Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Μικρό ή Άπειρο?
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 31, 2009 10:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Re: Μικρό ή Άπειρο? Απάντηση με Συμπερίληψη

ΧΙΓΙΩΡΓΗΣ
έγραψε:
Παρατηρώντας λοιπόν την κίνηση των κβάντα διαπίστωσα ότι όσο πιο μικρό γίνεται το σωμάτιο στο οποίο φτάνει κανείς διαιρώντας το άτομο, τόσο πιο ταχύ γίνεται αυτό.

Αξιοπροσεκτη η παρατηρηση σου φιλε μου !
Ο Σπυρος θα μπορουσε να μας πει αν υπαρχει σχεση μαθηματικη της μορφης
Μ . υ = σταθερο, μεταξυ του μεγεθους Μ και της ταχυτητας υ ενος φυσικα κινουμενου σωματος ή σωματιου.
Όπου το μεγεθος Μ μπορει συμβατικα να μετραται με την ακτινα ή τον ογκο ή το φορτιο ή τη μαζα ή καποιο αλλο "χαρακτηριστικο" του σωματιου.
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΧΙΓΙΩΡΓΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Μάϊ 2008
Δημοσιεύσεις: 1477
Τόπος: Δράμα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 31, 2009 10:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Φίλε μου Skapanea

Σε χαιρετώ και από εδώ και χαίρομαι που θα συνδυαλεχθούμε και πάλι.

Γνωρίζοντας ότι η ερώτηση δεν απευθύνεται προς εμένα θα ήθελα να εξηγήσω ότι η αναφορά μου ήταν προς τα μικρότερα σωματίδια του ατόμου που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα και ειδικά προς το μικρότερο δυνατό, καθώς είναι αδιανόητο ότι το άπειρο μικρό δεν έχει τέλος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να μην υπάρχει το τελευταίοα άπειρο μικρό και όπως ΣΟΦΑ ξεκίνησαν αρχικά την έρευνα οι επιστήμονες γιατί έβλεπαν ότι ΠΑΝΤΑ υπήρχε κάτι που έλειπε στους υπολογισμούς τους καθώς η μάζα δεν συμπληρώνονταν. Σήμερα πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά κοντά στον ορισμό της ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ της μάζας του ατόμου με την μάζα των μικρότερων σωματιδίων που το αποτλεούν. Αυτή η ισότητα είναι που τελικά και πιστεύω ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ θα ορίσει το μικρότερο σωματίδιο ύλης.

Μετά από αυτά οι φαντασιόπληκτοι της κβαντολογίας του απείρου και οι σοφιστικές θεωρίες του ακατανόητου θα οδεύσουν προς τον κάλαθο τον αχρήστων και όπου ανήκουν πραγματικά.
_________________
Ο μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία(Επίκουρος)

ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΜΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

http://xigiorge2.blogspot.com/ (Οι πραγματείες μου)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Berk
Αντιπρύτανης


Εγγραφή: 20 Ιαν 2010
Δημοσιεύσεις: 88

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 20, 2010 2:15 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ως φυσικός, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να συμφωνήσω με το παραπάνω. Η έκφραση "πολύ κοντά" δεν έχει έννοια στο μικρόκοσμο, για τον οποίο μιλάμε εξάλλου. Είναι σαν τη μαθηματική έκφραση του ορίου (τείνει σε κάποιο σημείο, χωρίς ποτέ να το φτάνει). Μπορεί να υπάρχει κάποιο θεμελιώδες σωματίδιο, αλλά όχι μόνο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αλλά αντιθέτως μάλλον προς το αντίθετο τείνουμε (αν και η ανθρώπινη παρόρμηση μας μας οδηγεί στο να ψάξουμε για κάτι θεμελιώδες, για να έχουμε κάπου να βασιστούμε). Η ύλη δεν είναι κάτι το συμπαγές, όπως εσφαλμένα πιστεύουμε, αλλά κάτι το απροσδιόριστο. Θέτω και ένα ερώτημα: Αν πιστεύουμε ότι υπάρχει κάτι το ελάχιστο, τότε αντίστοιχα δεν θα πρέπει να υπάρχει και κάτι μέγιστο; Ουσιαστικά το ζήτημα πάει καθαρά στο μηδέν και στο άπειρο και τι είναι πιο "απόλυτο" από τα δύο. Τα μαθηματικά (αν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε, δεδομένου ότι εμείς τα δημιουργήσαμε, αν και ομολογουμένως τα έχουμε πάει αρκετά καλά με τη "μετάφραση" του κόσμου) πάντως μας λένε ότι είναι και τα δύο εξίσου απόλυτα.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΑΟΥΡΕΛΙΑΝΟ ΜΠΟΥΕΝΔΙΑ
Καθηγητής


