Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Μύθος του Ηρός- μεταθανάτιες εμπειρίες ή φαντασίες Πλάτωνος;

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
vv
Πρύτανης


Εγγραφή: 11 Ιαν 2004
Δημοσιεύσεις: 700

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 31, 2005 8:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Μύθος του Ηρός- μεταθανάτιες εμπειρίες ή φαντασίες Πλάτωνος; Απάντηση με Συμπερίληψη

Ο Ηρ ξυπνάει, ενώ ετοιμάζονται να τον κάψουν για νεκρό (νεκρός στρατιώτης) και διηγείται τις εμπειρίες του: την περιπέτειά του στον κόσμο των νεκρών, την περιπλάνησή του στους ουρανούς, την θέαση της θείας δίκης και της διαδικασίας της λησμονιάς, η θεωρία της μετενσωμάτωσης γλαφυρά δοσμένη (υπάρχει περιγραφή του γαλαξία;;;).

Μύθος του Ηρός,-
μεταθανάτιες εμπειρίες ή Πλατωνικά "απεικάσματα";

Ποιον ρόλο παίζει ο εγκέφαλος;
Μεταθανάτια τύxη της συνείδησης;
Παράδοξα γεγονότα που συνοδεύουν θάνατο προσώπων σ' όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. (Μήπως ο άνθρωπος οδηγήθηκε και οδηγείται στην αθανασία της "ψυχής" επαγωγικά;)

Παγανιστικό πνεύμα και πολυθεϊστικό: αναφορά στις εμπειρίες με πνευματικές υποστάσεις;

Θεία Δίκη;

Πιστεύω πως ο Πλάτωνας εκθέτει την ιστορία του Ηρός σαν απόδειξη, προβάλλοντάς την ως θετική απόδειξη και μαρτυρία.

Και πάνω απ' όλα γλαφυρά δοσμένη η θεωρία της μετενσωμάτωσης. Το νερό της λησμονιάς. Το φώς(!). Θεία δίκη.

Μήπως το σύμπαν δεν εξαντλείται στην ύλη, αλλά η καταστροφή του υλική) δε συνεπάγεται και το "θάνατο" του "κόσμου";

Ο Μύθος του Ηρός, λοιπόν.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 1:13 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Όσοι πιστεύουν πως η κατάσταση εγρήγορσης του νου είναι και η μοναδική «πραγματική» κατάσταση, πιστεύω πως είναι αδύνατον να δεχθούν πως μπορεί να ισχύει και κάτι άλλο πέραν αυτού που αντιλαμβανόμαστε σε εγρήγορση. Για όσους δεν το πιστεύουν όμως αυτό, ή τουλάχιστον δεν το θεωρούν κατ ανάγκη και σωστό, τότε τα πράγματα διαφέρουν. Εγώ θα έκανα μία ερώτηση. Ποια η διαφορά της πραγματικότητας ενός ονείρου ας πούμε με αυτήν που θεωρούμε κανονική. Υπάρχει μία πραγματικότητα ή και οι δύο είναι εξίσου πραγματικές όταν κρίνονται με τους δικούς τους όρους; Το δεύτερο θεωρώ ποιο σωστό. Και σε αυτήν την περίπτωση όπως η εγρήγορση μπορεί να μας διδάξει για την δική της πραγματικότητα, έτσι και η ονειρική μπορεί ίσως να μας διδάξει για μία άλλη. Έχουμε παραδείγματα; Φυσικά. Αρκεί να δούμε την θεραπευτική μέσω ονείρων που ασκούσανε στον ναό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο ας πούμε ή και αλλού στην αρχαία Ελλάδα.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
vv
Πρύτανης


Εγγραφή: 11 Ιαν 2004
Δημοσιεύσεις: 700

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 1:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ποια η θέση σου, Ouliathis, για το μύθο του Ηρός;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Kouros
Πρύτανης


Εγγραφή: 30 Ιούν 2004
Δημοσιεύσεις: 639
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 2:16 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis έγραψε:
Ποια η διαφορά της πραγματικότητας ενός ονείρου ας πούμε με αυτήν που θεωρούμε κανονική. Υπάρχει μία πραγματικότητα ή και οι δύο είναι εξίσου πραγματικές όταν κρίνονται με τους δικούς τους όρους; Το δεύτερο θεωρώ ποιο σωστό.

