Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
vv Πρύτανης
Εγγραφή: 11 Ιαν 2004 Δημοσιεύσεις: 700
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 3:32 am Θέμα δημοσίευσης: ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (;;;) |
|
|
Ο φίλος Πορφυρός με τη θεματική ενότητα που άνοιξε και με τη συνεχή του αναφορά στο βιολογικό με έβαλε στον πειρασμό να συζητήσουμε για τον ορισμό της ζωής, τη δυσκολία ενός ορισμού απόλυτου από τη βιολογία, τις δικές μας θεωρίες κτλ. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
vv Πρύτανης
Εγγραφή: 11 Ιαν 2004 Δημοσιεύσεις: 700
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 3:55 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η ζωή και ο οργανικός κόσμος δεν είναι κι αυτός παρά ένα ανώτερο επίπεδο φυσικής-συμπαντικής πραγματικότητας, απόρροια εξέλιξης του σύμπαντος. Συνεπώς, το να διαχωρίζουμε τη ζωή από το φυσικό σύμπαν είναι λάθος. Είναι ένα φυσικό σύστημα με άλλες (να μην τοποθετήσω το "ανώτερες") ιδιότητες (θα μπορούσαμε στις ιδιότητες να βάλω "νόμους").
Προσπαθούμε να δώσουμε ορισμό της ζωής (!!!). Το πρόβλημα είναι ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟ: εξαιτίας της συνείδησης ΔΙΑΧΩΡΙΣΑΜΕ την πραγματικότητα στο "ΕΓΩ" ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ και στο "ΆΛΛΟ" ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ. Ο κόσμος χωρίστηκε στο Εγώ και το Άλλο:
Το Εγώ: έχοντας συνείδηση ο άνθρωπος επεχείρησε και τον ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ: και "ανακάλυψε" το ΟΡΓΑΝΙΚΟ.
Το Άλλο: ό,τι δεν αγκαλιάζει ο οντολογικός αυτοπροσδιορισμό είναι το "Άλλο".
Μια διχοτομημένη πραγματικότητα: από τη μία ο άνθρωπος, το οργανικό κι από την άλλη ο κόσμος.
Στην ουσία, όμως, όλ' αυτά είναι παιχνίδια της συνείδησης ή, καλύτερα, που προέκυψαν από τη δυνατότητα της συνειδητοποιήσης: στην ουσία ο κόσμος ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. Εξ ού και η αδυναμία της βιολογίας για έναν απόλυτο ορισμό της ζωής.
Μ' άλλα λόγια, "αγιάσαμε τα γένια μας" μ' αυτόν το διαχωρισμό. Εδώ, όμως, προβάλλεται και η αθρώπινη φύση: η απομάκρυνση του ανθρώπου από τον κόσμο, ο διαχωρισμό του κόσμου χάρη στη δυαντότητα αυτοπροσδιορισμού.
Με τη δημιουργία του ανθρώπου το σύμπαν κατάφερε να αναπαραγάγει τον εαυτό του δίχως να γεννά χωρικά και ποσοτικά περαιτέρω: 1 = 2! (και μάλλον).
Η δυνατότητα του αυτοπροσδιορισμού και συγκεκριμένα του οντολογικού αυτοπρσοδιορισμόυ μας έδωσε τη διχοτόμηση. Στην ουσία έχουμε έναν μονισμό. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 5:36 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δεν υπάρχει ορισμός της ζωής. Αυτός είναι ένας από τους ζωτικούς κανόνες της. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
vv Πρύτανης
Εγγραφή: 11 Ιαν 2004 Δημοσιεύσεις: 700
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 6:27 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Aκριβώς, φίλε μου Αfham, γι' αυτό και προσπάθησα να το θέσω έτσι ως τώρα: ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! Δε χωράει σε καλούπια, Είναι! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 8:17 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Θα σε εκπλήξω.
Ο μεγάλος υπαρξιστής φιλόσοφος Martin Heidegger έκανε μια από τις σοβαρότερες έρευνες περί της ουσίας του είναι:
Το ΕΙΝΑΙ δεν είναι όυτε αυτονόητο, ούτε γενικό και αόριστο. Είναι ακατανόητο. Εν τούτοις ο Heidegger έδωσε ορισμούς - βασικά χαρακτηριστικά του. Αυτή είναι μια επαναστατική θεώρηση στη μέχρι τότε παραδεδομένη φιλοσοφία:
Το ΕΙΝΑΙ:
1) Είναι αυτό και το ίδιον και τίποτε παραπάνω
Εδώ είναι φανερός ο αποκλεισμός οποιασδήποτε άλλης θεώρησης ή ταύτισης του είναι με κάτι άλλο έξω από αυτό.
