Απορία..

[elit]

Στο μυαλό μου τίποτα δεν είναι το ίδιο.Όλα είναι διαφορετικά.
Διαφορετικά μες στη διαφορετικότητα του ενός.Του άλλου.
Τίνος άλλου? Αν όλα είναι ανόμοια και διαφορετικά στη διαφορετικότητα του ενός?
Είναι ωστόσω ένα, άλλο, ή περισσότερα?
Τα περισσότερα, αν αυτά είναι άτομα και μόρια, είναι αριθμητικά δυνατό να είναι το ένα που διαφέρει μέσα στην διαφορετικότητα του ενός ή του άλλου?
Κι' αν η πλάνη είναι η πραγματική υπόσταση της ψευδαίσθησης, τότε δύναται η ψευδαίσθηση να είναι η πλάνη της πραγματικότητας.Της πραγματικότητας που επέλεξε το ένα, ή το άλλο? Και όχι της πραγματικότητας που αναγκαστικά επέλεξα εγώ. Όχι εσείς.

Δεν ξέρω κατά πόσο " ανόητη " ή παράφρον μπορεί να χαρακτηριστεί αυτή η σκέψη. Σκέψη η οποία δεν προήλθε από το διάβασμα ενός βιβλίου, ή από κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα.
Μα θα ήθελα εκείνοι που θα τοποθετηθούν πάνω σ' αυτή τη σκέψη, να το κάμουν με καλοπροαίρετη διάθεση.
_________________
Απ' όλα τα χάη του κόσμου, λεύθερος θέλω να πλέω..

[kaneis]

oso einai ena den iparxei allo,otan einai diaforetika tote nai iparxei.paramenei omos ena.opos eipes einai anomoia mesa stin diaforetikotita tou enos.
nomizo nai einai arithmitika dinaton,an laveis ipopsi to ena einai analogika sxedon apeiro se megethos pros ta diaforetika,opos px to soma sou os pros ta ilektronia kai omos ena,kai skepsou poso mikro einai to soma sou os pros to ena.
kapou akousa oti o froint eipe oti mesa sta oneira mas oi pantes eimaste emeis(pou gia mena isxiei otan to oneiro einai kathara fantastiki dimiourgia mas).ta panta ena diladi.fantasou tin pragmatikotita san to oneiro kapoiou pou den eimaste emeis.oloi eimaste auto ki as eimaste diaforetikoi.ara pragmatikotita pou den epeleksa oute ego oute esy,alla auti pou einai.

na metafero edo ena erotima kai go mias kai kollaei nomizo.i enotita vionetai otan gino to diaforetiko,otan diladi gino ola osa me peritrigirizoun(pou einai diametrika antitheto sto nitseiko "koitao ton kosmo kai vlepo emena")?auto to vioma exei ginei epitaktiki anagki opos eipe o kouros,afou opoios to viose esto gia ligo kai meta epestrepse ston kosmo tou autos tou fanike san vourkos kai amesos ithele na girisei piso ap oti ksero...

[Bugman]

Κανείς άνοιξε νέο θέμα για το ερώτημά σου...διότι μας αποπροσανατολίζει!

Το ζητούμενο είναι κάτι που έχω αναφερθεί αλλού, η ύπαρξη του μέτρου. Για να υπάρχει μέτρο πρέπει να υπάρχουν διαφορετικοί ρυθμοί μεταβολής (στα πράγματα χρονικά). Αυτό σημαίνει πως το κάθε άλλο μπορεί να έχει σχέση -αναλογία- με το ένα (μέτρο), ώστε η αναλογία αυτή να μεταβάλλεται και να την καταλαβαίνουμε. Αν δεν είχαμε διαφορά ρυθμού μεταβολής δεν θα υπήρχε ανομοιομορφία άρα και κάτι να ξεχωρίζει! Πρακτικά η ιδέα λέει ότι η ανομοιομορφία δίνει την δυνατότητα να μετράμε, είναι δηλαδή το αίτιο της αντίληψης. Έτσι ο elit αντιλαμβάνεται πως αντιλαμβάνεται και δεν πιστεύει πόσο καλά αντιλαμβάνεται γιατί δεν μπορεί να βρει το απόλυτο, άρα μια άκρη για να καταλάβει όλα τα άλλα. Έτσι θεωρεί πως από την αντίληψή του δεν υπάρχει η αποκάλυψη του μέτρου, του ενα. Άρα ναι μεν σκέφτεται αλλά όχι όπως θα έπρεπε! Με άλλα λόγια μετά την αντίληψη από την ανάγνωση της διαφορετικότητας έχουμε και την εμφάνισει του πρέπει κάτι αλλά απουσιάζει, δηλαδή του συνειδητού κενού αντίληψης!
Εκεί λοιπόν που σκέφτεται, φθάνει νααγγίξει την πραγματικότητα.
Μάλιστα θεωρώντας ότι αγγίζει αυτήν, αμέσως, θεωρεί πως δεν είναι σ΄αυτήν αλλά έξω από αυτήν. Άρα βρίσκει το ερώτημα : αυτός "πατάει" στην πραγματικότητα ή η πραγματικότητα "πατάει" σ' αυτόν.

