Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Πολιτικής Απάνθισμα
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 12, 13, 14, 15  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Κουβεντούλα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 20, 2014 2:16 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~ *
_____post 1 : Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~ *
















http://www.hantzopoulos.gr/index.php









http://sanejoker.info/2014/10/civilazation-or-isis.html




_
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 22, 2014 3:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

_





01-1995






Όταν η φαυλότητα είναι «διακομματική» | του Στάμου Ζούλα | 24.11.2013
Παράθεση:
[...] αποτελεί κανόνα στα πολιτικά μας πράγματα η εκάστοτε αντιπολίτευση να εναντιώνεται σε όλα τα «αντιλαϊκά» μέτρα της κυβέρνησης και να υπόσχεται τα πάντα στους κάθε λογής «θιγόμενους» ή «αδικημένους». Αξεπέραστος μετρ του είδους υπήρξε ο Ανδρ. Παπανδρέου, με κακέκτυπο, σήμερα, μιμητή του τον κ. Τσίπρα, αλλά συνοδοιπόρησαν και οι μεταγενέστεροι πολιτικοί αρχηγοί. (Συμπεριλαμβανομένου και του προ 3ετίας «αντιμνημονιακού» κ. Αντ. Σαμαρά.)
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ακατάσχετος λαϊκισμός δέχεται απρόσμενες και μεγάλες δόσεις «σύνεσης», αμέσως μόλις η αντιπολίτευση επωμισθεί την ευθύνη της εξουσίας. Τούτο, όμως, συντελείται πειθαναγκαστικά και ήκιστα πειστικά, για τους «παραπλανηθέντες ψηφοφόρους».
[…]



Φάρμακα για θεραπεία | Άγγελος Στάγκος | 28.11.2013
Παράθεση:
[...] Η εμπειρία, άλλωστε, έχει δείξει ότι πρώτον, η ελληνική κοινή γνώμη έχει κοντή μνήμη, δεύτερον, ότι συγχωρεί τα λάθη και τις ανοησίες και αντίθετα δέχεται τον λαϊκισμό και τις υπερβολές στα κόμματα που είναι «καβάλα στο κύμα». […]
υπάρχει πάντα το θέμα της αξιοπιστίας, εκτός και αν ο κυνισμός αποτελεί αυτοσκοπό. Με την έννοια ότι ένα κόμμα της αντιπολίτευσης δικαιούται να λέει ό,τι να ’ναι και να υπόσχεται τα πάντα στους πάντες, προκειμένου να βλάψει την κυβέρνηση και να κατακτήσει την εξουσία. Μετά, έχει ο Θεός, αφού ο ελληνικός λαός έχει κοντή μνήμη ή, ακόμη χειρότερα, η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου... δεν καταλαβαίνει και πολλά.
[…]



Τα σαράντα χρόνια των κομμάτων | Νίκος Κωνσταντάρας | 25.07.2014
Παράθεση:
[...] Εξελίχθηκε μια πολιτική νοοτροπία όπου ο άλλος έχει άδικο πάντα, ενώ εμείς είμαστε οι μόνοι που τα κάνουμε όλα σωστά. Από τους πολιτικούς αρχηγούς και συνδικαλιστές ηγέτες έως τους καφενόβιους ρήτορες της γειτονιάς, μάθαμε ότι ο διάλογος είναι παράλληλοι μονόλογοι, ότι η μόνη σύνεση είναι η συνθηκολόγηση του άλλου.

Έτσι, γίναμε όλοι ασυμβίβαστοι και αλαζόνες. Απορούσαμε όταν άλλοι δεν καταλάβαιναν τους κανόνες του παιχνιδιού μας. Όταν η Νέα Δημοκρατία κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ στις Βρυξέλλες ότι είχε μαγειρέψει τα στοιχεία ώστε να ενταχθεί η χώρα στην Eυρωζώνη το 2001, απορήσαμε που οι Ευρωπαίοι έβαλαν στο μάτι την Ελλάδα και όχι το ΠΑΣΟΚ. Παρομοίως, με την κρίση προ των θυρών το 2009, το ΠΑΣΟΚ αρνιόταν να συνεργαστεί σε περικοπές και μεταρρυθμίσεις με τη Ν.Δ., και μετά την κατηγορούσε ότι εξαπατούσε τις Βρυξέλλες, «δείχνοντάς» την ως μοναδική υπεύθυνη για το οικονομικό αδιέξοδο.
Οι εταίροι μας, όμως, έβλεπαν την Ελλάδα να τους εξαπατά, όχι κάποιο κόμμα. Τα κόμματά μας πιστεύουν ότι, «καρφώνοντας» το ένα το άλλο, εξασφαλίζουν την εύνοια του ακροατηρίου τους (και την ανοχή του για τα δικά τους παραστρατήματα). Έτσι, οι πολίτες-οπαδοί συνήθισαν και αυτοί να βλέπουν μόνο το κακό της άλλης πλευράς και το καλό της δικής τους.
Χάνουμε την επαφή με την πραγματικότητα και δεν μπορεί να υπάρξει πλαίσιο πολιτικής συνεργασίας. Συνεργαζόμαστε μόνο όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν, χωρίς, όμως, να γνωρίζουμε τους μηχανισμούς της συνύπαρξης και της σύνθεσης. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκαν όταν οι συνθήκες το επέβαλλαν•
[...]



Aφοβη απόρριψη του εμπαιγμού | Χρ. Γιανναράς | 04.05.2014
Παράθεση:
[...] η προεκλογική, οργανωμένη επίσης για ηλιθίους, παροχολογία και διανομή μπουναμάδων. Mοιράζουν επιταγές: το έκανε και πάλι η N.Δ. το 1981, το κάνει όποτε οσφραίνεται εκλογική πανωλεθρία.

Τώρα μοιράζουν, με την εξευτελιστική του πολίτη λογική της ελεημοσύνης, το πολυδιαφημισμένο σαν κυβερνητικό κατόρθωμα «πρωτογενές πλεόνασμα». Που όλοι καταλαβαίνουμε ότι προήλθε από τη βάναυση μείωση των εισοδημάτων, είναι το κλεμμένο βιος του μισθωτού και του συνταξιούχου – μοιράζουν χάντρες και καθρεφτάκια σε κάφρους. Διαλαλούν ότι η κρίση τελείωσε, ότι βγαίνουμε από το Mνημόνιο, ενώ έχουν υπογράψει, πριν ελάχιστες μέρες οι αθεόφοβοι, την τέταρτη «επικαιροποίηση» του δεύτερου Mνημονίου, με δημοσιονομικά μέτρα για το 2015 και το 2016 («K» 6.4.2014).

Είναι πρωτεύουσα ανάγκη να απαντήσουμε οι πολίτες στο ερώτημα: Πώς τολμάνε να ζητούν και πάλι την ψήφο μας οι ίδιοι αυτοί που κατάστρεψαν τη ζωή μας; Nα συγκροτούν κομματικά ψηφοδέλτια για την Eυρωβουλή, για την κάθε περιφέρεια, για κάθε δήμο; Σημαίνει ότι πιστεύουν ενεργή ακόμα και αξιόπιστη την κομματική ετικέτα […] Όσοι ζητούν την ψήφο μας, συμπεριφέρονται σαν σπιθαμιαία ανθρωπάκια, με εντελώς χαμένη την αίσθηση της πραγματικότητας, ψυχοπαθολογικά παγιδευμένα στο αυτονομημένο από τη ζωή παιχνίδι της εξουσίας.
[…]



Οι λυκάνθρωποι…της ΝΕΡΙΤ | Χρ. Γιαννούλης | 05 Οκτ. 2014
Παράθεση:
[...] Τίποτε τελικά από όλα αυτά δεν γίνεται τυχαία και απρογραμμάτιστα. Νοιώθουν βαθιά μέσα τους, το πιστεύουν ακράδαντα, ότι διαθέτουν την μοναδική ευλογία και το θεϊκό χάρισμα να διαχειρίζονται την εξουσία. Τους ανήκει με αποκλειστική χρήση και δικαίωμα χωρίς χρονικούς περιορισμούς που θέτει η κοινωνική πραγματικότητα αλλά και η πολιτική ηθική. […]



Από πού «ψωνίζουν» τέτοιο ύφος; / του Κωνσταντίνος Ζούλας | 30.11.2013
Παράθεση:
[...] «Ξάδελφε, τώρα που βγήκες στο γυαλί, έχω να σου δώσω μια συμβουλή. Δεν θα αλλάξεις στο παραμικρό τις συνήθειές σου. Θα πηγαίνεις όπου πήγαινες, θα έχεις τους ίδιους φίλους που είχες, θα μιλάς όπως μίλαγες, θα συμπεριφέρεσαι στους αγνώστους όπως πριν και γενικά θα σκέφτεσαι διαρκώς ότι οφείλεις στον εαυτό σου να είσαι αυτός που ήσουνα πριν βγεις στην τηλεόραση. Εν ολίγοις, κοίταξε μην την ψωνίσεις, γιατί θα ’μαι η πρώτη που θα στο πω».

[...]Κακά τα ψέματα, η δημόσια έκθεση δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμη. Πολύ περισσότερο όταν συνοδεύεται από τα προνόμια της εξουσίας. Δηλαδή αυτοκίνητα, οδηγούς, αστυνομικούς, συμβούλους και γενικώς μια αυλή που σε αντιμετωπίζει ως ημίθεο και σε κάνει να ζεις σε ένα προστατευόμενο περιβάλλον, εντελώς ξένο με αυτό που συμβαίνει γύρω σου.

[…] Δεν ισχυρίζομαι βέβαια ότι ο κ. Στουρνάρας έχει φτάσει σε ακραία στάδια της «νόσου». Αλλά στη συνέντευξή του έμοιαζε να μην έχει καμία συναίσθηση για το τι περνά σήμερα η μέση ελληνική οικογένεια[/color]. […]Γνωρίζουν - κι αυτό είναι το χειρότερο - ότι οι δυσβάσταχτοι φόροι που τους αξιώνονται απολήγουν σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο. Θα το θέσω διαφορετικά: Όταν όλοι πια έχουμε κατανοήσει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας είναι η φοροδιαφυγή, πόσο δύσκολο άραγε είναι στον κ. Στουρνάρα, αντί να διώχνει καθαρίστριες (λες και αυτές θα λύσουν το πρόβλημα), να προσλάβει επιτέλους 500 νέους ελεγκτές στις εφορίες; Ποιος Έλληνας και ποια τρόικα θα ενίσταντο σε μια τέτοια επιλογή;
[…]



Το σύνδρομο εξουσίας και οι δέκα τεχνοκράτες | Αλέξης Παπαχελάς | 13.07.2014
Παράθεση:
[...] Έχω γνωρίσει αρκετούς ανθρώπους στη ζωή μου τους οποίους σταμάτησα να αναγνωρίζω από την ώρα που ενεπλάκησαν με την πολιτική. […] αρχίζουν να υποφέρουν από το σύνδρομο που ο Κώστας Σημίτης περιέγραφε κάποτε ως «διαστολή συνείδησης». Επειδή προφανώς ακούνε πολλά για κομπίνες, λαμογιές και διαπλοκές παθαίνουν ανοσία και τίποτα δεν τους προκαλεί εντύπωση. Θεωρούν, δηλαδή, ότι κάπως έτσι πρέπει να είναι η πολιτική και ο δημόσιος βίος, οπότε το επόμενο βήμα είναι να συμπεριφέρονται και οι ίδιοι όπως οι υπόλοιποι.

Μπορεί να αλλάξει το σύστημα εξουσίας ώστε και να ελκύει ικανούς ανθρώπους και να μην τους αναγκάζει να γίνονται φαύλοι και ανίκανοι για να επιβιώσουν; Δύσκολο ερώτημα. Οι πολιτικοί μας κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν την πολιτική και τη διαχείριση του κράτους αντικείμενο κλειστών κομματικών κλαμπ. Στο όνομα του υποκριτικού λαϊκισμού μειώνουν πολύ τους μισθούς για όποιον εργάζεται στο Δημόσιο και μετά μας λένε «άντε βρείτε εσείς κάποιον ικανό με αυτά τα λεφτά».
Όταν βάζουν σε μια υπεύθυνη θέση κάποιον γνώστη, του ζητάνε να διαχειρίζεται τα ρουσφέτια και ουδόλως τους ενδιαφέρει το πώς θα λύσει προβλήματα. Ίσως μια λύση θα ήταν το ασυμβίβαστο βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητος. Σίγουρα θα ήταν καλύτερος υπουργός κάποιος που δεν θα είχε το άγχος του σταυρού και της επανεκλογής.
[…]



Στον παλμό των κανονικών ανθρώπων | του Α. Παπαχελάς | 21.05.2014
Παράθεση:
[...] Τέτοιες μέρες διαπιστώνουμε πάντοτε πως υπάρχουν κανονικά μυαλά και κομματικά μυαλά. Το πόσο διαφορετικά σκέφτονται δεν περιγράφεται. Τα κανονικά μυαλά αντιδρούν στα ερεθίσματα της κοινωνίας, της αγοράς, ενός ευρύτερου περίγυρου. Τα κομματικά κινούνται σε ένα μικρόκοσμο, που γίνεται ακόμη μικρότερος όταν η χώρα εισέρχεται σε συνθήκες πόλωσης και εκλογικής αναμέτρησης. Στους κομματικούς κύκλους μετράει πολύ περισσότερο το τι λέει το 2% ή 3% του σκληρού κομματικού πυρήνα παρά το τι λέει ο μέσος πολίτης. Τα κανονικά μυαλά λοιδορούνται συστηματικά και με πάθος: «Αυτοί είναι φλώροι, αυτά που λένε δεν γίνονται, αν τους ακούσεις πρόεδρε θα καταστραφούμε» είναι οι κλασικές φράσεις που ακούγονται και καταφέρνουν στο τέλος της ημέρας να εξορίσουν τον κοινό νου από τις σχετικές συζητήσεις.

Οι ηγέτες πιέζονται, έχουν λίγο χρόνο και τις περισσότερες φορές μπαίνουν οι ίδιοι σε μια λογική «μπούνκερ». Δεν είναι εύκολο σε αυτές τις συνθήκες πολέμου να ακούσεις λογικές κουβέντες ούτε να βρεις την απαιτούμενη ψυχραιμία για να ξεχωρίσεις το κανονικό από το «ξύλινο» μυαλό. Μπορεί, ας πούμε, μία δήλωση υπέρ της ανάγκης συνεννόησης να έχει μεγάλη απήχηση στην ευρύτερη κοινωνία. Θα έλθουν αμέσως οι ειδικοί και θα αντιτείνουν ότι «δημιουργούμε κλίμα ηττοπάθειας, πρέπει να πολώσουμε και να συσπειρώσουμε».

Τα μεγαλύτερα πάντως λάθη γίνονται υπό την επήρεια αυλικών σε όλα τα κόμματα, ανεξαρτήτως ιδεολογικής ταυτότητας ή ακόμη και προσωπικότητας του ηγέτη τους. Ορισμένοι προσπαθούν να ξεφύγουν από αυτόν τον κλοιό διατηρώντας το ίδιο νούμερο κινητού για πολλά χρόνια, ώστε να είναι πολύ διευρυμένος ο κύκλος των ανθρώπων που στέλνει μηνύματα – ερεθίσματα.
Είναι μεγάλη η αγωνία να μην μπει κανείς στη «γυάλα» και ακόμη μεγαλύτερη όταν νιώθεις ότι έχεις μπει για τα καλά σε αυτήν και δεν ξέρεις πώς να ξεφύγεις. Εντέλει, πάντως, αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο στην πολιτική: πώς μπορεί κάποιος να διαχειρισθεί τις κομματικές ισορροπίες χωρίς ποτέ να χάσει από τη ματιά του και το αυτί του τον παλμό των κανονικών ανθρώπων...
[…]



Η Μεταπολίτευση, μία σύντομη αποτίμηση | Κώστα Σημίτης | 20-07-2014
Παράθεση:
[...] Υπάρχουν πρακτικές που χαρακτήριζαν για εκατό και πλέον χρόνια τη χώρα και εξακολουθούν να καθορίζουν την ελληνική κοινωνία παρότι συντελούν στην υστέρησή της. Είναι αποδεκτές από τους ψηφοφόρους. Τις ενέκριναν και τις επιδοκίμασαν σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης.

1. Η ακραία αντιπαλότητα μεταξύ των ελληνικών κομμάτων. Επηρεάζει αρνητικά τις προσπάθειες για μεταρρύθμιση και βελτίωση των θεσμών. Νέοι θεσμοί επιζούν με περιπέτειες και αμφισβητούνται συνεχώς από την κάθε αξιωματική αντιπολίτευση. Ακραίο παράδειγμα ασυνέχειας και αντιπαλότητας ήταν η καταπολέμηση των Μνημονίων από τη Νέα Δημοκρατία το 2010 και η πλήρης αποδοχή τους από τον κ. Σαμαρά το 2012. Όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατάργησε την αναφορά του θρησκεύματος στα δελτία ταυτοτήτων, η Νέα Δημοκρατία αντιτάχθηκε έντονα σ’ αυτήν τη ρύθμιση. Δήλωσε ότι, όταν έρθει στην εξουσία, θα διενεργήσει δημοψήφισμα για το θέμα. Δημοψήφισμα δεν έγινε όταν ανέλαβε την κυβέρνηση το 2004.

