Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
paraskevi Πρύτανης
Εγγραφή: 29 Νοέ 2003 Δημοσιεύσεις: 175
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 24, 2004 3:59 am Θέμα δημοσίευσης: Δουλειά - Δουλεία .......Ποτε προαγεται ο ανθρωπος ? |
|
|
Εργασια - δουλειά - δουλεία...........ας εκφραστούμε . Παρεπιμπτόντως ειναι κανεις σας ευτυχισμένος με αυτα που κάνει ? |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 24, 2004 11:42 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δουλεύω. Για κάθε λόγο δουλεύω. Αν ήθελα ας μην δούλευα. Για κανένα λόγο δεν θα ήθελα να μην δουλεύω.
Δουλειά σημαίνει: δίνω κάτι.
Χωρίς να δίνεις δεν μπορείς να δουλεύεις.
Πρέπει να έχεις για να δώσεις! Πράγματι είμαστε προικισμένοι για δουλειά.
Για να συνεχίζεις να δίνεις πρέπει να παίρνεις κιόλας. Για να έρχεται στην γύρα η δουλειά. Εγώ δουλεύω για σένα, εσύ για τον άλλο, ο τελευταίος για μένα.
Υπάρχουν και αυτοί που δεν δουλεύουν; Να αυτοί έχουν από αυτό που δεν θέλουν οι άλλοι! Οπότε δεν δίνουν, δεν δουλεύουν. Οπότε κάποιοι δουλεύουν γι΄ αυτούς. Γιατί και να κάθεσαι, αρχίζεις να μην έχεις. Άρα θέλεις να σου δίνουν.
Πάμε τώρα στο αν μας ευχαριστεί αυτό που κάνουμε!
Ποτέ δεν δουλεύει κάποιος ώστε να δίνει αυτό που δεν έχει. Άλλά μπορεί να δίνει αυτό που έχει και δεν θέλει να το δώσει.
Υπάρχουν επιλογές;
Ναι πρέπει να γνωρίζεις τι μπορείς να δώσεις και να δεις τι ζητάνε. Τότε μπορείς να παρουσιαστείς στους αναζητητές και να δηλώσεις ετοιμότητα.
Όλα τα παραπάνω βέβαια στην θεωρία.
Στην πράξη ο καθένας ψάχνει μια δουλειά με λεφτά. Η ικανοποίηση έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Προσπαθεί φυσικά να κρατήσει την δουλειά του, δίνοντας το ελάχιστο δυνατό.
Αυτοί που θα ξεφύγουν από τον κανόνα θα πετύχουν περισσότερη ικανοποίηση. Θα πετύχουν να δώσουν περισσότερα και θα πάρουν περισσότερα.
Όμως πολλές φορές η μεγαλύτερη προσπάθεια δεν φέρνει αποτελέσματα. Δίνεις και δεν θα πιάσει τόπο. Υπάρχει κορεσμός. Τότε τι κάνεις; Παραμένεις στον χώρο ελπίζοντας ή αλλάζεις δουλειά.
Υπάρχουν φυσικά και οι ευκαιρίες! Να πιάσεις το νόημα της ζήτησης και να δίνεις αυτό που ζητάνε την στιγμή που το χρειάζονται!
(σε αυτό στηρίζονται οι εποχιακοί εργαζόμενοι)
Βασικό όμως θέμα απ΄όλα αυτά είναι να γνωρίζεις τι έχεις να δώσεις!
Ένας έλεγχος του στυλ: "Τι άλλο μπορώ να δώσω..." πάντα πιάνει τόπο. _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 24, 2004 10:01 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Στην αρχαιότητα, υπήρχαν δύο έννοιες αντιδιαστελλόμενες: Δούλος - θεράπων. Ο δούλος ήταν ο αγορασμένος ή ανδραποδισθείς υπηρέτης, πράγμα, res. Εξ ου και το ρήμα δουλεύω. Θεραπεία ήταν η οικοιοθελής προσφορά (υπηρεσίας). Θεράπων: ο ακόλουθος, που προσέφερε υπηρεσία οικειοθελώς και αξιοπρεπώς. Στον Όμηρο, ο θεράπων ήταν ο σύντροφος εν όπλοις, συμπολεμιστής, εταίρος, που μπορεί να ήταν και κατωτέρας τάξεως, όπως ο Πάτροκλος θεράπων του Αχιλλέως. Οι βασιλείς=Διός θεράποντες, οι πολεμισταί=θεράποντες Άρηος, οι ποιηταί=Μουσάων θεράποντες.
