Γένεσις 3.ΧΧ

[mark]

Τελευταία ο gianiss επιχείρησε να δώσει μια ερμηνεία στα γραφόμενα της βίβλου σχετικά με την πτώση των πρωτόπλαστων. Θα δομικάσω να κάνω και εγώ το ίδιο. Να πω καταρχάς πως η αρχική και αρχαιότερη βίβλος είναι η εβραϊκή και πως ο χριστιανισμός βασίζεται στις ελληνικές μεταφράσεις αυτής της βίβλου, όπου έγιναν αρκετές λάθος μεταφορές και παρανοήσεις. Σκοπός μου δεν είναι να δείξω ποια είναι αυτά τα λάθη, που έτσι και αλλιώς είναι θέμα υποκειμενικής ερμηνείας, αλλά να δώσω την δική μου, σύντομη, εκδοχή για το πώς έχουν τα πράγματα. Πάμε λοιπόν!

Ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν μια χαρά στον κήπο της Εδέμ, μέσα στην άγνοιά τους. Ο Θεός τους είχε πει πως επιτρέπεται να κάνουν ο,τι θέλουν, αρκεί να μην φάνε από ένα συγκεκριμένο δέντρο - αυτό της γνώσης του καλού και του κακού - γιατί ήταν δηλητηριώδες και αυτομάτως θα πέθαιναν. Και έτσι λοιπόν και έκαναν. Ώσπου ήρθε ένα φίδι, εύγλωττο και πολύ πειστικό, ξεμονάχιασε την Εύα, της είπε πως ο Θεός τους είπε ψέματα, πως ο καρπός του δέντρου δεν θα έφερνε τον θάνατο, αλλά την θεϊκή σοφία, βασικά θα τους εξομοίωνε με τον Θεό, θα γινόντουσαν Θεοί οι ίδιοι (Γένεσις 3.5). Ήταν τόσο πειστικό που η Εύα τελικά έφαγε από τον καρπό και μετέπειτα έπεισε και τον Αδάμ να κάνει το ίδιο. Με το που έφαγαν τον καρπό, δεν πέθαναν αλλά τους άνοιξαν τα μάτια, και αισθάνθηκαν μεγάλη ντροπή και φόβο (Γένεσις 3.7-. Ο Θεός καταριέται τον Αδάμ σε αέναη σκληρή εργασία, την Εύα σε πόνο κατά την γέννηση, και αφαιρεί τα πόδια από το φίδι αναγκάζοντας το να σέρνεται από δω και μπρος (Γένεσις 3.9-21). Αργότερα, ο Θεός εκφράζει την ανησυχία πως οι πρωτόπλαστοι ενδέχεται να φάνε από ένα άλλο δέντρο στον κήπο της Εδέμ, αυτό της Ζωής, που θα τους έδινε την αθανασία, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το επιτρέψει, και τους εξορίζει από την Εδέμ. "Ο άνθρωπος έγινε πλέον ένας από εμάς, γνωρίζοντας το καλό και το κακό. Δεν πρέπει να επιτραπεί να απλώσει το χέρι του και να πάρει από το δέντρο της ζωής και να φάει, και να ζήσει για πάντα (Γένεσις 3.22). Έτσι λοιπόν τους εκδιώχνει από την Εδέμ και βάζει φύλακες, τους Χερουβείμ, να φυλούν το δέντρο της ζωής. Και έκτοτε ξεκινούν τα βάσανα του ανθρώπου. Μαλακία έπαιξε...

Αυτά είναι καταγεγραμμένα στην Γένεση. Η ανάλυση τώρα.