2. Η πελατειακή νοοτροπία και ο τρόπος προσλήψεων στο Δημόσιο. Το 1995 το ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε την πρόσληψη των δημοσίων υπαλλήλων με διαγωνισμό. Από το 1996 και μετά εφαρμόστηκε αυστηρά ο κανόνας. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 καθιέρωσε τόσες εξαιρέσεις και αλλαγές, ώστε αναίρεσε τον κανόνα. Τώρα ισχύει και πάλι αυστηρά, διότι λόγω της κρίσης γίνονται ελάχιστες προσλήψεις.

3. Οι συντεχνιακές πρακτικές. Παράδειγμα: Κοινωνικές ομάδες και κοινωνικές οργανώσεις είχαν εξασφαλίσει ασκώντας πολιτική πίεση φόρους προς όφελός τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ζήτησε από την Ελλάδα να καταργήσει τους φόρους υπέρ τρίτων. Χρειάστηκε περίπου ένας χρόνος για να καταγραφούν οι φόροι υπέρ τρίτων που είναι τώρα σε ισχύ. Η κατάργησή τους έχει προχωρήσει μόνον μερικά. Σύμφωνα με την «Οικονομική Καθημερινή» της 6.7.2014, κάθε πολίτης, όταν εκδίδει διαβατήριο, καταβάλλει ακόμη 4,60 ευρώ στον Οργανισμό Αγροτικών Ασφαλίσεων. Κατά την αγορά χαρτιού για φωτοτυπίες, πληρώνεται φόρος 4% επί της αξίας του στους οργανισμούς προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας.

4. Ο υπερσυγκεντρωτισμός. Για σχεδόν όλες τις κρατικές αποφάσεις χρειάζεται μια πληθώρα υπογραφών από διάφορους υπευθύνους. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται κάθε υπουργείο να έχει λόγο, να κάνει χάρες για πολιτικούς σκοπούς, να προλαβαίνει μια πολιτικά άσκοπη για το κόμμα απόφαση. Ο υπερσυγκεντρωτισμός αυτός δεν καταργείται εύκολα. Προκύπτει από τις αποφάσεις της διοίκησης και τις πρακτικές των υπαλλήλων που δεν θέλουν να έχουν ευθύνες. Η αποκέντρωση συναντά δυσκολίες λόγω του χαμηλού επιπέδου των υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της εκτεταμένης διαφθοράς.

5. Ο λαϊκισμός. Η Νέα Δημοκρατία χρησιμοποίησε πριν από τις εκλογές του 2004 το σύνθημα «ο Σημίτης έδωσε ό,τι είχε να δώσει», υπονοώντας ότι η ίδια θα έκανε νέες παροχές. Πράγματι διόρισε χιλιάδες υπαλλήλους, κατήργησε φόρους, έδωσε παράνομες αγροτικές επιδοτήσεις και πολλά άλλα. Αποτέλεσμα ήταν η κρίση. Ο Γ. Παπανδρέου διαβεβαίωσε πριν από τις εκλογές του 2009 ότι λεφτά υπάρχουν. Καθυστέρησε να πάρει μέτρα. Αποτέλεσμα ήταν η επέμβαση της Ευρωζώνης. Ο διαδεδομένος λαϊκισμός που επιβάλλει έναν ανειλικρινή λόγο είναι ένα μόνιμο εμπόδιο που καθιστά αδύνατους σχεδιασμούς και ματαιώνει την αναγκαία συνέχιση μιας προσπάθειας ώστε να αποδώσει.

[…]






_
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 23, 2014 2:51 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

-





Εμφύλια διαμάχη Δημάρχων Βενιζέλου-Σαμαρά (Για γέλια και για κλάματα). | Χρήστος Γιαννούλης | 29-07-2014
Παράθεση:
[...] Δήμαρχοι, πλήρως εξαρτημένοι από τον κομματικό στρατό της Νέας Δημοκρατίας, τους μηχανισμούς, τις μεθόδους που εφεύραν και εφαρμόζουν πιστά και απαρέγκλιτα πολύ πριν την μεταπολίτευση, καταγγέλλουν κομματική εξάρτηση. Πόση υποκρισία να αντέξει ο οργανισμός ενός πολίτη; Και πόση φαυλότητα.

Οι δήμαρχοι, που για τις ψιθυριστές ενστάσεις τους, τα νιαουρίσματα στη θέση της πολιτικής αντίθεσης και διαμαρτυρίας για όσα έχει υποστεί η τοπική αυτοδιοίκηση, έλαβαν μόνο κάτι ψίχουλα με την μορφή φωτογραφικών τροπολογιών που τους απαλλάσσουν προκλητικά και χαριστικά από δικαστικές περιπέτειες, θυμήθηκαν την ανεξαρτησία της αυτοδιοίκησης και την πολιτική δυναμική που θα έπρεπε να αναπτύσσει. Για να μην είναι ο καλοφροντισμένος ιμάντας μεταφοράς κάθε βάρβαρης, παράλογης και βίαιης πολιτικής.

Κατηγορούν τους Μπουτάρη- Καμίνη για αθέμιτες συναλλαγές με κομματικά γραφεία και μηχανισμούς τοπικών επιτροπών. Μία τακτική που χρησιμοποίησαν καταγγέλλοντες και καταγγελλόμενοι. Μα για το θεό, δεν υπάρχει Ντροπή και Τσίπα;

[…]Είναι άλλοι δήμαρχοι από αυτούς που σε κάθε ευκαιρία ευχαριστούσαν τον κ. Σαμαρά; Ενώ την ίδια ώρα κατακεραύνωναν την Κυβέρνηση για τις καταστροφικές της επιλογές έναντι της Αυτοδιοίκησης; Σχιζοφρενικές καταστάσεις που μόνο ειδικοί ψυχολόγοι μπορούν να αναλύσουν.

Ακόμη και σήμερα, που το ΤΑΙΠΕΔ θερίζει, εκτελεί στην κυριολεξία τις τοπικές κοινωνίες, οι υπερασπιστές της ανεξάρτητης αυτοδιοίκησης, πιστοί όμως στο άρμα Σαμαρά Βενιζέλου, δεν τολμούν να αντιδράσουν όπως θα έπρεπε και θα όφειλαν. Σηκώνουν μία κούφια ρομφαία, ανέξοδης ρητορείας που μόλις χτυπήσει το κινητό και στην άλλη άκρη είναι το «αφεντικό», υποδύονται τον «Ζήκο» της ιστορίας.
[…]




Συμπαιγμόνων αντιμαχία | Χρ. Γιανναρά | 27-01-13
Παράθεση:
Κάθε συνεδρία του Κοινοβουλίου παρέχει (υποθέτουμε οι εκτός) άφθονο υλικό για τη μελέτη και αξιολόγηση της ποιότητας των ανθρώπων που διαχειρίζονται τη ζωή μας, τις τύχες μας. Υπάρχουν όμως κατά καιρούς και κάποιες συνεδρίες ξεχωριστά αποκαλυπτικές: Για λίγες ώρες ή για λίγα λεπτά όλα φανερώνονται γυμνά και τετραχηλισμένα – αποβάλλονται τα προσωπεία, ακυρώνονται οι συμβατικές συμπεριφορές, μειώνονται στο ελάχιστο οι λογικές αντιστάσεις του ναρκισσιστικού εγώ. Ξεγυμνώνεται τότε ανεπίγνωστα ο πραγματικός ανθρώπινος χαρακτήρας και ψυχισμός, το πραγματικό επίπεδο καλλιέργειας, ωριμότητας, ευφυΐας. Καταρρέουν οι προσχηματικές άμυνες και προβάλλει απροκάλυπτα η ειλικρίνεια ή ο καιροσκοπισμός, η ανιδιοτέλεια και η μεγαθυμία ή η εγωπάθεια και εξουσιολαγνεία.

Περιττό να προστεθεί ότι στις συνεδρίες αυτές, τηλεοπτικά μεταδιδόμενες, ο κάθε νοήμων και (κυρίως) απροκατάληπτος πολίτης έχει τη ρεαλιστικότερη δυνατή εικόνα του πολιτικού βίου της χώρας. Τότε, όταν οι βουλευόμενοι του βουλευτηρίου χάνουν τον έλεγχο των αντιδράσεών τους και λειτουργούν με αυθορμητισμό ενστικτώδη, ο πολίτης βρίσκεται μπροστά στα αυθεντικά, αφτιασίδωτα δεδομένα προκειμένου να αποφασίσει τί στις προσεχείς εκλογές να ψηφίσει ή να μην ψηφίσει.

Μια τέτοια, ξεγυμνωτική της πολιτικής μας πραγματικότητας συνεδρία του Κοινοβουλίου ήταν σίγουρα και αυτή της 17ης Ιανουαρίου, όταν κρίθηκε ποιοι να παραπεμφθούν σε προανακριτική επιτροπή για το τεταρτοκοσμικό σκάνδαλο διαχείρισης της διαβόητης «λίστας Λαγκάρντ». Επρόκειτο για παραπομπή σε προανακριτική, όχι σε εξεταστική-ανακριτική επιτροπή. Οπότε η απλή λογική θα δικαιολογούσε, οι φερόμενοι ως ενεχόμενοι στο σκάνδαλο, αν πίστευαν πως είναι αθώοι και ήθελαν να αποδειχθεί τεκμηριωμένα η αθωότητά τους, να απαιτούν επιτατικά την παραπομπή τους, τη διερεύνηση τυχόν ευθυνών τους, προκειμένου να λάμψει ακαταμάχητη η αλήθεια.

Συνέβη ακριβώς το αντίθετο: O κυρίως ενεχόμενος κομματικός αρχηγός, ολοφάνερα πανικόβλητος, με χαμένη την ψυχραιμία του και σπασμωδική τη σωματική εκφραστική του, έχασε και τον έλεγχο συνοχής των λεγομένων του. Ωρυόταν καταγγέλλοντας σκευωρία για πολιτική του εξόντωση, αυτό μόνο. Του ήταν αδύνατο να διαψεύσει τα αποδεικτικά στοιχεία που παρέθεταν οι κατήγοροι, να δικαιολογήσει την απόκρυψη της «λίστας», να απολογηθεί για την ενδεχόμενη συγκάλυψη φοροδιαφυγής.
[…]




Το σύστημα ενός δημάρχου | Σταύρος Τζίμας | 18.07.2014
Παράθεση:
Τα ισόβια έγιναν δώδεκα χρόνια για τον κ. Παπαγεωργόπουλο. […] γαντζώθηκε στην εξουσία, αρνούμενος ν’ ακούσει εκείνους, κομματικούς, παραταξιακούς, κοντινούς του ανθρώπους, μη έχοντες «ίδιον συμφέρον» από την παραμονή του στην καρέκλα, οι οποίοι, βλέποντας την καλπάζουσα φθορά, του έλεγαν «Βασίλη, φτάνει πια, ό,τι είχες να δώσει το έδωσες, φύγε...».

Έκανε τρεις συνεχόμενες θητείες δήμαρχος και αξίωνε από το κόμμα του να τον χρίσει υποψήφιο και για μια ακόμη, τέταρτη! Επί δώδεκα χρόνια (αυτο-)εγκλωβίστηκε σ’ έναν «γυάλινο κόσμο».
Αποκομμένος από την καθημερινότητα των δημοτών, που τον έβλεπαν ως επί το πλείστον στις τηλεοράσεις να παρίσταται καμαρωτός σε λαμπερές φιέστες ή να αυτοσυνεντευξιάζεται στον τηλεοπτικό σταθμό, του οποίου ο ίδιος προήδρευε, διοικούσε τον δήμο και ρύθμιζε εν πολλοίς το μέλλον της Θεσσαλονίκης μέσω ενός ελεγχόμενου από τον ίδιο συστήματος εξουσίας που ενεργούσε υπό εκείνον και στο όνομά του.

Όσο εκείνος «σάπιζε» στην εξουσία τόσο το σύστημα κάτω από τα πόδια του δυνάμωνε και γινόταν όλο και πιο αδηφάγο και ανεξέλεγκτο.
[…]




«Η πολιτική δεν είναι ηθική» γι’ αυτό «ο πολίτης πρέπει να ελέγχει την εξουσία του».
Παράθεση:
(1) Βασίλης Ραφαηλίδης : Η πολιτική δεν είναι ηθική
«[…] Ο λαός ποτέ δεν θα μάθει ότι η ηθική αφορά μόνο άτομα και ποτέ ομάδες ανθρώπων ή κράτη. Οι λαοί και τα κράτη τους, πάντα και σ’ όλες τις περιπτώσεις, δρουν βάσει του συμφέροντος, έστω κι αν αυτό πάει κόντρα στο συμφέρον των πάντων.
Αυτό είναι νόμος στην ιστορία. Που ποτέ δεν ηθικολογεί, αν και οι δημαγωγοί πάντα εκμεταλλεύονται την ηθική για να «πείσουν» το λαό να τους υποστηρίξει τουλάχιστον ηθικά, προκειμένου να δράσουν πάντα ανήθικα, δηλαδή άσχετα απ’ τους κανόνες της ηθικής.[…]»


(2) Αφροδίτη Μάνου: « […] ο Έλληνας, θα πρέπει πια, να μάθει να ελέγχει την εξουσία του! Δεν γίνεται! Όποιος έχει το μέλι στα δάχτυλά του, το γλείφει και θα το γλείφει. Εάν, λοιπόν, δεν βρεθεί ένας τρόπος, που να κατοχυρωθεί συνταγματικά ο έλεγχος της εξουσίας, ένας τρόπος δηλαδή, όπου θα μπορεί να ελέγχεται η εξουσία από τους πολίτες, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα!»
[…]




Μαρία Δαμανάκη | Γλυκιά που είναι η συμμετοχή | Νίκος Ξυδάκης | 08.02.2006
Παράθεση:
[...] Στη σημερινή πολιτική σκηνή πρωταγωνιστούν και άλλα στελέχη της γενιάς του Πολυτεχνείου, σαν την ΜΔ• καμπόσοι είναι υπουργοί, ή και μόνιμοι υπουργοί. Για τους περισσότερους η πολιτική ή το υπουργιλίκι είναι το μόνο τους επάγγελμα. Δεν πρόλαβαν να μάθουν τίποτε άλλο. Δεν πρόλαβαν επίσης, και δεν θέλησαν, να διευρύνουν τον πνευματικό και ιστορικό τους ορίζοντα, δεν μπόρεσαν να κάνουν τέχνη την πολιτική. H πολιτική είναι γι’ αυτούς συντεχνιακό προνόμιο το κέρδισαν προσκομίζοντας στους γέροντες μάστορες ως πειστήριο τη μυητήρια τελετή της νιότης τους, το Πολυτεχνείο και την κομματική ένταξη. Αυτό το συντεχνιακό προνόμιο, το επάγγελμα, προασπίζονται κάθε τόσο μιλώντας για εκσυγχρονισμό όσοι γέρασαν μαζί με τη συντεχνία τους. Και δεν είναι αναγκαία πια η καταγωγή από κάποια Αριστερά… Προέχει η λύσσα να παραμείνεις στο σινάφι και στο προσκήνιο.

