Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Ο ΠΟΛ ΓΡΑΦΕΙ...
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 02, 2008 8:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ο ΠΟΛ ΓΡΑΦΕΙ... Απάντηση με Συμπερίληψη

Περί λόγου



Φυσικά δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως το θέμα, όπως και όλα βέβαια, έχει ικανά κατά καιρούς αναλυθεί και περιφραφεί. Το δικό μου παρών εγχείρημα, ο περί λόγου λόγος, δεν προσπαθεί ούτε να συμπληρώσει μα ούτε και να παρουσιάσει κάτι νέο. Απλά ικανοποιεί μία εσωτερική ανάγκη για συνδιαλλαγή με τις Έννοιες.

Ο λόγος, λοιπόν, εκφράζεται με δύο μορφές, γραπτό και προφορικό. Βέβαια αυτό, οι δύο μορφές, δηλαδή, του γραπτού λόγου και του προφορικού λόγου, εν όσω ομιλούμε για τον λόγο ως μέσο επικοινωνίας, στην προσωπική διάσταση, που είναι ο διαλογισμός, και επίσης στην διαπροσωπική διάσταση η οποία είναι η επικοινωνία μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους. Και είναι φρόνιμο να κάνουμε τη διάκριση αυτή, του λόγου ως μέσο επικοινωνίας δηλαδή, για το παρών πόνημα, διότι λόγος είναι και οι Έννοιες, οι Ιδέες, μα και κάθε τι οτιδήποτε που είναι δυνατό να λογοποιείτε από το ανθρώπινο λογιστικό, ακόμη και πριν μορφοποιηθεί σε λόγο, στην διαδικασία δηλαδή, της μορφής που έχει η επικοινωνιακή διάσταση του λόγου. Έτσι λοιπόν, ακόμη και μία ασχημάτιστη Ιδέα ή Έννοια, η οποία εν δυνάμει έχει την ιδιαιτερότητα να επιδέχεται την λογιστική επεξεργασία και κατόπιν Ονομασία ή ορισμό της, είναι λόγος. Όπως επίσης έχουμε και τον ενδιάθετο λόγο ο οποίος διακρίνεται κυρίως από την προσήλωση του νου σε κάποιο νόημα και την επίκληση με το λογιστικό και θυμικό του νοήματος αυτού. Πράγματα όμως που δεν θα επιχειρηθούν να εξεταστούν κατά το παρών κείμενο.

Θα ήθελα στο παρών πόνημα να εξετάσουμε το λόγο στην καθαρά επικοινωνιακή του διάσταση. Και να ορίσουμε όσο πιο απλά μπορούμε τη Φύση του. Με όσες, δηλαδή, πιο απλές Ονομασίες και ορισμούς, να περιγράψουμε τη Φύση της Ουσίας του.
Ας ξεκινήσουμε από τη μορφή του προφορικού λόγου. Το κυριότερο χαρακτηριστικό της μορφής αυτής και που κάνει να ξεχωρίζει από την γραπτή μορφή, είναι τα ηχοσύνολα που χειρίζεται ο άνθρωπος με το στόμα και τα μέρη αυτού, τη γλώσσα, δηλαδή, τα χείλη, την στοματική κοιλότητα και λοιπά. Μπορούμε με ευκολία να το διακρίνουμε αυτό προφέροντας μία λέξη ή μια πρόταση. Θα παρατηρήσουμε πως η προφορά δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παραγωγή ήχων με το στόμα μας. Θα διακρίνουμε πως κάθε γράμμα μιας λέξης που προφέρουμε είναι ένας ξεχωριστός ήχος. Θα μπορούσαμε στο σημείο αυτό να πούμε, έξω από το χαρακτήρα του παρών πονήματος, πως ο άνθρωπος είναι από τη φύση του μουσικό ον, καθώς για την επικοινωνία του δεν γνωρίζει άλλο τρόπο, παρά την δια της παραγωγής έναρθρων ήχων πραγμάτωση αυτής. Κάτι που μάλλον, δεν ανταμώνουμε στο υπόλοιπο βιολογικό βασίλειο.

