η γνωστή παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», γιατί εγώ «ούτε μαγείρεψα και βέβαια ούτε πείνασα» και ειδικά τα τελευταία χρόνια, περνάω μπεσαλίδικα!

Τό ότι δεν σπούδασα, με γλύτωσε από άσκοπα έτη σπουδών (χάσιμο χρόνου) και άσκοπα έξοδα. Εγώ αντιθέτως εργαζόμουν κι΄ έτσι σύντομα θα πάρω σύνταξη, και θα ξύνω τα «παπ…ρια» μου, περνώντας φίνα, ενώ αντίθετα, οι σπουδασμένοι συμμαθητές μου θα εργάζονται και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ, κλπ. ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι τα 67 τους.;

Ένας τέως αποτυχημένος και ΝΥΝ ΠΟΛΥΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ,
για να μαθαίνετε,... και να μη με ζηλεύετε !!!!


Πηγή:www.capital.gr
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 13, 2014 6:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η ιδέα των ίσων ευκαιριών έχει να κάνει με το αντίστροφο..δηλαδή με το τι ορίζουμε ως ανισότητα ώστε εκεί που μιλάμε για ίσες ευκαιρίες να θεωρούμε την κατάσταση ἐλλειψης συγκεκριμένων ανισοτήτων.

Για παράδειγμα ίσες ευκαιρίες δεν μπορεί αν έχουν δυο άτομα, το ένα άσχημο και το άλλο όμορφο...σε ένα πάρτι...Όμως μπορεί αυτή η ανισότητα να μην λογαριάζεται για την πρόσληψη κάποιου! Αυτό μπορεί κανείς να καταδείξει ως μια κατάσταση ίσων ευκαιριών...για όλους...άσχημους και όμορφους!


¶ρα είναι απαραίτητο όταν μιλάμε για ίσες ευκαιρίες να αναφερόμαστε σε πραγματικές ανισότητες...που σε κάποια διαδικασία δεν παίζουν ρόλο.

Στην αγορά λοιπόν το χρήμα δεν έχει ομορφιά ή ασχήμια, και ο καθένας μπορεί να το φέρει και να το χρησιμοποιεί όπως νόμιμα επιτρέπεται..για όλους. Έτσι σε μια αγορά ο καθένας έχει ίσες ευκαιρίες να δράσει λόγω κοινών κανόνων που διέπουν το χρήμα, το μέσο για να κινηθεί η αγορά.

Ομοίως και σε μια εκπαιδευτική διαδικασία η ύλη είναι γνωστή και οι κανόνες για να εξεταστεί κανείς κοινοί, άρα παρέχονται ίσες ευκαιρίες εξέλιξης σε όλους τους εκπαιδευόμενους. Ψηλός ἠ κοντός, πλούσιος ή φτωχός...κατά τη προσέλευση στην εξέταση έχει ακριβώς ίσες ευκαιρίες για να γράψει!

Το ανέκδοτο με τις ίσες ευκαιρίες λοιπόν έχει να κάνει με την διαδικασία και όχι με την ευκαιρία προετοιμασίας. Έτσι όλο το παιχνίδι της ζωής είναι στην προετοιμασία...Εκεί δηλαδή που οι επιλογές μετράνε και δεν είναι σε καμία περίπτωση ίσες. Οι επιλογές καθορίζουν και τις ευκαιρίες, αλλά τελικά ο άνθρωπος είναι εκείνος που θα αποφασίσει ποια να αποδεχτεί..σε τι θέλει να προχωρήσει.

¶ρα για να μπούμε σε μια διαδικασία ίσων ευκαιριών...δεν χρειάζεται να κάνουμε ίδιες επιλογές. Μάλιστα είναι απαραίτητο να διαφυλάξουμε το τι επιλογές κάνουμε για μας, ώστε αυτό να είναι ένα από τα ατού μας!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
gianiss
Πρύτανης


Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 14, 2014 4:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Pflegeleicht έγραψε:
H επιβράβευση του χαραμοφάη. Μια αληθινή ιστορία...

Κώστα καλησπέρα σου,

Εύχομαι να είσαι καλά, και σου εύχομαι υγεία και τύχη για το νέο έτος.

Δεν επικοινωνώ μαζί σου αλλά αυτό που μου έστειλαν ήθελα να σου το στείλω για να κλάψεις μάλλον και όχι για να γελάσεις.

Δεν νομίζω να είναι για δημοσίευση αλλά αν το χρησιμοποιήσεις, εννοείτε μην βάλεις το όνομα μου.