Το πρόβλημα λύνεται αν αφαιρέσουμε την ανάγκη του απόλυτου μέτρου. Η οποία ανάγκη δεν παραδόθηκε από κανέναν αλλά γενήθηκε σε μια σειρά συλλογισμών! Σημασία λοιπόν δίνουμε σε μια επιλογή, στην πρώτη! Αυτό το μέτρο θα είναι η βάση του συλλογισμού. Έτσι όλα ξεκαθαρίζονται: Μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το Τι και Πως χρησημοποιόντας το μέτρο μας.
Στην πράξη αυτό έγινε. Τα μέτρα και τα σταθμά έγιναν για την γεωγραφία. Για να μετρήσουμε χωράφια, να κόψουμε υλικά κατασκευής σπιτιών, και τέτοιες χοντρικές εργασίες.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[elit]

bugman

Εν μέρει, άγγιξες την ανησυχία που γεννά κάμποσα βράδια η παραφροσύνη μου η αλήθεια είναι.

Μα..
Η ύπαρξη του μέτρου αναφέρεις. Τα χρονικά πράγματα. Και εν συνεχεία αναπτύσεις μια θεωρεία, που σκέφτομαι ότι με την πάροδο του χρόνου επέλεξες για να δικαιολογίσεις, ή να σωθείς.

" Αυτό το μέτρο θα είναι η βάση του συλλογισμού. Έτσι όλα ξεκαθαρίζονται: Μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το Τι και Πως χρησημοποιόντας το μέτρο μας. "

Με φοβίζει η ιδέα ότι το μέτρο που θα πρέπει να επιλέξω δεν θα είναι σωστό, διότι δεν θα είναι πραγματικό. Και όταν ακούω μέτρο, τότε μέσα μου ηχούν η αρχή και το τέλος. Η τάξη και το όριο. Και σκέφτομαι..το μέτρο αρμόζει σ' εκείνουν που αναζητούν το σίγουρο. Το ασφαλές. Ένα μέτρο περιορίζει.
Σαν βάση του συλλογισμού μου αν θέσω αυτό ή το άλλο μέτρο, τότες αναπόφευκτα θα πρέπει να επιλέξω και τα ισοζύγια. .
Δεν θα είμαι ελεύθερος μέσα στο χάος..
_________________
Απ' όλα τα χάη του κόσμου, λεύθερος θέλω να πλέω..

[Bugman]

Επειδή αναφέρεις την λέξη ισοζύγιο, κάτι δηλαδή που πολλοί μη τεχνικοί δεν θα το καταλάβουν, ας συζητήσουμε λίγο περί αυτών. Το ισοζύγιο όπως λέει και η λέξη είναι μια ισότητα Α=Β. Αν υποθέσουμε ότι τα Α και Β είναι μάζες τότε το ισοζύγιο θα λέγεται ισοζύγιο μάζης. Τα Α και Β μπορεί να έχουν το καθένα ομάδα μαζών δηλαδή Α1+Α2+Α3 να μας δίνουν το Α και ομοίως το Β. Είναι γνωστό ότι έχουμε δυο ειδών διεργασίες (ενέργειες ή αντιδράσεις), τις συνεχόμενες και τις διαλειπτόμενες. Τα ισοζύγια λοιπόν αναφέρονται και με απόλυτα νούμερα όταν δηλώνουμε περίοδο (χρόνο) περάτωσης μιας διαλειπτόμενης διεργασίας ή διάστημα παραγωγής (ανά ώρα για παράδειγμα) σε συνεχόμενες διεργασίες (διαδικασίες). Στα οικονομικά ο ισολογισμός (μια άλλη λέξη για το ισοζύγιο) δίνει αποτελέσματα ανά έτος ή εξάμηνο. Στην μηχανική το ισοζύγιο χρησιμοποιείται για να δείξει την απόδοση μιας διεργασίας - τι περιμέναμε και τι είχαμε σε αναγωγή επί τοις εκατό- το τι περιμέναμε το έλεγε το θεωρητικό ισοζύγιο βάσει της εισαγωγής υλών.