Εγγραφή: 22 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 65

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 24, 2010 7:24 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

εκει που σταματα η γνωση του ανθρωπου ,ξεκινα το απειρο!
_________________
ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
dias123
Αντιπρύτανης


Εγγραφή: 25 Ιαν 2010
Δημοσιεύσεις: 91

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 07, 2010 5:09 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

σχετικα με τη λεξη απειρο και την αντιθεση αυτου που ειναι εκεινου που εχει σημειο αρχης και σημειο τελους...... θα πρεπει να αναλυσουμε πρακτικα κοιτωντας τους αριθμους θα ελεγα και ας παρατηρησουμε.......

ολοι ξερουμε τον αξονα τον εξης....
-9 -8 -7 -6 -5 -4 -3 -2 -1 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

ας υποθεσουμε πως το - ειναι που προσπαθει να συναντησει το ελλαχιστο και το + που προσπαθει να συναντησει το μεγιστο οπως παει και αριθμητικα στον αξονα παραπανω......

το μονο σημειο που ξεχωριζει τελικα ειναι το σημειο μηδεν , σημειο συναντησης του - και του + που ειναι το ουδετερο αυτο που δεν εχει προσιμο..


οπως κοιταμε τον αξονα , ακολουθοντας τους αριθμους των μειον , δεν θα καταλληξουμε ποτε σε ελλαχιστο ολων , επομενως απο εκει υπαρχει απειρο... το ιδιο ομως θα συμβει και αν ακολουθησουμε τους αριθμους του αξονα των συν , παλι απειρο...

ομως υπαρχουν οι εξης παρατηρησεις.... αν απο το απειρο γυρισω προς τα πισω θα περασω καποια στιγμη μετρωντας απο τον ενα αξονα στον αλλο και φυσικα περνωντας το μηδεν.... επομενως ο ενας αξονας καποια στιγμη θα εχει τελος και ο αλλος αρχη και αντιστροφα επισης το ιδιο...με αποτελεσμα το σημειο μηδεν να γινεται και αρχη και τελος και των δυο αξονων αναλογως.... και απο αυτην τη ματια συμβαινει το παραδοξο πως απειρο και μη απειρο (ελλαχιστο και μεγιστο ή αρχη και τελος) να συνυπαρχουν ..........
γιατι οταν περναμε απο τον θετικο αξονα προς τον αρνητικο , το σημειο μηδεν γινεται το ελλαχιστο του θετικου αξονα και το τελος του...και οταν περναμε απο τον αρνητικο αξονα στον θετικο , το σημειο μηδεν γινεται το μεγιστο του αρνητικου αξονα και το τελος του ...
και οταν ξεκιναμε να μετραμε απο το μηδεν προς τον θετικο , το μηδεν γινεται και αρχη , οπως θα γινει και αρχη του αρνητικου αν ξεκινησουμε απο το μηδεν να μετραμε προς τον αρνητικο.....


το σημειο μηδεν ειναι αρχη και τελος , ελλαχιστο και μεγιστο , στο απειρο αραγε?

αυτο ειναι το συμπερασμα?

οχι... το μηδεν στην πραγματικοτητα δεν ξερουμε αν υπαρχει γιατι ειναι το τιποτα...το μηδεν ειναι σημειο αναφορας πολλων διαφωνιων για το θεμα πως δεν μπορει να υπαρχει το τιποτα..και πως απο το τιποτα δεν μπορει να υπαρξει κατι...αλλα ισως το μηδεν να ειναι απλα σημειο αναφορας ξεκινηματος προς το απειρο ή πισωγυρισματος προς το τελος 'η την αρχη....