Με αυτή την έννοια, η Μαρία Δαμανάκη αισθάνεται ταυτισμένη και αλληλέγγυα με τον «συμμετοχή στο χαμόγελο» Γ. Παπανδρέου, με τον απίθανο Δ. Αβραμόπουλο, τον Κ. Λαλιώτη (ομόαιμο Πολυτεχνείου), τον «Σαμίνα» Χρ. Παπουτσή. Είναι οι συνάδελφοι της, το σινάφι της. Οι ιδέες, οι θέσεις, οι αποχρώσεις, το τι αντιπροσωπεύει ο καθείς, όλα πάνε σε δεύτερη μοίρα. Το προέχον είναι η συντήρηση και η αναπαραγωγή του επαγγελματικού κλάδου.
[…]




Είμαι εναντίον των 100.000 διαδηλωτών | Δημήτρης Ψυχογιός | 23-10-2011
Παράθεση:
[...] όλη η αντιπολίτευση ζητά εκλογές, γιατί όλα τα κόμματα, πλην του ΠαΣοΚ, είναι βέβαια ότι θα αυξήσουν τα ποσοστά τους, τις βουλευτικές έδρες τους, τους υπαλλήλους που θα αποσπάσουν από το κράτος, την επιχορήγησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό – και θα μπορούν να συνεχίσουν να πολιτεύονται όπως έκαναν, και φθάσαμε ως εδώ. […]




Δεν υπάρχουν άνθρωποι για να επανδρώσεις αυτή τη χώρα | Φοίβος Οικονομίδης | 21-03-20134
Παράθεση:
[...] Υπάρχει μια [b]τάση των εξουσιών στην Ελλάδα, να συντρίβουν και να απομακρύνουν τους ικανούς ανθρώπους για να μείνουν αυτοί που η εξουσία μπορεί να τους διαχειριστεί εύκολα: Τους αυλόδουλους, τους φιλοεξουσιαστές, κλπ. Αυτό είναι νομίζω ένας απ’ τους παράγοντες της σημερινής μας δραματικής κατάστασης. […]


Η συμμαχία των μικρών | Νίκος Δήμου | 12.07.2012
Παράθεση:
[...] οι ικανοί και ευφυείς απειλούν με την παρουσία τους τις πλειοψηφίες των μετρίων και ανίκανων. Οι εργατικοί και προκομμένοι τρομάζουν τις μάζες των τεμπέληδων. Άρα όλοι οι άχρηστοι συνασπίζονται για να υπονομεύσουν και να εξουδετερώσουν τους χρήσιμους. Είναι το μόνο έργο στο οποίο αποδεικνύουν μεγάλο ταλέντο, οργάνωση και προσήλωση.
Ποιος πολιτικός αρχηγός θα πάρει κοντά του στελέχη πιο ικανά από αυτόν; Ποιος διευθυντής υπουργείου θα προωθήσει κάποιον που μπορεί να τον επισκιάσει; Το ζήσαμε αυτό τελευταία μέσα στα κόμματα, στη σύνθεση της κυβέρνησης, στις επιλογές συνεργατών. Με το ζόρι μπήκαν μερικοί πραγματικά αξιόλογοι – κι αυτό επειδή λόγω κρίσης ζούμε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης. (Ας αφήσουμε ότι πάντα ισχύει το: «άσε τον άλλο να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά»).
[…]




Δάνης Τζαμτζής: ο πολιτικός, ο άνθρωπος, ο αναμορφωτής | Στέφανος Κασιμάτης | 19-11-2013
Παράθεση:
[...] Ποιος είναι όμως ο Τζαμτζής, όπως προκύπτει από την εγκεκριμένη βιογραφία του; Στην επίσημη ιστοσελίδα του, βρίσκουμε το εγκεκριμένο προσχέδιό της, το οποίο από τη δεύτερη πρόταση κιόλας μας εισάγει απότομα στο πνεύμα της ιλαροτραγωδίας και επιβεβαιώνει αυτό που υποψιαζόμασταν: «Από πολύ νεαρή ηλικία, μόλις δέκα ετών, ανέλαβε τα ηνία (sic) της οικογένειάς του λόγω της απώλειας του πατέρα του». Προορισμένος, λοιπόν, για ηγέτης ο Δάνης! (Δεν πρέπει να είναι τυχαίο ότι γεννήθηκε στα μέρη του Μεγάλου Αλεξάνδρου...).
Σπουδάζει, υπηρετεί ως οπλίτης στα Τεθωρακισμένα (υποψιάζομαι ότι, λόγω σωματοδομής, ενδεχομένως να υπηρέτησε και ως τεθωρακισμένο...), ώσπου ένιωσε το κάλεσμα του πεπρωμένου: «Νέος, ενθουσιώδης, με οράματα, ανησυχίες και διάθεση προσφοράς στον τόπο, θέτει στόχους. Η πολιτική του πορεία ξεκινά», διαβάζουμε.
Στην πραγματικότητα, η πολιτική του πορεία είχε ήδη ξεκινήσει, γιατί από 16 χρόνων οργανώνεται στην ΟΝΝΕΔ και όλο το βιογραφικό του δεν είναι παρά μία βαρετή ―εντούτοις, χαρακτηριστική των περισσότερων πολιτευομένων στα χρόνια της Μεταπολίτευσης― αφήγηση μια κομματικής καριέρας.
Συχνά διανθίζεται με διθυράμβους, του τύπου: «Τα Έργα Πνοής έκαναν τον Δήμο Σκύδρας από τους καλύτερους στην Ελλάδα. Αναγνωρισμένος ακόμα και από τους αντιπάλους του, χαρακτηρίστηκε «αναμορφωτής του Δήμου Σκύδρας"». Επίσης, δεν παραλείπει να μας πληροφορήσει ότι, ως δήμαρχος και βουλευτής, «έχει συμμετάσχει σε επιμορφωτικά ταξίδια» και παραθέτει όλα τα μέρη τα οποία επισκέφθηκε.
Δηλώνει ως επάγγελμα «πολιτικός επιστήμων - αγρότης» (κατά το υπόδειγμα: «γυναικολόγος - ηλεκτρολόγος», συμβολαιογράφος - μανεκέν» κ.ά.), παραδόξως, ωστόσο, η μόνη αναφορά σε δουλειά που βρίσκουμε σε ένα πλουσιότατο, κατά τα άλλα, βιογραφικό είναι ότι ως φοιτητής «παράλληλα εργαζόταν». (Οπότε, μπαίνω στον πειρασμό να σκεφθώ ότι διαπίστωσε πόσο άχαρο πράγμα είναι η δουλειά και κατευθύνθηκε στην «προσφορά»...).

Ο ανώνυμος βιογράφος (ανώνυμος, γιατί ποιος θα τολμούσε να υπέγραφε τέτοιο πράγμα; ) φιλοτεχνεί το πορτρέτο ενός πλάσματος που υπάρχει στον χώρο κάπου μεταξύ ανθρώπων και αγγέλων: «Χωρίς έπαρση, παραμένει ασυμβίβαστος, έντιμος, συνεπής και προσηλωμένος στους στόχους του. Ο Ιορδάνης Τζαμτζής ―ο Δάνης όπως τον γνωρίζουνε όλοι― είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος και πολιτικός (...) Είναι πάντα δίπλα σε όποιον και όπου τον έχει ανάγκη (...) Όσοι γνωρίζουν από κοντά τον Δάνη Τζαμτζή τον αποκαλούν «λεβέντη» που σημαίνει ντόμπρος, καθαρός άνθρωπος, που μπορείς να βασιστείς στον λόγο του (...) Απλώνει πάντα το χέρι της καρδιάς με ειλικρίνεια και καθαρότητα στο βλέμμα και τη σκέψη. Δεν παρασύρεται σε λαϊκισμούς (...) Απλό και σύγχρονο τον προσδιορίζουν η στάση του απέναντι στους συνανθρώπους και το ότι βρίσκεται πάντα μπροστά από τις εξελίξεις. Απλός και σύγχρονος, γιατί είναι πρώτα άνθρωπος και μετά πολιτικός».
Αφού είδαμε ώς και τον Τζαμτζή να διαμορφώνει τη φορολογική πολιτική, δεν αμφιβάλλω ότι έχουμε ακόμη πολύ κατήφορο μπροστά μας. Το μόνο ευχάριστο; Ότι με τον χαρισματικό Δάνη για παρέα θα τον κάνουμε γελώντας. Κάτι είναι κι αυτό...
[…]





-
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 23, 2014 10:10 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

-



H καταστροφή μήπως ευκαιρία | 02-10-2011
Παράθεση:
[...] Πότε είναι παλαιοκομματικός ο πολιτικός λόγος; Όταν εξαντλείται σε σωστές γενικότητες. Όταν δεν προσδιορίζει τα συγκεκριμένα ενεργήματα που θα κάνουν πράξη τα γενικώς σκοπούμενα. Όταν αποφεύγει να κατονομάσει τα πρόσωπα που θα διαχειριστούν την ευθύνη της πραγματοποίησης των εξαγγελιών. […]



Η μπαλάντα των τέως | Νίκος Δήμου | 10-10-2013
Παράθεση:
[...] αυτό το ανίκανο κράτος σε τιμωρεί με όσους τρόπους μπορεί να επινοήσει. Ελάχιστα σου προσφέρει, αμέτρητα απαιτεί. Σε τιμωρεί επειδή μία ζωή υπήρξες συνεπής φορολογούμενος. Επειδή κάποια εποχή ευημερούσες και απόκτησες ακίνητη περιουσία. Που τώρα δεν μπορείς ούτε να την πουλήσεις, ούτε να την νοικιάσεις. Αυτό το κράτος αφού σπατάλησε όσα δεν είχε, αφού απέτυχε παντελώς στην διαχείριση, αφού πνίγηκε στα χρέη, στέλνει τον λογαριασμό στους πολίτες. Πετσόκοψε μισθούς και συντάξεις, ρήμαξε επιχειρήσεις γεμίζοντας την χώρα ανέργους, κονιορτοποίησε τις αποταμιεύσεις (τα «ασφαλή ελληνικά ομόλογα»!) και κάθε μέρα ζητάει περισσότερα. Από τους συνεπείς φορολογούμενους βέβαια, γιατί τους φοροφυγάδες δεν τους ξέρει. […]



Aρρωστημένα μυαλά | 09-06-13
Παράθεση:
[...] δεν ενδιαφέρει η πολιτική τούς κομματικούς, όπως δεν τους ενδιαφέρει και η κοινωνία, οι ανάγκες της, η πατρίδα, δηλαδή η ποιοτική ταυτότητα και αξιοπρέπεια της συλλογικότητας.
[…]
Χρειάζεται υπενθύμιση ο καθημερινός εφιάλτης; Ναι, διότι ο ψυχισμός μας δεν αντέχει τέτοια πραγματικότητα: να ορίζουν τη μία και μοναδική ζωή μας τόσο αρρωστημένα μυαλά. Ψάχνουμε λοιπόν για δικαιολογίες: «Κάτι γίνεται», «κάτι κατάφερε ο Σαμαράς», «κάτι προσπαθεί ο Δένδιας». Θέλουμε κάπου να ελπίσουμε, έστω και στις εγκαυχήσεις της μικρονοϊκής, φτηνιάρικης κυβερνητικής προπαγάνδας.
[…]
ο λαϊκισμός της κυβερνητικής προπαγάνδας καλλιεργεί κλίμα «δοξαστικής αισιοδοξίας» που «δεν αφήνει να αναπτυχθεί η αίσθηση του συλλογικού κινδύνου», δηλαδή αντανακλαστικά «απελευθέρωσης μεγάλων κοινωνικών δυνάμεων», προκειμένου να τολμηθούν τομές ικανές να σώσουν τη χώρα. […]η χώρα κυβερνάται ή από ανθρώπους με χαμένη την αίσθηση της πραγματικότητας ή από ψυχρούς αμοραλιστές εξουσιολάγνους.
[…]
Αλλά και διαφορετική να είναι η πραγματικότητα, μας οφείλει η κυβέρνηση μιαν απάντηση στη λογική απορία: Γιατί αρνείται, στις σημερινές συνθήκες τυφώνα, να καλέσει έμπειρους καπετάνιους που κράτησαν το πηδάλιο της οικονομίας σε μεγάλες φουρτούνες; Όχι για να της πουν τι να κάνει, αλλά μόνο για να ακούσει γνώμες επαϊόντων – να μεταγγίσει και στους πολίτες την αίσθηση ότι η διαχείριση της καταστροφής δεν μπορεί να είναι κομματικό στοίχημα, είναι βαριά ευθύνη κοινωνική και ιστορική. Γιατί προτίμησε η κυβέρνηση, αντί για τους δοκιμασμένους καπετάνιους, να κρατάει το πηδάλιο μέσα σε τυφώνα ένας πρωτόπειρος μούτσος ;
Ακόμα και αν αυτή η επιλογή είναι όρος, από τους πολύ ταπεινωτικούς, που έχουν επιβάλει όσοι επιτροπεύουν το κράτος, θα αποτελούσε ελπιδοφόρο σημάδι κοινωνικής υπευθυνότητας, άρα πολιτικής σοβαρότητας, να ομολογήσει δημόσια η κυβέρνηση τον δραματικό εξαναγκασμό: Ναι, οι δανειστές επιβάλλουν δικό τους τοποτηρητή, και προτιμάνε οιηματικά παιδάρια, για να τονίζεται εμφατικά ο χαρακτήρας προτεκτοράτου που επιβάλλεται στην υπερχρεωμένη χώρα.
[…]
Τα αρρωστημένα μυαλά δεν μπορούν πια να προβληματιστούν για οτιδήποτε χωρίς να προτάξουν τη σκοπιμότητα να εξουσιάσουν. Με κραυγαλέα και σπαρακτική την ολοκληρωτική καταστροφή, με λουκέτο στα οχτώ από τα δέκα μαγαζιά στους πρώην εμπορικούς δρόμους των ελλαδικών πόλεων, τους μεσοαστούς (άλλοτε) να συνωστίζονται τώρα στις ουρές των συσσιτίων της Εκκλησίας, περιθωριακούς πεινασμένους να ψάχνουν, με μάτι αγριεμένο, αηδιαστικά υπολείμματα τροφών στους κάδους των σκουπιδιών, με τις ουρές στον EOΠYY, στη ΔEH, στις εφορίες των άλλοτε λειτουργών του κράτους, καταδικασμένων σήμερα στον εξευτελισμό και στην πίκρα των αβοήθητων γηρατειών. Με δεδομένη αυτή τη φρίκη, ο κ. Σαμαράς, εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα, εξακολουθεί να διορίζει στο δημόσιο Μεσσήνιους, να μοιράζει κρατικά πόστα, με τρελές απολαβές, σε κοινωνικά σκουπίδια με κομματική ταυτότητα.
Τον υποβλέπει ζηλόφθονα αξιώνοντας μεγαλύτερο μεράδι από τη νομή της εξουσίας ο «σοσιαλιστής» Βενιζέλος εκπεσμένος στο μακάβριο 5% της προτίμησης των ψηφοφόρων. Κι από κοντά το τραγελαφικότερο ρετάλι της ατιμασμένης, συμβιβασμένης με την απανθρωπία των «Αγορών» τάχα και Αριστεράς.
Για κοινωνικές ευαισθησίες θα μιλάμε τώρα;




Τα υπουργεία διανέμονται ως κομματικοί μπουναμάδες |18.01.2009
Παράθεση:
[...] Πέντε χρόνια τώρα ο πρωθυπουργός αρνείται την κοινή λογική στη συγκρότηση της κυβέρνησής του […]Μοιράζει τα υπουργεία σαν να πρόκειται για κομματικούς μπουναμάδες. Τα μοιράζει σε κοτζαμπάσηδες του κόμματος, σε συγγενείς, σε φιλαράκια. Τον έναν, από υπουργό της Αστυνομίας τον κάνει υπουργό Πολιτισμού, τον άλλον, από τη Δικαιοσύνη τον ξεπετάει στη Ναυτιλία, τον τρίτο, από τον Τουρισμό στην Παιδεία, την άλλη, από το δημαρχείο στην εξωτερική πολιτική. Πρόκειται μάλλον για μοιρασιά με τη λογική της εφόρμησης στην εξουσία, στον εύκολο πλουτισμό, στην εφήμερη δόξα. Δηλαδή για ανατριχιαστική πολιτική αλογία.
Γι’ αυτό και με τον ανασχηματισμό δεν αλλάζει τίποτα.
[…]



Η συνέχεια της χρεοκοπίας με άλλο κόμμα | Πάσχος Μανδραβέλης | 21.12.2014
Παράθεση:
[...] Όσο διογκώνεται το κράτος, τόσο περισσότερες ευκαιρίες διαφθοράς δημιουργούνται. Όχι μόνο της ποινικά κολάσιμης διαφθοράς, αλλά και της ψηφοθηρικής. Δύσκολα θα αντισταθεί ένας βουλευτής στο να καταθέσει μία τροπολογία υπέρ των τοπικών συμφερόντων, όταν ξέρει ότι διά τέτοιων τρόπων μπορεί να εκλεγεί. Αν μάλιστα είναι και σε μεγάλη περιφέρεια, τότε θα καταθέσει και τροπολογίες υπέρ ιδιωτικών συμφερόντων, «διότι είναι πολλά τα λεφτά» που χρειάζονται προκειμένου να επανεκλεγεί «για να προσφέρει στο έθνος». […]



ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΝΑ | Ψυχάρης Σταύρος Π. | 16/11/2014
Παράθεση:
Το Σύνταγμα της Ελλάδος υπήρξε ανέκαθεν αγωνιστικός χώρος για τους έλληνες πολιτικούς. Ένα ιδιότυπο γήπεδο όπου αναμετρήθηκαν κατά καιρούς ιδέες και πολιτικά συστήματα.

Στις διαμάχες που άρχισαν αμέσως μετά την Επανάσταση του 1821 επικράτησαν δημοκρατικοί και φιλελεύθεροι, δεξιοί και αριστεροί, βασιλόφρονες και ακροδεξιοί - όλες οι πολιτικές δυνάμεις (περιλαμβανομένων και των δικτατορικών ομάδων, όπως οι Απριλιανοί) είχαν την ευκαιρία να πειραματιστούν επιβάλλοντας το δικό τους Σύνταγμα.

Ακόμη και το Σύνταγμα του 1975, προϊόν υποτίθεται της πικρής πείρας από την απριλιανή δικτατορία που είχε μόλις καταρρεύσει, δεν κατέστη δυνατόν να ενώσει τους Έλληνες. Η υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή Νέα Δημοκρατία, έχοντας κερδίσει 220 έδρες επί των 300 της Βουλής, επέβαλε την ψήφιση ενός Συντάγματος το οποίο αντί να προβάλλεται ως έκφραση της μεγάλης δημοκρατικής πλειοψηφίας υπήρξε αντικείμενο σκληρών κοινοβουλευτικών συγκρούσεων.