2) Είναι το εγγύτατον και ταυτοχρόνως το πιο απομακρυσμένο
Αυτό δηλαδή που με ευκολία θεωρούμε κατανοητό και εύληπτο και που νομίζουμε ότι καθημερινά είμαστε μέσα του, ενώ στην πραγματικότητα δε γνωρίζουμε ούτε την ουσία του
3) Είναι η πηγή του πεπερασμένου όντος
Τα πεπερασμένα όντα κατάγονται από το αιώνιο ΕΙΝΑΙ. Τα όντα είναι η απόδειξη της μέριμνας του ΕΙΝΑΙ για τον εφήμερο κόσμο. Έτσι το ΕΙΝΑΙ για να γίνει ον μεταπίπτει στο ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ, στην προβολή του δηλαδή στον κόσμο.
4) Είναι το "ξέφωτο"
Η ύψιστη πραγματικότητα είναι η αποκάλυψη του ΕΙΝΑΙ. Είναι το σημείο εκείνο μέσα στο αχανές δάσος της υπάρξεως που προσπαθούμε να οδηγηθούμε.
Σε εξέπληξα; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
vv Πρύτανης
Εγγραφή: 11 Ιαν 2004 Δημοσιεύσεις: 700
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 20, 2004 12:18 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όντως, φίλε Αfham, η σκέψη του Heidegger πάντα με εξέπληττε! Άρα με εξέπληξες! Και την τοποθέτησες και τη σωστή στιγμή!
Προσωπικά έχω ασχοληθεί με τη σκέψη του Χαϊντέγκερ (έτσι τον τονίζω αν και έχει επικρατήσει το "Χάιντεγκερ") με το "Επιστολές για τον Ανθρωπισμό".
Ας κάνουμε όμως κάποιες προεκτάσεις και υποθέσεις.
1. Το είναι (=κόσμος) είναι αμφίσημο, παράλογο και πολυδαίδαλο. Αφού για να εξηγήσουμε τον κόσμο πολλές είναι οι αλήθειες.
2. Το Είναι (=κόσμος)δημιουργεί την ΕΙΚΑΣΙΑ στον άνθρωπο, έκφραση της αμφισημίας, του πολυδαίδαλου και παραλόγου. (Αφού πολλές οι αλήθειες.)
3. Το Είναι, ξέχωρο και μόνο του, "είναι αυτό που Είναι". Και επιστρέφουμε στο "μη εικάζειν σκέπτεσθαι", πέρα από Είναι-Μηδέν (?).
Έχει επεξεργασθεί απο τον/την vv στις Κυρ Ιαν 23, 2005 7:05 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 21, 2004 10:36 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Συμπαθάτε με. Κατά τον Χαϊντέγκερ, το ότι είμαστε ζωντανοί τι σημαίνει;
Και ποια δύναμη μας ωθεί από το Ώδε Είναι στο Είναι;
Και γιατί στο ξέφωτο να βασιλεύει το Είναι και όχι το Ώδε Είναι; Δηλαδή άλλοτε εκφράζεται έτσι και άλλοτε αλλιώς;
Προσωπικά, με προβληματίζει ο κλασικός διαχωρισμός μεταξύ οργανικού και ανόργανου κόσμου. Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ τους δεν είναι καθόλου σαφής, το ένα μετατοπίζεται στο άλλο.
«Με τη δημιουργία του ανθρώπου το σύμπαν κατάφερε…». Θα έλεγα ότι κανένας δεν καταφέρνει τίποτα. Το μόνο πράγμα που κάποιος κατάφερε, ήταν ο άνθρωπος με τη συνείδηση να διχάσει τον εαυτό του. Η ανοησία είναι το κόστος της νόησης. Γι΄ αυτό και έχει πρόβλημα να ορίσει τι είναι ζωή. Συμφωνώ ότι το πρόβλημα είναι συνειδησιακό. Στο σύμπαν κυριαρχεί παντού η τυχαιότητα και ο άνθρωπος ενεργεί κατά βούληση ακριβώς στη αγωνία του να ελέγξει την τυχαιότητα: να παρέμβει στο σύμπαν. Όχι μόνο ορισμό της ζωής δεν θα βρει, αλλά κανέναν ορισμό δεν θα βρει ποτέ. _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάρ 21, 2004 11:18 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο Heidegger ορίζει το ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ ως ανθρωπομέριμνα για τον κόσμο. Είναι ο μοναδικός τρόπος ζωής του ΕΙΝΑΙ εν τω κόσμω.
Επομένως, αφού το ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ είναι μια έκφανση του ΕΙΝΑΙ και μάλιστα εφήμερη, πεπερασμένη, δεν είναι παρά ζήτημα χρόνου να γίνει μια αναγωγή και πάλι του ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ στο ΕΙΝΑΙ.
