Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 31, 2012 4:28 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: είμαι αθάνατος..... |
|
|
KOSTAS GIAVASOGLOU έγραψε: |
Η φιλοσοφία είναι ουσιαστικά μια μελέτη θανάτου. Το είμαι αθάνατος μπορεί να σημαίνει ότι επιθυμώ να είμαι αθάνατος, άρα φοβάμαι τον θάνατο. |
Ο φόβος φυλάει τα έρημα..
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχεις φόβους, γιαυτό άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουν φόβους.
Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν φοβάται λέει ψέματα και φυσικά πρώτος αυτός το γνωρίζει, άσχετα αν ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί.
Προσωπικά έχω συναντήσει (και εδώ μέσα) έναν φόβο ακόμα μεγαλύτερο από τον φόβο του θανάτου:
Τον φόβο της ταπείνωσης.
Σε αρκετούς, η ντροπή να παραδεχτούν ότι αυτά που πιστεύουν είναι εσφαλμένα, είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλο φόβο. _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 01, 2013 12:25 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: είμαι αθάνατος..... |
|
|
spyros
έγραψε: | KOSTAS GIAVASOGLOU έγραψε: |
Η φιλοσοφία είναι ουσιαστικά μια μελέτη θανάτου. Το είμαι αθάνατος μπορεί να σημαίνει ότι επιθυμώ να είμαι αθάνατος, άρα φοβάμαι τον θάνατο. |
Ο φόβος φυλάει τα έρημα..
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να έχεις φόβους, γιαυτό άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουν φόβους.
Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν φοβάται λέει ψέματα και φυσικά πρώτος αυτός το γνωρίζει, άσχετα αν ο εγωισμός του δεν τον αφήνει να το παραδεχτεί.
Προσωπικά έχω συναντήσει (και εδώ μέσα) έναν φόβο ακόμα μεγαλύτερο από τον φόβο του θανάτου:
Τον φόβο της ταπείνωσης.
Σε αρκετούς, η ντροπή να παραδεχτούν ότι αυτά που πιστεύουν είναι εσφαλμένα, είναι πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλο φόβο. |
Σπυρο Αθανατε !!!
Τελικα αν το καλοεξετασεις : Θανατος και Ταπεινωση δεν διαφερουν και πολυ !
Η μεν Ταπεινωση μας βαζει πρακτικα στο χωμα
Ο δε Θανατος μας βαζει βιωματικα στο χωμα
Εμεις δε εδω συζηταμε θεωρητικα και για τα δυο
Επομενως ο φοβος του θανατου και ο φοβος της ταπεινωσης εχουν κοινο παρονομαστη : τον αφανισμο
Ταπεινωση : αφανισμος του εγω
Θανατος : αφανισμος του σκηνωματος
Συμπερασμα : οποιος ταυτιζει το εγω με το σκηνωμα δεν μπορει να πιστευει στο Θεο, που προτασσει με το λογο Του την ταπεινοφροσυνη, διοτι αυτο συνεπαγεται τη μνημη του θανατου, τον οποιο καθε φυσιολογικος ανθρωπος αποστρεφεται αρχικα ακομα και σαν σκεψη, δηλαδη θεωρητικα !
ΕνοτηταΤωνΠαντων
Ον Εστι Γιγνεσθαι
Μια Ειναι Η Απολυτη Αληθεια : Η Αληθεια Ειναι Αδαμας Πολυεδρος
Ο ανθρωπος παντοτε ανακαλυπτει αυτα που θεωρει οτι υπαρχουν και πειραματιζεται γι' αυτα !
4986 5082 5282 5427
Ζωη = Θεος <=> Ουδεις Ανθρωπος Αθεος
Μονο Ο Συνειρμικος Λογισμος Οδηγει Στην Αληθεια
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Έχει επεξεργασθεί απο τον/την skapaneas στις Σαβ Ιαν 26, 2013 10:40 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 02, 2013 4:00 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο φόβος του θανάτου υπάρχει σ' όλα τα ζώα αλλά στον άνθρωπο παίρνει τη μορφή του φόβου του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου για τον οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του. Εκρηκτικό μίγμα:φόβος χωρίς δράση.