Οι κεντρώες δυνάμεις κατηγόρησαν την πλειοψηφούσα ΝΔ ότι ψήφιζε ένα Σύνταγμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Κ. Καραμανλή, για να διευκολύνει δηλαδή τη μετάβασή του από την πρωθυπουργία στην Προεδρία της Δημοκρατίας και την κυριαρχία του εν συνεχεία στην πολιτική σκηνή. Πράγματι, το Σύνταγμα του 1975 ψηφίστηκε στη Βουλή και εφαρμόστηκε με μεγάλη επιτυχία καθόσον ο Κ. Καραμανλής ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ουδέποτε έκανε χρήση των ισχυρών αρμοδιοτήτων που του έδινε ο καταστατικός χάρτης της Πολιτείας.

Το σκηνικό άλλαξε όταν το ΠαΣοΚ, που από το 1981κατέκτησε την εξουσία, αποφάσισε να ψηφίσει το «δικό του» Σύνταγμα που περιόριζε στο ελάχιστο τις εξουσίες του Προέδρου ενώ ενίσχυε εξαιρετικά τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού.

Ευτυχώς η χώρα δεν βρέθηκε στην ανάγκη να χρειαστεί το Σύνταγμα για να αντιμετωπίσει σοβαρή πολιτική κρίση. Έτσι το Σύνταγμα από προεδρευομένη Δημοκρατία (όπως την αποκαλούν οι συνταγματολόγοι) έγινε ατύπως πρωθυπουργική Δημοκρατία. Οι σκέψεις ορισμένων να γίνει η Δημοκρατία προεδρική (με αυξημένες δηλαδή εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας), κατά το πρότυπο λ.χ. της Γαλλίας, έμειναν στα χαρτιά.
Οι αναθεωρήσεις του Συντάγματος στη μεταδικτατορική εποχή δεν υλοποιήθηκαν. Οι συνταγματικές αλλαγές που έγιναν χωρίς μεταβολή των θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος είχαν ως αποτέλεσμα οριακές βελτιώσεις, όταν δεν χειροτέρευαν τη διοίκηση της χώρας.

Τώρα, βρισκόμαστε στις παραμονές μιας νέας αρχής για αναθεώρηση του Συντάγματος. Η μεταβολή αυτή θα είναι ανώφελη και επικίνδυνη αν οι δυνάμεις ολοκλήρου του πολιτικού τόξου δεν συμφωνήσουν ότι το Σύνταγμα δεν είναι αλάνα για να παίζουν διάφοροι εν ου παικτοίς.




http://tvxs.gr/news/apopseis/o-amoralistis-prothypoyrgos-kai-o-apoxorismos-nd-pasok-apo-kratos-toys | Γιάννης Σιδηρόπουλος | 23-12-2014
Παράθεση:
[...] στην Ελλάδα η λέξη «συναίνεση» χρησιμοποιείται όποτε κάποιος κινδυνεύει να χάσει την εξουσία ή θέλει να μοιράσει την ευθύνη για αποφάσεις που πρέπει να πάρει (και όχι ας πούμε για πολιτικές στην Παιδεία όπου ο καθένας εφαρμόζει ότι τρέλα έχει στο κεφάλι του). Και μιλούν για συναίνεση οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που επί 40 χρόνια δεν παρείχαν την παραμικρή συναίνεση σε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας παρά μόνο στις δύο εκλογές Στεφανόπουλου (με πολύ ιδιοτελείς σκοπούς και εκεί, ειδικά όταν η ΠΟΛΑΝ τον ψήφιζε για να μείνει στη Βουλή και η ΝΔ ήθελε να προκαλέσει εκλογές ! ) […]



«Τομές»: η φενάκη του πολιτικού λόγου | 20.09.2009
Παράθεση:
[...] Με καμιά γλωσσική λογική δεν μπορεί να ονομαστεί «τομή» η απλή διορθωτική παρέμβαση, η διαχειριστική «βελτίωση». Η τομή πονάει, έχει κόστος, συνεπάγεται διακινδύνευση, ενώ οι «βελτιώσεις» ρίχνουν απλώς στάχτη στα μάτια, έχουν «επικοινωνιακή» σκοπιμότητα: να μείνουν όλοι ευχαριστημένοι και ας σέρνεται η αρρώστια, η θανατηφόρα απειλή.
«Τομή» στην άσκηση πολιτικής σημαίνει: Αν η εξυγίανση της λειτουργίας του κράτους φανερά για όλους το απαιτεί, τότε να τολμηθούν απολύσεις, πειθαρχικές ποινές, δημεύσεις προϊόντων, χρηματισμού, κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, να μπουν στη φυλακή οι φαύλοι όσο υψηλά και αν βρίσκονται.
[…]



Ένας κούκος | Νίκος Δήμου | 23-06-2011
Παράθεση:
[...]
Μπορεί η «ηλεκτρονική διακυβέρνηση» να ακούγεται σαν τα διάφορα φουτουριστικά φούμαρα των ψευτοακτιβιστών – αλλά έχει τεράστια σημασία για το μέλλον της χώρας. Μερικά από τα πιο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε (γραφειοκρατία, διαφθορά, φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, υπερτιμολογήσεις, υπερσυνταγογράφηση, κλπ.) λύνονται μόνον ηλεκτρονικά.
[...]




-
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 05, 2015 5:38 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.



05.02.2013





.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 15, 2015 11:58 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.




http://pitsirikos.net/2015/04/%CF%84%CE%BF-facebook-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%AC/






15 χρόνια Πούτιν
του πιτσιρίκου
( image Jo Di )
8 Απρ, ’15
Παράθεση:
[...]
Αν και δεν μπορώ να το αποδείξω, νομίζω πως οι ορθόδοξοι λαοί έχουν αδυναμία στους πατερούληδες.

Και οι Έλληνες ψάχνουν για πατερούληδες, αν και η Ορθοδοξία στην Ελλάδα ηττήθηκε κατά κράτος από τον καπιταλισμό, κατάντησε ένα γραφικό έθιμο και δεν έχει πια πρόταση ζωής. Οι Ρώσοι είναι πιο φρέσκοι στον καπιταλισμό. Ακόμα μαθαίνουν.[...]





.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 08, 2015 4:13 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


Αθηναίοι προς Μηλίους: Σεις θα έχετε τη δυνατότητα να υποταχθείτε πριν πάθετε μεγαλύτερες συμφορές, κι εμείς θα έχουμε κέρδος, αν δε σας καταστρέψουμε.

Θουκυδίδης



.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιούλ 10, 2015 9:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς Τζακ Λιου (Αμερικανό υπουργό Οικονομικών) : του είπα ότι η Ευρώπη θα ήταν έτοιμη να δεχθεί το Πουέρτο Ρίκο στην Ευρωζώνη, εάν οι ΗΠΑ δέχονταν την Ελλάδα στην περιοχή του δολαρίου. Νόμιζε ότι αστειευόμουν.


http://www.naftemporiki.gr/finance/story/976584/soimple-se-liou-i-europi-tha-dexotan-to-pouerto-riko-stin-eurozoni-ean-oi-ipa-dexontan-tin-ellada-sto-dolario
.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 11, 2015 1:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.







.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 19, 2015 12:31 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


http://www.kathimerini.gr/809334/opinion/epikairothta/politikh/oi-ypodikoi-kai-oi-aoristologoi
29.03.2015
Παράθεση:
[...] Δεν γέννησε τη σημερινή Αριστερά η λαχτάρα για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοκρατία, η ανάγκη να εξαλειφθεί το «πελατειακό κράτος», η διαπλοκή και η διαφθορά, να πρωτεύσει η δίψα για την ποιότητα ζωής που χαρίζει η καλλιέργεια, η αυστηρών απαιτήσεων εκπαίδευση. Η Αριστερά που μας κυβερνάει σήμερα γεννήθηκε ταυτισμένη με την τυφλή καταναλωτική διεκδίκηση […]



http://pitsirikos.net/2014/09/%ce%bf-%ce%bd%cf%8e%ce%b5/
15-09-2014
Παράθεση:
[...] Πες ότι είσαι στη θέση του [Τσίπρα] και βλέπεις πως η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι ραγιάδες. Βλέπεις πως τέσσερα χρόνια μετά την χρεοκοπία συμπεριφέρονται σαν εθελόδουλοι. Βλέπεις πως ο κάθε Έλληνας νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του, αδυνατώντας να αντιληφθεί πως πλούτο και ευημερία παράγουν οι κοινωνίες συνολικά και όχι ο καθένας μόνος του, αφού όλοι είμαστε εξαρτημένοι ο ένας από τον άλλον. Βλέπεις πως οι Έλληνες δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα στην χώρα. Τι θα έκανες; Οι λαοί έχουν τους πολιτικούς που τους αξίζουν αλλά και οι πολιτικοί γίνονται αυτό που θέλουν οι λαοί. Ο Τσίπρας γίνεται αυτό που θέλουν οι Έλληνες. Οι Έλληνες που μετά θα λένε «μα πώς έγινε έτσι ο Τσίπρας;». Δύσκολα παραδέχεται κάποιος πως έκανε τον άλλον σαν τα μούτρα του.

Η άλλη επιλογή που έχει ο Τσίπρας είναι να παραιτηθεί. Μόλις πάρει την εξουσία, στην πρώτη λυσσαλέα αντίδραση του κατεστημένου σε ένα μέτρο της νέας κυβέρνησης, παραιτείται και προσφέρει πολύ μεγάλο έργο στην Ελλάδα, αφού, ίσως, οι Έλληνες αποφασίσουν επιτέλους να κοιταχτούν καλά στον καθρέφτη. Αλλά αυτά δεν γίνονται. Ο Αλέξης βλέπει τον εαυτό του στην πρωθυπουργική Μερσέντες και φτιάχνεται. Η εξουσία καταπίνει δεξιούς κι αριστερούς. Έτσι λέει η Ιστορία. Μακριά από την εξουσία λοιπόν. Προσδοκώντας την αταξική κοινωνία. Που θα γίνει πραγματικότητα μια μέρα. Αλλά εμείς δεν θα είμαστε εδώ.
[…]



http://www.kathimerini.gr/795920/opinion/epikairothta/politikh/poios-8a-tolmhsei-thn-paliggenesia
14.12.2014
Παράθεση:
[...] Πουριτανικές συνταγές στην πολιτική είναι ανώφελες, «η περί τας τιμάς ευφροσύνη» (η ηδονή της εξουσίας) αναγνωριζόταν, από τα αρχαία κιόλας χρόνια, «εγγυτάτω του θείου» – πλησιέστατη στη θεϊκή ευδαιμονία και γι’ αυτό ακαταμάχητα ορεκτή.
[…]
Ελπίδα θα γεννηθεί μόνο όταν μεθοδικά και με συνέπεια καταλυθεί το πελατειακό κράτος, το κομματικό παρακράτος. Συγκεκριμένα: όταν επιβληθεί αδιάβλητη αξιοκρατία στον δημόσιο τομέα, έλεγχος της ποιότητας και της προσφοράς των σιτιζόμενων από τον κρατικό κορβανά. Όταν απεξαρτηθεί, με καισαρική τομή, ο συνδικαλισμός από τα κόμματα. Όταν απολακτιστούν οι κομματικές νεολαίες από τα πανεπιστήμια. Όταν αποκλειστούν οι κομματικοί «νταβατζήδες» από τις εργολαβίες δημόσιων έργων, προμηθειών του κράτους και από τα ΜΜΕ.
[…]
Διαθέτει και ισχυρά πληθυσμικά ερείσματα η κομματοκρατία, αναρίθμητους ευνοημένους από την αναξιοκρατία, τη ρεμούλα, την αυτονόητη λωποδυσία του κοινωνικού χρήματος – πλήθος «οργανικών διανοουμένων», πανεπιστημιακών, καλλιτεχνών, επιχειρηματιών, που η προσκόλληση σε κόμμα τούς εξασφάλισε αναρρίχηση και διασημότητα. Η κατάλυση του πελατειακού - κομματικού κράτους από αυτούς που το γέννησαν και το συντηρούν, μοιάζει λογικά και πρακτικά αδύνατη. Το θεσμοποιημένο έγκλημα δεν αυτοαναιρείται, αποκλείεται έμπρακτη μετάνοια των αυτουργών.
[…]
Σκέφτονται και στον ΣΥΡΙΖΑ (προβληματίζονται, σχεδιάζουν) με την προ-μνημονιακή λογική της κομματοκρατίας. Όπως συνέβη και με τη ΔΗΜΑΡ, που μόλις μετέσχε, για λίγο, στη συγκυβέρνηση, αξίωσε αμέσως μερίδιο από το κομματικό κράτος (με την αναλογική κλίμακα: 4 προς 3 προς 1).

Αδύνατο να συνειδητοποιήσουν στον ΣΥΡΙΖΑ την ιστορική ευκαιρία και προνομιακή δυνατότητα που τους προσφέρει η λαϊκή οργή (όχι εμπιστοσύνη): να αναστήσουν την ελληνική κοινωνία. Όπως και ο Κ. Σημίτης το 1996 και ο Καραμανλής ο βραχύς το 2004, έτσι αρνείται και ο Τσίπρας σήμερα να αγνοήσει τις εσωκομματικές του δεσμεύσεις προκειμένου να κερδίσει την ευρύτατη κοινωνική στήριξη. Το ποσοστό των ψήφων που θα χάσει απειθαρχώντας στον κ. Λαφαζάνη και στον κ. Μηλιό, σίγουρα δεν συγκρίνεται με τις ψήφους που θα του φέρει ακριβώς η απειθαρχία του: το άνοιγμα στις ανάγκες και λαχτάρες του κοινωνικού σώματος.
[…]



http://tvxs.gr/news/synergates/pame-mpatsoi-toy-giorgoy-pitta
09-09-2012
Παράθεση:
[...] Τι μας μένει; Η αυριανή Κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ήδη δύο μονάδες μπροστά από τη Ν.Δ. και μαρσάρει για την εξουσία. Ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ, μεθαύριο ως Εξουσία θα χρειαστεί όλες, μηδέ μίας εξαιρουμένης τις κρατικές Υπηρεσίες Ασφαλείας για να προστατέψει τον εαυτό του. Από τι; Λίγο πιο κάτω.

Μακάρι λοιπόν να διαψευστώ, (ειλικρινά μακάρι) αλλά θα είναι η πλέον οδυνηρή διάψευση όσων έχουν επενδύσει σε αυτόν. Γιατί, πολλοί είναι αυτοί που αφελώς πιστεύουν πως αν προκύψει ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η «εξουσία» θα αλλάξει περιεχόμενο. Αλλά, η «εξουσία» στην Ελλάδα, δεν είναι ούτε η ταμπέλα Ν.Δ. ούτε η λεγόμενη Τρόικα Εσωτερικού, ούτε οι μπάτσοι.

Όλα αυτά, είναι κομμάτια αλλά και προϊόντα ενός «κράτους λάθος» από τα γεννοφάσκια του. Ενός κράτους που συνιστά την επιτομή της αυθαιρεσίας και της κλεπτοκρατίας. Ενός κράτος με μία ψευτοαστική τάξη βλαχοκαπιταλιστών με λούμπεν χαρακτηριστικά, που κατασκεύασε τον μηχανισμό του κατ’ εικόνα και ομοίωση. Ενός απέραντου δεινοσαυρικού αντιμεταρρυθμιστικού μηχανισμού που έχει μάθει να είναι όπως είναι, εδώ και δύο αιώνες σχεδόν. Που έχει μέσα στο DNA του την αντίδραση στο οτιδήποτε καινούργιο.
[...]
Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, για να επιστρέψω στην εκκρεμότητα που άφησα πιο πάνω, είτε θα συγκρουστεί με όλο αυτό το γιγάντιο κατεστημένο του τόπου το οποίο κυρίως βρίσκεται στους μεσαίους κρατικούς μηχανισμούς και μπλοκάρει τα πάντα, ή θα τους χαϊδέψει, ή θα προσπαθήσει να τους πείσει.

Το τελευταίο το θεωρώ αδύνατο –άντε τώρα να τινάξεις στον αέρα τα πάσης φύσεως βιλαέτια στις Δημόσιες Υπηρεσίες, στην Εκπαίδευση, στο Ιατρικό κατεστημένο κλπ.

Το μεσαίο, το χάϊδεμα, θα είναι η οριστική ταφόπλακα τόσο του τόπου, όσο και όλων των οραμάτων που είχε ένα μέρος του κεντρικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενο από την ευρωκομουνιστική Αριστερά και θα σηματοδοτήσει επίσημα αυτό που είπε ευθαρσώς και η κα Λιάνη Παπανδρέου, πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ
. Μπακ του δε φιούτσερ ρε!

Μένει η σύγκρουση.
Μπορεί; Θέλει;
(ο λαός θέλει το ΠαΣοΚ μπορεί) Εγώ υποψιάζομαι πως «ψιλοθέλει» άρα δεν θα μπορέσει.

Και αν αποφασίσει να θελήσει στα σοβαρά, τότε, «πάμε Μπάτσοι». Γιατί, οι θιγμένοι από μία οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια μετατροπής του «όλου» σε κάτι σύγχρονο και απαιτητικό θα γεννήσει χιλιάδες νέους αγανακτισμένους ακόμα και αν δε πρόκειται να θιχτεί η τσέπη τους.