Λέγαμε λοιπόν, πως κάθε γράμμα το οποίο χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε, να προφέρουμε, μία λέξη, είναι ένας ξεχωριστός ήχος. Και στο σημείο αυτό διακρίνουμε τη διαφορά με την γραπτή μορφή στην οποία η διαφοροποίηση γίνετε στην κωδικοποίηση του ήχου σε σύμβολο, σε γράμμα. Κι αυτό διότι έχουμε την ανάγκη χάριν του γραπτού λόγου, να μετατρέψουμε τον ήχο σε ένα γράμμα ή σύμβολο. Πως αλλοιώς θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε τον ήχο στο χαρτί αν όχι δίνοντάς του ένα χαρακτήρα, ένα σύμβολο; Έτσι τον ήχο Α, του δίνουμε το σύμβολο <<Α>> τον ήχο Β του δίνουμε το σύμβολο <<Β>> και ούτω καθ' εξής, έως να συμπληρώσουμε το αλφαβητό μας το οποίο δεν είναι άλλο παρά 24 ήχοι αποδιδόμενοι με 24 γράμματα, ή αλλοιώς, σύμβολα. Αυτή είναι η μοναδική διάκριση των δύο μορφών του γραπτού από τη μία, κι από την άλλη, προφορικού λόγου. Τα εκφραζόμενα, τώρα, τα Νοήματα, οι Έννοιες και τα Πράγματα τα οποία "μεταφέρονται", τα οποία ορίζονται, από τις δύο μορφές λόγου, είναι φυσικά όμοια.

Γνωστό επίσης είναι, πως δεν υπάρχει καμία αυθαιρεσία στην δημιουργία κατάρτισης του λόγου, είτε στην μία μορφή του είτε στην άλλη, είτε ως αρμονικό ηχοσύνολο είτε ως δια της εκφοράς του στη γραπτή του διάσταση, και για τούτο θεσπίστηκαν οι κανόνες και όλα εκείνα που χειρίζεται η γραμματική, της γλώσσας, διάσταση.

Αν και, τα Νοήματα οι Έννοιες και τα Πράγματα, τα οποία ο λόγος "μεταφέρει" ή δηλώνει, είναι όμοια στις δύο μορφές, γραπτό και προφορικό λόγο, δεν συμβαίνει το ίδιο σε ορισμένες περιπτώσεις όπου ο λόγος μεταβάλλεται. Σύμφωνα με όσα προηγήθηκαν στο παρών κείμενο, μπορούμε να ορίσουμε τα εξής. Οι λέξεις, οι οποίες όπως είπαμε προηγουμένως, στον προφορικό λόγο αποτελούνται από σύνθεση ήχων και στον γραπτό λόγο από σύμβολα-γράμματα, είναι ο κορμός ενός Νοήματος, μιάς Έννοιας, είναι το σώμα, και ψυχή είναι η ίδια η Έννοια. Όμως, με το σώμα και την ψυχή μιάς Έννοιας, όπως τα δίνουμε στην προηγούμενη πρόταση, δεν είναι ο λόγος ολοκληρωμένος. Ο λόγος ολοκληρωμένος είναι, με το πνεύμα που μεταφέρει και εκφάζει το σώμα και η ψυχή της Έννοιας, της οποιασδήποτε Έννοιας η οποία αναφέρεται. Και ως πνεύμα της Έννοιας, είναι αυτό καθ' αυτό η Φύση του Πράγματος που η Έννοια, δια της γλώσσας, ορίζει. Επομένως έχουμε, ως σώμα τη λέξη η οποία εκφράζεται είτε με την παραγωγή και σύνθεση ήχων (προφορικός λόγος) είτε με την εκτύπωση συμβόλων-γραμμάτων (γραπτός λόγος), ως ψυχή την Έννοια που η λέξη θέλει να διατυπώσει, και ως πνεύμα τη Φύση του Πράγματος που η Έννοια θέλει να περιγράψει. Έτσι επικοινωνούμε εξάλλου μεταξύ μας, κατανοώντας την πνευματική Φύση την οποία μια Έννοια μεταφέρει, την οποία Έννοια με σειρά μα πριν από την προηγούμενη διαδικασία, μεταφέρει η λέξη. Η λέξη ως ηχοσύνολο ή ως σύμβολα-γράμματα όπως είδαμε προηγουμένος.