Wink κουφο ε Question


ειναι το παραδοξο του απειρου και του μη απειρου...?


αραγε τι ισχυει?

ειναι πραγματικα οι αριθμοι που μπορουν να μας δωσουν μια εικονα του απειρου και γι'αυτο επελλεξα αυτο το παραδειγμα...

δεν γνωριζω απο ατομα και μορια πολλα πραγματα.. ομως μεγαλυτερο και ευκολοτερο παραδειγμα για το απειρο ηταν η ακουλουθια των αριθμων και γι'αυτο επελλεξα αυτο το παραδειγμα.....

ισως ολα τελικα ειναι απο ποιο σημειο (πανω στον αξονα της αληθειας) κοιταμε και προς τα που παμε..ΘΕΟΣ μοιαζει το απειρο και εμεις σημεια αναφορας Του... ολα μοιαζουν βεβαια με οτιδηποτε στον καθ'ενα.. μα τελικα αυτο το απειρο σε ολους αφηνει την αισθηση του ανεξηγητου...
ευχαριστω.

_________________
η αληθεια με πικρα γλυκαινει και το ψεμα με γλυκα πικραινει...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΧΙΓΙΩΡΓΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Μάϊ 2008
Δημοσιεύσεις: 1477
Τόπος: Δράμα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 07, 2010 7:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Berk έγραψε:
Ως φυσικός, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να συμφωνήσω με το παραπάνω. Η έκφραση "πολύ κοντά" δεν έχει έννοια στο μικρόκοσμο, για τον οποίο μιλάμε εξάλλου. Είναι σαν τη μαθηματική έκφραση του ορίου (τείνει σε κάποιο σημείο, χωρίς ποτέ να το φτάνει). Μπορεί να υπάρχει κάποιο θεμελιώδες σωματίδιο, αλλά όχι μόνο δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, αλλά αντιθέτως μάλλον προς το αντίθετο τείνουμε (αν και η ανθρώπινη παρόρμηση μας μας οδηγεί στο να ψάξουμε για κάτι θεμελιώδες, για να έχουμε κάπου να βασιστούμε). Η ύλη δεν είναι κάτι το συμπαγές, όπως εσφαλμένα πιστεύουμε, αλλά κάτι το απροσδιόριστο. Θέτω και ένα ερώτημα: Αν πιστεύουμε ότι υπάρχει κάτι το ελάχιστο, τότε αντίστοιχα δεν θα πρέπει να υπάρχει και κάτι μέγιστο; Ουσιαστικά το ζήτημα πάει καθαρά στο μηδέν και στο άπειρο και τι είναι πιο "απόλυτο" από τα δύο. Τα μαθηματικά (αν μπορούμε να τα εμπιστευτούμε, δεδομένου ότι εμείς τα δημιουργήσαμε, αν και ομολογουμένως τα έχουμε πάει αρκετά καλά με τη "μετάφραση" του κόσμου) πάντως μας λένε ότι είναι και τα δύο εξίσου απόλυτα.


ΝΑΙ φίλε μου είναι σωστός ο ισχυρισμός σου. Απλά αυτό το άπειρο του τεμαχισμού σε σωματίδια ύλης είναι επόμενο κάπου να σταματήσει γιατί πολύ απλά όσο ποιο μικρό γίνεται το σωμάτιο τόσο μεγαλύτεροι είναι οι δεσμοί.

Φυσικά ακόμη δεν έχει φτάσει η επιστήμη στο τέρμα του τεμαχισμού και δεν έχει τεκμηριώσει ότι μπορεί να φτάσει σε αυτό και για όσο διαρκούν οι έρευνες.

Οπότε ο ισχυρισμός μου είναι βεβαίος σε θεωρητικό υπόβαθρο και ΝΑΙ έχεις δίκιο, μέχρι που η επιστήμη ορίσει ότι η έρευνα έλαβε ΤΕΛΟΣ.
_________________
Ο μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία(Επίκουρος)

ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΜΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

http://xigiorge2.blogspot.com/ (Οι πραγματείες μου)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 05, 2010 3:15 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

dIAS


Σωστό το παράδειγμά σου,
με σωστή λογική βαλμένο
εύκολα όμως παρερμηνευμένο....