Γιατί από την αρχή, αυτή η λυσσαλέα επίθεση στα εισοδήματα των πολλών, γιατί αυτή παρανοϊκή φτωχοποίηση μιας τεράστιας μερίδας του πληθυσμού, έτσι κι αλλιώς δεν αποσκοπεί ούτε σε «εξορθολογισμό» ούτε σε «μεταρρύθμιση». Στοχεύει μόνο στον πλήρη εξευτελισμό της εργατικής αξίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Οι βαθειά ριζωμένες παραλυτικές νοοτροπίες όμως, το δέντρο της αναξιοκρατίας και των πελατειακών σχέσεων, είναι απείρως πιο δύσκολος εχθρός από όσο μπορεί να φανταστεί ο οποιοσδήποτε από εμάς. Και δεν πιστεύω πως υπάρχει συνταγή. Τουλάχιστον εγώ δεν την ξέρω και, δεν την έχω ακούσει από κανέναν. Ξέρω μόνο-ως πολίτης- τι νομίζω πως έπρεπε να γίνει κάποτε, κάπως.

Κοινότητες.

Αναρωτιέμαι δηλαδή, αν θα μπορούσε μία χώρα, να σπάσει σε εκατοντάδες μικρές αυτόδιαχειριζόμενες με πλήρη αυτάρκεια. Μια χώρα που να συντίθεται από εκατοντάδες Μαριναλέδας που θα ενώνονται με το Κέντρο, ένα Κέντρο που θα καθαρά διοικητικό και εκπαιδευτικό.

Φανταστείτε δηλαδή, την Αθήνα, και τρία τέσσερα ακόμα κέντρα, να έχουν μόνο Νοσοκομεία, Πανεπιστήμια και δεν ξέρω τι άλλο «κεντρικό». Και γύρω-γύρω, σε όλη την Ελλάδα, μικρές αυτόνομες κοινότητες ακριβώς αλά Μαριναλέδας με προσανατολισμό στον πρωτογενή και τον δευτερογενή τομέα της Οικονομίας, τον Τουρισμό και τον Πολιτισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στην Πράσινη Οικονομία
Γίνεται; Δεν ξέρω.

Φοβάμαι, πως κάτι τέτοιο μπορεί να προκύψει εξελικτικά από μόνο του όπως φυτρώνουν τα μανιτάρια, όπως ακριβώς «φύτρωσε» και η Μαριναλέδα. Και μέσα σε αυτό το σκεπτικό, αναρωτιέμαι επίσης γιατί δεν έχουν υπάρξει και άλλες Μαριναλέδας, ειδικά στην Ισπανία.

Ένα τέτοιο όραμα, δεν αφορά νομίζω πουθενά τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς. Εδώ που τα λέμε, δεν μπορεί να αφορά κανένα πολιτικό κόμμα (τουλάχιστον όχι ακόμα) που αποσκοπεί στην Εξουσία ανακυκλώνοντας τα ήθη των προηγουμένων στον πολιτικό λόγο. Μόνο τον έξοχο Χρόνη Μίσσιο έχω ακούσει να λέει επίμονα την ανάγκη για τον Κοινοτισμό ως απάντηση σε αυτή την γενικευμένη κρίση-που θα περάσει, για να ξανάρθει και να περάσει ξανά και να εμφανιστεί και πάλι…
Ποιους αφορά; Θα έπρεπε να πω «εμάς». Αλλά, ποιοι και τι είμαστε «εμείς»;
[…]



.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούλ 19, 2015 1:51 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτά τα ποστς του antanion....μάλλον είναι ο γραφικός του φόρουμ μαζί με τον τριομήδη! Laughing
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 20, 2015 2:41 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

βρε αμα δεν σ' αρέσουν, μην τα διαβάζεις Smile


-
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούλ 21, 2015 2:48 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_06/10/2013_521880 Η στιγμή της αλήθειας / Α. Παπαχελά
07.10.2013
Παράθεση:
[...] Όλοι πλέον αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως το «μοντέλο τρόικα» έχει γίνει αντιπαραγωγικό και πολιτικά επικίνδυνο.
[…]πώς ακριβώς θα μεθοδευθεί η αποχώρηση της τρόικας και τι θα σημάνει αυτό, είναι νωρίς να το πούμε. Η επικρατέστερη λύση είναι η αποχώρηση του ΔΝΤ μόλις λυθεί το μεγάλο, κεντρικό ζήτημα του χρέους. Τότε θα αναλάβει τον ρόλο της επιστασίας/επιτήρησης η Κομισιόν, αλλά με πολύ πιο κλασικό ευρωπαϊκό τρόπο που δεν θα θυμίζει τίποτα από την «υπερπαραγωγή τρόικα».
[...]
Καλό θα ήταν να αρχίσουμε πάντως να σκεπτόμαστε τι θα κάνουμε τότε χωρίς βαρβάρους, όπως έλεγε και ο ποιητής. Η χώρα θα χρειαστεί πολλή δουλειά για να ξανακτισθεί και να μπει σε τροχιά υγιούς ανάπτυξης. Μετά την ανακούφιση και τη στιγμιαία λύτρωση θα έλθει η ώρα της ευθύνης των πολιτικών, που δεν θα έχουν πια την τρόικα για να τρομάζουν τους εαυτούς τους και εμάς όλους, προκειμένου να γίνουν πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Από μια άποψη θα είναι η στιγμή της αλήθειας...



http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_16/10/2013_523334 Αν δεν υπάρξουν γενναίες υπερβάσεις... / Αλέξη Παπαχελά
16-10-2013
Παράθεση:
[...] υπάρχουν δύο σχολές. Η μία λέει πως το 2009 θα μπορούσε ο κ. Παπανδρέου να έχει απειλήσει με μονομερή χρεοκοπία, καθώς οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οι χώρες της Ευρωζώνης δεν ήταν αρκούντως προφυλαγμένες για ένα τέτοιο καταστροφικό σενάριο. Το «ακούω» το επιχείρημα, μόνο που ξεχνάνε οι υποστηρικτές του ότι εκείνη τη στιγμή η Ελλάδα είχε χάσει κάθε αξιοπιστία, δημοσιονομική προσαρμογή δεν είχε γίνει και –το κυριότερο– η Ελλάδα θα χρειαζόταν άμεσα λεφτά για να καλύψει τα γιγαντιαία ελλείμματά της.

Η άλλη σχολή που επικρατεί μέχρι σήμερα λέει πως η σχέση με τους δανειστές είναι ένα συνεχές, επώδυνο πάρε-δώσε όπου στο τέλος παίρνεις τη μεγάλη ελάφρυνση του χρέους και ίσως κάποια χρήματα για ανάπτυξη. Το κάνεις, όμως, κερδίζοντας σταδιακά αξιοπιστία, όχι με τσαμπουκάδες. Αν δε οι εταίροι σου δεν ανταποκριθούν, κάνεις και έναν «τσαμπουκά», αλλά μόνο όταν ξέρεις ότι το κράτος σου μπορεί να επιβιώσει χωρίς δανεικά.

Έχω την εντύπωση πως δεν είμαστε μόνο εμείς, ως λαός, που θα θέλαμε να ξέρουμε πού θα κατέληγε ένα τέτοιο πείραμα. Η τρόικα με τη στάση της, με τις αντιφατικές της τοποθετήσεις και το αλαλούμ που προβάλει ως εικόνα μοιάζει να βιάζεται και εκείνη να μάθει τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση. Γιατί πλέον είναι σαφές ότι αν δεν υπάρξουν –και μάλιστα εγκαίρως–κάποιες γενναίες υπερβάσεις από την πλευρά των εταίρων και δανειστών, τόσο στο θέμα του χρέους όσο και στο ζήτημα της ανάπτυξης, κάποια στιγμή κάποιος Έλληνας πολιτικός θα αναγκασθεί να δοκιμάσει τη μέθοδο της ρήξης, με όποιες συνέπειες μπορεί να έχει...



http://www.kathimerini.gr/57033/opinion/epikairothta/politikh/mia-kanonikh-xwra-se-enan-kanoniko-kosmo Μια κανονική χώρα σε έναν κανονικό κόσμο / Α. Παπαχελά
20-10-2013
Παράθεση:
[...] Μεγάλη ευθύνη, όμως, για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα έχουν και οι εταίροι και δανειστές. Όλοι οι σημαντικοί οικονομολόγοι, αριστεροί και δεξιοί, συμφωνούν πως κομβικό σημείο για να πάρει τα πάνω της η ελληνική οικονομία είναι η λύση του προβλήματος του χρέους. Τη στιγμή που θα ρυθμισθεί οριστικά το ζήτημα αυτό, θα υπάρξει μια εκτίναξη, μια ώθηση της οικονομίας, γιατί το μέλλον θα είναι πολύ πιο καθαρό και βατό. Και εδώ είναι που έχουμε μπλέξει για τα καλά σε έναν τρικούβερτο, τριμερή καυγά που δεν ξέρουμε πώς και πότε θα τελειώσει.

Οι Γερμανοί και άλλοι Βόρειοι αποκλείουν το «κούρεμα», γιατί είναι παράνομο και γιατί δεν θα περνούσε από τα Κοινοβούλιά τους. Προτείνουν μια ημι-λύση που θα κρύψει το πραγματικό «κούρεμα», αλλά και γι’ αυτό διστάζουν να ξεκαθαρίσουν τι θα είναι και πότε θα συμβεί. Τώρα, μάλιστα, το μεταθέτουν για μετά τις ευρωεκλογές, προκειμένου να μην επηρεασθεί αρνητικά η κοινή τους γνώμη.
Όσο για το ΔΝΤ, κάνει πάρτι με ξένα κόλλυβα, γιατί ξέρει ότι το δικό του χρέος δεν πρόκειται ποτέ να «κουρευτεί», οπότε υποστηρίζει το «κούρεμα» του χρέους των άλλων.

Και η ΕΚΤ μοιάζει θυμωμένη που έχει μπλέξει με την Ελλάδα και κάνει το δικό της παιχνίδι
.
Έτσι, όμως, δεν πρόκειται ποτέ να φύγει το σύννεφο της αβεβαιότητος πάνω από τη χώρα. Η Ελλάδα πλήρωσε ακριβά, με τη μορφή της εξόδου των καταθέσεων και την ανυπαρξία επενδυτικού ενδιαφέροντος, τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ. Τώρα η ασάφεια γύρω από το χρέος και τις διαθέσεις της τρόικας μας έχει ξαναβάλει σε έναν φαύλο κύκλο. Καταλαβαίνω εν μέρει τον προβληματισμό των εταίρων μας, που σκέφτονται: «Και αν εμείς τους χαρίσουμε το χρέος και η πολιτική τους ελίτ ξαναρχίσει το τσάμικο με σπατάλες και διορισμούς, τι θα γίνει;».

Είναι προφανές πως η οριστική λύση θα βασίζεται στην αρχή πως η ρύθμιση του χρέους γίνεται άπαξ και από εκεί και πέρα είμαστε μόνοι μας... Το οποίο πρακτικά σημαίνει πως ό,τι ελλείμματα παράγουμε θα πρέπει να τα καλύπτουμε δανειζόμενοι από τις αγορές ή τυπώνοντας χαρτάκια μικρής αξίας έναντι των κρατικών υποχρεώσεων.



http://www.kathimerini.gr/59510/opinion/epikairothta/politikh/oloi-travane-to-sxoini / Ολοι τραβάνε το σχοινί / Α. Παπαχελά
13/11/2013
Παράθεση:
[...] Υψηλόβαθμοι Γερμανοί αξιωματούχοι αποκρούουν τις προειδοποιήσεις Αμερικανών και Ευρωπαίων συνομιλητών τους, οι οποίοι τους προειδοποιούν, πίσω από κλειστές πόρτες, πως ο ευρωπαϊκός Νότος κινδυνεύει από κοινωνική και πολιτική έκρηξη. Άλλη κουλτούρα, διαφορετική νοοτροπία; Όλα αυτά συν την παραδοσιακή και διαχρονική αδυναμία της Γερμανίας να διαδραματίσει ρόλο φωτισμένης μεγάλης δύναμης. […]



http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_24/11/2013_529206 / Η «ημέρα της Βαστίλλης» / Α. Παπαχελά
24.11.2013
Παράθεση:
Ρωτούν διάφοροι ξένοι δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί που επισκέπτονται την Ελλάδα «πώς και δεν έχει ακόμη ξεσηκωθεί πραγματικά ο κόσμος;». Όλα τα μοντέλα για την ανάλυση οικονομιών σε βαθιά κρίση δείχνουν ότι έπειτα από τόσα χρόνια ύφεσης και με τόση ανεργία (ειδικά στους νέους) θα έπρεπε να έχει ήδη υπάρξει μια «ημέρα της Βαστίλλης», μια πραγματική λαϊκή εξέγερση. Δεν έχουμε δει κάτι τέτοιο μέχρι τώρα. Τα συνεχή καλέσματα της Αριστεράς και άλλων πολιτικών ή συνδικαλιστικών δυνάμεων δεν έχουν πιάσει τόπο. Πρέπει, λοιπόν, να κοιμάται ήσυχο το όποιο αστικό «σύστημα» της χώρας; Δεν νομίζω.

Ούτε τα εν λόγω κόμματα ούτε και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν το κύρος και την πειθώ να καλέσουν τον κόσμο σε ξεσηκωμό. Οι συνεχείς προσκλήσεις δεν έχουν αποδώσει, παρά την ένταση και την τακτικότητά τους. Αυτό ίσως δικαιολογεί το γεγονός πως οι μαζικότερες των διαδηλώσεων σήμερα έχουν πολλά να ζηλέψουν σε όγκο και πάθος από τις τεράστιες διαδηλώσεις της πρώιμης μεταπολίτευσης, αλλά και τις αντίστοιχες κινητοποιήσεις σε άλλες χώρες του Νότου.

Όλο και περισσότεροι έμπειροι παρατηρητές των ελληνικών πραγμάτων εκτιμούν ότι μια «ημέρα της Βαστίλλης» δεν θα οργανωθεί μια ημέρα από κόμματα ή συνδικάτα. Αν συμβεί, είναι πιθανότερο να προκληθεί από ένα τυχαίο γεγονός, ένα «πέταγμα της πεταλούδας». Ίσως, μάλιστα, να μην έχει πρωταγωνιστές τους κλασικούς χαρακτήρες των τακτικών κινητοποιήσεων, αλλά ανθρώπους που δεν σκέφθηκαν ποτέ να πάνε σε διαδήλωση. «Φοβού τους απελπισμένους αστούς που νιώθουν ότι χάνουν τα πάντα», μου έλεγε πρόσφατα ένας παλιός, σοφός πολιτικός.

[…] Ο κίνδυνος του ξεσηκωμού εντείνεται και από κάτι ακόμη: είναι πολλοί εκείνοι που χύνουν τη βενζίνη του μίσους και ωθούν τη χώρα στο χάος, δεν υπάρχει κανείς όμως που να εμπνέει πραγματικά τους απελπισμένους και να τους πείθει ότι μπορεί να τους βγάλει με ασφάλεια από το σκοτεινό τούνελ. Θυμάμαι ακόμη τον καντηλανάφτη που μου είπε στις αρχές του Μνημονίου πως θα ψηφίσει «αυτούς που θα τα κάνουν μπάχαλο για τους πολιτικούς, όπως έκαναν και εκείνοι τη ζωή μου». Ρεύμα διαμαρτυρίας υπάρχει, ρεύμα υπέρ κάποιου επειδή πείθει ότι είναι μεγάλος ηγέτης δεν φαίνεται πουθενά.

[…] Αν οι δανειστές δεν τραβήξουν το σχοινί, σαν να θέλουν να κοπεί, έχουμε πολλές πιθανότητες να περάσουμε απέναντι και να μπούμε σε τροχιά σταθεροποίησης και ανάπτυξης.
Και κάτι τελευταίο. Η Ιστορία έχει έναν περίεργο τρόπο να εκδικείται όσους υπόσχονται πολλά και ξεσηκώνουν τον κόσμο πέραν κάθε λογικής. Η «ημέρα της Βαστίλλης» μπορεί να πέσει στο κεφάλι του πιο φιλολαϊκού και πολλά υποσχόμενου πολιτικού. Η τύχη, βλέπετε, παίζει σημαντικό ρόλο στην Ιστορία και διαλέγει με παράδοξο τρόπο τον κακορίζικο που του τυχαίνει ο μουντζούρης.



http://pitsirikos.net/2014/12/%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9%CE%B1/ / Ηλίας προς πιτσιρικο
23-12-2014
Παράθεση:
[...] Μετά την αποτυχία ή την άτακτη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, μην περιμένετε κινήματα και πλήθη που θα σαρώσουν το Σύνταγμα και την Βουλή. Η συντριβή και η απελπισία δεν θα αφορά μονάχα την πολιτική ηγεσία, θα αφορά κυρίως τον λαό. Την Αριστερή λαοθάλασσα που θα απαιτήσει τα δικαιώματα της την επομένη των εκλογών από μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που θα αθετήσει τις υποσχέσεις της, εγώ δεν την βλέπω.