Εν τέλει όλα τα ισοζύγια είναι μαθηματικά μοντέλα αναπαράστασης διεργασιών, που στοχεύουν στην ρύθμιση των διεργασιών μας ή με πιο απλά λόγια, για την κατανόηση αυτών - το "σχετικό" του μοντέλου ταυτοποιείται στο "απόλυτο" της φυσικής διεργασίας. Για να ξεκινήσει όμως η διαδικασία ταυτοποίησης (χονδρικά συζητάμε) χρειαζόμαστε ένα τουλάχιστο απόλυτο μέγεθος (τα άλλα θα προκύψουν από τις σχεσεις του μοντέλου)

Απλό παράδειγμα
Για κάθε δυο κιλά αλεύρι βάζω ένα κιλό βούτυρο και πρέπει να έχω τρία κιλά ζυμάρι:
2*Αλεύρι+1*Βούτυρο=3*Ζυμαρι
θα μπρορούσα να εκτελούσα την διαδικασία και να έβγαζα το ίδιο ζυμάρι με ένα δικό μου ζύγι. Δηλαδή με ένα ζυγό με δυο δισκάκια και μια ακίδα για να δείχνει την ισορροπία των μαζών καθώς και μια τυχαία πέτρα (για μέτρο), δουλεύω ως εξής: Βάζω στο ένα δισκάκι τη πέτρα (αυτό είναι το απόλυτο νούμερο, το οποίο δεν είναι ανάγκη να είναι και γνωστό), και στο άλλο δισκάκι βάζω μια φορά τόσο αλεύρι όσο να ισορροπίσει ο ζυγός, ξανακάνω την ίδια διαδικασία για άλλη μια ποσότητα αλευριού και για μια ποσότητα βουτύρου. Τώρα έχω 2 προς 1 σχέση ποσοτήτων Αλευριού με Βούτυρο, άρα θα έτοιμάσω το Ζυμάρι που καθόρίζει το μοντέλο μου. Το πόσο ζυμάρι έφτιαξα έχει να κάνει με το ΜΕΤΡΟ μου (τη πέτρα δηλαδή). Το ισοζύγιο μάζης είναι 2+1=3 δηλαδή τρεις φορές το μέτρο.
Από το μοντέλο στην πράξη λοιπόν χρειάστηκα να επιλέξω μια βάση ένα μέτρο. Βεβαίως επίλεξα ένα μέγεθος μέτρου "συμβατό", όχι πολύ μεγάλο, ούτε πολύ μικρό. Αυτή η επιλογή είναι μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος. Διότι εκτός της έννοιας "εκτέλεση διαδικασίας βάσει μοντέλου" που αποτέλσμα δίνει αυτό που ονομάζει η διαδικασία (π.χ. παραγωγή ζυμαριού) υπάρχει και μια άλλη έννοια: Ανεπάρκεια Εκτέλεσης! Δεν μπορεί δηλαδή να εκτελεστεί μια διαδικασία αν δεν έχουμε τα απαιτούμενα υλικά και τα μέσα για να την πραγματοποιήσουμε. Η επιλογή μέτρου μας βοηθάει να ξεπεράσουμε την "ανεπάρκεια εκτέλεσης" αλλά δεν είναι η μόνη.

Οι φόβοι σου λοιπόν elit όταν εστιάζονται στο μέτρο στην ουσία εστιάζονται στην έννοια "ανεπάρκεια". Με απλά λόγια αυτό που σε ενοχλεί είναι η αδράνεια! Το να μην κάνεις τίποτα ενώ γνωρίζεις πολλά είναι η χειρότερη φυλακή για τον άνθρωπο.

