Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Οι "Βελτιωτές" της Ανθρωπότητας
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 10:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ας ΓΕΛ¶ΣΩ!

ΜΙΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΉ ΡΕΦΟΡΜΊΣΤΡΙΑ κρίνει το Νίτσε με κουτσομπολιό.

¶ξια συνεχίστρια του πολ.

Έλεος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 10:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis,

απο το στομα μου το πήρες (ΕΛΕΟΣ), θα περιμενω μεχρι να σχολιάσετε την παράθεση του Νίντζα...

Σαν καλή χριστιανή έχω υπομονή,....take your time...
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 10:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ωραίο δεν είναι opyrge?

λαμπραντορ, θηλυκό!!!!

αλλά δεν γαυγίζει.... Very Happy

το σέβομαι αφου δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να σχολιάσετε παρεμπειπτόντως....
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 10:54 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

αυτό το παιχνιδάκι της αναμονής απαντήσεων με μια ψευδομαιευτική στα πλαίσια της γελοιότητας άστο για άλλους. Το ότι έβαλε άλλος μια παράθεση και τη ερμήνευσε όπως την ερμήνευσε δεν οδηγεί πουθενά.

θέλει πολύ δουλεια ο Νίτσε.

ΥΓ: Νίντζα!!!
τι γελοίο. εντελώς γτπκ
κρίμα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 10:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

MARIA έγραψε:
ωραίο δεν είναι opyrge?

λαμπραντορ, θηλυκό!!!!

αλλά δεν γαυγίζει....
...γαυγίζεις εσύ γι' αυτό!

Υ.Γ. Το αν μπορώ να σχολιάσω ας το καλύτερα. Απλά σεβάσου την επιθυμία μου να μην διολισθήσω σε τέτοιου είδους φληναφήματα.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την opyrgos στις Παρ Οκτ 24, 2008 11:28 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 11:05 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

opyrge,

το σέβομαι, το σέβομαι....μην διολησθαινεις, δεν κάνει...
κράτα γερά!

Smile

μπαααα, το σκυλί είναι σαν τη μαμά λένε....
εγώ ειμαι η μαμά....
Very Happy
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 6:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Φιλοσοφία;! Δεν υπάρχει τέτοιο έργο Ouliathis.


ΦΡ. ΝΙΤΣΕ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
Μετάφραση ΜΙΝΑΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΕΙΨΙΑ

Το κρατάω αυτή την στιγμή στα χέρια μου άρα υπάρχει.


Απόσπασμα από την Βικιπαιδεια για τον Νίτσε

Τελευταία χρόνια (1879-1900)

Η περίοδος αυτή υπήρξε ιδιαίτερη παραγωγική για τον Νίτσε, παρά τις κρίσεις της ασθένειάς του και τα διαστήματα βαριάς κατάθλιψης στα οποία υπέκυπτε. Από το 1881, δημοσίευε ένα ολοκληρωμένο βιβλίο ή σημαντικό μέρος του, ανά έτος, μέχρι το 1888. Στο διάστημα αυτό ολοκλήρωσε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του, όπως η Αυγή (1881), η Χαρούμενη επιστήμη (1882), Τάδε έφη Ζαρατούστρα (1883-85), Πέρα από το καλό και το κακό (1886) και Η Γενεαλογία της Ηθικής (1887). Τα τελευταία δημιουργικά του χρόνια συνέπεσαν με την ολοκλήρωση και έκδοση των έργων Το Λυκόφως των Ειδώλων (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 1888), Αντίχριστος (Σεπτέμβριος 1888), Ίδε ο άνθρωπος (Οκτώβριος-Νοέμβριος 1888) και Νίτσε εναντίον Βάγκνερ (Δεκέμβριος 1888).
Ο Νίτσε λίγο πριν το θάνατό του (Μάιος 1899)
Ο Νίτσε λίγο πριν το θάνατό του (Μάιος 1899)

Στις 3 Ιανουαρίου του 1889 υπέστη νευρική κατάρρευση ενώ βρισκόταν στην πλατεία Κάρλο Αλμπέρτο του Τορίνο.