τι θέλω να πώ.....


πως,
τελικά η σκέψη σου σ οδήγησε
στην λογική του απείρου
στην λεύτερη και αέναη φωτιά
στα μάτια της διπύρου

πως τελείωμα δεν υπάρχει
μα ούτε κι άρχη

μα ,αρχή κι αξίωμα
για τον άνθρωπο
μήπως είναι η δική σου συμβουλή?

μήπως η ψυχή τ ανθρώπου
δεν έχει τέλος μήτε αρχή
και σαν πεθάνεις
δεν τελειώνει η ζωή
μονάχα εκεί?


αυτό κατάλαβα εγώ
πως θέλεις να μας πείς
και το βρίσκω σοφά βαλμένο
σε μιά περίοδο παρεκτροπής.


Υ.Γ
Σημείο αναφοράς μην ψάξεις για να βρείς
είναι συμπέρασμα τυχαίο
μιά κουκίδα προφανούς διαδρομής.

_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 05, 2010 11:13 am    Θέμα δημοσίευσης: Περι... Παροδοξων και "Μυστηριων" Απάντηση με Συμπερίληψη

dias123
έγραψε:

ομως υπαρχουν οι εξης παρατηρησεις....

αν απο το απειρο γυρισω προς τα πισω θα περασω καποια στιγμη μετρωντας απο τον ενα αξονα στον αλλο και φυσικα περνωντας το μηδεν....

επομενως ο ενας αξονας καποια στιγμη θα εχει τελος και ο αλλος αρχη και αντιστροφα επισης το ιδιο...

με αποτελεσμα το σημειο μηδεν να γινεται και αρχη και τελος και των δυο αξονων αναλογως....

και απο αυτην τη ματια συμβαινει το παραδοξο πως απειρο και μη απειρο (ελλαχιστο και μεγιστο ή αρχη και τελος) να συνυπαρχουν ..........

Γνωριζεις μαλλον οτι ειμαι υπερ του υγιους προβληματισμου για την αναζητηση της αληθειας !

Ενα σημειο λοιπον ("σκοτεινο") το οποιο παραβλεπουν και οι περισσοτεροι μαθηματικοι, ειναι αυτο που εχω επισημανει στην παραθεση.

1ο
Θεωρεις οτι το τελος των αριθμων ειναι στο Απειρο και θεωρεις οτι μπορεις να το φτασεις.

Ειναι δυνατον ;

2ο
Θεωρεις οτι εισαι στο Απειρο και "πισωπατωντας" φτανεις στον Μηδεν ;

Ειναι δυνατον ;

Ποτε θα "προλαβεις" να πας στο Απειρο και πως θα πας σε αυτο ;

Κι αν εισαι ηδη στο Απειρο ποτε και πως θα προλαβεις να επιστρεψεις στον Μηδεν ;

Και γιατι θεωρεις φυσικο οτι θα τα καταφερεις σε καθε τι που βαζεις στο μυαλο σου ;

Αν αναλογιστεις ολα αυτα θα δεις οτι δεν υπαρχει παραδοξο και οτι αυτο δημιουργειται απο τις παραδοχες που κάνεις εσυ για πραγματα που θεωρεις εφικτα.

Δηλαδη αν θεωρησεις οτι ειναι αδυνατο απο το μειον απειρο και το συν απειρο να φτασεις στο μηδεν, με την προϋποθεση οτι εισαι ηδη σε αυτα τα "σημεια" ( αλλες παραδοχες αυτες ), τοτε θα δεις οτι στον Μηδεν δεν μπορει να συνυπαρχει ελαχιστο και μεγιστο !

Ετσι δημιουργουνται ολα τα παραδοξα !

