ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

[Isida]

-


MHN ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΟΝΟ, ΜΑΘΕ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ !


Πάρε τον ήλιο σαν πρότυπο, σιγά σιγά η νοημοσύνη σου θα έχει φως ,
η καρδιά σου την ζεστασιά του, το πνεύμα σου την δύναμή του,
και θα γίνεις σαν τον ήλιο, θα δίνεις, θα δίνεις...


Ένας χωριάτης έπεσε μια μέρα σ’ ένα πηγάδι...
Κάποιος που περνούσε από εκεί, άκουσε που καλούσε σε βοήθεια.
Πλησιάζει τον βλέπει και του λέει:
"Δώσε μου το χέρι σου!" Όταν ακουσε τη λέξη δώσε μου, αμέσως ο χωριάτης
χαμηλώνει το χέρι που ήταν έτοιμος να προτείνει,
προτίμησε να μείνει μέσα στο πηγάδι.
Όταν ο περαστικός κατάλαβε ότι είχε να κάνει με έναν χρόνιο τσιγκούνη,
που δεν ήθελε να ακούσει την λέξη δώσε, του είπε:
"Πάρε το χέρι μου." Α! Η λέξη πάρε!...αμέσως του άρπαξε το χέρι και σώθηκε.
Η λέξη πάρε του άρεσε, αλλά η λέξη δώσε, όχι. Και δεν είναι ο μόνος.

Τώρα η ανάγκη να πάρουν οι άνθρωποι πνευματική τροφή, ξυπνά με τέτοια δύναμη στους καταπιεσμένους που τίποτα να μην μπορεί να τους κάνει να την αρνηθούν, ούτε οι απειλές ούτε οι φυλακές ούτε ο θάνατος. Γι αυτό στις μέρες μας, έρχονται μεγάλες αναστατώσεις που θα κάνουν αυτούς που θα επιζήσουν να καταλάβουν ότι υπάρχουν νόμοι που πρέπει να σέβονται. Έρχεται μια νέα ζώή για τους ανθρώπους του πνεύματος που θα ξεπεράσει κάθε φαντασία με την ομορφία της, το μεγαλείο της και την αρμονία της. Γιατί όλα τα όντα που είναι διασκορπισμένα στον κόσμο και εργάζονται μυστικά για το Βασίλειο του Χριστού, θα βρεθούν μαζί και θα ενεργήσουν με μεγαλειώδη μέσα, και τα κάστρα της άγνοιας και του υλισμού, του δεσποτισμού θα καταρεύσουν. Το είπε ο δασκαλος Πέτερ Ντένωφ και θα γίνει όπως το είπε. Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον ερχομό του Χρυσού αυτού Αιώνα που προφητεύτηκε από πολλόυς προφήτες και ιδιαίτερα από το Νοστράδαμο. Ο δάσκαλος έλεγε σε όλους εκείνους που αγνοούν αυτές τις μεγάλες αλήθειες:

"Σεις που τρέχετε με πάθος προς τον πλούτο, προς την κατάκτηση του κόσμου, ακόμη κι αν το πετύχετε, δεν θα είστε ευχαριστημένοι θα ξοδεύσετε πολύτιμες ενέργειες για να αποκτήσετε αγαθά που δεν θα διαρκέσουν δεν θα αφήσουν κανένα ίχνος ή αν αφήσουν, θα είναι τρομαχτικά ίχνη που θα εμπνέουν την αγανάκτηση και την περιφρόνηση των επόμενων γενεών".

ΟΙ "ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΙ" ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΙ

Πράγματι, παντού δεν κάνουν παρά αυτό, δεν υπάρχει μεγαλη διαφορά μεταξυ τών "πολιτισμένων" και των ανθρωποφάγων.
Οι πολιτισμένοι αν δεν τρώνε πραγματικά τον πλησίον τους τον καταβροχθιζουν με ένα άλλο τρόπο.
Αυτό λοιπόν θα σου αρέσει..,

Οι ανθρωποφάγοι...

Μια μέρα μια επιτροπή από ανθρωποφάγους παρουσιάστηκε με σοβαρότητα στα Ηνωμένα Έθνη λέγοντας:
Ακούστε, έχουμε να υποβάλλουμε τα παράπονά μας, μάθαμε από τις εφημερίδες και την τηλεόραση,
(είναι εντελώς μοντερνοι, πολιτισμένοι, οι ανθρωποφάγοι!)
ότι βοηθάτε λαούς που βρίσκονται στη δυστυχία: τους στέλνετε,
σιτάρι, ρίζι, καφέ και σε μας στείλατε μόνο καμιά δεκαριά ιεραποστόλους.
Μα αυτό είναι πολύ λίγο, πάει καιρός τώρα που τους φάγαμε, και τώρα πεινάμε!
Στείλτε μας ακόμη μερικούς...λυπηθείτε μας, δεν είστε χριστιανοί!