Δεν μας λέει ο Heidegger τον τρόπο που θα γίνει αυτή η αναγωγή ή τον τρόπο με τον οποίο θα φτάσουμε στο ξέφωτο. Αυτό που κάνει ο Heidegger είναι μια βαθιά τομή στη φιλοσοφία της ύπαρξης, αναλύοντάς την, που συνδέεται άμεσα και με τη φαινομενολογία του Husserl. Με λίγα λόγια ο Heidegger δε μπαίνει σε ζητήματα ηθικής. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 2:05 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ας αλλάξω διαδρομή.
Η ζωή είναι ουσία. Είναι αποτέλεσμα του ζω. Όσο ζει κανείς υπάρχει ζωή γι΄αυτόν.
Έτσι το ζήτημα της ζωής είναι ζήτημα ενέργειας του ζειν. Πως μπορώ να ζήσω; Μια ενέργεια που προσθέτει ζωή μήπως ταυτόχρονα αφαιρεί ζωή, υπάρχει ισορροπία, ή η ζωή έχει μια τάση να αυξάνεται (ή να μειώνεται) στο σύμπαν;
Ας σταθούμαι στην ουσία. Ας δούμε τη μη ζωή. Μια πέτρα για παράδειγμα είναι μια ουσία μη ζωής. Μπορεί να επέμβει σε άλλες ζωές, θετικά η αρνητικά αλλά για την ουσία της δεν ενεργεί! Η δε επέμβασή της είναι αποτέλεσμα της ουσία της. π.χ. μια πέτρα φρενάρει ένα αμάξι σεμ μια κατηφόρα και παρέχει ασφάλεια στους διερχόμενους πεζούς.
Άρα όποιος δεν ενεργεί για την ουσία του δεν ζει!
Η ουσία του ανθρώπου είναι η σύνθεσή του. Ο άνθρωπος μπορεί να καταγραφεί ως σύνθεση μορίων και ατόμων. Αυτά όνμως δεν είναι τα ζωντανά του στοιχεία. Δεν ενεργούμε στα μόρια ή στα άτομα αλλά αυτά όπως η πέτρα μας παρέχουν το περιβάλλον ανάπτυξης του ανθρώπου. Η ανάπτυξη λοιπόν του ανθρώπου γίνεται με συνθέσεις μορίων και ατόμων. Οι συνθέσεις αυτές είναι τα ζωντανά στοιχεία.
Έτσι η ζωή είναι η σύνθεση που ενεργεί στο περιβάλλον για να διατηρήσει την σύνθεσή της. Με αυτήν την έννοια χλωρίδα και πανίδα είναι ζωή. Αλλά το βουνό ενώ είναι σύνθεση δεν έχει ζωή, έχει φθορά, αποσύνθεση, χωρίς να ενεργεί συνθετικά, αντίθετα προς την αποσύνθεση.
Στα επιμέρους ερωτήματα, ο αριθμός των ζώντων ουσιών μπορεί να μεταβάλλεται, να αυξάνει ή να μειώνεται ανάλογα με το περιβάλλον. Ο ορισμός της ζωής συνδέει την ζωντανή ουσία με το περιβάλλον.
Εμας τους ανθρώπους μας ενδιαφέρει η διατήρηση της ζωής ως αυτοσκοπός. Τα παιδιά, ο πολλαπλασιασμός, είναι η εξωτερική ανάπλαση της ίδιας ουσίας, της ουσίας των γονέων.
Συμπεράσματα-Προτάσεις
Αν αποδειχτεί ότι ένας γαλαξίας ενεργεί για την διατήρηση της σύνθεσής του παράγοντας τουλάχιστον έναν άλλο γαλαξία με όμοια σύνθεση τότε ο γαλαξίας αυτός είναι εν ζωή.
Το ότι το DNA των ανθρώπων και άλλων ειδών δεν διαφέρει πολύ, δείχνει την σύνδεση ζωντανής ουσίας και περιβάλλοντος. Δηλαδή δεν είναι η κοινή ρίζα αλλά ο κοινός χώρος που μας κάνει να έχουμε τέτοιες ομοιότητες.
(όλα αυτά αποτελούν σκέψεις βέβαια, μια σύνθεσης που θέλει να παραμείνει σύνθεση, αλλά σαν σκέψεις ελάχιστα θα αλλάξουν την διατήρηση της σύνθεσής του, ίσως στο ελάχιστο δυνατό της σύνδρομης ικανοποίησης, "αφού σκέφτομαι άρα υπάρχω") _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 2:07 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
"Ζήτημα χρόνου";
Θα δεχθούμε ότι η φιλοσοφία αποχωρίζεται από την ηθική; (Έστω μια δική μας ηθική αφού κάνουμε λόγο για ανθρώπινη μέριμνα Αν είναι έτσι, γιατί να ορίσουμε τη ζωή; Θα αρκούμασταν στην παρατήρηση του Είναι (ή του Ώδε Είναι) χωρίς να μας ενδιαφέρει η (συμ)μετοχή σε αυτό. _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 5:30 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εγώ μιλώ για τον Heidegger. Αυτός δεν μπήκε σε ζητήματα ηθικής, να σου πει: "κάνε αυτό, μην κάνεις εκείνο". Απλά ανέλυσε τα πράγματα, έκανε μια "αναλυτική της υπάρξεως" που είναι και αυτό πολύ σημαντικό.