Κανουμε παραδοχες "αυμβιβαστες" μεταξυ τους χωρις να το καταλαβαινουμε και μετα οταν με τη χρηση της "απλης" λογικης καταληγουμε σε παραδοξα αναρωτιωμαστε πως εγινε αυτο και γιατι εγινε και τα εχουμε σαν αξιοθεατα "μυστηρια".
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
prototype
Λέκτωρ


Εγγραφή: 04 Μάϊ 2010
Δημοσιεύσεις: 36
Τόπος: Κόρινθος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 05, 2010 3:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Και γιατι πολυ απλα να μην δεχτουμε πως οι αριθμοι και οι νοητοι αξονες ειναι ανθρωπινες επινοησεις ως σημεια αναφορας των μετρησεων και τιποτε αλλο περα απο αυτο;

Εφ οσων η παρατηρηση - μετρηση παραγει την εικονα (σημειο), τοτε γιατι να εχει μια διαφορετικη εννοια περα αυτης της απλης πεπερασμενης μετρησεως;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email MSN Messenger
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 06, 2010 10:08 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Συμφωνώ με τον prototype....
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Me
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Σεπ 2010
Δημοσιεύσεις: 144

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 29, 2010 11:06 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Οι αριθμοί θεωρητικά είναι άπειροι.
Ο κόσμος πρακτικά είναι άπειρος.
αααα...
Όταν βγαίνεις από το δωμάτιο δεν ξεκινάς κάποια κίνηση από την πλήρη ακινησία απλά αλλάζεις λίγο την πορεία σε μία από τις διαστάσεις που ήδη είναι σε πλήρη και αδιάκοπη κίνηση.
Για παράδειγμα..
Κάθεσαι στην καρέκλα σου, η οποία είναι στο σπίτι σου, το οποίο ακουμπά στην Γή (φαντάζομαι Razz ), η οποία γυρίζει γύρω από τον εαυτό της, και γύρω από τον ήλιο, και ο ήλιος γύρω από το κέντρο του γαλαξία (ε; ) , τεσπά, αυτά αρκούν για να καλύψουν μια κίνηση σε 3 διαστάσεις, μετά κινείσαι ήδη στην διάσταση του χρόνου, και σε αυτήν των συναισθημάτων, στην διάσταση των άλλων ανθρώπων (βάλε δλδ αλλά 6 δισ διαστάσεις περίπου) και στις διαστάσεις των ζώων των φυτών, των πλανητών, των εξωγήινων, των ξωτικών και της κουκουρούκου.. όλα αυτά με τέτοιες ταχύτητες που τα κλάσματα των αποστάσεων δεν έχουν νόημα καθώς δεν υπάρχει κάτι σταθερό εξ αρχής για να μοιράσεις, δεν υπάρχει στασιμότητα στο σύμπαν τα πάντα μηδενίζουν και φτάνουν στο άπειρο την ίδια στιγμή χωρίς ενδιάμεσες στάσεις..
η συμβουλή μου.. μπες ξανά στο δωμάτιο, γύρνα την ριμάδα την σελίδα και αν συνεχίσεις να μην αισθάνεσαι καλά, πάρε καμιά δραμαμίνη..
_________________
"Η μεγάλη δύναμη συνεπάγεται μεγάλη ευθύνη" - Θείος του Spiderman
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 12, 2010 9:28 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αυτές τις μέρες δούλευα το πρόγραμμα εκτυπώσεων. Είχα φτιάξει την περιστροφή bitmap. To bitmap είναι μια εικόνα σε έναν κάναβο από εικονοστοιχεία, σαν μια σκακιέρα δηλαδή με κάθε κουτάκι και μια τιμή χρώματος. Δείτε τώρα το πρόβλημα. Αν θέλει κανείς να περιστρέψει το bitmap και αυτό να γίνεται κατά το πολλαπλάσιο της ορθής γωνίας είναι εύκολο...τα τετραγωνάκια απλά αλλάζουν προσανατολισμό. Το δύσκολο είναι όταν πρέπει να γυρίσουμε το bitmap σε κάποια άλλη γωνία. Τότε πρέπει οι τιμές του χρώματος να πέσουν έτσι ώστε αυτός που παρατηρεί την εικόνα να μην βλέπει αλλοιώσεις. Το σκεπτικό εδώ είναι να αναμίξουμε τα διπλανά εικονοστοιχεία-χρώματα- στη σωστή ποσότητα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε εικονοστοιχείο της τελικής εικόνας θα δημιουργηθεί από ένα άθροισμα "σωστών" ποσοτήτων χρώματος στοιχείων από την αρχική εικόνα. Ο βασικός αλγόριθμος περιστροφής δείχνει που θα μετακινηθεί ένα στοιχείο της αρχικής στην τελική εικόνα. Η εικόνα που τελικά βγαίνει από τον βασικό αλγόριθμο εμφανίζει δοντάκια...