A.BadiouΗ κρίση του καπιταλισμού και η ιδέα του κομμουνισμού

[rakis]

Δε νομίζω γιατί δεν μπορεί να υπάρξει πλεονασματική χώρα χωρίς ελλειμματική. Πρόκειται για μία δομική αιτιότητα χωρίς την προτεραιότητα της μια χώρας σε βάρος της άλλης. Αν ήθελαν να βοηθήσουν οι εταίροι, τα μέτρα θα μπορούσαν να αφορούν τις πλεονασματικές χώρες, όπως και υπάρχει κάτι τέτοιο ως κεϋνσιανή πρόταση.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/

[Bugman]

Και όμως Rakis, γίνεται να έχουμε παντού ανάπτυξη. Μάλιστα είναι πολύ δύσκολο να αποδείξει κανείς τον ισχυρισμό περί του αντιθέτου. Δες και το άλλο: Τι σημαίνει οικονομία; Σημαίνει ότι έχουμε παντού ταμεία, και πως έχουμε εκροές και εισροές χρημάτων σε αυτά βάσει της δραστηριότητας, που εδώ λέγεται οικονομική δραστηριότητα, ή επιχειρείν. Όταν τα ταμεία αδειάζουν υπάρχει πρόβλημα. Ανάπτυξη δεν είναι όμως το ποσό στο ταμείο αλλά ο βαθμός κάλυψης των αναγκών σε αγαθά και υπηρεσίες, όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά. Αν μιλάμε για ανάπτυξη σε ένα κράτος πρέπει να τη δούμε ως μεταβολή σε ένα διάστημα. Ο βαθμός κάλυψης είναι όπως η ταχύτητα αλλά εδώ αντί για μήκος καλύπτουμε σε ανάγκες. Η μεταβολή αυτού του βαθμού είναι όπως η επιτάχυνση, δηλαδή πόσο αυξάνεται ή μειώνεται αυτός ο βαθμός. Η ανάπτυξη ενός κράτους σχετίζεται άμεσα με την δυνατότητα να επιχειρεί, να δραστηριοποιείται οικονομικά. Μια πλεονασματική χώρα στην ουσία σημαίνει ότι έχει χρήμα που κάθεται. Η έκφραση πλεονασματική χώρα δεν μας λέει αν το πλεονάζον χρήμα αυξάνεται ή όχι. Δεν μας λέει για την ανάπτυξη αλλά για την τωρινή θέση του ταμείου. Το απόλυτο οικονομικό σύστημα θα ήταν αυτό που όσο και να υπάρχει ανάπτυξη το ταμείο θα έμενε αμετάβλητο ελαφρώς πλεονασματικό. Αυτό θα σήμαινε ότι όλα τα χρήματα δουλεύουν.
Στο συγκεκριμένο θέμα όλες οι χώρες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, με το να μειώσουν στην πράξη το ταμείο τους πρόσκαιρα και να το αναπληρώσουν έντοκα μετά από μερικά χρόνια. Αυτή η μείωση του ταμείου όμως για το διάστημα μέχρι την αναπλήρωση θα στοιχίσει σε αυτούς τη μείωση της δικής τους ανάπτυξης, θα προσθέσουν μια επιβράδυνση επιπλέον. Γιατί να το κάνουν σε μια περίοδο που υπάρχει αμφιβολία ως προς την οικονομία γενικότερα; Σε μια περίοδο που εκ των πραγμάτων οι ιδιώτες δανείζουν την Ελλάδα με υπέρογκους τόκους; Έτσι είναι ολοφάνερο πως οι Ευρωπαίοι κάνουν μια πρωτοφανή παραχώρηση δείχνοντας ότι οι δεσμοί μεταξύ μας είναι κάτι παραπάνω από αυτούς που διαφαίνονταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Έχουμε μια ανάπτυξη σχέσεων και αυτό είναι θετικό!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[rakis]

[skapaneas]

[rakis]

Εγώ θα έλεγα ότι είναι ζήτημα αντικειμενικών νόμων του καπιταλισμού.
Το χρήμα πρέπει να φέρει κι άλλο χρήμα.
Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/

[skapaneas]

[Bugman]