H επιβράβευση του χαραμοφάη. Μια αληθινή ιστορία...

Κι όμως! Εγώ με την οικονομική κρίση περνάω καλύτερα!

Δεν είμαι ούτε πλούσιος, ούτε πολιτικός, ούτε έχω ενεχυροδανειστήριο χρυσού, ούτε είμαι Γερμανός, που ζω στην Ελλάδα. Απλά, δεν... ακολούθησα τις συμβουλές των γονιών μου.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ, ποτέ δεν αγόρασα σπίτι ή εξοχικό για τα παιδιά μου, ποτέ δεν πήρα στεγαστικό δάνειο ούτε αγόρασα αξιοπρεπές αυτοκίνητο, για να παρέχω ασφάλεια και άνεση στην οικογένειά μου.

ΕΓΩ ΞΟΔΕΥΑ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ στα μπαρ, στις ταβέρνες, στα εστιατόρια, στα μπουζούκια, στα ρούχα και στα ταξίδια. «Έφαγα» ακόμα και την κληρονομιά, που μου άφησαν οι γονείς μου, στη διασκέδαση και στην καλοπέραση.

Στο σχολείο, όταν οι συμμαθητές μου διάβαζαν, εγώ έκανα κοπάνες και τελικά, επειδή είχα μέσον (τότε δεν υπήρχε ο ΑΣΕΠ), διορίστηκα στο δημόσιο, δεν έφαγα άσκοπα τα χρόνια μου σε πτυχιακές και μεταπτυχιακά, δεν ξέρω τί σημαίνει η λέξη λειτουργικά έξοδα, βιωσιμότητα, ούτε ξέρω, τί είναι το ΣΔΟΕ, ούτε τί είναι το κλείσιμο βιβλίων. Αρκετοί από τους συμμαθητές μου δεν βρήκαν ποτέ καλύτερη δουλειά από μένα ή τελικά απολύθηκαν. Όσοι έγιναν ελεύθεροι επαγγελματίες, ζούν μΆ ένα καθημερινό τρόμο ή φυτοζωούν ή φαλήρισαν.

Εγώ αντίθετα δεν ήμουν ποτέ, αυτό που λένε «νοικοκύρης» και τελικά, με την οικονομική κρίση και τα «δίκαια» μέτρα που έχουν ληφθεί, δικαιώθηκα! Μπορεί να έχω υποστεί μείωση στο μισθό μου, αλλά αν τα βάλεις κάτω, περνάω πολύ καλύτερα από τους περισσότερους!

Έχουμε και λέμε λοιπόν: μένω σΆ ένα καταπληκτικό σπίτι, το οποίο πριν την κρίση δεν θα μπορούσα με τίποτα να νοικιάσω, άσε που ο ιδιοκτήτης, όποτε του δίνω το ενοίκιο στην ώρα του, με κοιτάει στα μάτια, σαν να βλέπει τη Μόνικα Μπελούτσι με μαγιό! Έχω αγοράσει αυτοκίνητο με λίγα χρήματα, μεταχειρισμένο μεν (1600 cc), αλλά πολύ καλύτερο απ΄ αυτό που οδηγούσα προ κρίσης. Και βέβαια, επειδή δεν έχω ακίνητη περιουσία και άρα τίποτα στο όνομα μου, δεν πληρώνω κανένα χαράτσι, ανήκω δηλαδή, στις λεγόμενες ευπαθείς ομάδες! ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ χαράτσια στη ΔΕΗ, δεν πληρώνω τέλος επιτηδεύματος, δεν πληρώνω εισφορά αλληλεγγύης, ούτε φόρο ακίνητης περιουσίας, αλλά πρακτικά, ούτε και φόρο εισοδήματος, γιατί μου τα κρατάει το κράτος από το μισθό μου. Ο,τι παίρνω, είναι καθαρά στο χέρι.