Το «εργάζομαι» είχε την έννοια που έχει και σήμερα - από το έργον, το οποίο είχε και την έννοια του κατορθώματος, της προσπάθειας, και του αποτελέσματος αυτής (π.χ. έργα και ημέραι).
Όταν δύο (ή περισσότεροι) άνθρωποι εμπλέκονται σε μια σχέση, αυτομάτως έχουμε μια σχέση δούναι και λαβείν. Δύο οι πιθανότητες: ή θα έχουμε σχέση δουλείας, ή θα έχουμε σχέση (συν)εργασίας.
Η επινόηση του χρήματος έφερε τα πάνω-κάτω στην ιστορία. Μέχρι τότε, υπήρχε η ανταλλακτική οικονομία: ο Α δίνει στον Β αυτό που δεν έχει, και ο Β στον Α αυτό που δεν έχει αυτός, οπότε το μόνο που μένει είναι η συμφωνία στις ποσότητες. Από τότε και μετά, επειδή με το χρήμα μπορεί κανείς να αποκτήσει ο,τιδήποτε (γι΄ αυτό και το διέδωσαν οι πλούσιοι, όχι οι φτωχοί!), υπεισήλθε ο παράγοντας εξουσία. Διότι κάποιος από τους δύο οπωσδήποτε θα είναι ο χαμένος, αφού όλα μπορούν να αναχθούν στην αξία «χρήμα», αφού δηλαδή το χρήμα υποτίθεται ότι στην χρηματική οικονομία έχει την ίδια ανταλλακτική αξία για όλους. Αυτό το περιέγραψε ο Μαρξ πολύ καλά: αν ο εργαζόμενος (έναντι χρημάτων) κέρδιζε από την εργασία του όσα η δουλειά που προσφέρει στον εργοδότη (δηλαδή αν ο εργοδότης κέρδιζε από τη δουλειά του εργαζόμενου όσα χρήματα του δίνει για αυτό που προσφέρει) τότε χαζός θα ήτανε να του δώσει δουλειά. Φυσικά, ο Μαρξ το εντάσσει αυτό στη λειτουργία του κεφαλαίου (και όποιος είναι τόσο μάγκας ας αποδείξει ότι είχε άδικο).
Να λοιπόν γιατί η δουλειά είναι δουλεία. Τώρα, το ερώτημα περί ευτυχίας. Προσπαθώ, πρώτα να εργάζομαι γα μένα και μετά να συνεργάζομαι με τους άλλους. Λατρεύω την εργασία. Παρόλο που είμαι μεγάλος τεμπέλης. Η τεμπελιά, άλλη παρεξηγημένη έννοια κι αυτή! Είναι η καλύτερη απάντηση στην κατεστημένη εργασιομανία (λέγε με δουλομανία). Αρμπάιτ γιοκ! Εγκώ ντε ντουλέβει! Με την ευκαιρία, αν δεν το ξέρετε αυτό, λέει ότι στην παγκόσμια οικονομία σήμερα, για κάθε δολάριο στη συμβατική οικονομία (κεφαλαιαγορά) υπάρχουν από πίσω 20 δολάρια που διακινούνται στην παραοικονομία! Όλο αυτό το πράγμα που λέμε οικονομία είναι ένας αέρας κοπανιστός, μια απάτη στο όνομα της οποίας τους δύο τελευταίους αιώνες αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπινων ζωών θυσιάστηκαν και θυσιάζονται. Τα χρήματα τα χρειάζεσαι έτσι κι αλλιώς για να επιβιώσεις σήμερα, και θα πρέπει να βρεις έξυπνους τρόπους να τα αποκτάς, χωρίς να θυσιάσεις τον εαυτό σου. «Η ευτυχία δεν είναι κάτι που κερδίζεται, μόνο χάνεται» είπε κάποιος, οπότε ας προσέχουμε. Ευτυχώς και δυστυχώς, όλο και περισσότερο οι έξυπνοι επιβιώνουν, ευτυχώς αν είσαι έξυπνος, δυστυχώς αν δεν είσαι. Ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους της εποχής μας είπε: «η ανθρωπότητα χρειάζεται ένα πράγμα, οι πλούσιοι να μάθουν πώς ζουν οι φτωχοί, οι φτωχοί να μάθουν πώς εργάζονται οι πλούσιοι».