Είπαμε πως η Φύση των Πραγμάτων παραμένει η ίδια είτε στη χρήση της μιάς μορφής λόγου είτε στη χρήση της άλλης. Στη μορφή γραπτού, δηλαδή, και προφορικού λόγου. Μία λέξη και στις δύο μορφές λόγου υποδηλώνει το ίδιο Πράγμα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με ορισμένες ιδιαιτερότητες με τις οποίες εκφράζεται ο λόγος, και θα ονομάσουμε τις ιδιαιτερότητες αυτές, ως Ιδιώματα του λόγου. Ιδιώματα του λόγου, φερ' ειπείν, μπορούμε να ονομάσουμε τον ποιητικό λόγο, τον επιστημονικό λόγο, τον εκλαϊκευμένο του επιστημονικού λόγου λόγο μα και ορισμένους ακόμη όπως τον μαθηματικό λόγο και άλλους διάφορους. Τα ιδιώματα αυτά έχουν το καθένα το δικό του χαρακτήρα. Έχουν τον δικό τους ολοκληρομένο κορμό. Εμείς ας πάρουμε ως παράδειγμα, για να δείξουμε πότε μεταβάλλεται ο λόγος, τον ποιητικό λόγο.

Ο ποιητικός λόγος, λοιπόν, σε ορισμένες εκφορές του, κάνει τη σύνηθη χρήση Εννοιών για να περιγράψει μία κατάσταση διαφορετική από αυτήν που η Έννοια ή Έννοιες μεταφέρουν. Είναι οι λεγόμενες "παρομοιώσεις", "μεταφορές", "συμβολισμοί" και όλα εκείνα που έχει ανάγκη ο ποιητικός λόγος, είτε για να γίνει ανεξιχνίαστος (για διάφορους λόγους και ειδικές συνθήκες) είτε για να περιγράψει με έμφαση ένα γεγονός, για το οποίο δεν υπήρχε άλλος τρόπος να τονίση την εμφαντικότητα του γεγονότος όπου συνήθως, για τις ανάγκες αυτές, συνοδεύεται και από μία αυξημένη αισθαντικότητα (το περιγραφώμενο γεγονός), και εν γένει, όσων αφορά την μεταβολή του λόγου που εξετάζουμε εδώ, όλα όσα έχει ανάγκη ο ποιητικός λόγος στην παραγωγή του. Έτσι λοιπόν, χάριν λόγου, ας προσθέσουμε προς σαφή κατάληψη του τι εννοούμε περί της μεταβολής του λόγου, στον ποιητικό λόγο, με το παρακάτω, πολύ σύντομο, παράδειγμα.

Ας υποθέσουμε πως ένας δημιουργός περιγράφει ένα δειλινό ή την αυγή της ημέρας. Δεν είναι σπάνιο στην περιγραφή αυτή, να αναφέρεται σε μία βιωματική του διάσταση όμως, αυστηρά εσωτερική. Να περιγράφει δηλαδή, κάποια ψυχική είτε πνευματική του κατάσταση, και το λέω αυτό σημειώνοντάς το, διότι και το δειλινό μα και η αυγή της ημέρας είναι κάτι που βιώνονται, όμως ο ποιητικός λόγος, έχει ορισμένες φορές την ανάγκη, όπως είπαμε και προηγουμένος, να πραγματώνεται με την μεταβολή (όπως την ονομάσαμε) του λόγου, και να κάνει χρήση Εννοιών για να τονίση καταστάσεις ή Πράγματα, διάφορα εκείνων που οι Έννοιες αυτές καθ' αυτές μεταφέρουν. Και στο σημείο αυτό είναι που, προσωπικά εγώ, διακρίνω τη μαγεία του ποιητικού λόγου. Κι αυτό διότι, η μεταβολή του λόγου από τον ποιητικό λόγο, δεν πραγματώνεται αυθαίρετα και όπως τύχει. Ο δημιουργός, ο οποίος θα κάνει χρήση μεταβολής του λόγου, θα πρέπει να "βαφτίσει" με όσο το δυνατό μεγαλύτερη ακρίβεια και πιστότητα, τις Πραγματικότητες που θέλει να περιγράψει στον ποιητικό του λόγο, με Έννοιες που ενώ μεταφέρουν τη Φύση ενός συγκεκριμένου Πράγματος, αυτό όμως μεταφέρει άλλο, στον ποιητικό του λόγο, ο οποίος πρέπει να διακατέχεται με περισσή αισθαντικότητα και σαφήνεια. Ίσως το σημείο αυτό, να είναι και το περισσότερο κοινό και όμοιο, με τη Φιλοσοφία και την φιλοσοφική διαδικασία και λόγο αυτής. Και κάνω αμέσως πριν τη διάκριση του φιλοσοφικού λόγου διότι και αυτός αποτελεί ένα από τα Ιδιώματα, που πριν αναφέραμε, του λόγου.