Τι λογική! Θα σκεφτείς: Μα οι άνθρωποι τώρα τουλάχιστο δεν αλληλοτρώγονται.
Βάλτε τους ανθρώπους υπό ορισμένες συνθήκες και θα δείτε αν είναι και τόσο εξελιγμένοι!


Όλα είναι έτοιμα για να βρεις την αλήθεια, αλλά ο χρόνος για να την βρεις δεν είναι ο ίδιος για όλους.
Αυτοί που δέχονται οδηγούς, εκπαιδευτές, δασκάλους συντομεύουν το χρόνο, τα έξοδα τους πόνους.
Εκείνοι που δεν δέχονται αυτά τα αποτελεσματικά και γρήγορα μέσα θα ανακαλύψουν κάτι, αλλά, σε χιλιάδες χρόνια.
Μια πνευματική κατάσταση είναι πολύ διαδεδομένη μεταξύ των διανοουμένων.
Αυτοί που έχουν μεγάλες νοητικές ικανοτητες νομίζουν ότι είναι πολύ ικανοί..

Λοιπόν, βρίσκω ότι η Πρόνοια δεν νοιάζεται και τόσο γι αυτούς..
Επειδή δεν δέχονται καμιάν αρχή, δεν υπολογίζουν παρά τον εαυτό τους,
γι αυτό θα χρειαστούν χιλιάδες χρόνια για να τους αποκαλυφθεί μια αλήθεια..
Κάποιοι όμως είναι μεταξύ των εξαιρέσεων, ευτυχώς η Πρόνοια τους έσωσε,
επειδή τους στέρησε από κάθε είδους νοητικές ικανότητες που αντίθετα έδωσε σε άλλους.
Γι αυτό το λόγο βιάζονται να δεχθούν τη σοφία αυτών που τους ξεπερνούν...
_________________
isida

[Isida]

-


Aπό την αυτοβιογραφία

ενός ψυχολόγου του βάθους που ο λόγος του ερμηνεύει τις εμπειρίες του,
που συνετέλεσαν, να εμβαθύνει στο δικό του εσωτερικό άνθρωπο,
ότι στο βάθος μας, ζει ένας άλλος άνθρωπος που συχνά τείνει σε διαφορετική κατεύθυνση
από ότι ο άνθρωπος της συνειδητής επιφάνειας και είναι ανάγκη το ον, να έρθει σε επαφή,
να τον ζήσει να τον κατανοήσει να τον ερμηνέυσει να τον αφομοιώσει στην συνειδητή ζωή του.
Στον βαθύτερο αυτό άνθρωπό σου κρύβεται η μοίρα, ο προορισμός, η πραγματική έμφυτη φύση σου,
η υγεία σου, η πληρότητά σου, η ευτυχία σου, καθώς και ορισμένες υπέρ φυσικές ιδιότητες,
δυνάμεις, όπως η ενόραση, η διαίσθηση, η τηλεπάθεια, η πρόγνωση κλπ.
Αυτός που συνενώνει τον επιφανειακό συνειδητό κόσμο με τον κρυμένο είναι ένας ολόκληρος άνθρωπος
με πλήρη ανεπτυγμένη συνείδηση και γι αυτό,
οδηγός, όσων βασανίζονται από εσωτερικό σχίσμα και έλλειψη νοήματος στη ζωή.
Γι αυτό ο λόγος του είναι μια αφιέρωση σ’ αυτό το έργο της συνένωσης των αντιθέτων της ανθρώπινης ψυχής.
Πρόκειται για τον Ελβετό Καρλ Γιούγκ.