Αυτά για τώρα, με περιμένει εργασία! _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
paraskevi Πρύτανης
Εγγραφή: 29 Νοέ 2003 Δημοσιεύσεις: 175
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 25, 2004 5:56 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η ετυμολογια της λεξης Εργασια ,εχει να κανει με το
εργ-ω /εργο , = " Κατασκευαζω -βαζω σε κατι την ψυχη μου" . Οι Ελληνες ,πιστευαν στην ανεξαρτητη /αυτονομη εργασια .Ακομα και Δασκαλοι/ φιλοσοφοι ,ειχαν μια εργασια αυτονομη και μαλιστα χειρονακτικη [εργαστηρια τεχνιτων /κοσμηματιποιιας / αγγειοπλαστικης /εμοπριο ,ναυτιλια /σιδηρουργια ] . Πιστευαν στην εγασια που φτιαχνεις κατι [παραγωγικη οικονομια θα λεγαμε σημερα ] και οχι στην εργασια της παροχης υπηρεσιων ,που μετατρεπει το Ατομο σε εξαρτημα ,αναλωσιμο ,[=οικονομια υπηρεσιων /δημοσιο /μισθωτη εργασια ...]
Hταν κατι που το ειχαν και σαν φιλοσοφια οχι σαν απλη επιλογη επαγγελματικη .Πιστευαν στο Φιλοσοφουμεν ανευ μαλακιας = Η ενασχοληση με τα γραματα να μη μας κανει ραθυμους /τεμπεληδες/ πλαδαρους ,αλλα να μας δινει ωθηση προς τα εμπρος .............Αυτα σημερα εχουν υποδαυλιστει σαν νοοτροπια ,οταν βλεπεις διδακτορες να ψαχνουν για μισθωτη εργασια ή οταν οι επιχειρηματιες εχουν ταυτιστει ηθικα με τον γκανγκστερ.................. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 25, 2004 7:16 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο πιο παρεξηγημένος και σχετικός με την εργασία είναι ο εργοδότης.
Διότι, είναι εκμεταλλευτής (βάζει άλλους να δουλεύουν γι΄αυτόν), κλέφτης (διότι τα κέρδη που βγάζει δεν τα μοιράζει ανάλογα), ύπουλος (συνέχεια κοιτάει ποιόν να διώξει), μίζερος (ποτέ δεν πάει καλά η επιχείρησή του), τσιγκούνης (συμπαθεί αυτούς που αρκούνται στον αέρα τον κοπανιστό), κακόκεφος (με ένα τσιγάρο στο χέρι, ένα τηλέφωνο, μπόλικο υδρώτα, και φωνή βροντερή), και άλλα πολλά κακά πράγματα.
Συμφωνούμε;
Πως ορίζουμε τον εργαζόμενο; Από το πώς τον βλέπει ο εργοδότης! Ισχύει το ανάποδο; Όχι αν συμφωνούμε με τα παραπάνω! Ο εργαζόμενος θέλει τον εργοδότη που θα δουλεύει μαζί του, θα μοιράζει τα κέρδη με το κεφάλι, θα κοιτάει να ενθαρύνει τους άλλους για την δουλειά, θα είναι απλόχερος, καλόκεφος και πολλά άλλα καλά πράγματα.
Δηλαδή ο εργαζόμενος δεν ορίζει τον εργοδότη απλά βλέπει τα αρνητικά αυτού που είναι ιδιότητες που δεν κατέχει ο ίδιος, διότι απλά δεν έχει την θέση του εργοδότη.
Από την άλλη ο εργοδότης επιλέγει τον εργαζόμενο για την θέση εργασίας που έχει. Δεν διαλέγει κάποιον για να τον κάνει εργοδότη! Διαλέγει κάποιον να ταιριάζει με την θέση που ορίζει ο ίδιος (ή η διαδικασία που επιθυμεί να γίνει).
