Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Εαυτός
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 21, 2013 6:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Pflegeleicht έγραψε:
skapaneas έγραψε:
Pflegeleicht έγραψε:
mark έγραψε:


Αυτό που λες έχει να κάνει με το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, αλλά και πώς βλέπουμε εμείς τον εαυτό μας. Αν η μοναδική εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας προέρχεται από τον περίγυρό μας, έξω από εμάς, τότε ... υπάρχει πρόβλημα! Smile

Ας πάρουμε για παράδειγμα έναν άνθρωπο που πίστευε στη Χ ιδεολογία. Ας υποθέσουμε πως αυτός γαλουχήθηκε και μεγάλωσε μέσα σε αυτή την ιδεολογία και θεώρηση των πραγμάτων και πως όλοι του οι φίλοι, γνωστοί και συγγενείς έχουν τα ίδια πιστεύω. Ας τον κάνουμε επίσης έτσι ώστε όλες του οι πράξεις και οι σκέψεις στη ζωή του να απορρέουν από αυτή τη θεώρηση. Αν, σε ένα σημείο της ζωής του, του συμβεί κάτι το οποίο τον κάνει οριστικά και αμετάκλητα να γυρίσει την πλάτη σε αυτή την ιδεολογία, τότε τι θα του συμβεί; Πιστεύω πως αναγκαστικά θα γίνουν τα εξής:


Το ταρζάν και το μύθο του τον θυμάσαι ? Είναι ο αντίποδας αυτού που λες. Ούτε και αποκομμένος στέκει. Ακόμα και στα μοναστήρια που έχουν πινακίδες και στους διαδρόμους πριν τους κοιτώνες προς απαγόρευση διαλόγου εντούτοις ευκαιρίες διαλόγου και στενά μοναστηριακής έστω κοινωνικοποίησης υπάρχουν. Μια πλήρη απομόνωση δεν παράγει λιγότερο κακό από αυτό που ορθώς εντοπίζεις στο άτομο που δεν μένει καθόλου με τον εαυτό του και δεν προάγει το δικό του μοναδικό "στίγμα".

Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
! Idea ! ! ! ! !

Ας υποθεσουμε οτι σε μια κοινωνια η μορφη της Χιδεολογιας ειναι η πληρης απαγορευση διαλογου ( κατασταση απολυτης σιωπης )
Και αυτο βεβαια μετα την διαβιωση ως ενα διαστημα σε μια κανονικα ομιλουσα κοινωνια, ωστε το ατομο να εχει μαθει το λογο και την συμβατικη επικοινωνια

Μετα την ενταξη του στην κοινωνια της σιωπης θα παραμεινει το ιδιο ή θα αλλαξει με τροπο απροβλεπτο τροποποιουμενο συμφωνα με τις συνθηκες που θα βρει ;

Τι ειδους εαυτο θα αναπτυξει τοτε ;

Παρα την επιβαλλομενη και εξ απαντος ισχυουσα σιωπη, θα υπαρχει επικοινωνια μεταξυ των ατομων ;

Αν ναι, τοτε ο νεος εαυτος θα ειναι σε συναρτηση με το νεο περιβαλλον

Θα παραμεινουν τα παλια στοιχεια ( παλαιος εαυτος ) ή θα απορριφθουν ως ανεπαρκη ( ; ) στις νεες συνθηκες ;



Υ.Γ.
Αποδεικνυεται εκ των πραγματων η τεραστια αξια του ... ελεγχομενου κενου Cool



Idea Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα Idea
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ο λογος του θεου ειναι το απαν ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠



Δεν ξέρω αν διάβασες το άρθρο σχετικά με την επιλεκτική μνήμη και αμνησία http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?p=175185&highlight=#175185 μα το τι θα συμβεί είναι θέμα πιθανοτήτων.
Είναι σαν να με ρωτάς αν ένα άτομο που πήγε στο ¶ουσβιτς αν θα επιβιώσει ή αν θα τρελαθεί ή αν θα αυτοκτονήσει κλπ
Ένα πλήθος παραμέτρων και εξωγενών (βαθμός πίεσης αλλαγών) αλλά και εσωγενών (βαθμός προσαρμοστικότητας) θα "αποφασίσουν" για το τι μέλλει γεννέσθαι.
Όπως έγραψα και στο νήμα για τον Νίτσε :
Τα λόγια του Νίτσε «εκείνος που έχει ένα σκοπό στη ζωή, μπορεί νΆ αντέξει στο κάθε τι» αποτελούν την αγαπημένη αναφορά του Frankl
Η κάθε αλλαγή μπορεί να είναι κάτι που περνά απαρατήρητο ή που συνιστά ένα ακόμη μαρτύριο ανάλογα με την εσώτερη κατάσταση του ατόμου που γίνεται αποδέκτης της αλλαγής.
Για κάποιους που λέμε υποχόνδριους και το να αλλάξει κάποιος τι θέση ενός χρηστικού αντικειμένου στο σπίτι μπορεί να δημιουργήσει εκνευρισμό και ρήξη με άλλο άτομο. Για τον Πολωνό που πρόσφατα τον έδειξε η τηλεόραση, το να αφαιρεί από τα πτώματα αφού τα ψαχουλέψει, αντικείμενα, πριν τα ρίξει στους φούρνους του ¶ουσβιτς φαίνεται πως κατάφερε να το αποδιώχνει κάπως από το ζειν και έτσι άντεξε.
Το όλο θέμα είναι ανακατεύθυνση σιδηροτροχιών αγαπητέ εντός.
Αλλάζεις τη "γραμμή" και η "αμαξοστοιχία" κατευθύνεται "αλλού". Τόσο απλά.

¶λλοι είτε το κάνουν κι ησυχάζουν κι άλλοι ενώ επίσης "φυσικά μπορούν" τελικώς είτε το αναβάλλουν κι επέρχεται το μοιραίο ή ζουν δυσμενέστερα είτε απεμπολούν ολοκληρωτικά το αναφέρετο αυτό δικαίωμα στη ζωή τους.
Ο ρόλος της κοινωνίας ως εν δυνάμει ψυχιατρικός κίνδυνος δεν νομίζω ότι έχει διερευνηθεί επαρκώς.
Την ίδια στιγμή που επιθυμεί να μην γονατίσεις και σε απαξιώνει σε τέτοια περίπτωση, και ενώ προφανώς θα χρειαστεί για να αντιμετωπίσεις το τσουνάμι των αλλαγών να προβείς σε μεγάλες αλλαγές εντούτοις δυσανασχετεί όταν οι αλλαγές που επιχειρείς είναι πέραν ενός δέοντος το οποίο άπτεται της ανησυχίας της κοινωνίας μήπως γίνεσαι ανατροπέας της "καθεστυκίας τάξης". Με άλλα λόγια στα καλάθια δεν χωράει στα πανέρια περισσεύει.

Το άτομο συνθλίβεται εάν δεν επιλέξει να συγκρουστεί μετωπικά και δεν διαολοστείλει μετά πανηγύρεως τις επιταγές της εκπεσούσης κοινωνίας. Με αυτό νομίζω να απάντησα και στο γιατί είμαστε μια έτσι και μια αλλιώς, που αναρωτήθηκες ..
Ένα δυνατό δίλλημα που θα καθορίσει εφεξής τη ζωή, δεν είναι απλό και εύκολο και γρήγορο και ανώδυνο να απαντηθεί από ένα άτομο που μπορεί να δει μακριά. Ο δισταγμός είναι αναπόφεκτος όσο θα σταθμίζει τα συν και τα πλην της μίας ή της άλλης στάσης.

Εν κατακλείδι : μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.


http://www.youtube.com/watch?v=tAuZwCtwkEQ


Όπως λέει ο Paulo Coelho, "όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις". Ο Frankl ήθελε πάρα πολύ να ζήσει για να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το έργο του, όποτε έτσι και έγινε.

Επίσης, το άτομο μπορεί να χαίρει κάποιου είδους ασυλίας. Όπως το παιδάκι που ακροβατούσε στο "The White Ribbon". Από τη στιγμή που δεν έπεφτε από το σχοινί, πίστεψε πως ήταν καλό, πως ο θεός δεν ήθελε να πεθάνει και να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε. Όλα σύμφωνα με την Ειμαρμένη που έλεγε και ο Ηράκλειτος.

Αδράνεια: χαρακτηριστική ιδιότητα των σωμάτων να αντιστέκονται στην οποιαδήποτε μεταβολή της κινητικής τους κατάστασης.