Γι' αυτό έχει δυο επιλογές:
α)φαντάζεται έναν υπερκόσμιο προστάτη που δίνει νόημα στο θάνατο ως συνέχεια της εγκόσμιας ζωής σε μια άλλη.Το τίμημα είναι η δημιουργία ενός άλλου φόβου,του φόβου μήπως χάσει την αιώνια ζωή.
β)στηρίζεται στις δικές του ερωτικές και γνωστικές δυνάμεις που δίνουν νόημα στο θάνατό του ως φυσικό γεγονός,χωρίς το οποίο η ελευθερία του θα ήταν αδύνατη.Το τίμημα είναι μια φιλοσοφική μελαγχολία ότι αυτός ο κόσμος δε θα επιστρέψει ποτέ ο ίδιος.
Ο δεύτερος δρόμος είναι πιο δύσκολος. _________________ Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 02, 2013 4:44 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | Ο φόβος του θανάτου υπάρχει σ' όλα τα ζώα αλλά στον άνθρωπο παίρνει τη μορφή του φόβου του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου για τον οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του. Εκρηκτικό μίγμα:φόβος χωρίς δράση.
Γι' αυτό έχει δυο επιλογές:
α)φαντάζεται έναν υπερκόσμιο προστάτη που δίνει νόημα στο θάνατο ως συνέχεια της εγκόσμιας ζωής σε μια άλλη.Το τίμημα είναι η δημιουργία ενός άλλου φόβου,του φόβου μήπως χάσει την αιώνια ζωή.
β)στηρίζεται στις δικές του ερωτικές και γνωστικές δυνάμεις που δίνουν νόημα στο θάνατό του ως φυσικό γεγονός,χωρίς το οποίο η ελευθερία του θα ήταν αδύνατη.Το τίμημα είναι μια φιλοσοφική μελαγχολία ότι αυτός ο κόσμος δε θα επιστρέψει ποτέ ο ίδιος.
Ο δεύτερος δρόμος είναι πιο δύσκολος. |
Ο πρωτος ομως χρειαζεται κοτσια για να τον πορευτεις
Ο δευτερος "βαδιζει" πανω στην πεπατημενη
Ο πρωτος σε πορευει στο αγνωστο που πρεπει να ανακαλυψεις μονος τις αληθειες που πιστευεις
Πρεπει να οικοδομησεις την αληθεια της πιστης σου
Προσωπικα παντα
Και ουδεποτε βασιζομενος σε αλλους
Ειναι οπως ο θανατος που εγραψα αλλου
Οπως πεθαινεις μονος ετσι και πιστευεις μονος
Και κανείς δεν μπορει να πιστεψει για λογαριασμο σου
Ενω στο δευτερο δρομο μπορει να δουλεψουν και αλλοι για σενα και να σου δειξουν εμπειρικα το δρομο
Στο δευτερο δρομο πεθαινεις μια φορα και "καθαριζεις"
Στον πρωτο δρομο "πεθαινεις" καθε μερα
ΕνοτηταΤωνΠαντων
Ον Εστι Γιγνεσθαι
Μια Ειναι Η Απολυτη Αληθεια : Η Αληθεια Ειναι Αδαμας Πολυεδρος
Ο ανθρωπος παντοτε ανακαλυπτει αυτα που θεωρει οτι υπαρχουν και πειραματιζεται γι' αυτα !
4986 5082 5282 5427
Ζωη = Θεος <=> Ουδεις Ανθρωπος Αθεος
Μονο Ο Συνειρμικος Λογισμος Οδηγει Στην Αληθεια
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Έχει επεξεργασθεί απο τον/την skapaneas στις Σαβ Ιαν 26, 2013 10:41 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 02, 2013 11:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | Ο φόβος του θανάτου υπάρχει σ' όλα τα ζώα αλλά στον άνθρωπο παίρνει τη μορφή του φόβου του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου για τον οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του. Εκρηκτικό μίγμα:φόβος χωρίς δράση.