Έτσι η κρίση του εργαζόμενου για τον εργοδότη είναι ΠΑΡΑΛΟΓΗ.
Αυτό που μπορεί να κρίνει, ο εργαζόμενος, είναι η θέση εργασίας του ιδίου, από την απόδοσή του σε αυτή. Θα πει: Δουλεύω στον πάγκο Χ και παράγω 100 κομμάτια την ώρα.
Αυτό που με κάνει να διαφωνώ με τον iason (η τον Marx που αναφέρει) είναι ότι μας μιλά για τον εργαζόμενο που προσφέρει. Εϊναι λάθος. Ο εργοδότης προσφέρει θέση εργασίας έναντι αμοιβής. Σε απόδειξη αυτού: Ποτέ κανένας εργαζόμενος δεν αμφισβήτησε ότι η προσφερόμενη θέση εργασίας υπάρχει. Σε αντίθεση την στιγμή της απόλυσης ενός εργαζόμενου, ο εργαζόμενος κατάλαβε ότι η "προσφερόμενη" εργασία του ήταν αέρας κοπανιστός, κάτι που κανένας εργοδότης δεν θέλει να πληρώσει!
Βεβαίως ο εργοδότης δεν παντρεύεται έναν εργαζόμενο! Όχι μόνο παύει συνεργασία που καταλαβαίνει ότι δεν τον ευνοεί αλλά πολλές φορές πάυει την θέση εργασία χωρίς να ευθύνεται ο εργαζόμενος αλλά βάσει της πολιτικής της επιχείρησής του.
Και είναι πολύ σωστό αυτό. Διότι όπως και ο εργαζόμενος έχει αβέβαιο μέλλον στην εργασία, έτσι και ο εργοδότης έχει αβέβαιο μέλλον στην εργοδοσία.
Συμπέρασμα: Άνευ εργοδότη δεν υπάρχει εργαζόμενος. Ο εργαζόμενος υποχρεούτε να δουλέψει για τα χρήματα που συμφώνησε. Ο εργαζόμενος πρέπει να κοιτάει την δουλειά του και όχι την δουλειά του εργοδότη. Ο εργαζόμενος πρέπει να χαίρεται για τα χρήματα που του δίνουν και να μην κοιτάει τα χρήματα που βγάζει ο εργοδότης.
Βασικός κανόνας: Ο εργοδότης είναι υπεύθυνος για τις θέσεις εργασίας και οι εργαζόμενοι για την εργασία τους. Έτσι είναι φυσικότατο, ο εργοδότης να κερδίζει από τις θέσεις εργασίας και οι εργαζόμενοι από την εργασία τους.
Για να κερδίσει περισσότερα ο εργοδότης πρέπει να φτιάξει και άλλες θέσεις εργασίας, αν υπάρχει ζήτηση για παραγωγή. Για να κερδίσει περισσότερα ο εργάτης πρέπει να μπορεί η θέση εργασίας να του δίνει την δυνατότητα να παράγει περισσότερο.
Και να γίνουν όλα θετικά υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας: Ο εργοδότης δεν καταφέρνει να διαχειριστεί περισσότερες θέσεις εργασίας. Ο εργαζόμενος δεν καταφέρνει να παράγει περισσότερο
Συμπέρασμα: Εργοδότης και εργαζόμενος, και οι δυο, έχουν όρια που δεν μπορούν να ξεπεράσουν. Όταν κάποιος φθάσει στα όρια τότε έχουμε τραγικά συμβάντα. Αδυναμία κάλυψης της ζήτησης από το εργοδότη σημαίνει ότι αφήνει χώρο για άλλους εργοδότες, οι οποίοι θα τον κάνουν να χάσει τις θέσεις εργασίας, ούτε καν να τις διατηρήσει. Αδυναμία κάλυψης της ζήτησης από τον εργαζόμενο σημαίνει αλλαγή εργαζόμενου και προς στιγμήν αργοπορία, μικρή παραγωγή, πρόβλημα στην επιχείρηση.