ΕΝΑ ΙΡΑΝΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Ο ευγενικός πρίγκιπας Χατίμ παίρνει διαταγή από το βασιλία του να εξερευνήσει ένα μυστηριώδη Πύργο.
Όταν πλησιάζει εκεί μαθαίνει ότι κανένας δεν γύρισε ποτέ από αυτό τον Πύργο,
αλλ’ αυτός θέλει σώνει και καλά να να συνεχίσει το εγχείρημά του. Ένας κουρέας τον δέχεται σε ένα κυκλικό κτίσμα,
και κρατώντας ένα καθρέφτη τον οδηγεί στο λουτρό.
Μόλις ο πρίγκιπας μπαίνει στο νερό, ακούει μια βροντή,
σκοτεινιάζει και το νερό αρχίζει να ανεβαίνει.
Ο πρίγκιπας κολυμπά κυκλικά απεγνωσμένα ώσπου το νερό φτάνει στο ύψος του θόλου,
πάνω στο λουτρό ο πρίγκιπας πιστεύει ότι έφτασε το τέλος του, κάνει μια προσευχή
κι αγγίζει την κεντρική πέτρα του θόλου. Αντηχεί πάλι ο κεραυνός βρίσκεται μόνος σε μια έρημο.
Περιπλανήθηκε πολύ κι έφτασε σ’ ένα ωραίο κήπο, που είχε στη μέση του ένα κύκλο με πέτρινα αγάλματα.
Στο κέντρο βλέπει ένα παπαγάλο σ’ ένα κλουβί και ακούει μια φωνή που ερχόταν από ψηλά.
" Άνθρωπε γενναίε, δε θα βγεις κατα όπως φαίνεται ζωντανός από το λουτρό,
μάθε ότι κάποτε ο παλιός άνθρωπος βρήκε ένα διαμάντι που έλαμπε πιο πολύ κι από τον ήλιο και πιο πολύ από τη σελήνη.
Αποφάσισε να το κρύψει κάπου που κανένας δεν θα μπορούσε να το βρεί.
Κι έκτισε αυτό το μαγικό λουτρό για να το προστατεψει.
Ο παπαγάλος είναι κι αυτός μαγεμένος δίπλα του θα βρείς ένα χρυσό τόξο
κι ένα βέλος που κρέμεται από χρυσή αλυσίδα, μ’ αυτά προσπάθησε τρεις φορές να σκοτώσεις τον παπαγάλο.
Αν τον πετύχεις η κατάρα θα λυθεί. Αν όχι, θα πετρώσεις κι εσύ σαν αυτούς που βλέπεις εδώ πέρα".

Ο πρίγκηπας κάνει την πρώτη προσπάθεια, αλλά δεν πετυχαίνει το πουλί. Τα πόδια του πετρώνουν.
Προσπαθεί δευτερη φορά και πετρώνει ως το στήθος, την τρίτη φορά, κλείνει τα μάτια φωνάζοντας:
«Ο Θεός είναι μεγάλος». Τραβά στην τύχη και χτυπά τον παπαγάλο. Κεραυνός σύννεφα σκόνης
κι όταν όλα ησυχάζουν στη θέση του παπαγάλου βρίσκεται ένα πελώριο διαμάντι,
κι όλα τα αγάλματα ξαναζωντανεύουν και όλοι τον ευχαριστούν που τους λύτρωσε.


Αναγνωρίζεις στην ιστορία τα σύμβολα του Εαυτού;
Τον παλιό άνθρωπο- το στρογγυλό κτίσμα - την κεντρική πέτρα- και το διαμάντι.
Ο παπαγάλος αντιπροσωπεύει ένα πνεύμα μίμησης, που μας κάνει να χάνουμε το στόχο, μας πετρώνει.
Η διαδικασία (της εξατομίκευσης) του να γίνουμε άτομα αποκλείει κάθε αλλή μίμηση.
Πολλοί θέλησαν με την εξωτερική τους στάση να αντιγράψουν άτομα, το Βούδα, τον τάδε Δάσκαλο κι έτσι πέτρωσαν.
Ο κουρέας με τον καθρέφτη συμβολίζει την ικανότητα της σκέψης,
που ο πρίγκιπας χάνει την στιγμή που την χρειάζεται περισσότερο.
Τα νερά που ανεβαίνουν, είναι ο κίνδυνος να πνιγεί στο ασυνείδητο και να χαθεί μέσα στις συγκινήσεις του.
Αν θέλουμε να καταλάβουμε τις συμβολικές υποδείξεις που μας κάνει το ασυνείδητο
προσέχουμε να μην βγούμε από τον εαυτό μας να μην είμαστε "εκτός εαυτού", αλλά να συμφωνούμε συγκινησιακά μάζί του.
Είναι ουσιαστική ανάγκη το Εγώ- να λειτουργεί φυσιολογικά. Μόνο όταν παραμένω ένα κοινό ανθρώπινο ον,
που έχει συνείδηση της ατέλειάς του θα καταλάβω τα περιεχόμενα και τις σημαδιακές λειτουργίες του ασυνειδήτου.


Μπορεί το ανθρώπινο ον, να αντισταθεί να νιώσει ενωμένο μ’ ολόκληρο το σύμπαν;
Δεν περιφρονώ τον εαυτό μου, μπορώ όμως να ενώσω μέσα μου αυτά τα δύο άκρα,
χωρίς την κατανόηση ότι μια άλλη ανώτερη δύναμη θα ενεργήσει μέσα από μένα για να πετύχω το ακατόρθωτο;
_________________
isida