Γι' αυτό έχει δυο επιλογές:
α)φαντάζεται έναν υπερκόσμιο προστάτη που δίνει νόημα στο θάνατο ως συνέχεια της εγκόσμιας ζωής σε μια άλλη.Το τίμημα είναι η δημιουργία ενός άλλου φόβου,του φόβου μήπως χάσει την αιώνια ζωή.
β)στηρίζεται στις δικές του ερωτικές και γνωστικές δυνάμεις που δίνουν νόημα στο θάνατό του ως φυσικό γεγονός,χωρίς το οποίο η ελευθερία του θα ήταν αδύνατη.Το τίμημα είναι μια φιλοσοφική μελαγχολία ότι αυτός ο κόσμος δε θα επιστρέψει ποτέ ο ίδιος.
Ο δεύτερος δρόμος είναι πιο δύσκολος. |
Αυτό όμως είναι μια ερμηνεία που εσύ επιλέγεις να δώσεις.
Για παράδειγμα όσοι έχουμε σκυλιά σε αγρόκτημα γνωρίζουμε πως τα σκυλιά διαισθάνονται τον αμετάκλητο θάνατό τους και αποσύρονται ήσυχα λίγο πιο απόμερα από το αγρόκτημα για να ξεψυχήσουν.
Για να μην αναφερθώ σε ζώα που διανύουν αποστάσεις πολλών εβδομάδων για να καταλήξουν στο νεκροταφείο του είδους τους.
Μυστηριώδες, αλλά τόσο πανέμορφο..
http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3041:2010-05-07-07-02-04&catid=71:environment _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 2:51 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
skapaneas έγραψε: |
Ο πρωτος ομως χρειαζεται κοτσια για να τον πορευτεις
Ο δευτερος "βαδιζει" πανω στην πεπατημενη
Ο πρωτος σε πορευει στο αγνωστο που πρεπει να ανακαλυψεις μονος τις αληθειες που πιστευεις
Πρεπει να οικοδομησεις την αληθεια της πιστης σου
Προσωπικα παντα
Και ουδεποτε βασιζομενος σε αλλους
Ειναι οπως ο θανατος που εγραψα αλλου
Οπως πεθαινεις μονος ετσι και πιστευεις μονος
Και κανείς δεν μπορει να πιστεψει για λογαριασμο σου
Ενω στο δευτερο δρομο μπορει να δουλεψουν και αλλοι για σενα και να σου δειξουν εμπειρικα το δρομο
Στο δευτερο δρομο πεθαινεις μια φορα και "καθαριζεις"
Στον πρωτο δρομο "πεθαινεις" καθε μερα
|
Η πεπατημένη είναι ο πρώτος δρόμος,αφού οι περισσότεροι άνθρωποι τον ακολουθούν. Ούτε κι η μοναξιά είναι προνόμιό του,αφού υπάρχει αφενός ο υπέρτατος προστάτης και αφετέρου η πίστη των πολλών.Στον πρώτο δρόμο δεν πεθαίνεις ποτέ,αφού πιστεύεις ότι δεν υπάρχει θάνατος. _________________ Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 2:56 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
spyros έγραψε: | ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | Ο φόβος του θανάτου υπάρχει σ' όλα τα ζώα αλλά στον άνθρωπο παίρνει τη μορφή του φόβου του οριστικού και αμετάκλητου θανάτου για τον οποίο δεν μπορεί να κάνει τίποτα μόνος του. Εκρηκτικό μίγμα:φόβος χωρίς δράση.
Γι' αυτό έχει δυο επιλογές:
α)φαντάζεται έναν υπερκόσμιο προστάτη που δίνει νόημα στο θάνατο ως συνέχεια της εγκόσμιας ζωής σε μια άλλη.Το τίμημα είναι η δημιουργία ενός άλλου φόβου,του φόβου μήπως χάσει την αιώνια ζωή.
β)στηρίζεται στις δικές του ερωτικές και γνωστικές δυνάμεις που δίνουν νόημα στο θάνατό του ως φυσικό γεγονός,χωρίς το οποίο η ελευθερία του θα ήταν αδύνατη.Το τίμημα είναι μια φιλοσοφική μελαγχολία ότι αυτός ο κόσμος δε θα επιστρέψει ποτέ ο ίδιος.
