(Αν)επιτυχώς...

[Xipias]

'Εχετε σκεφτεί γιατί δεν μαθαίνουμε τις ιστορίες αυτών που ''απέτυχαν'';

Aκόμα,

έχετε σκεφτεί γιατί η ''επιτυχία'' εμφανίζεται

ως ο δρόμος των ''ατσαλάκωτων'';

Γιατί δηλαδή αγνοείται δημοσίως,

η αναπόφευκτα διαλεκτική σχέση επιτυχίας/αποτυχίας;
_________________
Hakuna Madata!

[Bugman]

Η επιτυχία είναι ψευδαίσθηση, ενώ η ευτυχία είναι πραγματικότητα.
Η ευτυχία από την επιτυχία είναι και αυτή μια πραγματικότητα.
Η επιτυχία είναι ψευδαίσθηση γιατί εμείς κρίνουμε αν μια κατάσταση είναι επιτυχής, συγκρίνοντας το στόχο που βάλαμε με το τι πήραμε. Και στις δυο περιπτώσεις, τόσο ο στόχος είναι υποκειμενικής αξίας, όσο και η γνώση του τι έγινε είναι επίσης υποκειμενικής αξίας, άρα η επιτυχία εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από μας. Αντίθετα η ευτυχία, η χαρά, είναι συναίσθημα και αυτό είναι πραγματικό, αδιαμφισβήτητο (εκτός σε εκείνους που πάσχουν από σχιζοφρένεια, οπότε μπορεί ένα θετικό συναίσθημα να γίνει αρνητικό, όπως και το ανάποδο.

Σκοπός της όποιας εκπαίδευσης από αρχαιοτάτων χρονών είναι να εμφυτεύει στον μαθητή τις αξίες εκείνες όπου με μικρό κόπο θα μπορεί να βιώνει μικρές επιτυχίες, άρα να είναι ευτυχισμένος. Η αμφισβήτηση των αξιών επειδή θα οδηγούσε σε αποτυχίες, άρα σε δυστυχισμένους ανθρώπους, ήταν απαράδεκτη. Ακόμα και ο γάμος με συνοικέσιο, ή ακόμα και με λόγο των γονέων, εμπίπτει στην ίδια περίπτωση, εκείνο των αξιών που οφείλει κανείς να διατηρήσει για να μπορεί να βιώνει την επιτυχία, άρα και την ευτυχία. Σε αντίθετη ο ευκαιριακός τρόπος ζωής, με ξενύχτια, γρήγορες απολαύσεις, ξόδεμα χρημάτων, οδηγεί σε αποτυχίες, και τελικώς σε δυστυχία που υπερκαλύπτει την όποια απόλαυση. Με τα χρόνια η κοινωνία προσαρμόστηκε έτσι ώστε να μην χρειάζεται κανείς ειδική χειραγώγηση για το πώς πρέπει κανείς να πετύχει, αλλά μόνο ακολουθώντας το ρεύμα, θα μπορούσε να επιτύχει και να ευτυχίσει. Συνδέθηκε δηλαδή η επιτυχία με την ευτυχία, όχι ως αποτέλεσμα κάτι εξεζητημένου αλλά ενός κανονικού τρόπου ζωής. Κανονικός τρόπος ζωής δηλαδή είναι ο επιτυχημένος τρόπος. Με αυτήν την έννοια κάθε άλλος τρόπος είναι για το περιθώριο, για άτομα που χρήζουν βοήθειας, ή και σωφρονισμό.
Μέσα σε μια κοινωνία πολυπολιτισμική, ο κανονικός τρόπος ζωής αρχίζει να έχει πολλές βαριάντες. Σε μια τέτοια κοινωνία εύκολα μπορούν να υπάρξουν προστριβές, να θεωρηθεί η επιτυχία μιας ομάδας ως η αποτυχία μιας άλλης, για τις διαφορές που έχουν. Τότε φανερώνεται πως "όσοι δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας", το οποίο εκτός από τον Μπους, το λένε και εκατομμύρια άλλοι. Το κυνήγι της επιτυχίας μπορεί να δώσει μεγάλες δυστυχίες....να διαλύσει οικογένειες, χωριά, πόλεις και πολιτείες. Αποκορύφωμα τέτοιων ενεργειών και ζωντανό παράδειγμα είναι ο ΓΑΠ. Πέντε χρόνια που κυβερνούσε ο Καραμανλής του πήγαινε κόντρα λέγοντας πως η κυβέρνηση είναι επικίνδυνη. Δεν άντεξε ούτε δυο χρόνια μετά...και πήγε το κράτος μας στο ΔΝΤ. Σήμερα τρία κόμματα προσπαθούν αυτό για το οποίο τότε ο ΓΑΠ δεν είχε αντιληφθεί ότι μπορούσε να το προσφέρει στο έθνος. Γιατί δεν θα αποτελούσε "επιτυχία" του. Προτίμησε την αποτυχία όλων παρά την δική του...και γεύτηκε και την δική του!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[opyrgos]

Κι έτσι ένα θέμα γ@μήθηκε πριν καν καλά καλά ανοίξει.

[skakos]