Ερώτηση : Είναι η κατάθλιψη ασθένεια ή δεν είναι; Αν δεν θέλουμε να παίζουμε με τις λέξεις είναι. Αν θέλουμε από την άλλη μπορούμε και να την θεωρήσουμε ως απαραίτητο συστατικό πνευματικής υγείας, και ακολούθως να καταναλώσουμε τόνους φαιάς ουσίας προκειμένου να ορίσουμε τι στο καλό είναι ασθένεια και τι όχι.
Όσον αφορά τους υπαρξιστές φιλοσόφους γνωρίζω πολύ καλά πως θεωρούν την κατάθλιψη ως πηγή της φιλοσοφικής αναζήτησής τους, το προεκτείνουν κιόλας ως μοναδική πηγή, αλλά αυτή δεν είναι παρά δική τους γνώμη, υπάρχουν και αυτοί που διαφωνούν τι να κάνουμε
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 6:48 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Χρησιμοποιείς τον όρο "κατάθλιψη" για να τον μεταφέρεις στην έννοια της "υπαρξιακής αγωνίας",της συνειδητοποίησης πως είμαι υπεύθυνος για το νόημα της ζωής μου.Όπως καταλαβαίνεις,είναι αδόκιμη μια τέτοια μεταφορά:στην κατάθλιψη παραιτείσαι,δεν παίρνεις την ευθύνη των πράξεών σου.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 6:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μόλις παρατήρησα πως ήλθα δεύτερος και καταιδρωμένος στο απόσπασμα της Βικιπαίδειας που χρησιμοποίησα αφού το έβαλε πρώτη η Μαρία.
Τι να κάνουμε τώρα λάθος μου, σκέφτομαι πάντως να μην το ρίξω στην κατάθλιψη εξ αιτίας αυτού
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 6:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Χρησιμοποιείς τον όρο "κατάθλιψη" για να τον μεταφέρεις στην έννοια της "υπαρξιακής αγωνίας",της συνειδητοποίησης πως είμαι υπεύθυνος για το νόημα της ζωής μου.


Έχεις δίκιο από την μεριά σου. Κάπου ξεκινάω απ αυτήν για να καταλήξω στην ασθένεια του Νίτσε. Ως ιδεολόγικός αντίπαλος δικαιούμαι πιστεύω να διακρίνω κάποια σχέση μεταξύ αυτών των δύο, (άλλωστε γι αυτό ακριβώς και αντιτίθεμαι ιδεολογικά) και να μην τα θεωρώ ως γεγονότα ολότελα ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 8:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιό βιβλίο είναι αυτό. Οι αποδώσεις άλλωστε στα ελληνικά των τίτλων ποικίλουν.

Καλά, αν μελετάς φιλοσοφία απ' την Wikipedia, ας το καλύτερα. Τα ιστορικά στοιχεία είναι ότι ο Νίτσε δεν έπασχε από κατάθλιψη αλλά από βαριές ημικρανίες και στομαχικές διαταραχές μέχρι το 1819 όπου πιθανόν προσβλήθηκε από τη σύφιλη, που εικάζεται πως ήταν και η αιτία της κατάρρευσής του το 1889. Μετά από περιόδους διδασκαλίας στο πανεπιστήμιο της Βασιλείας, ακολουθεί - μετά τη σοβαρή επιδείνωση της υγείας του - περιπλανώμενη ζωή. Ο Νίτσε υπήρξε πολυγραφότατος μέχρι την κατάρρευσή του στο Τορίνο, καθώς αγκαλιάζει το λαιμό ενός γέρικου αλόγου που έχει γονατίσει όταν το χτυπά ο αμαξάς του. Είναι 45 ετών και η ψυχική του υγεία επιδεινώνεται ραγδαία. Εισάγεται στην ψυχιατρική κλινική του πανεπιστημίου της Ιένας χάριν στις φροντίδες του φίλου του Όβερμπεκ. Η ιατρική διάγνωση ήταν «προοδευτική παράλυση», ούτε κατάθλιψη ούτε τίποτε. Τα επόμενα δώδεκα χρόνια του θα τα περάσει με χαμένα τα λογικά του στο Νάουμπουργκ και στη Βαιμάρη, κοντά στη μητέρα του και την αδελφή του.