Συμφωνώ. Η πραγματικότητα ΕΙΝΑΙ (και δεν φαίνεται απλώς) διαφορετική, από τα διάφορα επίπεδα συνειδητότητας.
Το ότι η πραγματικότητα είναι μία και άρα εκείνο που μας απομένει είναι απλώς να καταστρώσουμε τον πιο κατάλληλο χάρτη που να την περιγράφει, είναι μία από τις βασικές ψευδαισθήσεις του μοντερνισμού (του μοντέλου του Διαφωτισμού με τα πολλά ονόματα, η νευτώνεια αντίληψη,η καρτεσιανή άποψη, το μηχανιστικό μοντέλο, η θεωρία της αντανάκλασης κ.ο.κ).
Και την θεωρώ ψευδαίσθηση διότι αυτήν η θεώρηση δεν λαμβάνει υπ'όψιν της τον δημιουργό του χάρτη (την συνείδηση) ο οποίος δεν είναι αποκομμένος από την πραγματικότητα που καλείται να περιγράψει και άρα δεν δύναται να την μελετήσει αντικειμενικά.
Τόσο η συνείδηση όσο και η "εξωτερική" πραγματικότητα έχουν τις ρίζες τους στην ίδια πηγή και είναι και τα δύο μεταβαλλόμενα μεγέθη και εξελίσσονται στον χρόνο. Η πρώτη δύναται να αναπτυχθεί και άρα να μεταβληθεί και η δεύτερη..
Το ποια θα είναι η εικόνα του κόσμου δεν εξαρτάται τόσο από τον ίδιο τον κόσμο όσο από την ποιότητα της συνείδησης.
Και εδώ έγκειται η μεγάλη συνεισφορά του μεταμοντερνισμού (από τους Καντ, Χέγκελ, Νίτσε, μέχρι τους Χάιντεγγερ, Φουκώ, Ντεριντά κ.α.).
Ότι δηλαδή σε κάθε στάδιο ανάπτυξης ο κόσμος φαίνεται διαφορετικός, επειδή είναι διαφορετικός.
Ας θυμηθούμε τον Κάντ. " Ο νους μορφοποιεί τον κόσμο, περισσότερο απ'ότι μορφοποιεί ο κόσμος τον νού".

Όσο για τον Πλάτωνα δύο πράγματα είναι σίγουρα.
Πρώτον, ότι τίποτα απ'αυτά που υποστήριξε δεν ήταν απλώς αποκύημα της φαντασίας και της σκέψης του μόνο, αλλά και βιωμένη ζωντανή πραγματικότητα της ύπαρξής του και δεύτερον ότι για να αποδείξουμε αν είχε δίκιο ή όχι ειδικά σε τόσο μεταφυσικούς ισχυρισμούς όπως αυτούς που μας θυμίζει ο vv εδώ, δεν αρκεί μόνο μια διανοητική διαπραγματευση (αν και αυτήν είναι χρήσιμη) αλλά θα πρέπει νομίζω ν'αρθούμε στο δικό του επίπεδο συνείδησης.
Ο ίδιος εξάλλου αναφέρθηκε ευκρινώς (ειδικά στο "Συμπόσιό" του) στα διάφορα επίπεδα συνείδητότητας και στην διαφορετική κοσμοθέαση που απορρέει απ'αυτά.
Δυστυχώς όμως κατέστησε επίσης σαφές, ότι για τους τρόπους που μπορεί να λάβει χώρα εμπράκτως αυτήν η συνειδησιακή διεύρυνση και η επαναφορά της μνήμης (για την "τεχνολογία του Ιερού" δηλαδή) δεν μίλησε ποτέ ανοιχτά.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 11:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η θέση μου vv είναι ότι ο Πλάτωνας ξέρει πολύ καλά τι λέει, το θέμα είναι πως δεν μπορεί να πει περισσότερα. Ο Αισχύλος που δοκίμασε παραλίγο να καταδικαστεί.
Από πού τα ξέρει; Έκανε ολόκληρο ταξίδι στην Κάτω Ιταλία για να τα μάθει. Την πατρίδα δηλ των μεγάλων Ελεατών Παρμενίδη και Ζήνωνα, καθώς και του Εμπεδοκλή. Εκεί συνάντησε τον Αρχύτα με τον οποίο γίνανε πολύ φίλοι. Ο τελευταίος ήταν πυθαγόρειος μαθηματικός και μηχανικός. Ήταν επίσης εφευρέτης, νομοθέτης, κατ επανάληψη εκλεγμένος στρατηγός κλπ. Τώρα το πώς ο τελευταίος τα γνώριζε όλα αυτά ήδη έκανα νύξη.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
vv
Πρύτανης


Εγγραφή: 11 Ιαν 2004
Δημοσιεύσεις: 700

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 3:18 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Κι έγώ αυτό λέω, φίλε Ouliathis. Αλήθεια, ποια η αναφορά του Αισχύλου;

Σαφώς και δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Είναι συνάρητηση των εγκεφαλικών κυμάτων, κατάστασης, έτσι αλλάζει και η αντίληψη του κόσμου.
Για να πετύχεις συνειδητό ονείρεμα, περνάς την αμφιβολία για το πραγματικό, απ' τον "κανονικό" κόσμο της εγρήγορσης.