Rakis,
Ο επενδυτής δεν είναι άμοιρος ευθυνών όταν τοποθετεί τα χρήματά του. Διότι με τη κίνησή του επιβραβεύει την παραγωγή της επένδυσης, και αν αυτή δημιουργεί προβλήματα τότε ο επενδυτής είναι συνυπεύθυνος, οικονομικά στο ποσό που βάζει αναλογικά αλλά και ηθικά άνευ ποσοστού.
Εδώ δεν υπάρχει επενδυτής αλλά δανειστής. Ο δανειστής είναι και επενδυτής. Η διαφορά είναι ότι ο δανειστής δεν έχει ποσοστό επί των κερδών της επένδυσης αλλά έχει βεβαιωμένο κέρδος, που καθορίζεται από ένα επιτόκιο, αν είναι σταθερό ή ένα ελαφρά μεταβαλλόμενο αν είναι κυμαινόμενο (διακύμανση βάσει ισοτιμίας ενός ξένου νομίσματος). Ο δανεισμός είναι μια επένδυση μικρού κέρδους αλλά σίγουρου. Ως προς την συνυπευθυνότητα ισχύει ότι και σε μια επένδυση. Όταν το ποσό είναι πολύ σημαντικό όπως τα χρήματα που παίρνει η Ελλάδα τότε οι Ευρωπαίοι έχουν συνυπευθυνότητα για την επένδυση ως προς το πως θα προχωρήσει οικονομικά, και ηθικό βάρος. Το ηθικό βάρος είναι ο τελικός λόγος που δανείζει κανείς κάποιον συγκεκριμένα. Π.χ. έχω δέκα ευρώ και μπορώ να τα δανείσω στον Κώστα ή στον Πέτρο, δουλεύω δε με καθορισμένη απαίτηση τόκου έστω μια εικοσάρα το χρόνο, και ενώ μου ζητάνε και τα δύο άτομα δεν μπορώ να δώσω και στα δύο άτομα...άρα έχω ηθικό δίλημμα και ενώ μπορώ να χρησιμοποιήσω αντικειμενικούς κανόνες βάζω και μια συνέντευξη για να διατηρήσω το πλεονέκτημα να κρίνω υποκειμενικά...να σηκώσω το ηθικό βάρος.
Συμπέρασμα: Οι Ευρωπαίοι ως δανειστές τεράστιου χρηματικού ποσού έχουν λόγο για την πρόοδο της επένδυσής τους. Ο τελικός λόγος που συμφώνησαν στο δανεισμό (και δεν περιόρισαν την φορολογία τους ισόποσα, με σκοπό αυτά τα χρήματα που δεν θα μας δάνειζαν να γίνονταν ιδιωτικές επενδύσεις με μεγαλύτερο κέρδος από τον τόκο του δικού μας δανείου), το ηθικό βάρος δηλαδή ήταν σαφώς μια υπέρ της Ελλάδος στάση, μια στάση Αλληλεγγύης. Και αυτό είναι το ηθικό βάρος και για μια αναπροσαρμογή των όρων δανεισμού.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Bugman]