Και σε ρωτώ λοιπόν elit, η θεωρία μου ήταν δικαιολογία για να σωθώ; (αλήθεια πόσο χαμένος είμαι δηλαδή
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[elit]

Bugman


Η σκέψη σου σαφώς και έχει λογική. Δεν αντιλέγω σε αυτό.
Δεν είμαι του τεχνικού τομέα, μα η διαδικασία των ισοζυγίων μου είναι πια κατανοητή. ( έπειτα από το παραδειγμά σου ).

Μα όταν τα συστατικά για τα οποία απαιτείται το μέτρο που αναφέρεις, δεν έχουν ύλη, δεν έχουν όγκο, μήτε χρόνο, πως καθορίζεις ή επιλέγεις την ύπαρξη μέτρου?

Θαρρώ έπειτα από το αρχικό ερέθισμα που θα φέρει τον προβληματισμό, θα επιλέξεις αυτόματα ένα" μέτρο" για να ισορροπήσεις την αιτία με την δράση. Εντάξει. σωστό. Το ερώτημά μου ωστόσω, είναι κατά πόσο το" μέτρο" της επιλογής σου είναι πράγματι, πραγματικό. Και η αλήθεια είναι ότι το "μέτρο" μετριάζει.Απόλυτα ή μη..
Αν επιλέξω να θέσω ισοσύγιο στη σκέψη μου, τότε θα βρω σίγουρα όλες τις λογικές απαντήσεις. Θα είναι ωστόσω πραγματικές?

Δεν το κρύβω πως στο παρελθόν, υιοθέτησα κατα καιρούς διάφορες μεθόδους σκέψης για να μπορώ τουλάχιστον να κοιμάμαι..
Μα δεν άντεξαν πολύ οι μέθοδοι αυτοί διότι ακόμη και τα όνειρα μου τις αναιρούσαν.


Εάν από τις λέξεις μου, λίγο ή περισσότερο πιο πάνω, υπονοήθηκε ότι είσαι χαμένος, δικαιολόγησε τον άνθρωπο που είναι καλοπροαίρετος και μέσα στην μάχη του και την αγωνία του παρερμηνεύεται. Δεν εννοούσα κάτι τέτοιο.Μα ακόμη πιστεύω ότι η δημιουργία του "μέτρου" αυτού ήταν για να σωθείς.. " Οσμίζομαι " δηλαδή σε σένα το άρωμα του ανήσυχου σκεφτόμενου ανθρώπου με όλα τα σημάδια που φέρουν οι λέξεις του από την καθημερινή του αναζήτηση. Και το θέμα ξέρεις ότι δεν είναι το ισοζύγιο..

Καλημέρα
_________________
Απ' όλα τα χάη του κόσμου, λεύθερος θέλω να πλέω..

[Bugman]

Μακάρι να είναι χρήσιμες οι σκέψεις μου!
Αλλά πότε το καταλαβαίνουμε αυτό; και δεν συζητώ για τις δικές μου αποκλειστικά αλλά για κάθε σκέψη!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Καλαϊτζής]

Και για να επεκτείνω λίγο το ερώτημά σου Βugman αν μου επιτρέπεις καταλαβαίνουμε αν μια σκέψη είναι χρήσιμη από τα αποτελέσματα που προκαλεί η μετουσίωση αυτής σε πράξη ή από τις αιτίες που μας οδήγησαν σε αυτή τη σκέψη και των γεγονότων που προηγήθηκαν;
_________________
Το ότι είσαι άνθρωπος δεν αποδεικνύεται με τη γέννησή σου, αλλά με το θάνατό σου.

[abc]

[john]

η σχεση μπανανας και γνωσης...ειναι οτι οταν ξερεις οτι η μπανανα ξεφλουδειζεται και τρωγεται ...θα κατσεις να τη φας...ομως αμα δε το ηξερες δε θα την ετρωγες.,..


επειδη θελω να πω και γω κατι σαυτη τη "παρανοικη" σκεψη του ελιτ...που το καλυτερο ειναι οχι τη σκεφτηκες ...αλλα οτι καταφερες και την ορισες μεσα στο λογο και την εβγαλες απο μεσα σου.