Τα όσα αναφέρει ο Kouros για την ανάπτυξη της συνειδητότητας είναι υπερσημαντικά και συνεπάγονται μία ολόκληρη οντολογία.
Κούρε, βάσεο της ανάπτυξης της συνείδητότητας, αφαιρείς απ' την οντολογία αυτή το "πράγμα καθεαυτό" του Παρμενίδη-Καντ και μιλάς για έναν κόσμο που εμφανίζεται (φαινόμενο) διαφορετικός, ανάλογα με την ανάπτυξη της συνειδητότητας. Πράγμα καθεαυτό γίνεται το "συνειδησιακό γίγνεσθαι", καθώς το πράγμα καθεαυτό είναι η συνείδηση η οποία εξελίσσεται. Πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελα, αν είχε χρόνο, να επεκταθείς (για την τεχολογία του Ιερού;)!

Αλήθεια, έχετε καμία ηλεκτρονική πρόσβαση στο μύθο του Ηρός του Πλάτωνα;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 01, 2005 4:11 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

αλλες παραδοσεις λενε οτι υπαρχουν δυο ειδων ονειρα.κατ αυτους η αντικειμενικη πραγματικοτητα ειναι αυτη που παραγει ενεργεια.ετσι τα ονειρα μπορει να ειναι η νοητικες προβολες στις οποιες δεν υπαρχει παραγωγη ενεργειας,φαντασια, η να ειναι αντιληψη πραγματικοτητων παραγωγων ενεργειας,οπως ο καθημερινος κοσμος,διαφορετικων απ αυτη που αντιλαμβανομαστε συνηθως.υπαρχουν αναφορες στην αρχαιοτητα για ενεργειακο σωμα?
θυμαστε το συμπαν που ειναι σαν κρεμμυδι κατα τον μυθο στον φαιδωνα του πλατων,οτι υπαρχουν δηλαδη διαφορετικοι κοσμοι ο ενας πανω στον αλλον σαν τα στρωματα του κρεμμυδιου?κατα τις παραδοσεις αυτες των ινδιανων αυτα τα στρωματα μπορουν να διαπεραστουν μονο απ το ενεργειακο σωμα,και τα ονειρα ειναι ενας τροπος να ξυπνησει αυτο το σωμα,το συνειδητο δε ονειρεμα εξασκηση αυτου.οι εξωσωματικες εμπειριες θα μπορουσαν να ειναι τετοια φαινομενα?
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 02, 2005 1:23 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ο Αισχύλος κατηγορήθηκε ότι αποκάλυψε πράγματα για τα Ελευσίνια μυστήρια. Προφανώς στην τραγωδία του Προμηθέας Δεσμώτης αν θυμάμαι καλά αλλά δυστυχώς δεν θυμάμαι κείμενο να παραθέσω. Κάποιες πληροφορίες πάντως εδώ αν και δυστυχώς στα αγγλικά αφού εμείς δεν βάζουμε μυαλό

http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0004&layout=&loc=aeschylus

Ένα ερώτημα που προκύπτει τώρα είναι από τι είναι φιαγμένος ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε. Ποια τα δομικά του στοιχεία. Αν ανατρέξουμε στην σύγχρονη φυσική για να τα βρούμε τότε θα μας πουν για ηλεκτρόνια πρωτόνια και άλλα που όταν τα παρατηρούμε υπάρχουν και αν όχι τότε σβήνουν. Δηλαδή η ανεξάρτητη έννοια δομικός λίθος έχει ήδη πάει προ πολλού περίπατο. Είναι δηλ τελικά ο κόσμος φτιαγμένος από νοητή ουσία (όπως τα όνειρα πχ) και όχι από τούβλα με ανεξάρτητη ύπαρξη; Όσο παράξενο και αν ακούγεται, αυτό φαίνετε να συμβαίνει, γι αυτό και έχει ήδη προταθεί η αντικατάσταση της λέξης πειραματιστής με την λέξη συμμέτοχος.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Kouros
Πρύτανης


Εγγραφή: 30 Ιούν 2004
Δημοσιεύσεις: 639
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 02, 2005 2:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