Και λίγο φιλοσοφία: ένας καταθληπτικός δεν θα μπορούσε ποτέ να αλλάξει και να επιδράσει σημαντικά στο στοχασμό του 20ου αιώνα, στην Ευρώπη. Δεν ήταν στις προθέσεις του Νίτσε να προσφέρει στους αναγνώστες του ευχάριστες εμπειρίες και γι' αυτό οι σύγχρονοί του προστάτευαν τους εαυτούς τους αποφεύγοντας απλώς να τον διαβάσουν. Σύντομα όμως, μετά το θάνατό του, το ρεύμα άρχιζε να αλλάζει.

Πώς συντελείται και ποιά είναι αυτή η στροφή της φιλοσοφίας στα τέλη του 19ου αιώνα;

Στον πρόλογο της Γενεαλογίας της ηθικής, η οποία πρωτοδημοσιεύθηκε το 1887, οφείλουμε να σταθούμε στην πρώτη πρόταση: «1. Δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας, εμείς που αναζητούμε τη γνώση, αγνοούμε τον εαυτό μας: κι αυτό έχει το λόγο του»1. Μια τεράστια αλλαγή βρίσκεται σε εξέλιξη στον ευρωπαικό στοχασμό. Η τάση που κυριαρχούσε για μεγάλο διάστημα ήταν η υπόθεση ότι ακόμη και αν η λοιπή πραγματικότητα είναι για μας ασαφής και απροσπέλαστη, τουλάχιστον μπορούμε να πούμε τί συμβαίνει στο νου μας. Το 19ο αιώνα, όμως, η εν λόγω τάση χάνει γρήγορα τη δυναμική της. Ένας τέτοιος υπαινιγμός ανιχνεύεται κατ' αρχήν στην εγελιανή κατανόηση της ιστορίας με τις δυνάμεις του Geist που εργάζονται μέσα μας, αν και δεν γνωρίζουμε τίποτε ή γνωρίζουμε πολύ λίγα γι' αυτό το γεγονός, αλλά και στον πατέρα της ψυχανάλυσης Φρόυντ με την εισαγωγή της θεωρίας του για το ασυνείδητο, με την οποία υποστηρίζει πως οι σημαντικότερες αιτίες της ψυχικής μας ζωής παραμένουν άγνωστες σ' εμάς. Η απόκτηση της αυτογνωσίας δεν είναι πλέον ζήτημα ταχείας ενδοσκοπικής ματιάς.

Πολύ σημαντική επίσης για την κατανόηση του στοχασμού του είναι και η τρίτη παράγραφος η οποία θυμίζει έντονα το Λόγο περί της μεθόδου του Nτεκάρτ. Όπως και ο Ντεκάρτ, ο Νίτσε έρχεται αντιμέτωπος με το σκεπτικισμό και εκδηλώνει τη δυσπιστία του απέναντι στη διανοητική τροφή που τον ταίζουν οι μεγαλύτεροι. Όπως για τον Ντεκάρτ, ήταν ο νεο-αριστοτελισμός των πανεπιστημίων έτσι και για τον Νίτσε ήταν οι ηθικές αξίες του Χριστιανισμού του 19ου αιώνα, που ίσως όχι άδικα αφού καταγόταν από μια ιερατική οικογένεια. Ήταν λοιπόν αυτές οι αλήθειες τόσο αυταπόδεικτες όσο φαινόταν να πιστεύει ο καθένας; Από τη μία μεριά ο Ντεκάρτ ήθελε να διερευνήσει την αλήθεια αυτών των αληθειών που είχε διδαχθεί και από την άλλη μεριά ο Νίτσε πίστευε ότι ήταν καιρός να τεθούν ορισμένες ερωτήσεις σχετικά με την ισχύ αυτών των αξιών. Η μέθοδός του ήταν να θέτει ερωτήματα για την ιστορία τους, για την προέλευσή τους, γι' αυτό που ονόμασε «γενεαλογία». Ποιά είναι η καταγωγή τους και πώς οι άνθρωποι κατέληξαν να τις υιοθετήσουν; Γιατί οδηγήθηκαν στην υιοθέτησή τους ή, με άλλα λόγια: τί προσφέρουν αυτές οι αξίες στους ανθρώπους που τις αποδέχονται;