όταν στην φωτογραφία έχουμε ακμές, δηλαδή διαχωριστικές νοητές γραμμές, σαν περιφράξεις ομοιόμορφα χρωματιστών περιοχών. Εδώ λοιπόν έρχεται η ανάμιξη να δώσει εκείνα τα χρώματα όπου ένα τελικό εικονοστοιχείο να εμφανίζεται ταυτόχρονα ως μέρος δύο διαφορετικών περιοχών. Για παράδειγμα αν είχαμε ένα bitmap το μισό άσπρο και το μισό μαύρο και το περιστρέφαμε με τον τρόπο της ανάμιξης κατά έστω τριάντα μοίρες τότε θα είχαμε πέρα από τα άσπρα και μαύρα εικονοστοιχεία και μερικά γκρί και μάλιστα όχι μια τιμή γκρί αλλά περισσότερες όσο η γωνία πλησιάζει το πολλαπλάσιο της ορθής και αυξάνοντας και μειώνοντας, και επιπλέον το μεγαλύτερο το bitmap σε έκταση από εικονοστοιχεία σημαίνει θα έχουμε περισσότερες διαιρέσεις του διαστήματος άσπρο-μαύρο.
Το προηγούμενο ήταν η εισαγωγή. Σκοπός μου είναι να δείξω ότι στις δυο διαστάσεις η αναπαράσταση εικόνας με "ελάχιστο" στοιχείο το εικονοστοιχείο δημιουργεί κατά τον χειρισμό της, εδώ περιστροφή, άπειρες υποδιαιρέσεις, θεωρητικά, Στην πράξη τα εικονοστοιχεία έχουν περιορισμούς ως προς τις πιθανές τιμές που μπορούν να λάβουν. Άρα στην πράξη η αναπαράσταση δεν μπορεί να αποδώσει ποτέ την "αλήθεια" που υποδηλώνει. Παρόλα αυτά βλέποντας τα πάντα ως μια "αλήθεια" και η αναπαράσταση είναι ένα από τα μέρη της αλήθειας. Όπως δηλαδή ο Παρθενώνας είναι κάτι, επίσης κάτι είναι και η φωτογραφία του, ακόμα και η ψηφιακή αναπαράστασή του. Επιπλέον όπως και η αναπαράσταση έχει περιορισμούς...και αλλοιώσεις στο χειρισμό..ομοίως και κάθε κάτι έχει περιορισμούς και αλλοιώσεις. Και καταλήγω λοιπόν πως το ελάχιστο μικρό και το μέγιστο μεγάλο είναι θεωρητικές τιμές...και όχι οι πραγματικές τιμές των περιορισμών εκείνων που πέρα από αυτούς το κάτι παύει να δηλώνει αυτό που είναι, παύει να είναι. Έτσι ψάχνοντας να βρούμε τα όρια του οτιδήποτε στην ουσία ψάχνουμε να βρούμε πως να το διαλύσουμε. Φθάσαμε στο μόριο και αφού το διαλύσαμε και είδαμε ότι έχασε τις ιδιότητές του (αυτό που δηλώνει δηλαδή), ονομάσαμε αυτό που έμεινε άτομο..νομίζοντας ότι αυτό δεν μπορούμε να το χαλάσουμε...Ήρθε και γι' αυτό ο καιρός που το χαλάσαμε, να και η διάσπαση του ατόμου. Το ερώτημα λοιπόν αν θα υπάρχει το μικρότερο μικρό αλλάζει στο "θα βαρεθεί ποτέ ο άνθρωπος να χαλάει τη πλάση"; Αν βαρεθεί τότε θα έχουμε το μικρότερο μικρό. Το μυστήριο της όλης υπόθεσης είναι ότι αυτό που εμείς λέμε "μικρό" μπορεί να είναι τεράστιο...όπως τεράστιο είναι το μέγεθος του μολυβιού σε σχέση με το πάχος της καλοξυσμένης μύτης του. Έτσι το σωστότερο είναι να μιλάμε για όρια. Ο άνθρωπος όσο θα υπάρχει ως είδος θα ξεπερνάει τα όρια, κοινώς θα καταστρέφει την πλάση και θα δημιουργεί "αναπαραστάσεις". Αυτή είναι η δική του "περιστροφή" στο χώρο. Το ενδιαφέρον στον άνθρωπο σε σχέση με τα άλλα ζώα είναι ότι δουλεύει τόσο για την αλλαγή της πλάσης όσο και για την βελτίωση των τρόπων που την αλλάζει. Όπως ο αλγόριθμος "ανάμιξης" έτσι και τα εργαλεία του ανθρώπου...παίρνουν αρκετές βελτιώσεις. Πραγματικά δεν ξέρω ποιος από τους δύο είναι ο κύριος σκοπός, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει τέτοιος....Να θέλει ο άνθρωπος να βελτιώνει τους τρόπους "αναπαράστασης", τα μέσα, ή να φτιάχνει "αδύνατες" αναπαραστάσεις, το τελικό προϊόν, να ξεπερνάει τα όρια δηλαδή! Ειλικρινά δεν μπορώ να αποφανθώ ποιο από αυτά τα δύο έχει μεγαλύτερη σημασία. Μερικοί θεωρούν μεγάλα βήματα τις "ανακαλύψεις"...και μικρά τις βελτιώσεις. Όμως αν είχαμε μείνει στην ανακάλυψη του αεροπλάνου χωρίς να πάμε στις βελτιώσεις...ακόμα θα πετάγαμε για δέκα μέτρα!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
stefstath
Πρύτανης