Ως σύνοψη του παραπάνω κειμένου θέλω να σημειώσω το εξής. Ο λόγος, ως μέσο επικοινωνίας, αποτελείται από τρείς διαφορετικές διαστάσεις. Η μία διάσταση είναι η εξωτερική του μορφή την οποία ορίσαμε ως ηχοσύνολο, στην προφορική εκφορά, και ως σύμβολα-γράμματα στην γραπτή εκφορά και τύπωση. Η δεύτερη, στη σειρά, διάσταση του είναι η εκφραζόμενη Έννοια ή Νόημα. Και η τρίτη του διάσταση είναι η Φύση του Πράγματος, που η Έννοια ή Νόημα, εκφράζει. Έτσι μπορούμε να πούμε, και με τη σειρά που προηγήθηκε, πως η πρώτη διάσταση, του λόγου, είναι το σώμα, η δεύτερη διάσταση είναι η ψυχή και η τρίτη, η Φύση του Πράγματος, είναι το πνεύμα του λόγου.

Επομένως, όταν αναφερόμασται στη Φύση, ή Ουσία, του λόγου, ομιλούμε για μία ολοκληρωμένη και αυτοτελής οντότητα.
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 02, 2008 10:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΑΡΕΤΗ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΑΡΕΤΗ


Ίδιον του οφθαλμού είναι η όραση και το φως, των ώτων η ακοή και ο ήχος, της όσφρησης και γεύσης οι οσμές η διάκριση αυτών και η των ποιοτήτων διάκριση των γεύσεων (γλυκό, πικρό, στιφό κλπ.), της αφής η ψηλάφιση των επιφανειών. Με τον ίδιο τρόπο ως ίδιον της Ψυχής διακρίνουμε την απόκτηση των Αρετών από αυτήν. Υψιλότερο έργο για την Ψυχή του Ανθρώπου δεν υπάρχει παρά η απόκτηση και καλλιέργεια των Αρετών.

Οι Αρετές είναι λεπτές αισθήσεις στην ψυχή οι οποίες διαμορφώνουν ανάλογα την ποιότητα και ένταση την προσωπικότητα του ανθρώπου, τον ψυχικό του οργανισμό, τον χαρακτήρα με μια λέξη. Η αρετή δεν έχει να κάνει με μία στεγνή εγκεφαλική και γνωσιολογική ενασχόληση μα αποκτάται με την παρέμβαση του ανθρώπου στο εσωτερικό του. Καλλιεργείτε και συντηρείτε με την αυτόβουλη παρέμβαση του ανθρώπου εντός του. Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός ακριβώς σε αυτό αποσκοπεί. Ο Παράδεισος είναι το πλήρωμα των αρετών, ανθρωπίνων και θεοειδών. Γι' αυτό λέμε οι χριστιανοί πως δίχως τη βοήθεια του Θεού δεν μπορεί ο άνθρωπος να καταφέρει το καλύτερο δυνατό. Γιατί εάν αποκτήσει με τις δικές του δυνάμεις ανθρώπινες αρετές, τις θεοειδές πως θα τις αποκτήσει δίχως τη βοήθεια του Δημιουργού αυτών;