Ο δεύτερος δρόμος είναι πιο δύσκολος. |
Αυτό όμως είναι μια ερμηνεία που εσύ επιλέγεις να δώσεις.
Για παράδειγμα όσοι έχουμε σκυλιά σε αγρόκτημα γνωρίζουμε πως τα σκυλιά διαισθάνονται τον αμετάκλητο θάνατό τους και αποσύρονται ήσυχα λίγο πιο απόμερα από το αγρόκτημα για να ξεψυχήσουν.
Για να μην αναφερθώ σε ζώα που διανύουν αποστάσεις πολλών εβδομάδων για να καταλήξουν στο νεκροταφείο του είδους τους.
Μυστηριώδες, αλλά τόσο πανέμορφο..
http://www.ygeiaonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=3041:2010-05-07-07-02-04&catid=71:environment |
Αυτά είναι γνωστά αλλά αφορούν τις τελευταίες στιγμές τους.Στον άνθρωπο η τραγικότητα είναι ότι ο φόβος του θανάτου τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. _________________ Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 2:50 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Αυτό είναι ένα αρκετά αυθαίρετο συμπέρασμα.
Γνωρίζω πολλούς που φοβούνται τον θάνατο, αλλά γνωρίζω και άλλους που τον εύχονται.
Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή τον ξεπερνάμε.
Όχι απλώς συμβιβαζόμαστε μαζί του, αλλά τον ξεπερνάμε. _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 4:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Καλά,αν υποφέρει ο άλλος ,φυσικό είναι να προτιμά το θάνατο.Δεν ξέρω κανέναν,όμως,που να εύχεται να πεθάνει απλά και μόνο επειδή οι ευτυχισμένες στιγμές που πρόκειται να ζήσει είναι ήδη βιωμένες.
Είναι ένας γέρος και μαθαίνει ότι έρχεται να τον πάρει ο χάρος. Αρχίζει το τρέξιμο να ξεφύγει και μπαίνει σε έναν παιδότοπο. Κάθεται ανάμεσα στα παιδάκια, βάζει έναν σκούφο και αρχίζει να τρώει κρέμα. Μπαίνει μετά από λίγο ο χάρος, αρχίζει να ψάχνει κι όταν τον βρίσκει του λέει:
- "Τι κάνεις εσύ εκεί;" ρωτάει ο χάρος.
- "Μαμ," απαντάει ο γέρος.
- "Καλά," λέει ο χάρος, "κάνε μαμ και μετά θα πάμε άτα!" _________________ Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 7:42 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πολύ καλό αλλά του Ιωάννη είναι όλα τα λεφτά.. _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 03, 2013 11:30 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | skapaneas έγραψε: |
Ο πρωτος ομως χρειαζεται κοτσια για να τον πορευτεις
Ο δευτερος "βαδιζει" πανω στην πεπατημενη
Ο πρωτος σε πορευει στο αγνωστο που πρεπει να ανακαλυψεις μονος τις αληθειες που πιστευεις
Πρεπει να οικοδομησεις την αληθεια της πιστης σου
Προσωπικα παντα
Και ουδεποτε βασιζομενος σε αλλους
Ειναι οπως ο θανατος που εγραψα αλλου
Οπως πεθαινεις μονος ετσι και πιστευεις μονος
Και κανείς δεν μπορει να πιστεψει για λογαριασμο σου
Ενω στο δευτερο δρομο μπορει να δουλεψουν και αλλοι για σενα και να σου δειξουν εμπειρικα το δρομο
Στο δευτερο δρομο πεθαινεις μια φορα και "καθαριζεις"
Στον πρωτο δρομο "πεθαινεις" καθε μερα
|
Η πεπατημένη είναι ο πρώτος δρόμος,αφού οι περισσότεροι άνθρωποι τον ακολουθούν. Ούτε κι η μοναξιά είναι προνόμιό του,αφού υπάρχει αφενός ο υπέρτατος προστάτης και αφετέρου η πίστη των πολλών.Στον πρώτο δρόμο δεν πεθαίνεις ποτέ,αφού πιστεύεις ότι δεν υπάρχει θάνατος. |
Δεν αρκει μονο η πιστη σε κατι Ιωαννη...