Η κοινωνία αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς τύπους ανθρώπων, οι περισσότεροι των οποίων αντιστέκονται στην αλλαγή. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, αυτοί οι άνθρωποι δε θέλουν να βλέπουν άλλους ανθρώπους να αλλάζουν, κάτι τέτοιο τους προκαλεί μεγάλη αναστάτωση. Γιατί αν δεν μπορούν να αλλάξουν αυτοί, τότε κανείς δεν μπορεί. Και τότε επικαλούνται τη ρήση, "δεν αλλάζει ο άνθρωπος". Δε φταίνε αυτοί όμως, είναι πέρα από τις δυνάμεις τους, θέμα επιβίωσης, ζωής και θανάτου. Και γίνονται ιδιαίτερα επιθετικοί αν και όποτε παρατηρήσουν αλλαγή στους άλλους, με σκοπό να τους εμποδίσουν πάση θυσίας. Όσο μεγαλύτερη η αλλαγή, τόσο μεγαλύτερη και η επίθεση. Δεν είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίζει.

Συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ μνήμης και φαντασίας. Η πρώτη αφορά το παρελθόν, η δεύτερη το μέλλον. Κατά την αλλαγή, η σκέψη που προβάλλεται στο μέλλον είναι ισχυρότερη.

Στην ταινία Eternal Sunshine of the Spotless Mind, το ζευγάρι επιλέγει συνειδητά να διαγράψουν και οι δύο τη σχέση τους. Όπως λέει και στο άρθρο, "Πώς είναι να διαγράφονται ξαφνικά κομμάτια της ταυτότητας κάποιου; Πώς μπορεί να νιώθει μέσα του κάποιος χωρίς να ξέρει πως έχει φτάσει εκεί που είναι;" Το Dark City πραγματεύεται αυτό το θέμα.

Όσο για το "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι", αμφιβάλλω κατά πόσο οι πτωχοί μπορούν να ανταπεξέλθουν στις τρομακτικές απαιτήσεις των καιρών. Τον καιρό των παχιών αγελάδων, μια χαρά θα ήταν, τώρα τι γίνεται; Στο μέλλον ίσως να μπορεί κάποιος να γίνεται πτωχότερος, είναι όμως πραγματικά αυτό που θέλει; Ποιος θα είναι μετά; Το ίδιο με το παραπάνω σχετικά με τις μνήμες.

1, 2, 3, πάμε!

http://www.youtube.com/watch?v=VUDlB_2l5AI


Αχ στης ζωής τη στράτα αργοσβήνεις μόνη
δίχως να `χεις καμιά συντροφιά μαυρομάτα
πώς κλαίω και θρηνώ για τα γλυκά σου νιάτα

Αν σε απάτησε και σε τραυμάτισε
ο έρωτας που φωτίζει τα μάτια σου
τα πανάκριβα παλάτια σου

Η αγάπη μου θα σε γιατρέψει
και τΆ όνειρό σου το παλιό
θα ζωντανέψει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 23, 2013 7:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Pflegeleicht έγραψε:
Και το δεικταίο είναι :

Σε μία κατάσταση στην οποία αρχικά αισθανόμαστε ανήμποροι, οι αναγκαίες για την υπερνίκησή της αλλαγές αν είναι τόσο μεγάλες, τελικά πόσος από τον αρχικό εαυτό μας, μας επιτρέπει να κρατήσουμε ? Υπάρχει μια κατάταση που τον εξαφανίζει σχεδόν ολοκληρωτικά ? Τι μας κρατά ενωμένους με τον παλιό μας εαυτό εάν κανείς γύρω μας δεν μας αναγνωρίζει πια ? ..


The soul takes nothing with her to the next world but her education and her culture.

Η ψυχή έρχεται στον ¶δη χωρίς να έχει μαζί της τίποτε άλλο πέρα από την παιδεία και την ανατροφή της.