Έτσι, εύκολα γίνετε καταληπτό, το νόημα και η ανάγκη της άσκησης στην Ορθοδοξία μας. Ορθοδοξία και άσκηση πάνε μαζί. Δεν νοάται Ορθοδοξία δίχως άσκηση. Κι όταν ομιλούμε για βίωμα και εμπειρία, η βάση είναι η ασκητική της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας. Πως θα μπορέσω να καταλάβω ένα βιωματικό γεγονός δίχως να έχω πείρα περί αυτού; Είναι δυνατόν; Πότε γνωρίζω ένα δρόμο που οδηγεί από τη μία πόλη στην άλλη, όταν τον διασχίζω ή όταν βλέπω τη διαδρομή του στο χάρτη;

Στο σημείο αυτό εντοπίζουμε το ανόητο εκείνων που απορρίπτουν ένα Πράγμα, δίχως να το έχουν "σπουδάσει" από μέσα πρώτα. Και όταν επιμένουν αποδεικνύουν έμπρακτα όχι μόνο την ανοησία που τους χαρακτηρίζει, μα και το βλακώδες του είναι τους, κι αυτό διότι, φυσική συνέχεια της απόρριψης ενός Πράγματος, είναι η ενσυνείδητη αγνόησή του. Άρα, έχουν πολύ λάθος ορισμένοι, να απαιτούν μία, έστω, στοιχειώδη προσοχή, στο λόγο που εκφέρουν.

Το μοναχικό, συνεχίζοντας, ιδεώδες, είναι η με όλες τις δυνάμεις αφοσίωση της καλλιέργειας και απόκτησης του πληρώματος των αρετών. Γι' αυτό συνηθίζετε να λέγετε στο Άγιο Όρος από τους μοναχούς αγιορείτες στο αντάμωμά τους, και με τους επισκέπτες, η ευχή Καλό Παράδεισο. Γιατί μεγιστότερη κατάκτηση από τον άνθρωπο δεν υπάρχει πέραν του Παραδείσου.

Όμως δεν είναι μόνο η άσκηση των αρετών στην Ορθοδοξία μας, και εκεί εξαντλείτε. Όχι βέβαια. Η Ψυχή για να αποκτήσει τις αρετές πρέπει να είναι επιδεκτική αυτών. Δεν μπορεί μία "χοντροκομένη" και αλλώκοτη ψυχή, με τις όποιες δυνάμεις της, να εργαστεί τις αρετές. Η Ψυχή πρέπει να είναι λεπτή και με αισθητικές ευαισθησίες μέσα της για να μπορέσει να προχωρήσει στην άσκηση και απόκτηση των αρετών. Εδώ μπορούμε να διακρίνουμε το αναγκαίο της Φύσης των Ιερών Μυστηρίων και κυρίως της εξομολόγησης και μετάληψης της θείας Κοινωνίας.

Όμως πέρα από αυτά, και για να καταστεί η ψυχή με τις απαραίτητες και αρμόδιες λεπτές αισθητικές ευαισθησίες, η Εκκλησία μας, η Ορθοδοξία μας, χειρίζεται και άλλα μέσα. Δύο από αυτά είναι τα εξής. Η ποίηση και η μουσική. Οι ακολουθίες της όλες, τελούνται δια της ποίησης και της μουσικής. Όλη η υμνογραφία της είναι ποίηση και εκφράζεται δια μουσικής, της ψαλτικής τέχνης που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ιδίωμα της μουσικής.

Τώρα, την επιρροή της ποίησης και της μουσικής στην ανθρώπινη Ψυχή όλοι, φαντάζομε, την γνωρίζουμε. Δεν ήταν φυσικά και τυχαίο το γεγονός πως τα δύο αυτά, ποίηση και μουσική δηλαδή, ήταν στοιχεία στην Παιδεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 02, 2008 11:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ελληνικές αρετές:σοφία,δικαιοσύνη,ανδρεία,σωφροσύνη.

Χριστιανικές αρετές:πίστη,υποταγή,αγάπη προς τον εχθρό,υπερβολή.