Κι ο ανθρωπος πιστεψε οτι μπορει να παει στη σεληνη και... πηγε
Αλλά απο την ωρα που το πιστεψε μεχρι την ωρα που πηγε, κυλησε πολυ νερο στ΄αυλακι
Χρειαζεται δηλαδη να εργαστεις αφοσιωμενα, μακροχρονια και με συνεπεια σε αυτο που θα πιστεψεις, για να καταφερεις ωστε να το κάνεις πραξη
Παρε για παραδειγμα αυτους που πιστευουν στο θανατο
Προσπαθουν, αγωνιζονται, επιμενουν και τελικα τα καταφερνουν και πεθαινουν
Αλλοι τα νωριτερα
Αλλοι αργοτερα
Κι αλλοι σε βαθια γηρατεια
Το αν και ποτε θα πετυχεις το στοχο σου, αυτο που πιστευεις δηλαδη, εξαρταται απο το ποσο πιστευεις, απο το πως πιστευεις και απο τη συνεπεια σου σ' αυτον !
ΕνοτηταΤωνΠαντων
Ον Εστι Γιγνεσθαι
Μια Ειναι Η Απολυτη Αληθεια : Η Αληθεια Ειναι Αδαμας Πολυεδρος
Ο ανθρωπος παντοτε ανακαλυπτει αυτα που θεωρει οτι υπαρχουν και πειραματιζεται γι' αυτα !
4986 5082 5282 5427
Ζωη = Θεος <=> Ουδεις Ανθρωπος Αθεος
Μονο Ο Συνειρμικος Λογισμος Οδηγει Στην Αληθεια
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Έχει επεξεργασθεί απο τον/την skapaneas στις Σαβ Ιαν 26, 2013 10:42 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 04, 2013 2:49 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Και ποιος σου είπε ότι οι άθεοι δεν αγωνίζονται σε όλη τους τη ζωή για να πραγματώσουν τις αξίες τους; Συν τοις άλλοις,δεν έχουν καμιά ελπίδα μεταθανάτια.Άρα είναι πιο δύσκολος ο δρόμος τους.
Απ' όσα γράφεις φαίνεται ότι όχι μόνο πιστεύεις στη μεταθανάτια ζωή αλλά είσαι και 100% σίγουρος. θα μας μεταδώσεις λίγη απ' τη βεβαιότητά σου; _________________ Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Ιαν 04, 2013 9:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Να κάνω την τρίπλα μου στον Σκαπανέα;
Ας την κάνω..
Καταρχήν δεν απορρίπτεται επιστημονικά η μεταθανάτιο ζωή και μάλιστα από διαφορετικές διαδρομές επιχειρηματολογίας:
Η κβαντομηχανική δεν αποκλείει την ύπαρξη άλλων κόσμων
και
η κοσμολογία δεν αποκλείει την ύπαρξη άλλων διαστάσεων ακόμα και του παρόντος κόσμου. Ενώ οι αισθήσεις περιορίζονται στις τρεις διαστάσεις και ο νούς στις τέσσερις, μπορεί η ψυχή ή το πνεύμα να διαχέεται και αλλού.
Δεύτερον, έχουμε αμέτρητες προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που το επιβεβαιώνουν, ανεξαρτήτου θρησκείας ή κοινωνικής τάξεως. Βέβαια δεν είναι εύκολο να εμπιστευτείς έναν άγνωστο, αλλά αν δεν είναι άγνωστος;
Τρίτον, εάν δεν υπάρχει μεταθανάτιο ζωή όλο αυτό που συμβαίνει είναι άνευ νοήματος, δηλαδή εκτός λογικής, δηλαδή παράλογο.
Και τότε έρχεται η αντίφαση που ακυρώνει την υπόθεση:
Εάν όλος ο κόσμος είναι άνευ νοήματος τότε πως εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ώστε διακαώς-μέσω του ανθρώπου, να αναζητεί ένα νόημα;
Μπορεί ένας εντελώς ασυνάρτητος παραλογισμός να δώσει λογική; _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|