Οι απεργίες, οι υψηλές απαιτήσεις των εργαζομένων, η κανονικοποίηση της εργασίας (εργασία χωρίς ένταση, αργοί ρυθμοί) φέρνουν ζημιά στην επιχείρηση. Η κακοδιαχείρηση του εργοδότη συρικνώνει την επιχείρηση.
Όσο αφορά το κεφάλαιο μιας επιχείρησης: Οι θέσεις εργασίας, οι πρώτες ύλες, το αποθηκευμένο τελικό προϊον, τα συμβόλαια πώλησης και αγορών, η τεχνογνωσία, εννοίκια, καύσιμα, εξυπηρέτηση δανείων, υποδομές και συντήρηση χώρων (εργοστάσιο, αποθήκες, πρατήρια πώλησης, λογιστήριο, σχεδιαστήριο, μηχανουργείο, εκθέσεις). Ο εργαζόμενος ενδιαφέρεται για την θέση εργασίας. Ο εργοδότης για τα πάντα εκτός από την εργασία του εργαζόμενου την οποία την καταλαβαίνει σαν παραγωγικότητα. _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 25, 2004 2:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το παράξενο είναι, όχι που δεν κατάλαβες τι είπα, αλλά που εγώ δεν κατάλαβα τι λες εσύ. Α, εκτός από εκείνο το ωραίο «άνευ εργοδότη δεν υπάρχει εργαζόμενος». Πάλι καλά να λες, αφού άνευ εργαζόμενου υπάρχει εργοδότης. Μπράβο σου, έκανες μια σημαντική ανακάλυψη: το ραβδί της εργασίας δεν έχει δύο άκρες. Να το πεις στους Μαρξιστές, να μην παιδεύονται άλλο οι ταλαίπωροι. _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Φεβ 25, 2004 3:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
iason έγραψε: | Πάλι καλά να λες, αφού άνευ εργαζόμενου υπάρχει εργοδότης. Μπράβο σου, έκανες μια σημαντική ανακάλυψη: το ραβδί της εργασίας δεν έχει δύο άκρες. Να το πεις στους Μαρξιστές, να μην παιδεύονται άλλο οι ταλαίπωροι. |
Γιατί διαφωνείς;
Ένας εργοδότης ΜΠΟΡΕΙ να μην απασχολεί κανένα εργαζόμενο, για την ώρα, παρά μόνο τον εαυτό του. (δουλεύει με εποχικούς)
Ένας εργαζόμενος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να απασχολέιται στον ΚΑΝΕΝΑ εργοδότη αλλά σε έναν συγκεκριμένο. Αν εργάζεται και δεν έχει εργοδότη τότε είναι εν δυνάμει εργοδότης. (κάνει ελεύθερο επάγγελμα)
Μιλάμε για τους εργαζόμενους, υπάλληλο και εργάτη.
Δεν είναι τυχαίο το ότι το "Εν δυνάμει εργοδότης" το εννοεί η εφορία κάθε φορά που παει κάποιος να θεωρήσει νέα φορολογικά στοιχεία (βιβλία, μπλοκ αποδείξεων, διάτρητα φύλλα εκτυπωτή). Ζητάνε βεβαίωση από το ΙΚΑ ότι είσαι εντάξει στις εισφορές στους εργαζόμενους (έχεις δεν έχεις, θέλουν το ΟΚ)
Ο εργαζόμενος (υπάλληλος ή εργάτης), ως εργαζόμενος, ουδέποτε θα θεωρήσει στοιχεία, έτσι δεν θα είναι "Εν δυνάμει εργοδότης"
Έγινα κατανοητός;
(εγώ δεν διάβασα Μαρξ αλλά έφαγα τις εφορίες με το κουταλάκι -παιδιόθεν γαρ-) _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 26, 2004 9:37 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ενώ ο Μαρξ δεν φιλοσοφούσε καλά, γιατί δεν έφαγε τις εφορίες με το κουταλάκι, δεν τον άφηνε ο μπαμπάς του. _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 26, 2004 11:54 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πάντως η φιλοσοφία του έφερε πολύ ξύλο στους μυημένους!
Σε αντίθεση η δική μου είναι ανώδυνη! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 26, 2004 12:03 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Βεβαίως εσύ iason έχεις προσθέσει το "ευτυχία" στο "εργασία".