Αντίθετα, προβλέπω
ενίσχυση της άκρας δεξιάς η οποία θα βγει από τις τρύπες πιο επιθετική και ρεβανσιστική από ποτέ. Ας μην υποτιμήσουμε τις δυνάμεις καταστολής του κράτους και το ιδεολογικό τους profile. Επιπλέον να μην ξεχνάμε ότι ο ελληνικός λαός είναι βαθιά συντηρητικός, καθηλωμένος σε στεγανά και νόρμες. Δύσκολα πειραματιζόμαστε, δύσκολα θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, δύσκολα παίρνουμε το ρίσκο των πράξεων μας.
[…]
δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρό κίνημα στην Ελλάδα, όταν η καλύτερη και πιο μορφωμένη γενιά Ελλήνων έφυγε στο εξωτερικό. Με ποιους θα γίνει το κίνημα; Με τους λούμπεν που ακούν σκυλάδικα και ψηφίζουν Μαρινάκηδες και Μπέους;
[…]



.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Αύγ 02, 2015 12:35 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


http://www.ndimou.gr/el/keimena/dimosieymata/protagongr/%CE%AC%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B7/
Νίκος Δήμου / 21.01.2015
Παράθεση:
[...] Για εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες, αυτές οι εκλογές είναι τζόγος. Ποντάρουν με την ψήφο τους σε μία ελπίδα. Ξέρουν ότι οι πιθανότητες είναι λίγες. Αλλά έχουν κουραστεί. Δεν αντέχουν πια να παίζουν συντηρητικά και να χάνουν λίγο-λίγο ό,τι έχουν και δεν έχουν. Πάνε για όλα ή τίποτα. Ο Αλέξης είναι η μεγάλη υπόσχεση.
[…]
Ναι, οι περισσότεροι παίκτες ξέρουν το ρίσκο. Ελάχιστοι πια πιστεύουν τις υποσχέσεις. Πολλοί περιμένουν κωλοτούμπες. Αλλά κουράστηκαν, απαυδήσανε. Αυτοί οι συντηρητικοί, εκτός από αφόρητα βαρετοί, είναι και εντελώς αναποτελεσματικοί. Τόσα χρόνια, προσπαθώντας να σώσουν τα μαγαζάκια και την πελατεία τους, δεν έκαναν τίποτα. Ούτε μεταρρυθμίσεις, ούτε αλλαγές – μόνο φόρους και περικοπές.
[…]


http://www.kathimerini.gr/806854/opinion/epikairothta/politikh/h-istoria-den-8a-mas-sygxwresei
Η Ιστορία δεν θα μας συγχωρέσει / Α. Παπαχελά / 11.03.2015
Παράθεση:
[...] Οι έξω δεν κατάλαβαν ποτέ ότι η τιμωρητική διάθεση απέναντι στους Έλληνες και η δημιουργία ενός κλίματος συνεχούς ταπείνωσης θα οδηγούσαν νομοτελειακά στην άνοδο αντισυστημικών δυνάμεων στην εξουσία. […] Όσο για το ελληνικό «κατεστημένο» στέκεται στο ύψος των προδιαγραφών του, και πάντως όχι των περιστάσεων. Από το γλείψιμο των καινούργιων πηγαίνει στον ανεξέλεγκτο και άγονο πανικό. […]


http://www.kathimerini.gr/794965/opinion/epikairothta/politikh/oi-ptwxoprodromoi
Οι πτωχοπρόδρομοι / Κώστας Ιορδανίδης / 07.12.2014
Παράθεση:
[...] Επί της ουσίας και παρά τις διαρκείς επισημάνσεις των Γερμανών, η κυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ φαίνεται να επιμένει στην «αναμόρφωση» της χώρας, διατηρώντας ανέπαφο το ανώτατο κατεστημένο, για το οποίο το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν τρέφουν την παραμικρά εκτίμηση.

Στα τέσσερα και πλέον έτη του προγράμματος, διαμορφώθηκε η πεποίθηση ότι για την «ελληνική αποτυχία» υπεύθυνη είναι η «ελίτ» της χώρας – πολιτική και οικονομική
. Από τις πολλές δεκάδες των υπουργών με τους οποίους ήρθαν σε επαφή οι δανειστές μας, ελάχιστοι συνεργάσθηκαν για την εφαρμογή του προγράμματος. Στη συντριπτική πλειονότητά τους ενήργησαν ως πτωχοπρόδρομοι του εκσυγχρονισμού. Για αυτό αναμένουν δίχως τρόμο τους «επαναστάτες» του ΣΥΡΙΖΑ. Η ασάφεια τους έχει κυριολεκτικώς καταπονήσει.

Μπορεί να αμφισβητεί κανείς -και ορθώς από μιαν άποψη- τη σκοπιμότητα μετατροπής της Ελλάδος σε χώρα όπου κυριαρχεί η αντίληψη των Υπερβορείων εταίρων μας. Αλλά το πρόγραμμα αυτή ακριβώς την εξομοίωση επιδιώκει. Αυτό είναι το τίμημα «εναρμονίσεως» που αποδέχθηκαν οι κυβερνήσεις μας από το 2010. Προφανώς ουδέποτε αντιλήφθηκαν τις συνέπειες των επιλογών τους.


http://www.kathimerini.gr/820973/opinion/epikairothta/politikh/3erokefalh-hgemonia
Ξεροκέφαλη ηγεμονία / Παντελής Μπουκάλας / 26.06.2015
Παράθεση:
[...] Η «κακιά Λαγκάρντ» απέναντι στην «καλή Μέρκελ»; Το «σκληρό ΔΝΤ» απέναντι στην «ήπια Ευρωπαϊκή Ένωση»; Ο «αδυσώπητος Σόιμπλε» κόντρα στον «μειλίχιο Γιουνκέρ»; Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά τα μανιχαϊστικά δίπολα περιγράφουν την πραγματικότητα, ύστερα από τόσες εναλλαγές ρόλων που έχουμε δει (με ακλόνητο πάντως τον κ. Σόιμπλε). Τη σχηματοποιούν απλώς, την προσαρμόζουν σε εύληπτο σενάριο, για να δοθεί στο κοινό η είδηση μαζί με την ερμηνεία της. Ακόμα κι αυτό το άτσαλο σενάριο ωστόσο προβλέπει κομπάρσους. Τους μάθαμε πια, τόσες φορές που τους ακούσαμε να λένε τον γλυκό τους λόγο για την Ελλάδα: ο Αυστριακός υπουργός, ο Φινλανδός υπουργός κ.ά. Ορισμένοι ψηφίζουν στην Ευρωζώνη με λογική Γιουροβίζιον, λογική δορυφόρων πέριξ των ηγεμόνων του ευρωπαϊκού ουρανού.

Σαν «ξεροκέφαλους» κατακρίνει τους ηγεμόνες αυτούς, και πρώτα πρώτα τους συμπατριώτες του, ο Γερμανός φιλόσοφος Γιούργκεν Χάμπερμας, στη Suddeutsche Zeitung. Και εξηγεί:
«Ο συμβιβασμός δεν αποτυγχάνει σε μερικά δισ. περισσότερα ή λιγότερα, ούτε καν σε αυτόν ή τον άλλον όρο, αλλά μόνο
στην ελληνική απαίτηση, την απαίτηση της οικονομίας και του λαού, τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν οι διεφθαρμένες ελίτ, για κούρεμα
. [...]Αντ’ αυτού οι δανειστές επιμένουν στην αναγνώριση του βουνού του χρέους, που δεν μπορεί να το αντέξει η ελληνική οικονομία»[/b]. Τόσο απλή ενίοτε η φιλοσοφία.
[…]


http://www.kathimerini.gr/807493/opinion/epikairothta/politikh/tessera-senaria-kai-h-rh3h
Τέσσερα σενάρια και η ρήξη / Α. Παπαχελά / 15.03.2015
Παράθεση:
[...] Πού το πάνε όμως οι εταίροι - δανειστές; Κανείς τους δεν θέλει να παίξει τον ρόλο του κακού. Προφανώς ζυγίζουν το τι πρέπει να κάνουν ως επόμενη κίνηση. Εκείνοι που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική εισηγούνται στην καγκελάριο κ. Μέρκελ να είναι προσεκτική. Τους ανησυχεί η εξάπλωση του αντιγερμανισμού στην Ευρώπη, το σενάριο μιας Ελλάδας-αποτυχημένου κράτους (failed state) ή ακόμη το σενάριο μιας Ελλάδας εκτός Δύσης με στενές σχέσεις με τη Μόσχα ή το Πεκίνο.
Από την άλλη, έχει χαθεί γενικά η υπομονή με την Αθήνα λόγω της διγλωσσίας, της «ατζαμοσύνης» και της έλλειψης εμπιστοσύνης. Κάποιοι «ιέρακες» επιμένουν από καιρό πως η κοινή γνώμη στην Ελλάδα θα αντιληφθεί ακριβώς τι συμβαίνει μόνο αν η χώρα περάσει μία «προθανάτια» εμπειρία, τύπου στάσης πληρωμών ή επιβολής κεφαλαιακών ελέγχων.

[…]


http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=678112
Ο νόμος του Βερολίνου / Μαλούχος Γεώργιος Π. / 18.02.2015
Παράθεση:
[...] Ουσιαστικά, στο Βερολίνο είναι αποφασισμένοι από καιρό να τελειώνουν με την Ελλάδα, εκτός κι αν αυτή είναι έτοιμη να υποταχθεί πλήρως και χωρίς άλλες κουβέντες – γι αυτό άλλωστε έριξαν όπως έριξαν τον Σαμαρά.
[…]Οι Γερμανοί δεν ανέχονται τίποτα λιγότερο από την πλήρη υποταγή. Και είναι αποφασισμένοι να στείλουν σε όλη την Ευρώπη ένα μήνυμα ότι θα εξοντώσουν κάθε αντίσταση στην ηγεμονία τους.
[…]
η Ελλάδα πρέπει πλέον να είναι έτοιμη για όλα. Χωρίς φόβο και χωρίς μύθους – ας αναρωτηθεί ξανά και ξανά: τελικά τι μας έδωσε αληθινά το ευρώ; Είναι ένα ερώτημα στο οποίο ουδείς μέχρι τώρα ήταν σε θέση να απαντήσει... Αντίστοιχο ερώτημα είναι το τι θα είχε συμβεί αν είχαμε πτωχεύσει από το 2010, όπως πολλοί εισηγήθηκαν αλλά δεν το πράξαμε. Αποτελεί περίπου κοινό τόπο για όλους τους διεθνείς οικονομολόγους ότι τώρα θα είχαμε πολύ μικρότερο χρέος, ενώ από πλευράς ανάπτυξης, ήδη θα πετούσαμε.

Η αλήθεια είναι μία, όσο κι αν, για προφανείς πολιτικούς και οικονομικούς λόγους μας είναι δύσκολο να τη δεχθούμε: η Ελλάδα αυτοκτόνησε για το ευρώ συστηματικά όλα αυτά τα χρόνια. Άκριτα, χωρίς περίσκεψη, χωρίς να κοιτάξει το πραγματικό εθνικό συμφέρον της, η χώρα παραδόθηκε πλήρως στις ανάγκες άλλων, οι οποίοι, τώρα πια, θεωρούν ότι την έχουν ξεπεράσει και της επιφυλάσσουν την ανάλογη μοίρα.
[…]


http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=684453
Η ηθική του Βερολίνου / Μαλούχος Γεώργιος Π. / 11.03.2015
Παράθεση:
[...] Η Ευρώπη βαδίζει συνεχώς όλο περισσότερο προς το κενό. Το Βερολίνο την οδηγεί εκεί με μαθηματική ακρίβεια και το κάνει χωρίς να σκέπτεται τις συνέπιες – το μόνο που ενδιαφέρει τη γερμανική κυβέρνηση είναι να διευρύνει την ηγεμονία της και να επιβάλλει τους κανόνες της.
[…]την «α λα καρτ» ηθική του Βερολίνου[..] ειδικά στην Ελλάδα την έχουμε δει σε όλα τα επίπεδα, από τη Ζίμενς μέχρι τις αποζημιώσεις ή τα υπέρογκα κέρδη που έχουν αποκομίσει τα γερμανικά κρατικά ταμεία από την ελληνική κρίση...
[…]


http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=695300
Η Ευρώπη που δεν υπάρχει / 17.04.2015 / Μαλούχος Γεώργιος Π.
Παράθεση:
[...]
οι δρόμοι είναι δύο. Ο ένας είναι η υποταγή και ο άλλος είναι η σύγκρουση, με ότι κι αν σημαίνει ο καθένας απ’ αυτούς. Όμως, «τρίτος δρόμος», δυστυχώς, δεν υπάρχει. Η Ευρώπη αυτή δεν πρόκειται να αντέξει στο χρόνο, ακριβώς επειδή βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την οντολογία της, τις αιτίες και τα χαρακτηριστικά που τη γέννησαν. Όμως, η διαδικασία αποδόμησής της, θα είναι αργή και βασανιστική
[…]


http://www.kathimerini.gr/802843/opinion/epikairothta/politikh/mia-istorikh-eykairia
Μια ιστορική ευκαιρία / Α. Παπαχελά / 08.02.2015
Παράθεση:
[...]
Ο Ρέντσι, ο Ολάντ, ο Ομπάμα είναι σύμμαχοι στα λόγια, αλλά στην πράξη είτε κάνουν πίσω την κρίσιμη στιγμή είτε λειτουργούν όπως έκανε ο ΟΗΕ στο Κυπριακό.

Η χώρα έχει υποστεί πολλά αυτά τα πέντε χρόνια. Η πολιτική της τάξη ήταν ανεπαρκής. Το χειρότερο, όμως, που έκανε είναι να αρνείται να πάρει πάνω της το κόστος των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που χρειαζόταν η χώρα.
Έριχναν την ευθύνη στους... κακούς ξένους, κάνοντας τον μέσο Έλληνα να νιώθει όχι μόνο φτωχότερος, αλλά και ταπεινωμένος. Αυτό ήταν ό,τι χειρότερο για έναν λαό περήφανο.
[…]
ο κ. Τσίπρας θα μπορούσε να κάνει τα εξής:

• Να στηρίξει γενναία το κομμάτι της κοινωνίας που υποφέρει.

• Να πατάξει πράγματι τη διαπλοκή και τα φαινόμενα διαφθοράς.

• Να πείσει τον πραγματικά μεγάλο πλούτο να συμβάλει στη στήριξη της χώρας.

• Να σπάσει τους φραγμούς και τα... διόδια, που επί χρόνια δεν άφηναν τη νέα και υγιή επιχειρηματικότητα να αναπνεύσει.

• Να πάρει ένα μάθημα από τη μεγάλη Κίνα και να εξηγήσει στον λαό, και το κυριότερο τους δικούς του οπαδούς, γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις είναι θετικές για τη χώρα όπως και οι μεγάλες επενδύσεις.

• Να επιβάλει τη λήθη σε ό,τι δεν αφορά πραγματικά σκάνδαλα, διασπάθιση του δημόσιου χρήματος κ.λπ.

• Να αναδιαρθώσει το Δημόσιο με σύμμαχους τη νέα γενιά υπαλλήλων που έχει γνώση και κέφι.

• Να αλλάξει τα πράγματα στην παιδεία, όχι όμως για χάρη των μικροσυμφερόντων που τα θέλουν άντρα αναξιοκρατίας και διαπλοκής.

Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά; Αν ναι, θα χάσει το 3-4% των «ταλιμπάν» του, θα κερδίσει όμως μια μεγάλη πλειοψηφία και τον σεβασμό των εταίρων μας. Η οικονομία θα εκτιναχθεί, είναι βέβαιο.