Με τις πρώτες γίνεσαι ελεύθερος,με τις δεύτερες δούλος.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 3:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Γιαννάκη κάνεις ακριβώς σαν ένα μικρό παιδί το οποίο παρασυρόμενο από τον ενθουσιασμό δεν μπορεί να διακρίνει τα όρια του. Και το λέω αυτό διότι ενώ δεν έχεις εμπειρία του πράγματος, των αρετών δηλαδή, μιλάς με τέτοια βεβαιότητα σαν να κατέχεις ως δόκιμος την φύση των αρετών. Έτσι λοιπόν, σε αισθάνομαι πνευματικά ανώριμο ακριβώς όπως κι ένα παιδί, διότι δεν μπορείς να διακρίνεις τα όρια σου, που σημαίνει πως δεν συναισθάνεσαι τι κατέχεις και τι όχι. Wink
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 3:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Για την Νίψη Απάντηση με Συμπερίληψη

Για την Νίψη.


Η νίψη, όπως το λέει και η λέξη, είναι η πλήση. Στην πατερική ορολογία, σημαίνει την διαρκή προσοχή στους λογισμούς και τα υπόλοιπα ψυχικά κινήματα με σκοπό τον ακριβή έλεγχο αυτών. Κάλλιστα θα μπορούσαμε να πούμε πως κι αυτό ένα είδος πλήσης είναι καθώς ο έλεγχος των ψυχικών κινημάτων μέσα μας γίνετε με σκοπό διακρίνοντάς τα να πράξουμε τα απαραίτητα, για τα θετικά και χρήσιμα, και για όσα είναι αρνητικά ή με άλλους τρόπους αυθαίρετα, να τα απορρίψουμε. Επομένως, νίψη είναι η προσοχή του ψυχικού σώματος και η πλήση αυτού. Και βέβαια, πρόκειτε για μία εκ των σημαντικότερων εσωτερικών αναγκών μας αφού από την εργασία αυτής θα εξαρτηθεί και ο βαθμός της εσωτερικής μας υγείας.


Η εργασία της νίψης επιδρά, επίσης, αυξητικά για την λειτουργία της συνείδησης. Όσο περισσότερο αποκαθίστατε η διάρκεια της νίψης, το ζητούμενο φυσικά είναι η μόνιμη βίωσή της, η συνείδηση εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία. Η νίψη θα διακρίνει και η συνείδηση θα αναγνωρίσει για να μας οδηγήσει στο τι πρέπει να πράξουμε.


Δεν είναι όμως εύκολη υπόθεση η εργασία της νίψεως. Συνθήκες αντίξοες θα γίνουν αιτία πολλές φορές, να εισέλθη η λήθη μέσα μας με αποτέλεσμα να ανασταλεί η λειτουργία της νίψης όπως και πολλών άλλων πνευματικών και ψυχικών λειτουργιών. Χρέος μας είναι πολύ συχνά και πυκνά να εξετάζουμε σε τι κατάσταση βρισκόμασται και όταν εντοπίζουμε παρρεκλήσεις οι οποίες σαφώς έχουν την αιτία τους στην αναστολή κάποιας, ή κάποιων, των πνευματικών ή ψυχικών λειτουργιών μας, να κάνουμε όλες εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες οι οποίες θα επαναφέρουν την επιθυμητή κατάσταση. Και επιθυμητή κατάσταση είναι η διαρκής νίψη.


Με την νίψη διαπλάθετε και αναπλάθετε το ψυχικό σώμα μας, ο χαρακτήρας μας δηλαδή. Γιατί εν δυνάμει μέσα μας βρίσκεται κάθε ψυχικό χαρακτηριστικό εν ενεργεία όμως, υπάρχουν οι τρόποι με τους οποίους λειτουργούν τα ψυχικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, ιδιαίτερα για το κάθε πρόσωπο ξεχωριστά. Έτσι διακρίνουμε τους χαρακτήρες, από τον τρόπο που εκδηλώνονται τα ψυχικά χαρακτηριστικά, από τον τρόπο που οι εσωτερικές δυνάμεις είναι σε αρμονική σύνδεση μεταξύ τους σε σώμα, σε ψυχικό οργανισμό. Επομένως όταν περιέλθουμε στην εργασία της νίψης και παρακολουθούμε τον τρόπο που αντιδρά το ψυχικό μας σώμα καθόλες τις συνθήκες σύντομα θα μπορούμε να διακρίνουμε τι είναι χρήσιμο και τι όχι, ποιά είναι τα ελλατώματά μας κι από την άλλη τι πρέπει να "εισάγουμε" από τις εν δυνάμει προϋποθέσεις στις εν ενεργεία υποθέσεις.
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 11:20 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