Αν θες να ξέρεις πάντως σχετικά με την προσωπική του ηθική και τη στάση ζωής του θα σε εκπλήξω και πάλι: Ήταν δεξί χέρι του Χίτλερ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
vv Πρύτανης
Εγγραφή: 11 Ιαν 2004 Δημοσιεύσεις: 700
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 5:51 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Τρόπος του λέγειν το "κατάφερε" στην πρόταση "το σύμπαν...", Ιason.
O φίλος Bugman έγραψε: "Έτσι ζωή είναι η σύνθεση που ενεργεί στο περιβάλλον για να διατηρήσει τη σύνθεσή της".
Ας αναλύσουμε ή, καλύτερα, ας στοχαστούμε πάνω απ' τον ορισμό του.
"Ενεργεί στο περιβάλλον": αλληλεπιδρά με το περιβάλλον, έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον, χρησιμοποιεί το περιβάλλον, πλαισιώνεται από ένα περιβάλλον.
Με άλλα λόγια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το περιβάλλον, αλλά κάτι αποκομμένο απ' αυτό. Π. Χ. αναπαράγεται ο εαυτός του και όχι το γύρω περιβάλλον. Όμως αυτό το μέρος-κομματάκι που αναπαράγεται δομεί το περιβάλλον. Πάνω απ' όλα είναι χωρισμός από ένα αυρύτερο πλαίσιο.
Από τον ορισμό σου αυτόν, Bugman, προκύπτει πως ζωή είναι η σύνθεση που αναπαράγεται και τρέφεται. Έτσι μόνον μπορεί να διατηρεί τη σύνθεσή της. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 11:46 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Και γω συμφωνώ με τον ωραίο ορισμό του bugman. Παρότι αυτό το "σύνθεση" δε μου αρέσει, για να κάνω και λίγο μαύρο χιούμορ θα έλεγα πώς ακόμα και η αποσύνθεση κι αυτή ζωή είναι!
Λοιπόν, Afham πράγματι με εξέπληξες πάλι, να σε εκπλήξω και γω λίγο; Για μένα ηθική δεν είναι "κάνε αυτά, μην κάνεις εκείνα". Είναι κάτι πολύ βαθύ (Είναι) που εκφαίνεται στην στάση ζωής μας (Ώδε Είναι) - για να ακολουθήσω λίγο τον Χαιντέγκερ.
Βέβαια, το αν θα τον ακολουθούσα πίσω από τον Χίτλερ, άλλη ιστορία! Και μάλλον όχι! Όχι γιατί επρόκειτο για τον Χίτλερ, αλλά γιατί γενικώς απεχθάνομαι τις ... ακολουθίες. Στη δική μου ηθική, τα μόνα χνάρια τα οποία επιτρέπω στον εαυτό μου να ακολουθεί είναι τα δικά μου - κι αυτά σπάνια και με πολλές επιφυλάξεις.
Άλλο η έκπληξη, άλλο η αξία. _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 22, 2004 12:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Διευκρινιστικά θα πω ότι ο όρος ηθική, όπως μας την όρισε ο Αριστοτέλης, βγαίνει από το "έθος", τη συνήθεια δηλαδή.
Και όταν μιλάμε για "ηθική" στη φιλοσοφία δεν εννοούμε κάτι καλό ή κακό, αλλά για στάση ζωής, κάτι δηλ. που το άτομο θεωρεί ότι "πρέπει να κάνει".
Η ηθική φιλοσοφία είναι από τους αγαπημένους μου χώρους και θα επανέλθω. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
john Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Δεκ 2003 Δημοσιεύσεις: 767 Τόπος: ΧΩρΑ Της λΗΘης
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 27, 2004 9:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
to kalutero orismo gia th zwh pou exw akousei pote ton exei dwsei o nikos o kazantzakhs....kai auto tha sas pw atofio ,dixws na prosthesw h na aferesw tipota.
"erxomaste apo mia skoteinh avuso ...kai katalhgoume se mia skoteinh avuso ....to metaxi foteino diasthma legete zwh "
niko kazantzakis askhtikh / _________________ λενε πως η φιλοσοφια ξεκιναει με την αμφισβητηση ,,,ομως δεν βλεπω ποτε κανεναν να αμφισβητει τον ιδιο του τον εαυτο .. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|