Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Επί Παντός Επιστητού καί Μή
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3 ... 16, 17, 18  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 19, 2006 12:38 am    Θέμα δημοσίευσης: Επί Παντός Επιστητού καί Μή Απάντηση με Συμπερίληψη

Αναμφίβολα το θέμα πού έλειπε.

Καλή αρχή.....
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ στις Κυρ Δεκ 31, 2006 12:30 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 19, 2006 3:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Περί πατώσεως 1 : Σεπτέμβριος 2006
Περιχαρής ο γιός μου, ξεφύλιζε στό δωμάτιο του τα νέα του βιβλία της 1ης Γυμνασίου. Νέα βιβλία, νέο σχολείο, νέα πρόσωπα και φυσικά νέες προσφωνήσεις. Τέρμα πλέον το 'δάσκαλος'. Τώρα θα πρέπει να συνηθίσει το 'καθηγητής'. Στο δημοτικό η μάθηση του ήταν ελλειπής, λόγω τού ότι στην τάξη του υπήρχαν 17 αλλοδαποί μαθητές και μόνο 3 νεοέλληνες. Πίστευα, ότι με την προσωπική μου παρέμβαση στά περί τής μάθησης του βοηθούσα, στο να μήν τουβλοποιηθεί.
Φεύ, εξ οικίων τά βέλη.
- Τί χαζομάρες μού έλεγες τόσα χρόνια; μου λέει ερχόμενος φουριόζος. Υποτίθεται ότι μου μάθαινες Ιστορία;
- Γιατί πασά μου, τί έγινε; τολμώ να ρωτήσω.
- Εσείς οι μεγάλοι νομίζετε ότι γνωρίζετε τα πάντα, στην ουσία όμως δεν ξέρετε τί σάς γίνεται. Ορίστε, το βιβλίο Ιστορίας τό γράφει ξεκάθαρα. Ο πρώτος άνθρωπος εμφανίστηκε στη γή Ισραήλ το 5.986 π.Χ. Οι προπάτορές μας είναι ο Αβραάμ και ο Ισαάκ. Ποιός Ορφέας, Όμηρος, Ησίοδος και ποιές ανακαλύψεις Πουλιανού μου τσαμπουνούσες τόσα χρόνια ;
Ε, ρε Λιαντίνη. Ένα λάθος έκανες και σύ, όπως και όλοι οι άλλοι όμοιοι σου. Αναβίβασες τους σύγχρονους διαφωτιστές τών παιδιών μας σε υπάρξεις.
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
afham
Διαχειριστής


Εγγραφή: 02 Φεβ 2003
Δημοσιεύσεις: 1894
Τόπος: Φωτονερόπετρα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 19, 2006 3:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τα δύο πρώτα μαθήματα από το νέο βιβλίο των Θρησκευτικών της Στ΄ Δημοτικού:


Παράθεση:
ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

- Ο άνθρωπος πάντοτε αναζητούσε την αλήθεια
- Με τους μύθους ο άνθρωπος προσπάθησε ν’ απαντήσει στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής
- Οι αρχαίοι πολιτισμοί έδωσαν τις δικές τους απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής
- Όλες αυτές οι απαντήσεις όμως δεν ικανοποίησαν τον πόθο του ανθρώπου για την αλήθεια