Πλάτωνας - Φαίδων (περί ψυχής)

http://www.angelfire.com/ut2/athens5thcentury/FAIDON.htm

Όταν ο παλιός εαυτός πεθαίνει για να παραχωρήσει τη θέση του στον καινούριο, δε χάνονται και πολλά πράγματα. Κάποιος που είναι καλός μουσικός, θα συνεχίσει να είναι, και αν έχει χάρισμα στο λόγο, θα συνεχίσει να έχει, και αν πρόσφερε οργασμό στο γυναικείο φύλο, θα συνεχίσει να το κάνει, κοκ. Τότε τι αλλάζει κατά το γίγνεσθαι; Ο εαυτός γίνεται καλύτερος και ηθικότερος. Ο παλιός εαυτός είναι εκεί ως σημείο αναφοράς. Από πού άλλωστε προκύπτει ο καινούριος, αν όχι από τον παλιό; Δεν μπορεί κανείς παρά να νοιώσει μεγάλη θλίψη όταν κάτι παλιό πεθαίνει, όπως όταν κάποιος φεύγει από μια δουλειά για να πάει σε μια νέα. Η θλίψη όμως είναι παροδική και αυτή κάποια στιγμή πεθαίνει για να δώσει τη σκυτάλη σε μια απίστευτη χαρά.

blimey!

http://www.youtube.com/watch?v=Hl7drCJfK3o
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 24, 2013 2:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη







http://www.youtube.com/watch?v=Es79VdJ_gvo&feature=youtu.be&t=33m3s
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 24, 2013 5:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

mark έγραψε:


Επίσης, το άτομο μπορεί να χαίρει κάποιου είδους ασυλίας. Όπως το παιδάκι που ακροβατούσε στο "The White Ribbon". Από τη στιγμή που δεν έπεφτε από το σχοινί, πίστεψε πως ήταν καλό, πως ο θεός δεν ήθελε να πεθάνει και να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε.


Από τους πιο απίθανους συσχετισμούς που έχω συναντήσει Μαρκ
που πήγες και θυμήθηκες το παιδάκι στη λευκή ζώνη ...

αναλαμπές
εγώ πάλι χθες με την ταινία "the island" τώρα σκέφτηκα ότι απεικονίζει την αυθαιρεσία των θρησκειών σε όλο τον κόσμο
μας τάζουν τον Παράδεισο και ποιος ξέρει οι ψυχές μας σε ποια τερατάκια θα
"μεταμοσχευθούνε" Razz
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 28, 2013 9:45 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Pflegeleicht έγραψε:
mark έγραψε:


Επίσης, το άτομο μπορεί να χαίρει κάποιου είδους ασυλίας. Όπως το παιδάκι που ακροβατούσε στο "The White Ribbon". Από τη στιγμή που δεν έπεφτε από το σχοινί, πίστεψε πως ήταν καλό, πως ο θεός δεν ήθελε να πεθάνει και να συνεχίσει να κάνει αυτό που έκανε.


Από τους πιο απίθανους συσχετισμούς που έχω συναντήσει Μαρκ
που πήγες και θυμήθηκες το παιδάκι στη λευκή ζώνη ...

αναλαμπές
εγώ πάλι χθες με την ταινία "the island" τώρα σκέφτηκα ότι απεικονίζει την αυθαιρεσία των θρησκειών σε όλο τον κόσμο
μας τάζουν τον Παράδεισο και ποιος ξέρει οι ψυχές μας σε ποια τερατάκια θα
"μεταμοσχευθούνε" Razz


Είδες πώς το σκέφτηκα;! χαχαχχα

όσο για το άλλο που λες, μπα, μη το σκέφτεσαι έτσι, δεν είναι αλήθεια!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 29, 2013 5:15 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

mark έγραψε:
δεν είναι αλήθεια!


Shocked Shocked Shocked Shocked

Mark πόσες καταρρίψεις μετράς αυτή τη χρονιά ? Razz Razz
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 29, 2013 10:09 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Pflegeleicht έγραψε:
mark έγραψε:
δεν είναι αλήθεια!


Shocked Shocked Shocked Shocked

Mark πόσες καταρρίψεις μετράς αυτή τη χρονιά ? Razz Razz


έχω χάσει το μέτρημα πλέον Laughing
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Pflegeleicht
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Σεπ 2013
Δημοσιεύσεις: 1399

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 29, 2013 11:25 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Στα στενά της Γουαδαλούπης με ένα αντιεροπορικό. Γιαπωνοφάγος Laughing
_________________
Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]

Truth springs from argument amongst friends
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10
Σελίδα 10 από 10

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center