μέσα στην αυταπάτη εισαι Νεόσβηστε Very Happy
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 1:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Χριστιανόπουλα,

έχω πολλές φορές παραθέσει χωρία απ' την Αγία Γραφή γι' αυτά που λέω.Και η μόνη αντίδραση ήταν ερμηνείες που αντιφάσκουν με άλλα αποσπάσματα ή με τα γεγονότα της εποχής.Το "απατημένο παιδί" επαληθεύεται,ελλείψει επιχειρημάτων και γεγονότων. Cool
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:40 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

έχουμε πει 1 εκ φορές οτι η πίστη δεν σηκώνει επιχειρήματα.
Πως θα γίνει να το καταλάβεις αυτό?

Σου έχω κάνει και μια ερώτηση σε άλλο τοπικ, περι δούλων χριστιανών και περί γενναίων ελλήνων, αλλά μάλλον δεν το "είδες" και δεν απάντησες... Very Happy
Περιμένω όμως....έχω υπομονή...

......και αν εν πάσει περιπτώσει θεωρείς ότι ο Pol γράφει λαλακίες, μην του δίνεις σημασία και ασχολήσου με το φωτεινό Cool έργο σου...
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σφάλλεις οικτρά Γιαννάκη. Έχεις χτίσει ένα ψεύτικο κόσμο μέσα σου και πορεύεσαι με αυτόν. Αυτά που εσύ βλέπεις ως αγιογραφικά χωρία και νομίζεις πως τα διαπραγματεύεσαι, κάποιος άλλος τα βιώνει οντολογικά μέσα του. Έχεις εθιστεί στις ψευδαισθήσεις Γιαννάκη. Είναι κρίμα αλλά και τι να σου κάνω! Wink
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι,έχεις δίκιο,γιατί τα επιχειρήματα ανατρέπουν την πίστη και τότε πώς θα ελπίζουν στην αιωνιότητα τα φοβισμένα ανθρωπάκια;

pol,

οι προκρούστειοι συμβολισμοί δε λύνουν το πρόβλημα.Γιατί αν το έλυναν,δε θα έλεγε ο Τερτυλιανός (ή ο Αυγουστίνος; ) "πιστεύω επειδή είναι παράλογο".Μιλάμε για παραίτηση απ' τη λύση της γνωστικής σύγκρουσης,χάριν του τρόμου του θανάτου.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις Παρ Οκτ 03, 2008 2:47 pm, επεξεργάσθηκε 2 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Κακόμοιρο παιδί ποιος ξέρει τι τραβάς εκεί έξω...
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

pol,


έχουμε κάτι κοινό:ο ένας συμπονάει τον άλλον.

Και μια διαφορά:ο ένας έχει αποδεχτεί τη μοίρα του θανάτου και δεν κατέχεται απ' το άγχος των "εξετάσεων".
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Περί της δημιουργικής ικανότητας Απάντηση με Συμπερίληψη

Περί της δημιουργικής ικανότητας


Η απώλεια της δημιουργικής ικανότητας είναι πηγή δυστυχίας. Ίσως δε, και η πρώτη αιτία αλλοτρίωσης του ανθρώπου από τον εαυτό του και τον συνάνθρωπο. Η δημιουργική ικανότητα είναι φυσική της ψυχής κίνηση, υπάρχει ως ορμέμφυτο στον ψυχισμό του ανθρώπου, και οφείλει να καλλιεργεί αυτήν και θεραπεύει. Ακόμη και η ανάγκη της Παιδείας, όρος που με περρίσια ευκολία χρησιμοποιείτε από πλείστους κύκλους ως αίτημα του σύγχρονου κόσμου, βασίζεται στην δημιουργική ικανότητα και θεραπεύει αυτήν στο κέντρο της. Εξάλλου Παιδεία αυτό σημαίνει, την δημιουργία κατά το δοκούν των εσωτερικών μας εφέσεων και γενικά την διαμόρφωση της ψυχοπνευματικής μας υπόστασης. Δημιουργούμε, με άλλο λόγο, το είναι μας και τον χαρακτήρα μας.