Skapaneas,
Η ανάπτυξη έχει στο υπόβαθρό της την οικονομική δραστηριότητα. Έτσι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η οικονομική δραστηριότητα. Όλα τα κράτη μπορούν να έχουν μεγάλη οικονομική δραστηριότητα, αρκεί να λιγοστέψουν οι δυνάμεις αναστολής της οικονομικής δραστηριότητας.
Αυτό το παραμύθι ότι για να βγάλει λεφτά κάποιος τότε κάποιος άλλος πρέπει να χάνει...είναι η μεγαλύτερη απάτη διότι το χρήμα, αυτό που κυκλοφορεί είναι ένα ελάχιστο μέρος του χρήματος στο οποίο εκτιμούνται τα προϊόντα που κυκλοφορούν.
Τα προϊόντα έχουν μια φάση παραγωγής, μια φάση αποθήκευσης και μια στιγμή τελικής πώλησης. Οι υπηρεσίες έχουν πρώτα την πώληση και μετά τη διεκπεραίωση. Το χρήμα δεν ρέει συνέχεια, αλλά ανά τακτά διαστήματα, την ώρα της πληρωμής. Όλη την άλλη ώρα έχουμε οικονομική δραστηριότητα χωρίς ροή χρήματος: παραγωγή, αποθήκευση (περιλαμβάνει και την μεταφορά), διεκπεραίωση. Αν ο χρόνος αυτός μεγαλώσει τότε τα ποσά που θα χρειαστούν στις συναλλαγές θα είναι μεγάλα, το ρευστό χρήμα θα πρέπει να είναι μεγάλο ως ποσοστό επί των εκτιμώμενων αξιών (εμπορευμάτων και υπηρεσιών) αυτής της μεγάλης περιόδου. Άρα επιδιώκουμε μικρότερο χρόνο, μικρότερες μερίδες να το πούμε έτσι...ώστε το συνολικό χρήμα που θα κυκλοφορεί να είναι μικρό σε σχέση με τις αξίες των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών που θα γίνουν σε μια περίοδο. Όταν ο χρόνος μεγαλώνει υπάρχει φόβος για φούσκα...δηλαδή το έτοιμο προϊόν να μην μπορεί να καταναλωθεί άρα η δραστηριότητα που παράγει να κάνει διάλειμμα, παύση εργασιών.
Στο εμπόριο λέμε ότι μια πώληση είναι πενήντα - πενήντα, μισό κέρδος και μισή ζημία, μισό κέρδος γιατί έχεις χρήματα στη θέση του εμπορεύματος και μισή ζημία γιατί δεν έχεις το εμπόρευμα που την επόμενη στιγμή θα σου έφερνε περισσότερο κέρδος! Το λέμε αυτό για να ησυχάσουμε! Υπάρχουν βέβαια άνθρωποι που αγοράζουν κάτι και μετά ψάχνουν τα άλλα μαγαζιά να δουν πόσο θα μπορούσαν να το αγοράσουν και έτσι να συμπεράνουν αν κέρδισαν ή έχασαν..(εντελώς λανθασμένη πρακτική, θα έπρεπε να γίνει η αναζήτηση πριν την αγορά). Αν λοιπόν ο έμπορος περιμένει μια καλύτερη τιμή...τότε υπάρχει περίπτωση να μην βρίσκει αγοραστή και με την "μανία" του να προωθήσει την αγορά στη φούσκα (να υπάρχουν μεγάλα αδιάθετα προϊόντα). Έτσι στην οικονομία ένας ανασταλτικός παράγοντας είναι η μανία του εμπόρου να βγάλει πολλά λεφτά. Ουσιαστικά το κέρδος ενώ είναι επιθυμητό.....όταν είναι άμετρο οδηγεί σε προβλήματα. Άλλος παράγοντας είναι η λανθασμένη παραγωγή, δηλαδή να παράγει κανείς κάτι την εποχή που παράγεται φθηνότερα ένα τεχνολογικά καλύτερο προϊόν, με κόστος τέτοιο που να μην επιτρέπει την προσαρμογή της τιμής σε λογικά επίπεδα (ώστε να κάνει και το τεχνολογικά υποδεέστερο προϊόν ανταγωνιστικό). Εδώ λοιπόν το πρόβλημα είναι επικοινωνιακό, ο παραγωγός δεν ξέρει τι γίνεται στην αγορά, τι νέο βγαίνει. Η αγορά λοιπόν χρειάζεται μετρημένους ως προς το κέρδος επιχειρηματίες και με γνώση της αγοράς, με συνεχή ενημέρωση.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[πόκΑΑς]

Πάντως η ιδέα του κομμουνισμού, ή ο κομμουνισμός, είναι απάτη, αυτό ωφείλουν όλοι να το αναγνωρίσουν. Και θα εξακολουθεί να είναι απάτη εάν οι θεωριτικοί του δεν τον εναρμονίσουν στις σύγχρονες κοινωνικές, και ατομικές, ανάγκες. Γιατί άλλες, έχω την αίσθηση, οι συνθήκες της εποχής κατά την οποία θεμελιώθηκε, και άλλες οι σημερινές.


_________________


pol gt

[ENNOIOYLHS]

[πόκΑΑς]

Θα σου πω Εννοιολεβεντοπαλίκαρο.

Οι κοινωνικές συνθήκες μέσα από τις οποίες εμπνεύστηκε ο Μαρξ, οι σύγχρονοι του και οι αμέσως μετέπειτα, την ιδέα του κομμουνισμού, απαλείφθηκαν πλέον σε πολύ μεγάλο και σημαντικό βαθμό.

Θεσμοί κοινωνικοί παρέχουν πλήρη ασφάλεια, ή έστω προσανατολίζονται προς αυτό (σύνταξη, ασφάλιση ασθενείας, ταμείο ανεργίας, εργασιακές σχέσεις κ.ά.), στους αδύναμους κοινωνικά, δηλαδή στους μη έχοντες τα μέσα παραγωγής και τα μέσα παροχής υπηρεσιών παρά μόνο την δυνατότητα να παράγουν έργο, και οι απολαβές των, των εργαζομένων δηλαδή αλλά κυρίως εκείνων με τις χαμηλότερες αποδοχές, είναι τέτοιου μεγέθους ώστε επιτρέπει να έχουν πρόσβαση (αγοραστική δύναμη) σχεδόν στο σύνολο των ειδών των παραγώμενων αγαθών. Είναι απόλυτα βέβαιο πως εάν επικρατούσαν αυτές οι συνθήκες την περίοδο που εμπνεύστηκαν τον κομμουνισμό, δεν θα υπήρχαν τα κίνητρα για κάτι τέτοιο. Ή εάν γεννιόταν σήμερα ο Μαρξ ουδέποτε θα είχε εμπνευστεί και διανοηθεί μια τέτοια θεωρία.