Εγγραφή: 07 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 777
Τόπος: ΙΛΙΟΝ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 01, 2011 12:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Το θέμα έχει ξαναπροβληθεί στο http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?t=3087
πάρε κι από κει μια ιδέα.

Τα παράδοξα του Ζήνωνα είναι λογικά τρικ που έχουν σκοπό να καταδείξουν την αβεβαιότητα του απολύτου. Δεν είναι λογικά σφάλματα αλλά λογικά αδιέξοδα. Είναι σαν να σου λέω π.χ: ποιός είναι ο μικρότερος θετικός πραγματικός αριθμός;
Όλη σου τη ζωή να γράφεις δεν πρόκειται να τον ολοκληρώσεις διότι είναι 0,000000......άπειρα μηδενικά......0001. Πρακτικά είναι αδύνατον να υπολογιστεί και να εφαρμοστεί σε κάτι. Θεωρητικά υπάρχει ως διατύπωση που δίνεται μόνο με όριο που τείνει στο μηδέν από δεξιά. Αυτό δε σημαίνει πως καταργούνται οι ακέραιοι.
Το ζήτημα θυμίζει λίγο το απώτατο ερώτημα που έθεσε κάποιος άλλος στο φόρουμ: γιατί κάτι κι όχι τίποτα. Όταν ένα θέμα απειρίζεται γίνεται διττό. Υπαρκτό κι ανύπαρκτο μαζί. Η διαφορά είναι διαδικαστική και μη σας προβληματίζει.
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ενημερωτικά Γράμματα
Νεοφώτιστος


Εγγραφή: 01 Μάρ 2012
Δημοσιεύσεις: 1

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 01, 2012 11:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Καλησπερα Απάντηση με Συμπερίληψη

Καλησπερα σε όλους. Καλως σας βρισκουμε σε αυτο το πολυ ενδιαφερον φορουμ. Θα χαρουμε να συμμετασχουμε στις συζητησεις σας.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
troian
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 2267
Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 02, 2012 2:11 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

καλως τους
μα καλα ποσοι ειστε;
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
Σελίδα 9 από 10

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center