Ο Νίτσε - ο οποίος παρομοίαζε τον εαυτό του με τον Ολλανδό φιλόσοφο του 17ου αιώνα Σπινόζα, εβραικής καταγωγής, που αφορίστηκε από τη συναγωγή για τις ανορθόδοξες απόψεις του, σε έναν από τους αφορισμούς του λέει: «Για να ζήσει κανείς μόνος του πρέπει να είναι κτήνος ή θεός, αναφέρει ο Αριστοτέλης, παραλείποντας την τρίτη περίπτωση: να είναι και τα δύο - ένας φιλόσοφος» - εμμένοντας ότι ο φιλόσοφος οφείλει να εναντιώνεται στη σοφία που αποκτά με την ηλικία, σημειώνει ότι:

«Σήμερα... που αποδίδουμε τιμές μόνο στο αγελαίο ζώο... η έννοια του "μεγαλείου" συνεπάγεται την ευγενική καταγωγή, την επιθυμία να είσαι κάποιος, την ικανότητα να είσαι διαφορετικός, να είσαι μόνος, να πρέπει να ζήσεις ανεξάρτητος. Και ο φιλόσοφος θα προδώσει το δικό του ιδεώδες, αφού επιβεβαιώνει: "αυτός θα κατακτήσει το μεγαλείο, ο πιο μοναχικός, ο πιο κρυμμένος, ο αποκλίνων, το ανθρώπινο ον πέρα από το καλό και το κακό"».

Από αυτήν την άποψη γεννιέται στον ευρωπαικό στοχασμό η στροφή προς την ύπαρξη και η αντίθεση τόσο προς το θετικισμό όσο και προς το ρομαντισμό. Αυτή είναι περιληπτικά η μεγάλη στροφή του ευρωπαικού στοχασμού. Σύμφωνα με τα κριτήρια αυτά και το έργο του Κίρκεγκααρ αποτελεί επιτομή της νιτσεικής φιλοσοφίας, αν και ο Νίτσε δεν γνώριζε το έργο του σε βάθος. Γι' αυτόν τον υπαρξισμό, ως πηγή άντλησής του τον 20ο αιώνα, αυτό που γράφεις, επέτρεψέ μου να πω, είναι τελείως άσχετο. Οι υπαρξιστές - αν και δεν ταιριάζει σε όλους αυτός ο χαρακτηρισμός -, από τον Νίτσε και τον Κίρκεγκωρ, μέχρι τον Χάιντεγγερ και τον Γιάσπερς, τον Σαρτρ και την Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Μαρσέλ και τον Καμύ, κανείς τους δεν θεωρεί την κατάθλιψη ως πηγή της φιλοσοφικής τους αναζήτησης ούτε την προεκτείνουν ως μοναδική πηγή. Αυτό είναι αστείο!


1. Φρίντριχ Νίτσε, Γενεαλογία της ηθικής, μτφρ. Ζήσης Σαρίκας, Νησίδες, Αθήνα 2001, σ. 25.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την opyrgos στις Τετ Μάϊ 05, 2010 5:09 pm, επεξεργάσθηκε 4 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 9:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ο Νίτσε δημιούργησε τον υπεράνθρωπο γιατί βασικό κομμάτι της ζωής του ήταν ο ΠΟΝΟΣ.

κατηγοριοποίησε τις κουλτούρες ανάλογα με το πώς αντιμετώπιζαν τον πόνο. Με το ίδιο κριτήριο αποτιμούσε και την ηθική. Για αυτό και ήταν απορροφημένος με πάθος στο ΗΡΩΙΚΟ(υπεράνθρωπος) .

Ο πόνος είναι το θεμέλιο με το οποίο επιτίθεται στην υπερβατική μεταφυσική και σ' όλες τις θρησκείες που αξιώνουν μεταθανάτια ζωή και αυτό ήταν το υπαρξιακό του μέλημα γιατί η ζωή του ήταν γεμάτη ΠΟΝΟ.