Εξάλλου, διαστρέφει την ανθρώπινη φύση, ο κομμουνισμός, ή έστω, απαιτεί από τον άνθρωπο να απολέσει ιδιαιτερότητες που μόνο η ανθρώπινη φύση μέσα στο ζωικό βασίλειο διαθέτει, και το ίδιο κάνει και για ζητήματα πολιτισμού. Γιατί, από την μία, τον καθιστά ημιανάπηρο μη επιτρέπωντας του να αξιοποιήσει την δημιουργική μέσα του δύναμη, εφ' όσων δεν του επιτρέπει να υλοποιεί αυτήν, την δημιουργική δύναμη δηλαδή, με την μορφή κτίσης ιδιοκτησίας, κι από την άλλη δεν του επιτρέπει να μεταβιβάζει, μέσω διαθήκης, στους απογόνους. Με άλλα λόγια σου λέει, δούλεψε, φάε, πιες, γλέντα, γάματα όλα όσα κερδίζεις με την εργασία σου γιατί ούτως ή άλλως ότι σου περισσέψει θα πάει στο κράτος.


Φτάνουν αυτά ή θέλεις κι άλλα ;;;
_________________


pol gt

[vag_el]

Κι εμείς στην Ευρώπη τί έχουμε τώρα?

Δε συμβαίνει αυτο που είπες σωστά Γιώργο?

Εννοώ στο Κράτος δε πηγαίνουν όλα?
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης

[ENNOIOYLHS]

[πόκΑΑς]

3) Μα είναι απάτη η πεποίθηση πως επιτυγχάνουμε μεγιστοποίηση των δημιουργικών δυνάμεων όταν το κέρδος από την παραγωγή καταλήγει στο κράτος, στο όνομα δήθεν της ωφέλειας του συνόλου της κοινωνίας. Ο υπαρκτός σοσιαλισμός ήταν το κοινωνικοεργαστηριακό πείραμα και δεν επαλήθευσε το μαρξιστικό θεώρημα αλλά το διέψευσε. Πολλοί έχουν ως επιχείρημα πως άλλο κομμουνισμός και άλλο υπαρκτός σοσιαλισμός. Η αλήθεια όμως είναι πως ο υπαρκτός σοσιαλισμός ήταν η προσπάθεια εφαρμογής του κομμουνισμού και μπορούμε ως πείραμα να τον εκλάβουμε.
Και εν τέλει, εάν αναλύσουμε το πείραμα, θα διακρίνουμε πως το κέρδος δεν κατέληγε στο σύνολο της κοινωνίας και τούτο το διαπιστώνουμε από το βιωτικό επίπεδο μεταξύ ανατολικού (όχι των διάφορων ελιτ) και δυτικού μπλοκ.

Επι πλέον, η μαρξιστική θεώρηση περι αταξικής κοινωνίας είναι ένα μύθευμα, μια απάτη. Και πως να μην είναι;;; Ακόμη και οι μισθοί όλων των επαγγελμάτων να ήταν όμοιοι, πράγμα φυσικά κατάφωρα άδικο και παράλογο, αλλά ακόμη κι έτσι να ήταν, δεν νοάτε οι βιομηχανικοί εργάτες να είχαν τον ίδιο κύκλο με τους γιατρούς, φερ' ειπείν, ή με τους επιθεωρητές ή με τους υπηρετούντες την δικαιοσύνη και ούτω καθ' εξής.

Είτε το θέλουμε είτε όχι, ο κομμουνισμός από την φύση του περιορίζει τις ελευθερίες.


2) Οι εργατικοί αγώνες ναι, όχι ο μαρξισμός. Αυτός είναι σταθερός πάντοτε και δεν εκφράζει περισσότερο από 8% - 10% της εργατικής δύναμης σε όλες τις χώρες. Κι αυτό διότι δεν έπεισε, τότε, δεν πείθει και σήμερα. Είναι όπως το λέει ξεκάθαρα, δικτατορία, δικτατορία του προλεταριάτου. Και φυσικά οι διαχειριστές του ελίτ, μέσα σε μια, δήθεν, αταξική κοινωνία-πορδή.



Καταλάβετέ το καλά, πολύ καλά, το πείραμα του κομμουνισμού ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός, κι αυτό που λένε πως ήταν η ενδιάμεση μεταβατική κατάσταση προς τον κομμουνισμό, είναι αερολογίες και παραμυθάκια για ονειροπαρμένους.
_________________


pol gt

[πόκΑΑς]