Πρώτον, είναι οφθαλμοφανές, πιστεύω, πως ο Θεός είπε ψέματα όταν έλεγε πως ο καρπός του δέντρου του καλού και του κακού θα έφερνε τον θάνατο. Δεύτερον, το φίδι, άσχετα με τις δολοπλοκίες του, είπε την αλήθεια και μόνον αυτήν, ο άνθρωπος όντως απέκτησε θεϊκές ιδιότητες τρώγοντας τον καρπό. Τρίτον, γιατί οι πρωτόπλαστοι ντράπηκαν και φοβήθηκαν τον Θεό ΜΟΝΟ, και δεν θύμωσαν μαζί του που τους είχε πει ψέματα. Τέταρτον, γιατί ο θεός τους τιμώρησε πια τόσο πολύ, λες και είχαν κάνει κάποιο τόσο μεγάλο κακό; Πέμπτον, γιατί ο Θεός τιμώρησε το φίδι που το μόνο που έκανε ήταν να πει την αλήθεια; Έκτον, γιατί ο Θεός ανησύχησε τόσο πολύ με το να φάνε οι πρωτόπλαστοι από το δέντρο της ζωής και να γίνουν, εκτός από σοφοί, αθάνατοι σαν και αυτόν; Τι είχε να χωρίσει και τι να χάσει; Ίσα ίσα, παρέα θα του έκαναν. Έβδομον, το αμάρτημα που διέπραξαν οι πρωτόπλαστοι ήταν το αμάρτημα της γνώσης τελικά ή κάτι άλλο; Τόσο κακή είναι η γνώση; Και όγδοον, αφού υπήρχαν δύο δέντρα στην Εδέμ, του καλού και του κακού, και της ζωής, ο Θεός δεν θα έπρεπε να πει στους πρωτόπλαστους να μην φάνε και από τα δύο; Γιατί πώς θα ήταν να έτρωγαν από της ζωής και να γινόντουσαν αθάνατοι μεν, ανεγκέφαλοι δε.

Άλλωστε, από την στιγμή που ο άνθρωπος είναι παιδί του Θεού, ο Θεός είναι υπεύθυνος για αυτόν. Και όπως ένας πατέρας αισθάνεται ντροπή για τα παραστρατήματα του γιού του, έτσι και ο Θεός, θα έπρεπε να ντρεπόταν και ο ίδιος για το προπατορικό αμάρτημα του ανθρώπου, αν το θεωρούσε αμάρτημα δηλαδή. Μισή ντροπή δική μου, μισή δική σου, που λένε.

Και το φίδι; Τι ήταν το φίδι; Είναι κοινή γνώση, θα έλεγα, πως στον χριστιανισμό το φίδι είναι ο διάβολος. Πάραυτα, η εβραϊκή πρωτότυπη βίβλος δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Βασικά, δεν υπάρχει καν διάβολος εκεί, παρά μόνο ο όρος "ha-satan" που σημαίνει "αντίπαλος". Ο διάβολος, ως σύμβολο αμαρτίας και απόλυτου κακού, είναι επινόηση του χριστιανισμού και του ισλαμισμού, στον οποίο πατάνε για να στηρίξουν την θρησκεία τους. Οπότε τι είναι το φίδι; Σύμφωνα με την εβραϊκή βίβλο, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.

Κάποιες θρησκείες υποστηρίζουν πως το φίδι είναι ο Εωσφόρος, ο Lucifer στα αγγλικά, the Light-Bringer, αυτός που φέρνει το φως, την αλήθεια. Τον παρομοιάζουν με τον δικό μας, τον Προμηθέα που έδωσε την φωτιά στους ανθρώπους, η οποία συμβολίζει το πνεύμα. Και ο Προμηθέας καταράστηκε από τους Θεούς, όπως και το φίδι.