Ο πολιτισμός, και όλοι στο παρελθόν, δια της δημιουργικής ικανότητας πραγματεύονταν. Ας δούμε για παράδειγμα τη γλώσσα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούμε δεν είναι άλλο παρά η σύνθεση ήχων τους οποίους μπορούμε και παράγουμε με το στόμα και τα μέρη του, με τη γλώσσα, δηλαδή, τα χείλη και λοιπά. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε εάν προσέξετε δεν είναι τίποτε άλλο παρά σύνθεση ήχων. Και η σύνθεση αυτή των ήχων, δια της δημιουργικής ικανότητας του ανθρώπου, φυσικά κάτω από τις ανάλογες που του παρουσιάστηκαν ανάγκες, πραγματεύθηκε και υλοποιήθηκε. Κατόπιν έκανε τους ήχους σύμβολα (γράμματα) για να εξυπηρετήσει το γραπτό λόγο και γενικά την εκμάθηση της γλώσσας, στην οποία βέβαια προς σωστή χρήση έθεσε όρους και κανόνες κάτι που διακρίνουμε στη γραμματική της διάσταση. Αυτά πάντοτε δια της δημιουργικής ικανότητας η οποία εάν απουσίαζε ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό, μεταξύ άλλων, ο άνθρωπος δεν θα διέφερε από τα υπόλοιπα βιολογικά όντα τα οποία εξαντλούν το χρόνο ζωής στη συντήρηση και αναπαραγωγή.

Οι φιλόσοφοι και οι ποιητές διακατέχονται από μία αυξημένη ανάγκη έκφρασης της δημιουργικής ικανότητας. Το ίδιο ισχύει και για τους θιασώτες των καλών, λεγόμενων, τεχνών. Όμως γενικά θα πρέπει ο καθένας να "καλλιεργεί" είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο την εσωτερική αυτήν δυνατότητα, της δημιουργικής ικανότητας δηλαδή, είτε δια του επαγγέλματός του είτε κατά τον ελεύθερο χρόνο του, και φυσικά βέβαια στο μέτρο του δυνατού. Οι ευτυχέστεροι όλων πάντως, είναι εκείνοι που συνδίασαν επαγγελματικά την πηγαία αυτή δύναμη της δημιουργικής ικανότητας. Οπωσδήποτε κινούνται σε πλαίσια όχι υποκαταστατικά εν σχέση, με όσους κρατούν κάποιο επάγγελμα το οποίο για βιοποριστικούς λόγους ασκούν και δεν έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν.

Είναι λοιπόν η απώλεια, ή έστω, η έλλειψη πρακτικής έκφρασης της δημιουργικής ικανότητας, πηγή δυστυχίας.
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 2:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε:
pol,


έχουμε κάτι κοινό:ο ένας συμπονάει τον άλλον.

Και μια διαφορά:ο ένας έχει αποδεχτεί τη μοίρα του θανάτου και δεν κατέχεται απ' το άγχος των "εξετάσεων".


Πάλι σφάλλεις Γιαννάκη. Τελικά φιλαράκο δεν έχεις απολύτος καμία επαφή με την πραγματικότητα. Γιατί εσύ ίσως με συμπονάς, εγώ όμως εσένα όχι. Μου είσαι παντελώς αδιάφορος. Wink
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 03, 2008 3:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

πολ,

εγώ το εχω πει πολλές φορές για το "εκεί έξω" κανεις δεν μ΄ακούει.


Νεοφώτιστε,

τόσα και τόσα φαιδρά έχεις γράψει, δεν απορρίφθηκε τίποτε μεσα μου (για τον χριστιανισμό μιλώ).
Αρα, η επιχειρηματολογία σου, προφανώς χωλαίνει Very Happy
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Επόμενο
Σελίδα 1 από 7

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center