Και ο Πόνος φέρνει το Μεγαλείο. Το μεγαλείο μετατρέπει τον πόνο σε αντικείμενο εργασίας . Η αρετή συνεπάγεται την προσπάθεια εξάλειψής του. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει μεγαλείο χωρίς την ικανότητα και ετοιμότητα κάποιου να αντέξει , να χρησιμοποιήσει υπέρ του μια τεράστια ποσότητα πόνου.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 9:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αντιλαμβάνομαι πως ο όρος κατάθλιψη ως θαυμαστή της νιτσεικής φιλοσοφίας σε ενοχλεί, αλλά κι εγώ από την άλλη ενοχλούμαι το ίδιο στο να αποδώσω συμπτώματα όπως δυνατούς πονοκεφάλους και στομαχικές διαταραχές, σε κάτι που θα ομοιάζει περισσότερο με τροφική δηλητηρίαση μάλλον, παρά σε κάποιου είδους νευρολογική διαταραχή. Ήμαρτον δηλαδή.
Τώρα φυσικά ούτε ο Σαρτρ ούτε και ο Χα'ιντεγκερ μίλησαν ποτέ για κατάθλιψη αλλά για την οντολογική αντίληψη του μηδενός. Πως αυτή η αντίληψη του μηδενός και ο υπαρξιακός τρόμος που προκαλεί οδήγησε τον Χαίντεγκερ στο να γίνει μέλος του ναζιστικού κόμματος δεν γνωρίζω, αλλά μπορώ να πω πως φαντάζομαι. Πόσο μάλλον όταν θεωρώ πως αυτός ο φόβος του θανάτου είναι ανύπαρκτο εφεύρημα, αφού οι άνθρωποι καθημερινώς και με μεγάλη ευκολία εφευρήσκουν όλο και περισσότερους λόγους για να σκοτωθούν μεταξύ τους. Όποιος τα καταφέρνει καλύτερα σε αυτό ονομάζεται Μέγας όπως ο Ναπολέων που δεν ξεχνά να θαυμάσει και ο Νίτσε
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 9:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis έγραψε:
Πως αυτή η αντίληψη του μηδενός και ο υπαρξιακός τρόμος που προκαλεί οδήγησε τον Χαίντεγκερ στο να γίνει μέλος του ναζιστικού κόμματος δεν γνωρίζω, αλλά μπορώ να πω πως φαντάζομαι.


Μάλλον,θα είναι ο ίδιος τρόμος που οδήγησε και τον Πλάτωνα στην αυλή του τυράννου των Συρακουσών.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 22, 2008 9:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ο Χάιντεγκερ είχε δει το 1933 το ναζισμό από την άποψη των δυνατοτήτων του και όχι από την άποψη της καθαρής πραγματικότητας. Και αυτό δεν μπορούσε να γίνει το '33.

Ούτε η ηθική ούτε λίστα κακών και καλών ή ηρώων αντιηρώων θα φέρει αποτέλεσμα. Ο κακός ξέρει πώς να μείνει έξω από τη λίστα και να αυτοπαρουσιάζεται σαν ήρωας. Ούτε είναι μόνο οι κακοί για τους οποίους θα πρέπει να επαγρυπνούμε: οι άνθρωποι μπλέκουν και χωρίς τη συνδρομή των κακών. Η αναζήτηση του φταιξίματος στον κακό για την αναστάτωση , είναι μέρος της ίδιας της αναστάτωσης.

Απέναντι σε όλα αυτά η φιλοσοφία μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματικό ανάχωμα. Όπως, μας λέει και ο Χάιντεγκερ , ζούμε προς ένα μέλλον που είναι ως τώρα άγνωστο σε εμάς , χωρίς αδιαφιλονίκητη καθοδήγηση από το παρελθόν.

(Πόσοι Ουλιάδη από δω μέσα νομίζεις ότι ψαρώνουν από ένα προβοκατόρικο αχταρμά ενός ανίδεου, που φαίνεται ότι δεν έχει διαβάσει ούτε μιαν αράδα από αυτούς που κριτικάρει; )
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
Σελίδα 2 από 10

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center