vv αυτό το συνειδησιακό γίγνεσθαι καταλήγει εν' τέλει στην ύψιστη μορφή ενότητας (δεδομένου ότι κάθε βήμα αυτής της συνειδησιακής ανάπτυξης συνεπάγεται μια μεγαλύτερη ενότητα).
Η ύψιστη αυτήν μορφή ενότητας εξ'ορισμού είναι το Απόλυτο (το "είναι ο είναι"). Επομένως το συνειδησιακό γίγνεσθαι καταλήγει στο "πράγμα καθ'εαυτό", στο "Είναι" στην οντολογική σου ταυτολογία.
Στην πραγματικότητα πάντα ήταν και είναι αυτό το "είναι ο είναι" (Το Απόλυτο του Χέγκελ) που "χάνει" τον εαυτό του μέσα στην ύλη και αφού διασχίσει όλη αυτήν την πορεία του συνειδησιακού ξεδιπλώματος (από την ύλη στις συγκινήσεις, στην διάνοια, στην ψυχή και στο πνεύμα) "επιστρέφει" και πάλι στον Εαυτό του σε μια τέλεια αυτοαναγνώριση.
'Αλλο πράγμα το "Εγώ" ο "εαυτός" (με τις δικές του διακριτές ιδιότητες) και άλλο πράγμα οι δομές και οι λειτουργίες της συνειδητότητας, (αίσθηση- αντίληψη, παρόρμηση, σκέψη, ψυχή, πνεύμα).
Διότι υπάρχει η αίσθηση αλλά υπάρχει και Αυτός που αισθάνεται, υπάρχει η σκέψη, αλλά υπάρχει και Αυτός που σκέπτεται κ.ο.κ.
Υπάρχει το αντικείμενο, που μετασχηματίζεται υπακούοντας στις εξελικτικές αρχές , υπάρχει και το υποκείμενο που βιώνει αυτούς τους μετασχηματισμούς. Και αυτό το υποκείμενο είναι το αναλλοίωτο "είναι ο είναι".

Τώρα, η διαφορετική αίσθηση του εαυτού προκύπτει από την ταύτιση αυτού του εαυτού (του "καθαρού Εγώ" ή του "είναι ο είναι" αν θές) με καθένα από τα επίπεδα συνειδητότητας "που διασχίζει".
Με την ταύτιση του Είναι στο γίγνεσθαι.
Αποτέλεσμα της ταύτισης είναι η λησμονιά.
Είμασταν είμαστε και θα είμαστε το "είναι ο είναι" αλλά ταυτισμένοι με τις λειτουργίες της συνειδητότητάς μας, το ξεχάσαμε.
Γίναμε οι αισθήσεις μας, γίναμε οι συγκινήσεις μας, γίναμε οι σκέψεις μας κ.ο.κ
Το "είναι ο είναι" είναι η αληθινή ουσία της ύπαρξής μας και μπορούμε να το θυμηθούμε εδώ και τώρα αρκεί να διαλύσουμε την ταύτισή μας.
Η ολοκληρωτική διάλυση της ταύτισης συνεπάγεται την ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ (και όχι μόνο διανοητική) κατάδειξη του "είναι ο είναι".
Κοντολογίς εκείνο που μας χωρίζει από τον Θεό, το Απόλυτο, το "είναι ο είναι", την ουσία της ύπαρξής μας κ.ο.κ. είναι η ταύτιση.
Και εκείνο που απαιτείται για να περάσουμε από τις λέξεις που λέμε για τον Θεό (ή το "είναι ο είναι" ), στο βίωμά του, είναι η απόταύτιση.
Αποταύτιση από αυτό που είμαι και "άφημα" στην άβυσσο.
Απαιτείται δηλαδή, ο συνειδητός θάνατος αυτού που θεωρώ ως "εγώ".
Μόνο που για εξασφαλιστεί η επιτυχής μετάβαση μετά το "άφημα", χρειάζεται μέθοδος.
Το σύνολο αυτών των μεθόδων συνιστούν την "τεχνολογία του Ιερού" (π.χ. προσευχή, νηστεία, γιόγκα, διαχείρηση της προσοχής κ.ο.κ) και είναι αυτήν η τεχνολογία του Ιερού, που διατηρείται στις διάφορες πνευματικές παραδόσεις του πλανήτη (ό,τι υποτίθεται ότι διαρρέει είναι περισσότερο για λαική κατανάλωση, μια και το θέμα στις μέρες μας πουλάει).
Η μυστικότητα των Πυθαγόρειων, των μυημένων στα Ελευσίνια μυστήρια και του Πλάτωνα, αφορούσε αποκλειστικά αυτήν την τεχνολογία του Ιερού και όχι τις θεωρίες (από αυτές ο Πλάτωνας άλλο τίποτα).

Φίλε μου vv σ'αυτό το μύνημα αναφέρθηκα ακροθιγώς σε κάποια ζητήματα, (που θα θίξω πιο αναλυτικά στο μέλλον), με κύριο παραλήπτη εσένα και αρκετά "ελεύθερη γλώσσα".
Ελπίζω να σου έγινα λίγο πιο σαφής.

Ouliathi λατρεύω τους σούφι, που παρεμπιπτόντως λατρεύουν τον Πλάτωνα.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
vv
Πρύτανης


Εγγραφή: 11 Ιαν 2004
Δημοσιεύσεις: 700

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 02, 2005 1:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Έγινες απολύτως σαφής και σ' ευχαριστώ!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center