ολα αυτα τα διαφορετικα ειναι μεσα στο ενα ...και αυτο το ενα ειναι διαφορετικο απο καποια αλλα ενα ... και ολα αυτα τα ενα ανοικουν και αυτα μεσα σε ενα ..

παντως οσο αναφορα το μυαλο εγω βλεπω οτι ειναι δυο και οχι πολλα διαφορετικα "ενα" ..κινηθηκα στο ιδιο μηκος κυματος πιστευω
_________________
λενε πως η φιλοσοφια ξεκιναει με την αμφισβητηση ,,,ομως δεν βλεπω ποτε κανεναν να αμφισβητει τον ιδιο του τον εαυτο ..

[Bugman]

Abc η γνώση και η μπανάνα δεν συμβατές έννοιες. Η μπανάνα είναι αναλώσιμο, η γνώση δεν είναι...εκτός και αν εσύ βρήκες τρόπο να φας μπανάνες και να μεταδίδεις μπανάνες παντού! Το τζίνι είσαι;

(χάθηκε να το σκεφτείς και λίγο παραπάνω...)


Καλαϊτζή: Για μια πράξη μας μπορούμε να δούμε τι θέλαμε και τι πετύχαμε. Εσύ ρωτάς τι να θέσουμε ως σταθερό: αυτό που θέλαμε ή αυτό που πετύχαμε; Σημασία έχει η διαφορά. Δηλαδή και τα δυο μετράνε.
Στο ερώτημά μου: Έστω λέω σε κάποιον πώς να φτιάξει το παλιό του αυτοκίνητο. Το φτιάχνει, τρέχει και σκοτώνεται. Πόσο χρήσιμες ήταν οι σκέψεις μου; Κάποιος στενόμυαλος θα πει: Δεν του είπες να τρέχει! Ναι! αλλά του έδωσα το μέσο χωρίς να εκτιμήσω την ικανότητά του να το διαχειριστεί. Το θέμα λοιπόν είναι ότι δεν ξέρουμε ποτέ τελειώνει μια πράξη μας για να κρίνουμε ότι είμασταν χρήσιμοι. Με δεδομένο ότι όλοι πεθαίνουν στο τέλος, ό,τι και να σου πω ή να μου πεις το θάνατο δεν τον γλιτώνουμε! Άρα το χρήσιμο είναι παροδικό....και ψεύτικο! Ομως για λίγο οι σκέψεις μπορούν να σε γεμίσουν χαρά και αυτό αξίζει!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Καλαϊτζής]

Παρόλα αυτά υπάρχουν χρήσιμες σκέψεις για τον εαυτό μας.Στο παράδειγμά σου παίρνουν μέρος δύο πρόσωπα.Όταν όμως μια σκέψη αφορά εσένα τον ίδιο τότε δεν γνωρίζεις αν είναι χρήσιμη;και ακόμα παρόλο που η διαφορά δείχνει την αποτελεσματικότητα μιας σκέψης,το τι παίρνεις ως σταθερά καθορίζει την ικανότητά σου να κάνεις χρήσιμες σκέψεις.Ειδικά για εμάς αλλά σε κάποιες περιπτώσεις και όσον αφορά άλλους υπάρχουν χρήσιμες σκέψεις.Αυτό συμβαίνει όταν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο θα διαχειριστεί ο άλλος την σκέψη μας.
_________________
Το ότι είσαι άνθρωπος δεν αποδεικνύεται με τη γέννησή σου, αλλά με το θάνατό σου.

[elit]

Bugman


Μακάρι να είναι χρήσιμες οι σκέψεις μου!
Αλλά πότε το καταλαβαίνουμε αυτό; και δεν συζητώ για τις δικές μου αποκλειστικά αλλά για κάθε σκέψη!

Θαρρώ χρήσιμη, κάθε σκέψη την συναντάς στην πορεία σου. Το υποσυνείδητο..Υπέροχο και τραγικό συνάμα.. Έπειτα θεωρώ πιο χρήσιμο να βρίσκεις στο διάβα σου ανθρώπους που πιστεύουν, παρά ανθρώπους που μονάχα αρνούνται..