Ο εφιάλτης;
Ότι θα παρασυρθεί από τις δυνάμεις του μίσους, της εκδίκησης και της βίαιης σύγκρουσης με τους εταίρους χωρίς να μπορεί να κάνει πίσω.
Ότι για να κρατηθεί στην εξουσία, η μάχη με τη διαπλοκή θα εξελιχθεί σε δημιουργία «δικών μας» ολιγαρχών.
Ότι στην παιδεία και το Δημόσιο θα πάμε πίσω στη δεκαετία του 1980.
Ότι θα φύγουν όλοι οι ξένοι επενδυτές για πολλά-πολλά χρόνια.
Ο εφιάλτης λέγεται γεωπολιτικά ορφανή Ελλάδα στη δραχμή. Αυτόν τον εφιάλτη πρέπει να αποφύγουμε και να βοηθήσουμε όσο και όπως μπορούμε τον κ. Τσίπρα να αποτρέψει.


http://www.kathimerini.gr/804966/opinion/epikairothta/politikh/o-polemos-8a-einai-sklhros
Ο πόλεμος θα είναι σκληρός / Α. Παπαχελά / 25.02.2015
Παράθεση:
[...]
ένας πρωθυπουργός είναι εξαιρετικά ανίσχυρος, όσο παράδοξο και αν ακούγεται. Για να τα βάλεις με τα «συμφέροντα» έχεις ανάγκη θεσμών που δουλεύουν έγκαιρα και αποτελεσματικά, όπως σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, από τη Δικαιοσύνη μέχρι τις ελεγκτικές αρχές. Αφήστε που είναι και μια μοναχική μάχη. Όποιος πρωθυπουργός θελήσει να τα βάλει με τα «συμφέροντα», με εκείνους δηλαδή που απομυζούν με διάφορους τρόπους την υπόλοιπη κοινωνία, θα βρεθεί απέναντι σε ένα πολύ σκληρό μέτωπο που δεν αστειεύεται.
[…]


http://www.kathimerini.gr/807842/opinion/epikairothta/politikh/damazetai-to-kthnos-toy-laikismoy
Δαμάζεται το κτήνος του λαϊκισμού; / Α. Παπαχελά / 18.03.2015
Παράθεση:
[...] Ίσως τώρα που ο κ. Τσίπρας νιώθει το βάρος της ευθύνης και βλέπει τα πράγματα εκ των έσω να καταλαβαίνει πόσο δύσκολη είναι η μοναξιά του πολιτικού μέσα στο ελληνικό καμίνι. […]


http://www.pitsirikos.net/2015/03/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/
πιτσιρίκος / 24.03.2015
Παράθεση:
[...] Η κυβέρνηση άλλαξε χέρια, όχι η εξουσία. Παραμένουν όλοι στις θέσεις τους. Ολιγάρχες, καναλάρχες και η στρατιά που τους υπηρετεί. Δεν θα αργήσει η στιγμή -αν δεν συμβαίνει ήδη-, που η νέα κυβέρνηση θα είναι όμηρός τους. Μόνο οι πολίτες μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση. […]




.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 14, 2015 8:30 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

.


http://pitsirikos.net/2013/09/%cf%83%ce%ba%ce%bb%ce%ac%ce%b2%ce%bf%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%bc%ce%ac%cf%84%cf%89%ce%bd/
Σκλάβος διλημμάτων / 20 Σεπ, ’13
Παράθεση:
Ψήφισες ΠΑΣΟΚ γιατί λεφτά υπήρχαν.
Ψήφισες ΝΔ για να υπάρχουν τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα.
Ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν υπήρχε πια ΠΑΣΟΚ.
Θα τους ψηφίσεις ξανά για να μην υπάρξει Δικτατορία.
Θα τους ψηφίσεις ξανά για να μην υπάρξει εμφύλιος πόλεμος.
Θα τους ψηφίσεις ξανά για να μην υπάρξει φασισμός.
Αυτή είναι η μοίρα σου, καθορισμένη από αυτούς που ψηφίζεις, και είναι πολύ εύκολο να την αποδεχτείς.
Άλλωστε, αν δεν την αποδεχτείς κινδυνεύει η πολιτική σταθερότητα, η Δημοκρατία.
Σκλάβος των διλημμάτων σου για πάντα, σκλάβος τους πάντα.
Δημήτρης Διονυσόπουλος

[…]


http://www.pitsirikos.net/2015/07/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%8A%CE%B4%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%BD/
πιτσιρίκου / 07.2015
Παράθεση:
[...]
Ο Τσίπρας πήγαινε για συμφωνία. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έκανε δημοψήφισμα πιο πριν, αυτός είναι ο λόγος που η κυβέρνηση πλήρωνε τις δόσεις. Δεν δέχτηκαν οι εταίροι την διαγραφή του μη βιώσιμου χρέους -ή έστω κάποια αναφορά για το μέλλον-, οπότε το δημοψήφισμα ήταν μονόδρομος. Είναι ξεκάθαρο πως οι δανειστές θέλουν να ανατρέψουν αυτή την κυβέρνηση. […]


http://www.pitsirikos.net/2015/07/%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%87%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%AC%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AE%CE%BC/
πιτσιρίκος / 13 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Δεν υπάρχει περίπτωση να εφαρμοστεί το Μνημόνιο. Η χώρα πηγαίνει ολοταχώς για έξοδο από την Ευρωζώνη. Τώρα τα πράγματα είναι απλά. Τελείωσαν οι ψευδαισθήσεις. Αριστερές και δεξιές. Αναλαμβάνουμε εμείς. Είμαστε πολύ δυνατοί. Καθαρίσαμε Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά και Τσίπρα. Όλα τα γερά χαρτιά του συστήματος. Μαζί καθαρίσαμε και τα κόμματά τους. Και παράλληλα, με το 61,3% ΟΧΙ του δημοψηφίσματος -πριν από οκτώ ημέρες- αποδείξαμε πως δεν είναι όλοι οι Έλληνες χέστηδες και ραγιάδες.

Πριν από τρία χρόνια, τον Ιούνιο του 2012, στο κείμενο «Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μας προδώσει», έγραφα:
Ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα καταφέρει, οι εξελίξεις θα είναι πολύ θετικές. Για την ακρίβεια, το καλύτερο για τη χώρα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ να μην τα καταφέρει. Σε αυτήν την περίπτωση, οι Έλληνες θα αναγκαστούν να γίνουν συνειδητοί πολίτες και να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους αντί να παρακολουθούν κόμματα και πολιτικούς να δρουν ανεξέλεγκτα και αυτοί να αρκούνται στα βρισίδια, τις μούντζες και τις κατάρες. Μαζί με τα δικαιώματά μας, πρέπει να αναλάβουμε και τις ευθύνες μας. Βέβαια, αυτό απαιτεί κάποια αυτοεκτίμηση.
Επί χρόνια, ακούς διάφορους να λένε «και ποιος θα κυβερνήσει αν δεν κυβερνήσει ο Παπανδρέου, ο Καραμανλής και οι άλλοι πατερούληδες;». Μα, εμείς. Εμείς θα κυβερνήσουμε. Εσύ, εγώ, ο άλλος. Όλοι.


http://pitsirikos.net/2015/07/%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%ce%be%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5/
14 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Το δημοψήφισμα το έκανε, γιατί ήταν εξαρχής αποφασισμένος να υλοποιήσει τρίτο μνημόνιο, κι επειδή ήξερε πως κάμποσοι βουλευτές του δεν θα το ψηφίσουν. [..] Χρησιμοποίησε έναν λαό, για να παραμείνει πρωθυπουργός, το «ριζοσπαστικό αγόρι»!
[…]


http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=42138 Ας πουν μία αλήθεια
Γιάννης Παντελάκη / 16 Ιουλίου 2015
Παράθεση:
[...]
Η κυβέρνηση, οδηγήθηκε στο δημοψήφισμα, γιατί όπως δημόσια παραδέχθηκε ο Τσακαλώτος, δεν θα μπορούσε να περάσει τη συμφωνία από την κοινοβουλευτική της ομάδα. Ένα εσωκομματικό πρόβλημα δηλαδή, μετατράπηκε σε πρόβλημα της χώρας.

[..] Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, μπήκε στον κόσμο των ψευδαισθήσεων όπου την οδήγησε η κυβέρνηση σχεδόν με ανήθικο τρόπο. Πίστεψε, πως το «όχι» σήμαινε τερματισμό της λιτότητας. Λίγα εικοσιτετράωρα χρειάστηκαν για να διαπιστωθεί πως συνέβη το ακριβώς αντίστροφο.

[..] Όμως τώρα δεν θα αποφάσιζε ο λαός, αλλά οι εκπρόσωποί του στη Βουλή. Ένα νέο «όχι», θα σήμαινε καταστροφή. Το είπε και ο πρωθυπουργός: Με 800 ευρώ ζεις σήμερα για ένα μήνα. Με 800 δραχμές θα ζεις για τρείς ημέρες.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%bf%ce%bc%ce%bf%ce%b9%ce%bf%cf%80%ce%b1%ce%b8%ce%ae%cf%82/
πιτσιρίκου / 18 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
θα διέσχιζα και τον Ατλαντικό κολυμπώντας για να ψηφίσω στο δημοψήφισμα. Πίστεψα για λίγο πως η Ελλάδα αλλάζει. Το πίστεψα για λίγες μέρες αλλά το πίστεψα πολύ έντονα.

Πού να ξέρω πως ο Τσίπρας έκανε δημοψήφισμα με σκοπό να το χάσει; Πού να καταλάβω πως ένας πρωθυπουργός μπορεί να κάνει δημοψήφισμα σε μια χώρα μετά από 41 χρόνια και δεν θέλει να νικήσει η δική του πρόταση; Πού να το φανταστώ ότι ήθελε να νικήσει το ΝΑΙ; Και βγήκε το ΟΧΙ -και με μεγάλο ποσοστό- και ο Τσίπρας έχασε τον κόσμο κάτω από τα πόδια του.

Ο Τσίπρας έκανε δημοψήφισμα χωρίς να πιστεύει στους πολίτες αλλά οι πολίτες -ανεξαρτήτως κομματικής συμπάθειας ή τοποθέτησης- πίστεψαν στον Τσίπρα. Έπεσε στην περίπτωση.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82/
πιτσιρίκου / 18 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Προσπαθούν να τον ενοχοποιήσουν αφενός για να συμψηφίσουν τις ευθύνες με τους πολιτικούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία -οπότε να τους αθωώσουν- και αφετέρου, για να εκφοβίσουν τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος ξέρει καλύτερα από όλους πως ο Βαρουφάκης δεν δρούσε μόνος του αλλά σε απόλυτη συνεργασία μαζί του.

Βέβαια, υπάρχει κι ένας τρίτος λόγος για την κατασυκοφάντηση του Βαρουφάκη: Ο Βαρουφάκης μπορεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας. Τα προσόντα τα έχει. Με το παραπάνω. Οπότε, πρέπει να τον εξοντώσουν τώρα. Από την ολομέτωπη επίθεση που δέχεται ο Γιάνης Βαρουφάκης, καταλαβαίνουμε πως δεν ελέγχεται από τους ολιγάρχες.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b7-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b8%ce%b1-%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b5%ce%af-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%bf%ce%bb%ce%b9/
πιτσιρίκου / 14 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Η κυβέρνηση υποστήριζε πως θα διέλυε τους ολιγάρχες. Δεν τους διέλυσε αλλά τώρα -μετά το νέο Μνημόνιο-, η κυβέρνηση λέει πως θα βάλει τους ολιγάρχες στην θέση τους και θα τους αναγκάσει να πληρώσουν. Τώρα είναι αργά. Για να συνεχίσει να υπάρχει αυτή η κυβέρνηση, έχει ανάγκη τους ολιγάρχες. Ήδη, τα χρεοκοπημένα και παράνομα ιδιωτικά ΜΜΕ στηρίζουν με τα μπούνια τον Αλέξη Τσίπρα μετά το Μνημόνιο.
[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b1%cf%85%cf%84%cf%8c-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9%cf%82-aka-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%ce%bc%cf%80%ce%bf/
07.2015
Παράθεση:
[...]
6. Έπαιξε την θέση της Ελλάδας σαν σε πόκερ. Πήγε να μπλοφάρει και τον ξεβράκωσαν παίζοντας το all in. Ο Τσίπρας νόμιζε ότι παίζει πόκερ με τα φιλαράκια του και ότι μπλοφάροντας θα πάρει κάτι.
[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%af%ce%ba%ce%b7%cf%83%ce%b5-2/
Η Δημοκρατία νίκησε! / του πιτσιρίκου / 16 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Στο εξής, η κυβέρνηση θα κυβερνάει με τις ψήφους της αντιπολίτευσης και αντιπολίτευση στην κυβέρνηση θα κάνουν κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτό είναι ένα κόλπο που το έκανε το ΠΑΣΟΚ για πολλά χρόνια και είναι πολύ πετυχημένο, αφού τα χάπατα που ψήφισαν την κυβέρνηση ταυτίζονται και με αυτούς τους βουλευτές που συμφωνούν και με αυτούς που διαφωνούν, οπότε είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Παράλληλα, καλό είναι κάποιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν πως διαφωνούν, γιατί, όταν τα τινάξει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μπορούν να κάνουν ένα νέο κόμμα, ώστε να αφενός να μην χάσουν τα φράγκα και αφετέρου να βρουν εκεί καταφύγιο όλοι αυτοί οι πασόκοι που πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ και κινδυνεύουν πάλι να μείνουν χωρίς καρέκλα.

[..] Το γεγονός πως πριν από 11 ημέρες έγινε δημοψήφισμα και οι πολίτες ψήφισαν 61,3% ΟΧΙ δεν έχει καμία απολύτως σημασία, αφού ο Αλέξης Τσίπρας έκανε δημοψήφισμα για να νικήσει το ΝΑΙ, οπότε, αφού νίκησε το ΟΧΙ, το δημοψήφισμα είναι άκυρο, και οι πολίτες να αντιληφθούν επιτέλους πως, όταν ένας πρωθυπουργός κάνει δημοψήφισμα σε μια χώρα μετά από 41 χρόνια, δεν τον πήρε ξαφνικά ο πόνος για την Δημοκρατία αλλά προσπαθεί να σώσει τον κώλο του.

[..] Πάντως, δεν υπάρχει κανένας λόγος οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφωνούν με το Μνημόνιο να ρίξουν την κυβέρνηση, αφού αφενός οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα είναι διακοσμητικές και αφετέρου υπάρχει κίνδυνος να χάσουν τον μισθό του βουλευτή. Μπορούν να παραμείνουν στις θέσεις τους και να μας λένε πόσο αριστεροί και επαναστάτες είναι, για να διασκεδάζουμε κι εμείς οι καημένοι.

Τώρα θα μάθουμε αν στη συμφωνία με τους δανειστές είναι να παραμείνει ο εξευτελισμένος Αλέξης Τσίπρας στη διακοσμητική θέση του πρωθυπουργού του προτεκτοράτου -ώστε να γελάνε μαζί του η Μέρκελ και ο Σόιμπλε- ή θα τον αφήσουν ελεύθερο τον κακομοίρη και θα βάλουν κάποιον άλλον στη θέση του.

Πάντως, συμφωνία δεν υπάρχει ακόμα και το GRexit είναι θέμα χρόνου, οπότε τζάμπα εξευτελίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ -και τζάμπα χάρηκαν και οι φιλελέδες που στην Ελλάδα δεν υπάρχει δημοκρατία-, αλλά εσείς κοιτάξτε αυτή τη φορά να μην έχετε ούτε ένα ευρώ στην τράπεζα, ώστε να μην αρχίσετε πάλι να στήνεστε στις ουρές των ATM και να λέτε πως δεν είχατε ιδέα και πιαστήκατε κορόιδα.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%cf%84%ce%bf-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%ce%bf%cf%84%cf%8c-%cf%84%ce%bf-%ce%be%ce%ad%cf%81%ce%b5%ce%b9%cf%82/
του πιτσιρίκου / 31 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Τελικά, στον ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει σύνθεση των απόψεων. Θα υπάρξει ένα «έκτακτο διαρκές συνέδριο» μούρλια! Το κόμμα θα αντιδρά στα μέτρα που προωθεί και εφαρμόζει η κυβέρνηση. Στην γνωστή ΠΑΣΟΚικη τακτική με στόχο την διατήρηση των ψήφων. Όλοι οι «σύντροφοι» ποντάρουν στο άλογο κούρσας που έχουν για αρχηγό τους. Όταν έχεις «επενδύσει» βέβαια τα χρήματα σου στο κουτσό το άτι, περιμένεις να τελειώσει η κούρσα και μετά φωνάζεις «μουλάρι ο Αστραχάν»! Στο ενδιάμεσο, που δαγκώνεις με λύσσα το καπέλο, καλά θα κάνεις «σύντροφε» να το βουλώνεις γιατί διαφορετικά μπορεί και να πνιγείς. Από τα σάλια σου!
ΥΓ-2: Τελικά όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο όπου σε χλευάζουν, σε βρίζουν, και σε συκοφαντούν η μόνη αξιοπρεπής – ουσιαστική και αποδοτική συνάμα – κίνηση είναι να σηκωθείς να φύγεις.

(Αγαπητέ Ηλία, το σόου των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντρική Επιτροπή -με τις διαφωνίες, τις καταγγελίες και τα ρέστα- δεν με πείθει. Νομίζω πως δεν πείθει κανέναν. Η 18η Αυγούστου πλησιάζει. Όποιος δεν διαχωρίσει πραγματικά την θέση του από τον απατεώνα Τσίπρα, είναι κι αυτός απατεώνας. Το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συμφωνία για το Μνημόνιο δεν με ενδιαφέρει. Ούτως ή άλλως, θα είναι εντελώς άχρηστος, αν υπογράψει νέο Μνημόνιο. Να είσαι καλά.)

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%bd%ce%af%cf%83%cf%84%ce%b5-%ce%b7-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b2%cf%81%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b9-%ce%b5%ce%bc%ce%ac%cf%82/
16 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
([..]Το ΟΧΙ θα φουντώσει ακόμα περισσότερο τους επόμενους μήνες, όταν ακόμα περισσότεροι πολίτες αντιληφθούν πως η Πρώτη Φορά Αριστερά ήταν μια απάτη.)
[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%86%ce%ae%cf%83%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%84%cf%83%ce%af%cf%80%cf%81%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9/
17 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Ο Τσίπρας ενδιαφέρεται μόνο για την διατήρηση της εξουσίας και γι” αυτό θα κινηθεί όσο μπορεί γρηγορότερα, αφενός μεν για να αποφύγει την αναπόφευκτη φθορά από την εφαρμογή των μνημονίων, κι αφετέρου για να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα που του δίνουν οι εκλογές με λίστα.
[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CE%BA%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B5-%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%82-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CF%83%CE%AF%CF%80%CF%81/
πιτσιρίκου / 25 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Ο Αλέξης Τσίπρας ήθελε κολασμένα να γίνει πρωθυπουργός. Χρειαζόταν ένα κόμμα για να το πετύχει. Αυτό το κόμμα ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε τον σκοπό του, δεν χρειάζεται τους «συντρόφους» του στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν και οι περισσότεροι αποδεικνύονται εξίσου απατεώνες με τον Τσίπρα.