Αν δεχτούμε τα παραπάνω, φαίνεται πως ο Θεός θέλει τον άνθρωπο στο σκοτάδι, για να αποφευχθούν τα χειρότερα, ενώ ο Εωσφόρος τον θέλει στο φως, με ο,τι αυτό συνεπάγεται. Και ίσως γι'αυτό υπάρχουν θρησκείες που αψηφούν, μέχρι και μισούν τον Θεό, ενώ εξυμνούν τον Εωσφόρο. Σε αυτές τις θρησκείες, ο Εωσφόρος δεν είναι ταυτόσημος με τον Σατανά, τον Διάβολο, που έτσι και αλλιώς είναι χριστιανικής επινοήσεως, και που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη, στο βιβλίο της Αποκάλυψης και ταυτίζεται με το "κακό" φίδι. Τελικά ποιος είναι ο καλός και ποιος ο κακός; Ο Θεός που θέλει τον άνθρωπο υποτελή του, κατώτερο, υφιστάμενό του ή ο Εωσφόρος που τον θέλει να απελευθερωθεί από την άγνοιά του, να αποκτήσει θεϊκή σοφία και να φτάσει τον Θεό;

Και οι δύο, πιστεύω εγώ πάντως, ότι τρέφουν μεγάλη συμπόνια για τον άνθρωπο, απλά έχουν διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα. Ο ένας δεν εμπιστεύεται τον άνθρωπο ότι είναι ικανός να διαχειριστεί την γνώση και σοφία, ενώ ο άλλος πιστεύει πως μπορεί να τα καταφέρει. Ο ένας τον έχει υποεκτιμήσει, ενώ ο άλλος τον έχει υπερεκτιμήσει.

Όπως και να έχει, η ιστορία είναι αλληγορική, όπως καταλαβαίνετε. Ο άνθρωπος θα καταφέρει τελικά να γνωρίσει τα πάντα; Και τι θα γίνει τότε;

Τέλος, να πω πως η μελέτη των αρχαίων θρησκευτικών κειμένων έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και είναι πακτωλός γνώσεων για όποιον θέλει να εμβαθύνει στα πράγματα, αρκεί να έχει ανοιχτό και καθαρό μυαλό, να μην κολλάει σε θρησκευτικά δόγματα και να μην ψάχνει να βρει απόλυτες αντιστοιχίες με τα επιστημονικά δεδομένα. Υπάρχει άλλωστε πολύς κόσμος που διαβάζει από τις αρχαίες θρησκευτικές πηγές και κάνει συγκριτική μελέτη μεταξύ τους, αλλά και συνδυάζει τα γραφόμενα με τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, έτσι ώστε να καταλάβει καλύτερα γιατί και πώς γράφτηκε ο,τι γράφτηκε, αν υπήρξε κάποια σύνδεση μεταξύ τους, και τι από όλα αυτά είναι μύθος και τι πραγματικότητα.

[Bonnot]

[SARUMAN]

[Bonnot]

Σε σένα ρε θες να τα γράψω???
Δεν χαραμίζω τις γνώσεις μου στον κάθε άσχετο και αμόρφωτο....

[mark]

[Bonnot]

Εγώ για την άποψη του gianiss λέω όχι για τη δική σου. Γιατί έχω συζητήσει μαζί του σχετικά θέματα κι έχω καταλάβει πόσο άσχετος είναι.
Γι' αυτό δεν κάθομαι να ασχοληθώ με άσχετους.

[SARUMAN]

[gianiss]

[gidi]

οταν προκαλείς με τα λεω-δε λεω-δε παραδεχομαι κλπ... τα θελει ο κωλαράκος σου... μηπως νομίζεις οτι επειδη εισαι μαστορας στην αποποιηση ευθύνης, δεν την φέρεις κιόλας?

[Bonnot]

[skapaneas]

! ! ! ! ! ! ! ! ! !


mark

Μια απορια σχετικα με την αναλυση σου

"Εισπραττω" την αισθηση απ΄ ο.τι λες οτι ο ανθρωπος ειναι το μηλο της εριδος μεταξυ Θεου και Εωσφορου
Γιατι ο θεος λοιπον μπηκε στον κοπο να δημιουργησει ενα πλασμα τοσο αμφιροπο και ευμεταβλητο και ευκολα κατακτητεο απο αλλους διεκδικητες μεσω της διαχωρισθεισης απο την αρχικη δομη θηλυκης του οψης ;

[mark]

[gianiss]

[gianiss]

[Bonnot]