" Ναι! αλλά του έδωσα το μέσο χωρίς να εκτιμήσω την ικανότητά του να το διαχειριστεί. "
αποοχή δίχως σχόλιο

Καλαϊτζής

Ποτέ μια σκέψη δεν αφορά μονάχα εσένα τον ιδιο..
_________________
Απ' όλα τα χάη του κόσμου, λεύθερος θέλω να πλέω..

[iason]

Άρα, abc, οργασμός είναι ο χρόνος ανάμεσα σε δύο εργασίες.
Το πόσο κερδισμένος ή χαμένος, άλλη ιστορία...

«Ποτέ μια σκέψη δεν αφορά μονάχα εσένα τον ιδιο.».
Άρα, γι΄ αυτό μας αφορούν οι σκέψεις των άλλων.

Άρα, δεν είμαστε ένας, είμαστε πολλοί!

Άρα, καθόλου ανόητη ή παράφρον η σκέψη σου, elit. Ένας ο elit, πολλές οι σκέψεις.

Όχι, δεν είμαστε παράφρονες. Ή να το πούμε κι αλλιώς, αυτή είναι μια παραφροσύνη λογική, κατανοητή, πραγματική.
Αυτό που διαπιστώνουμε οφείλουμε να το δεχόμαστε, όποιο και ό,τι και να είναι.

Ο άνθρωπος σκέφτεται με ιδέες. Οι ιδέες στηρίζονται στις έννοιες. Λέμε π.χ. «λογική» και «παραφροσύνη». Αυτά τα δυο είναι έννοιες, δεν είναι πραγματικότητα. Είναι όχι το είναι αλλά ερμηνείες του είναι. Με τη σκέψη προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το είναι εμμέσως, όχι αμέσως, και κάπου εκεί με τα ενδιάμεσα γίνεται το μπέρδεμα τέλος πάντων... (να μη τα μπερδέψω πάλι )
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Bugman]

elit δεν κατάλαβα το σχόλιό σου δίχως σχόλιο!!!!!!

Το ότι πιστεύουμε ότι έχουμε χρήσιμες σκέψεις και ότι είναι χρήσιμες οι σκέψεις μας είναι δυο διαφορετικά πράγματα.
Γι΄αυτό και λέω "μακάρι να είναι χρήσιμες οι σκέψεις μου"....να αποδειχτούν δηλαδή χρήσιμες, όχι επειδή πιστεύω ότι είναι αλλά επειδή είναι πραγματικά, αληθινά. Μπορεί όμως ο κόσμος να καταλάβει την αλήθεια των πραγμάτων; Όχι και αυτό γιατί οι καταστάσεις που βλέπει συνδέονται με τα προηγούμενα και τα επόμενα, τα οποία επόμενα δύσκολα μπορεί να τα αντιληφθεί πριν την ώρα τους!

Ειδικά για την γραμμή γεγονότων, λίγες ιδέες: Κάθε γεγονός Α όσο αφηνει το τώρα αλλάζει αξία βάσει των νεότερων γεγονότων Αν, όπου ν το τωρινό συνειδητοποιημένο γεγονός μετά το Α. Οι σκέψεις μας επιρρεάζονται από γεγονότα σταθμούς. Σκοπός της σκέψης μας είναι να προετοιμαστούμε για ένα μελλοντικό γεγονός. (η έκφραση που χρησιμοποιούμε είναι "Σκέφτομαι να.." το να δείχνει το μέλλον). Όσο έρχονται νέα συνειδητά γεγονότα, τόσο οι παλιές σκέψεις τροποποιούνται ως αξίες εφόσον τα γεγονότα σταθμοί για αυτές έχουν αλλάξει άξία. Οι σκέψεις μας γίνονται ενέργειες που διαμορφώνουν σε έναν βαθμό το μέλλον μας και έτσι μας οδηγούν να συνειδητοποιούμε γεγονότα που έχουν την σφραγίδα μας. Αυτός που το πετυχαίνει - ο άξιος!- λέμε ότι ενεργεί με σταθερές αξίες! (αυτές από τα γεγονότα σταθμούς). Χρήσιμο λοιπόν θα είναι να διαμορφώσουμε για την νεολαία μας γεγονότα σταθμούς που θα δώσουν τέτοιες σκέψεις που θα τους καθοδηγούν για μια ζωή! Έτσι με απλά λόγια χρησιμότερα των σκέψεων είναι τα γεγονότα.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!