Ο επόμενος στόχος του είναι να παραμείνει αρεστός στις ντόπιες και ξένες ελίτ, ώστε να αποφευχθεί η οικουμενική κυβέρνηση και να συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός. Ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να συνεχίσει να είναι ο άνθρωπός τους στην Αθήνα. Καλή του επιτυχία. Για να την πληρώσει πολύ ακριβά.

Βέβαια, ο Αλέξης Τσίπρας, μέσα στη μεγαλομανία του, έκανε κι ένα μεγάλο λάθος: Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Το αποτέλεσμα αυτού του δημοψηφίσματος είναι η μόνη μας περιουσία αυτή τη στιγμή.

[…]



http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%bf-%cf%83%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b6%ce%b1-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%cf%8c%cf%81%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%83/
Ο ΣΥΡΙΖΑ έκλεισε την πόρτα της Δικαιοσύνης / 07.2015
Παράθεση:
[...]
Οι προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκαν με το καλημέρα στην κυβέρνηση, με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος.
Στις 19 Φεβρουαρίου έγραφα: Η εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου κλείνει προφανώς και το θέμα της εξεταστικής επιτροπής για το πώς έφτασε η χώρα στην χρεοκοπία και στα Μνημόνια, αφού, όταν εκλέγεις Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν από τους βασικούς υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν πείθεις κανέναν πως θα κάνεις πραγματικά εξεταστική επιτροπή για την περίοδο 2004-2009.

Μετά το νέο αριστερό Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ, η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για το Μνημόνιο είναι ένα ανέκδοτο
.
[..] Πιάστηκε το χέρι μου τα τελευταία πέντε χρόνια να γράφω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας δεν είναι η χρεοκοπία αλλά η απουσία της Δικαιοσύνης. Αν δεν οδηγηθούν στην Δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι για την χρεοκοπία της χώρας, η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να σηκώσει κεφάλι.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%cf%8e%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%b9-2/
18 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Την -εν πολλοίς ανεξήγητη- λατρεία στο πρόσωπο του φυσικά την έχει αντιληφθεί τόσο το εγχώριο κατεστημένο, το οποίο μέσω των ΜΜΕ δίνει τα ρέστα του για την απόλυτη επιβολή-κυριαρχία του Λουδοβίκου, όσο και οι Ευρωπαίοι κατακτητές, οι οποίοι ούτως ή άλλως έχουν σχέδιο και αυτό εφαρμόζουν.

Αυτό που βλέπω λοιπόν να έρχεται είναι μία εικονική επιστροφή στην «ομαλότητα» για ένα χρονικό διάστημα, όχι μεγάλο, αλλά αρκετό για να στεγνώσει το ντόπιο κατεστημένο ότι ρευστό άφησε στις τράπεζες και να ολοκληρωθεί το ξεπούλημα της χώρας με κάποιες ακόμα ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων και λιμανιών.

Την «ομαλότητα» αυτή – που μόνο ο Τσίπρας μπορεί να διασφαλίσει και γι” αυτό το σύστημα δουλεύει προς αυτή τη κατεύθυνση – θα ακολουθήσει ένα άτακτο grexit.

Grexit που θα έρθει χωρίς κανένα σχεδιασμό, αλλά θα είναι στα μέτρα και τις επιταγές των κατακτητών.

Φυσικά, ο Τσίπρας θα πεταχτεί σαν λεμονόκουπα, αφού πλέον θα έχει επιτελέσει το έργο του που δεν είναι άλλο από το να κρατήσει το ποιμνίο ήσυχο. Και θα αναλάβουν τα επόμενα τσακάλια, τα οποία θα ξεκοκαλίσουν την όποια «ανθρωπιστική βοήθεια» που θα στείλει η «αλληλέγγυα» Ευρώπη.

Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αυτό είναι το σενάριο που βλέπω να εκτυλίσσεται στους επόμενους 6-9 μήνες.
[..]
(Αγαπητέ Θοδωρή, όπως τα γράφεις είναι το σχέδιό τους. Το έχω γράψει, άλλωστε: πλήρης υποδούλωση της Ελλάδας και μετά Grexit. Και έτσι θα γίνουν τα πράγματα. Εκτός αν τους το χαλάσουμε εμείς. Ξέρουν πως το Μνημόνιο δεν βγαίνει -και οι έξω και οι μέσα-, αφού οι Έλληνες είναι πια εξουθενωμένοι. Το ξέρουν καλά. Δεν τους ενδιαφέρει για εμάς, δεν τους ενδιαφέρουν τα μέτρα. Θέλουν την δημόσια περιουσία. Θέλουν την Ελλάδα. Εγώ λέω να τους το χαλάσουμε. Κι αν το λέω εγώ -που δεν έχω δικό μου σπίτι-, να το πουν όλοι οι Έλληνες. Η δημοφιλία του Τσίπρα έχει εξήγηση. Ο Τσίπρας εμφανίστηκε σε μια στιγμή που οι διαλυμένοι Έλληνες είχαν ανάγκη από την ελπίδα. Και άρπαξε την ευκαιρία. Μαζί με την ελπίδα, παίρνει πόδι κι ο Τσίπρας. Ο χρόνος πια είναι αμείλικτος με τους πολιτικούς τυχοδιώκτες. Να είσαι καλά.)

[…]


http://pitsirikos.net/2015/08/%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%AD%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%CF%81%CE%BF%CE%B6-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%B9/
01.08.2015
Παράθεση:
[...]
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, στις 9 Δεκεμβρίου του 2014, ενάμισι μήνα πριν τις εκλογές, αφού προέβλεπε το κλείσιμο των ATM,είχε πει, μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η μεγάλη αγωνία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είναι ότι το Βερολίνο τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του κ. Σαμαρά. Έχει συνειδητοποιήσει πως η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά δεν έχει πόδια και δεν μπορεί να νομιμοποιήσει το τρίτο μνημόνιο. Όπως εκπαραθυρώθηκε ο κ. Παπανδρέου γιατί χρειάστηκε μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το δεύτερο μνημόνιο, το Βερολίνο αυτή τη στιγμή κρίνει πως χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση για να περάσει το τρίτο μνημόνιο.
Η κα Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε έχουν έναν απλό σκοπό: Εάν εκλεγεί κυβέρνηση που θα περιέχει και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η κυβέρνηση να συντριβεί έτσι ώστε μέσα σε μια εβδομάδα να έχει υπογράψει στη λογική του τρίτου μνημονίου. Προτιμούν μια φρέσκια κυβέρνηση για να το εφαρμόσει, αφού τρομοκρατηθεί με αυτά που θα συμβούν τις πρώτες ημέρες ή τις πρώτες εβδομάδες
».

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%cf%86%ce%ac%cf%81%ce%bc%ce%bf%cf%83%cf%84%ce%bf-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b8%ce%b1-%ce%ba%cf%81%ce%af%ce%bd%ce%b5/
πιτσιρίκου / 20 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...] Από το 2010, σκεφτόμουν πως μόνο η απόλυτη καταστροφή της χώρας θα δώσει τη λύση. Για εκεί πάμε. Άντε να καταστραφεί η χώρα, για να αρχίσουμε να δημιουργούμε. Με Δικαιοσύνη αυτή τη φορά. Επειδή δεν θα γίνεται αλλιώς.
[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/je-suis-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7%cf%82/
30 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Η επίθεση στον Γιάνη Βαρουφάκη κρύβει όλη την απέχθεια των ΜΜΕ και των ιδιοκτητών τους να εφαρμοστεί μια διαφορετική πολιτική στην Ελλάδα, προσπαθώντας να αποδομήσουν και να στείλουν σε ειδικό δικαστήριο έναν (πρώην) υπουργό οικονομικών που έκανε το πιο απλό πράγμα, να έχει ένα δεύτερο σχέδιο σε περίπτωση που η χώρα έβγαινε εκτός ευρωζώνης.
[..]
Γι” αυτόν τον χτυπάνε αλύπητα οι ολιγάρχες, υπό την ανοχή του Τσίπρα. Τώρα που βρήκαν τον yes man πρωθυπουργό, δεν θέλουν ισχυρό πρόσωπο απέναντι του, ειδικά όταν σε επίπεδο γνώσεων ο yes man είναι έτη φωτός πίσω.
[..]
Ο άνθρωπος χρησιμοποιεί την ίδια ρητορική με τους προηγούμενους «δεν υπήρχε εναλλακτική πρόταση που θα ήταν βιώσιμη και αναγκάστηκα να συμφωνήσω σε μνημόνιο». Δηλαδή το μνημόνιο είναι βιώσιμο;

([..] Δεν χρειάζεται καν να συμπαθείς τον Βαρουφάκη, ή να συμφωνείς μαζί του, για να τον στηρίξεις αυτή τη στιγμή. Αν και δεν μοιάζει να έχει ανάγκη από στήριξη. Τα καταφέρνει πολύ καλά και μόνος του. Είναι παίκτης. Να είστε καλά.)

[…]


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%ad%ce%bd%ce%b1-%cf%83%cf%80%ce%af%cf%84%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%cf%87%ce%ad%cf%81%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%cf%8e%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bd%ce%af%cf%84%ce%b7/
πιτσιρίκου / 31 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει σήμερα νομικό καθεστώς προστασίας της πρώτης κατοικίας. Αυτό που υπάρχει είναι μια ανακοίνωση της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών ότι οι τράπεζες θα συνεχίσουν να παρέχουν προστασία της πρώτης κατοικίας των δανειοληπτών μέχρι το τέλος του 2015.
[…]



http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/baroyfakis-os-adokimos-synenoxos
/ Άκης Κοσώνας / 01 Αυγ. 2015
Παράθεση:
[...]
Η προσπάθεια καραμπινάτων ενόχων για το σημερινό χάλι να οικοδομήσουν άλλους, νέους ενόχους προκειμένου να μοιράζεται και να διαχέεται η ενοχή, οδηγώντας στην ισοπεδωτική αντίληψη «όλοι ίδιοι είναι», απλώς διευκολύνει τη διατήρησή τους στη δημόσια ζωή. Κατανοητές η ανάγκη και η επιθυμία τους, όπως και η προσπάθειά τους να επιστρέψουν «στα πράγματα» είτε μέσω κυβέρνησης συνεργασίας, ειδικού σκοπού, εθνικής ενότητας ή όπως αλλιώς, είτε μέσω εκλογών, με απλή αναλογική μάλιστα, την οποία προσφάτως λατρεύουν προκειμένου να αναγεννηθούν τεχνητά.
[…]


http://politicalreviewgr.blogspot.gr/2015/08/blog-post_11.html
Μεταμνημόνιο / Αγγελικής Σπανού / 11 Αυγούστου 2015
Παράθεση:
Η διχαστική κατασκευή μνημόνιο-αντιμνημόνιο ξεθωριάζει. Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα έκανε τη στροφή και μας φέρνει το τρίτο μνημόνιο, έχοντας για χρόνια επενδύσει στο αντιμνημόνιο, η διαχωριστική γραμμή των χρόνων της κρίσης χάνει το νόημά της. Είναι πια όλοι μνημονιακοί: Η κυβέρνηση και τα κόμματα της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ), ακόμη και οι ΑΝΕΛ που πίνοντας το γλυκό ποτό της εξουσίας ξέχασαν της θεωρίες συνωμοσίας για την αρπαγή του εθνικού πλούτου από τους δανειστές, ξέχασαν και τους ψεκασμούς.
Αυτοί που δεν είναι μνημονιακοί (ΚΚΕ, Αριστερή Πλατφόρμα) δεν συνδέονται μεταξύ τους, ενώ για τη Χρυσή Αυγή δεν γίνεται λόγος αφού πρόκειται για αντιδημοκρατικό, όχι απλώς για αντιευρωπαϊκό ή δραχμικό κόμμα.

Με μια έννοια, αφού γίνεται de facto η υπέρβαση της διαίρεσης που καθόρισε τη μνημονιακή εποχή στη χώρα μας, θα μπορούσε να ελπίσει κανείς σε μια νέα εθνική ενότητα η οποία, δυνητικά, θα συνέβαλε στην υπέρβαση του οικονομικού αδιεξόδου. Όμως δεν είμαστε κοντά σε κάτι τέτοιο.
Είναι αλήθεια ότι ο Αλέξης Τσίπρας που οφείλει την πολιτική κυριαρχία του στο αντιμνημόνιο κάνει το μεγάλο βήμα περνώντας στην άλλη όχθη. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι η στροφή δεν έχει γίνει μέσα του. Προωθεί μια συμφωνία την οποία καταγγέλλει και συνεννοείται με εταίρους τους οποίους αντιμετωπίζει ως εκβιαστές. Φέρνει προς ψήφιση μεταρρυθμίσεις στις οποίες δεν πιστεύει και παίρνει πάνω του περιοριστικά μέτρα τα οποία βρίσκονται σε τέλεια αντίθεση με τις επεκτατικές πολιτικές τις οποίες υποστηρίζει ρητορικά. Όχι μόνο αυτό αλλά δεν έχει αποδεχτεί το βασικό, ότι στην περίπτωσή μας η λιτότητα δεν είναι απλώς παρεπόμενο του δόγματος Σόιμπλε αλλά παρενέργεια της χρεοκοπίας μας.

Η κατάργηση του μανιχαϊσμού που μας ταλαιπώρησε στα χρόνια της κρίσης θα μπορούσε να είναι ευεργετική αν υπήρχε ή αν συζητιόταν ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης πέρα από τις επιταγές των πιστωτών και μακριά από τους μνημονιακούς καταναγκασμούς. Αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα αναζητούσε ή ήξερε τι πρέπει να παράγουμε, τι να εξάγουμε, πώς θα φτιάξουμε το κράτος μας, το ασφαλιστικό, το φορολογικό, το σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Αν, δηλαδή, υπήρχε ένα μεταμνημονιακό αφήγημα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Αντί γι αυτό έχουμε καταδίωξη φοροελεγκτών σε χλιδάτους τουριστικούς προορισμούς και “δεν δεχόμαστε καθόλου κάρτες” όπως σε μεγάλο νησί των Κυκλάδων που φημίζεται για μια πάμπλουτη ελίτ με καταγωγή από εκεί και για τα σκουπίδια του.


http://pitsirikos.net/2015/07/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%83%ce%af%ce%b1/
πιτσιρίκου / 16 Ιουλ, ’15
Παράθεση:
[...]
Αν και είναι βέβαιο πως η έξοδος από το ευρώ πλησιάζει γιατί το ευρώ είναι ένα πολύ σκληρό νόμισμα για την χρεοκοπημένη Ελλάδα. Αν και όλοι πια παραδέχονται πως η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει μπει ποτέ στο ευρώ. Η Ελλάδα δεν έπρεπε να έχει μπει στο ευρώ αλλά δεν πρέπει ποτέ να βγει από το ευρώ. Αυτό είναι το τέλος της λογικής.

Η προδοσία είναι πως πάνω από πέντε χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας -και με την χώρα και τους πολίτες να έχουν διαλυθεί- καμία κυβέρνηση δεν αναζήτησε πραγματικά ένα άλλο σχέδιο, για να βγει η Ελλάδα από την κρίση.

[…]


http://pitsirikos.net/2015/08/%ce%bf%ce%b9-%ce%b9%ce%b4%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b7%cf%84%ce%ad%cf%82 /
13 Αυγ, ’15
Παράθεση:
[...]
Η Αριστερά -έστω η επίσημη, η συστημική, η συντριπτική πλειοψηφία των προσδιοριζόμενων ως αριστερών πολιτικών δυνάμεων, δεν είναι παρά το αντεστραμμένο είδωλο της Δεξιάς, ιδωμένο ως κάτι άλλο μόνο από τον παραμορφωτικό καθρέπτη που έπλασαν τα όνειρα μιας παλιάς νιότης.

Δυστυχώς, και υπό συνθήκες, οι εκπρόσωποι της αποδεικνύονται χειρότεροι από τους επίσημους εκφραστές του συστήματος, μιας και έχουν την ψυχοσύνθεση του νεοφώτιστου ζηλωτή που ανακαλύπτει την μια και μοναδική αλήθεια (ΤΙΝΑ) αλλά και την πίστη ότι αυτοί έχουν ηθικό πλεονέκτημα και θα πετύχουν εκεί που οι άλλοι απέτυχαν (με το Τρίτο Μνημόνιο..).

([..] Ξέρω καλά -και το έχω γράψει πολλές φορές- πως οι αριστερές κυβερνήσεις είναι οι ιδανικοί για να περάσουν αυτά που δεν μπορούν να περάσουν οι δεξιές κυβερνήσεις. Το έχουμε δει αυτό το έργο άπειρες φορές. Αυτό κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα.[…])

[…]




.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Κουβεντούλα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 12, 13, 14, 15  Επόμενο
Σελίδα 13 από 15

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center