Η Ισχύς και η Απόφαση

[Δάκης Μαυροφρείδης]

Ανοίγω εδώ ένα θέμα που, είμαι σίγουρος, ο Senna θα βρει ενδιαφέρον. Προσκαλώ έτσι σε μια διαλεκτική πάνω στα θέματα του βιβλίου ώστε να βγει κάτι θετικό και άξιο λόγου. Κυρίως αναφερομαι στον ayrton και ας τού επιτρέψουμε να μάς μιλήσει αρχικά για το εισαγωγικό σημείωμα του Κονδύλη και θα τοποθετηθώ κι εγώ μετά. ϋστερα θα μπούμε στο πρώτο κεφάλαιο.

Senna ψήνεσαι;
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com

[Ayrton Senna]

Φυσικά Δάκη
(αν και για την εισαγωγή θα έλεγα ότι ανήκει στα κείμενα των εξωγήινων .. )
_________________
”Οι φασίστες του μέλλοντος θα είναι οι αντιφασίστες” . Τσώρτσιλ

http://dwpl.deviantart.com/art/LENIN2-172844451

[Ayrton Senna]

Το βρήκα τελικά και στα αγγλικά το βιβλίο (να δικαιολογήσουμε που το εβαλες στα ξένα έργα ) μήπως και σε ορισμένα σημεία μας βοηθάει η αγγλική γλώσσα ( )

το ανέβασα εδώ αλλά δεν κρατάει πάνω από 2-3 βδομάδες :

http://www.sendspace.com/file/1nl5cj
Power and Decision.PDF File Size: 29.90MB

και το Ελληνικό :

ή από το scribd :

Ισχύς και Απόφαση

ή

http://www.sendspace.com/file/fuofar
Ισχύς-και-απόφαση-Παναγιώτης-Κονδύλης.pdf (16.36MB)



Υγραφο : άσχετο : που είναι προτιμότερο να τα ανεβάζει κανείς χωρίς όμως συνδρομές ?
_________________
”Οι φασίστες του μέλλοντος θα είναι οι αντιφασίστες” . Τσώρτσιλ

http://dwpl.deviantart.com/art/LENIN2-172844451

[Δάκης Μαυροφρείδης]

Ωραια, λοιπόν ayrton περιμένουμε να σχολιάσεις την εισαγωγή που ουσιαστικά είναι και ένα συμπύκνωμα πολλών ιδεών του βιβλίου. Εγώ ετοιμάζω τώρα ένα κείμενο που πιστευω να είναι κατανοητό και για τους φίλους που δεν το έχουν στην κατοχή τους.

Υ.Γ. Αγαπητέ Mark,

H πρώτη έκδοση του βιβλίου είναι στα Γερμανικά. Άρα τυπικά θεωρείται ξένο έργο, αν και ο συγγραφέας είναι έλληνας. Το ίδιο γίνεται και με άλλους όπως ο Αξελός και ο Καστοριάδης.
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com

[mark]

[Δάκης Μαυροφρείδης]

Τι δεν κατάλαβες;
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com

[mark]

Το μόνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί απευθύνεσαι σε μένα!!

[Ayrton Senna]

[Ayrton Senna]

[mark]

[Ayrton Senna]

[mark]

χαχαχα, σου αρέσει πολύ αυτό το βίντεο ε;

[Ayrton Senna]

[Δάκης Μαυροφρείδης]