¶σε που και η διασκέδαση έχει γίνει πιο φθηνή σε κάποια καταστήματα και ξενοδοχεία. Από την άλλη πλευρά, βλέπω τους ταλαίπωρους φίλους και συγγενείς μου, που όλΆ αυτά τα χρόνια έκαναν οικονομίες, πήραν δάνεια, για νΆ αγοράσουν ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο για την οικογένειά τους, ή δεν «έφαγαν» την κληρονομιά που τους άφησαν οι γονείς τους. ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΙ ΑΝΟΗΤΟΙ;; Τώρα βρίσκονται σε απόγνωση και κινδυνεύουν να χάσουν σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχικά, όλα! Ενώ εγώ, όχι μόνον δεν στερήθηκα τίποτα όλα αυτά τα χρόνια, αλλά γλέντησα με την ψυχή μου, πέρασα καλά και τώρα περνάω καλύτερα! Επειδή μάλιστα είμαι μεγαλόψυχος, δεν θα τους αποκαλέσω κορόϊδα, παρόλο που εκείνοι, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, με χαρακτήριζαν ως ανεπρόκοπο, χαραμοφάη και «χαμένο κορμί». Το μόνο που θα τους πω, είναι, ότι στην Ελλάδα της κρίσης, δεν ισχύει η γνωστή παροιμία «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», γιατί εγώ «ούτε μαγείρεψα και βέβαια ούτε πείνασα» και ειδικά τα τελευταία χρόνια, περνάω μπεσαλίδικα!

Τό ότι δεν σπούδασα, με γλύτωσε από άσκοπα έτη σπουδών (χάσιμο χρόνου) και άσκοπα έξοδα. Εγώ αντιθέτως εργαζόμουν κι΄ έτσι σύντομα θα πάρω σύνταξη, και θα ξύνω τα «παπ…ρια» μου, περνώντας φίνα, ενώ αντίθετα, οι σπουδασμένοι συμμαθητές μου θα εργάζονται και θα πληρώνουν ΤΕΒΕ, κλπ. ασφαλιστικές εισφορές, μέχρι τα 67 τους.;

Ένας τέως αποτυχημένος και ΝΥΝ ΠΟΛΥΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ,
για να μαθαίνετε,... και να μη με ζηλεύετε !!!!


Πηγή:www.capital.gr


Καταπληκτική ιστορία και πέρα για πέρα σωστή , εκ του αποτελέσματος κρινόμενη
Βέβαια υπάρχει και η άλλη των ..... “δίστιχων” , - λόγω ασυλίας – φουκαράδων καταχραστών , που η ροή των εξελίξεων τους ανάγκασε να ... “ξενιτέψουν” μερικά εκατομμύρια ευρώ που “νομίμως” αποκτήσαν , είτε από ευγενή φιλοδωρήματα “αφελών” , είτε από αγαθές δωρεές τραπεζιτών , είτε με την μαγκιά και την τσαχπινιά τους.

Σε αυτούς τους “αφανείς” πετυχημένους , θα ήθελα να είμαι και εγώ, με την ασφάλεια και την “ταπεινότητα” του “ ες αεί” αφανούς καταχραστή, και με την ευχή να παραμείνω έτσι αφανής μέχρι θανάτου ......
...... καθώς η επιτυχία / αποτυχία αποδίδεται σε όλους, μετά ...θάνατον

.........
...........Πηγή....
.... www.gianis_agianis.gr/eu



.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
JollyRoger
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 3610

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 14, 2014 5:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

πηγη...
η ειρωνεία, της ειρωνείας, την ειρωνεία... ωωωω ειρωνεία...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
gianiss
Πρύτανης


Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 16, 2014 3:28 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

JollyRoger έγραψε:
πηγη...
η ειρωνεία, της ειρωνείας, την ειρωνεία... ωωωω ειρωνεία...



Είχα αρχίσει να ανησυχώ .....
που έπαψες να σχολιάζεις τις θέσεις μου.

Ανατρίχιασα , ρε συ φίλε, μη και συμφωνείς πια μαζί μου .
Κόντεψα να τρελαθώ σου λέω!!!
Φιλώ σταυρό, αλήθεια σε λέω

Αλλά για πες !
γιατί .... ειρωνεύεσαι τις...... πηγές μου?

Η “φανταστική”.... πραγματική ιστορία του “ΝΥΝ ΠΟΛΥΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥ” , ήταν πολύ χιουμοριστικά δομημένη , και εκ του αποτελέσματος ιδανική.
Εγώ παρουσία μια αντίστοιχη ιστορία, αλλά πολύ ποιο επετυχημένου νεοέλληνα

Αμφιβάλεις για την ορθότητα της πηγής μου , ή διαφωνείς με την ουσία και το περιεχόμενο της ιστορίας της?


.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
JollyRoger
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 3610

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 16, 2014 4:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

χαχα οταν καποιος δεν απαντάει, σημαίνει οτι συμφωνεί? χαχαχα καλό! ...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
Σελίδα 1 από 2

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center