κακό δε είναι αλλά σκοπός της εργασίας δεν είναι να προσφέρει τα καλά της την ώρα της εργασίας αλλά τουλάχιστον μετά.
Φαντάσου όμως κάποιος εργασιομανής να ευτυχεί μόνο εργαζόμενος.
Το να είσαι συνέχεια ενεργός δεν σημαίνει αποαραίτητα να εργάζεσαι σε μια θέση εργασίας. Μπορείς να κάνεις πολλές δραστηριότητες που να σε ευχαριστούν, όπως το να παίξεις με τα παιδιά σου. Η εργασία σου δεν είναι απαραίτητο να σε ευχαριστεί, την ώρα της εργασίας. Με το αντίτιμο της εργασίας σου μπορείς να έχεις ευχάριστες ώρες! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
iason Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Ιούν 2003 Δημοσιεύσεις: 4108 Τόπος: (Γ)Ελλάς
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 26, 2004 6:58 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
"Ευχάριστες ώρες"...
Ωραίος όρος, για ένα φιλοσοφικό φόρουμ, ανώδυνε διασκεδαστή μας! (Με το συμπάθειο!) _________________ -Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 26, 2004 11:15 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Έτσι είναι Iason!
Δυο επίπεδα φιλοσοφίας βλέπω: Το συζητήσιμο και το προσωπικό.
Το συζητήσιμο είναι αυτό που φέρνει νέα πράγματα. Το προσωπικό είναι το βάσανο, το απροσδιόριστο.
Καταφεύγουμε στη συζήτηση για να αποφύγουμε το βάσανο. Και επειδή το βάσανο το έχουμε μαζί μας, αποφυγή σημαίνει εξομάλυνση. Αυτή η εξομάλυνση, καμπυλότητα, μας φαντάζει ωραία.
Έτσι μέσο της συζήτησης ωραιοποιήσαι, ευχαριστιέσαι. Έτσι πράγματι περνάς ευχάριστες ώρες! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
'ATHEOS<aL> Υφηγητής
Εγγραφή: 16 Σεπ 2004 Δημοσιεύσεις: 15
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Σεπ 16, 2004 6:47 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Auto einai to problima tou antagonizmou , pou zei stis anaptigmenes xores , kai oi anthropoi antimetopizoun tis sinxpones arosties opos
to anxos , kata8lipsh ,kai to stres , pou omos auat fernoun kai ales aposties .
Kai etsi pote den ftaneis se ena simio na apolambaneis auto pou apoktises , giati sinexos h texnologia bgazei kenoupia pragmata
Kai os gnosto ston an8popo apesei na ksexorizei apo ton allo .
Prepei na stamatisoume na trexoume toso grigora , as stamatisoume ligo , na antagonistoume .
Na doulepsoume 5 wres thn h mera kai na exoume 2 repa thn eudomada , etsi 8a apoktisoume kai ygha .
bye. _________________ To kathe ti einai kati , kai to tipota einai kati
OI nomoi ths fishs xoris telos
SE kathe thetiko yparxei tolaxiston ena arnitiko
kai se kathe arnitiko yparxei tolaxiston ena thetiko. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Medousa Πρύτανης
Εγγραφή: 07 Ιούλ 2004 Δημοσιεύσεις: 343
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Σεπ 17, 2004 1:11 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο Αμερικάνος χτυπάει την γυναίκα του στα μπούτια πριν ξεκινήσει για την δουλειά,επιστρέφοντας ακόμα τρέμουν,γιατί οι αμερικάνες είναι τόσο χοντρές.
Ο Εγγλέζος χτυπάει την γυναίκα του στα μπούτια πριν ξεκινήσει για την δουλειά του,σταματάει το τρέμουλο πριν καλά καλά βγεί απότην πόρτα,γιατί οι Αγγλίδες είναι τόσο αδύνατες.
Ο Έλληνας χτυπάει την γυναίκα του στα μπούτια πριν ξεκίνησει για την δουλειά του,επιστρέφοντας αυτά τρέμουν ακόμα,αλλά όχι γιατί οι Ελληνίδες είναι τόσο χοντρές. _________________ Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|