Σε τούτο το βιβλίο γίνεται λόγος για δύο καταστάσεις. Για τη θεωρία της απόφασης και για τον αντίλογό της. Ως θεωρία της απόφασης ορίζεται το υπαρξιακό Δέον, η ανάγκη του ανθρώπου να λαμβάνει αποφάσεις εντελώς αυτόνομες και προσωπικές, σε πείσμα των διαφόρων συστημάτων, κοινωνικών τάσεων και συμβάσεων. Ο αντίλογος ο ορίζεται ως η πεποίθηση ότι οι καταστάσεις πραγμάτων πρέπει εν τέλει να βρίσκουν έρεισμα σε γενικώς αποδεκτά, ηθικά πορίσματα όπου οι αυτόματες, ξαφνικές και αυθαίρετες συμβάσεις δεν έχουν θέση.
Το πρώτο στοιχείο που συνάγεται είναι πως, στην ουσία, και ο αντίλογος θεμελιώνεται στη βάση μιας απόφασης. Όμως και η ίδια η στρατευμένη θεωρία της απόφασης μπορεί να θεωρηθεί κανονιστική γιατί, τελικά, εξυπηρετεί ένα καθήκον που επιτάσσεται. Με άλλα λόγια, τόσο η στρατευμένη θεωρία, όσο και ο αντίλογός της έχουν ως αφετηρία προκατασκευασμένες και επιβεβημένες «αλήθειες» και δέοντα: Από τη μια, η στρατευμένη θεωρία της απόφασης που επιβάλλει την περίπτωση του υπαρξιακού Δέοντος και από την άλλη, η κανονιστικές θεωρίες που επιβάλλουν την περίπτωση του αντικειμενικού Δέοντος.
Όμως σε τούτο το βιβλίο κατά βάση εκτίθεται η λεγόμενη περιγραφική θεωρία της απόφασης η οποία διεκδικεί ίσες αποστάσεις από τις προαναφερθείσες, ακραίες θεωρίες. Η θεωρία τούτη είναι ταυτόσημη της αξιολογικά ελεύθερης γνώσης, με την έννοια ότι δεν διεκδικεί και δεν πρεσβεύει καμία “αντικειμενική αλήθεια”, κανένα «υπαρξιακό δέον». Συνεπώς, αναγκαστικά παραμένει περιττή γνώση για την απτή πραγματικότητα. Όμως το τελευταίο αυτό χαρακτηριστικό είναι εκείνο που της προσδίδει τη δυνατότητα να κατανοεί τόσο τον ψευδή χαρακτήρα των υπαρχουσών καταστάσεων πραγμάτων όσο και την αναγνώριση της αναγκαίας ύπαρξης αυτών ως τέτοιων. Κοντολογίς, η περιγραφική θεωρία της απόφασης δεν προβαίνει -αλλά ούτε είναι και ο στόχος της αυτός- στη συντριβή των εκάστοτε κοινωνικών ψευδαισθήσεων γιατί, όπως γράφει και ο ίδιος ο Κονδύλης κατά λεξη:
«το τίμημα της αξιολογικά ελεύθερης γνώσης είναι η ζωή, και γι αυτό είναι μηδαμινές οι πιθανότητες να γίνει μια τέτοια γνώση κοινωνικά αποδεκτή.
Προς το τέλος της εισαγωγής, ο Κονδύλης θέτει ένα πολύ καίριο ερώτημα που αποτέλεσε και δικό μου προβληματισμό: «Γιατί οι κανονιστικές αρχές και αξίες δεν οδήγησαν τους ανθρώπους προς την αρμονική συμβίωση, δικαιώνοντας μ αυτόν τον τρόπο την ύπαρξή τους»; Ή ακόμη: «Πώς μπόρεσαν να τεθούν στην υπηρεσία της αμοιβαίας εξόντωσης;» Ο Κονδύλης αναφέρει πως η παραπάνω διαπίστωση παραμένει αίνιγμα και ότι μπορεί να λυθεί μόνο αν η κανονιστικές αρχές παραιτηθούν από το προνόμιο της «αντικειμενικής αλήθειας».
Όμως εδώ ενυπάρχει και ένα παράδοξο. Ότι η συνολική αποτυχία των κανονιστικών αρχών εγγυάται την επιτυχία τους και την αυτοσυντήρησή τους ως κοινωνικά συστήματα. Κι αυτό διότι αν πετύχαιναν το σκοπό τους, την αρμονική συμβίωση, θα ήταν πλέον άχρηστες για τον άνθρωπο και θα εξαφανίζονταν. Αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό και λύνει πολλές απορίες για όλες τι κανονιστικές αρχές, συμπεριλαμβανομένης της θρησκείας.
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com

[Δάκης Μαυροφρείδης]

Sorry, Mark, λάθος!!!
_________________
Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία

Δ.Μ.

http://d-mavrofrides.simplesite.com