Μια από τις αγαπημένες μου συνήθειες είναι ν’ αναζητώ και ν’ ανακαλύπτω διαρκώς νέα πράγματα. Η αναζήτηση αυτή έφερε εμένα και τους φίλους μου μέσα σε ένα παλαιοπωλείο. Είναι απίστευτο πόσα μπορούμε να μάθουμε από όλα αυτά τα παλιά αντικείμενα, που το καθένα μοιάζει να έχει τη δική του ιστορία. Ψάχνοντας, ανακαλύψαμε ένα παλιό και φθαρμένο βιβλίο που είχε τίτλο: «Το ημερολόγιο του Ανθρώπου». Η ονομασία του βιβλίου μάς φάνηκε ασυνήθιστη και διασκεδαστική και αποφασίσαμε να το αγοράσουμε και να το διαβάσουμε όλοι μαζί. Όταν το ανοίξαμε, άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας το συναρπαστικό ταξίδι του Ανθρώπου στην ιστορία:
«Το ταξίδι μου ξεκινά την εποχή που οι άνθρωποι άρχισαν να δημιουργούν πολιτισμό. Μου αρέσει να κάθομαι μαζί τους και να συζητώ για τα μεγάλα προβλήματα της ζωής. Πόσο παράξενα τους φαίνονται ορισμένα πράγματα! Τα βράδια που κάθονται γύρω από τη φωτιά διηγούνται ιστορίες για τη δημιουργία του κόσμου και για το τέλος της ζωής. Αναρωτιέμαι από πού πηγάζουν αυτές οι αγωνίες τους. Είναι άραγε ο φόβος, η ελπίδα, μια βαθύτερη έλξη του ανθρώπου από το Απόλυτο μέσα σε μια ζωή, όπου όλα φαίνονται να είναι σχετικά; Είναι δύσκολο να μαντέψω την απάντηση και αποφασίζω γεμάτος περιέργεια ν’ ακολουθήσω την πορεία τους και τις αναζητήσεις τους μέσα στο χρόνο.
Ένας σταθμός του ταξιδιού μου είναι η αρχαία Βαβυλώνα, όπου οι κάτοικοι αγαπούν ιδιαίτερα ένα ποίημα για τη δημιουργία. Για τους αρχαίους Βαβυλώνιους όλα ξεκινούν από το νερό. Μέσα στο νερό γεννιούνται και οι θεοί, οι οποίοι μετά από τρομερές συγκρούσεις, κατορθώνουν να επιβληθούν. Όταν οι μεγάλες μάχες τελειώνουν και το καλό επικρατεί, οι θεοί αποφασίζουν να δημιουργήσουν τον άνθρωπο.
Στη συνέχεια, η αναζήτηση της αρχής του κόσμου με οδηγεί στους αρχαίους Έλληνες. Τους πλησιάζω και ακούω το δικό τους μύθο για τη δημιουργία του ανθρώπου: «Ήταν κάποτε χρόνοι, όταν θεοί βέβαια ήταν, θνητά όμως γένη δεν ήταν. Σαν ήρθε λοιπόν για τούτα ο προορισμένος χρόνος της γένεσης, έπλασαν αυτά οι θεοί μέσα στη γη από γη και φωτιά, σμίγοντας και όσα με τη φωτιά και με τη γη γίνονται κράμα.» Ο μύθος αυτός φαίνεται να τους είναι ιδιαίτερα αγαπητός, αφού δεν τον αναφέρει μόνο ο Πλάτωνας, αλλά και ο Ησίοδος και ο Αισχύλος.
Από την Αίγυπτο δυνατοί θόρυβοι, που μοιάζουν να προέρχονται από κάποιους οι οποίοι δουλεύουν εντατικά, μου κινούν την περιέργεια. Όλοι μοιάζουν αποφασισμένοι να δημιουργήσουν οικοδομήματα που θα μείνουν για πάντα. Μπαίνω σ’ έναν από τους τεράστιους τάφους… Δεξιά και αριστερά οι τοιχογραφίες εικονίζουν όλη τη ζωή του Φαραώ, διότι πιστεύουν ότι ο θεός πρέπει να δει τη ζωή του ανθρώπου, για να κρίνει τη μεταθανάτια τύχη του. Στο τέρμα του διαδρόμου είναι η σαρκοφάγος με τη μούμια. Το σώμα του νεκρού πρέπει να διατηρηθεί ακέραιο για τον άλλο κόσμο, αλλά και να συνοδεύεται από τα αντικείμενα που θεωρούνται απαραίτητα για τη ζωή αυτή. Η πίστη των Αιγυπτίων για τη συνέχιση της ζωής μετά το θάνατο είναι το κέντρο του πολιτισμού τους.
Καμιά όμως από αυτές τις απαντήσεις δε με ικανοποιεί. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα νέες αντιλήψεις θα πάρουν τη θέση των παλιών, ενώ η πραγματική αλήθεια δεν έχει ακόμα βρεθεί από τον άνθρωπο. Έτσι αποφασίζω να συνεχίσω το ταξίδι μου στο χώρο και στο χρόνο, αναζητώντας και άλλες απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που διαρκώς με βασανίζουν.»




Παράθεση:
Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΜΙΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

- Οι τραγικοί ποιητές και οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να προσεγγίσουν την αλήθεια, χωρίς όμως να δώσουν οριστικές απαντήσεις
- Οι ιδρυτές άλλων θρησκειών έδωσαν και αυτοί τις δικές τους απαντήσεις στα πανανθρώπινα ερωτήματα που σχετίζονται με την αναζήτηση της αλήθειας
- Στο χριστιανισμό η αποκάλυψη της αλήθειας είναι η αποκάλυψη του ίδιου του Θεού


Η περιπέτεια του ανθρώπου για να βρει την αλήθεια μάς είχε κινήσει την περιέργεια. Έτσι γυρίσαμε την επόμενη σελίδα στο ημερολόγιό του και τον ακολουθήσαμε στο ταξίδι του στο χρόνο.
«Ο πολιτισμός των ανθρώπων εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Οι άνθρωποι έχουν πάψει να ικανοποιούνται από τους μύθους και αναζητούν νέες απαντήσεις στα ερωτήματα που τους απασχολούν.
Οι νέες απαντήσεις δίνονται από τους φιλοσόφους και τους τραγικούς ποιητές. Για άλλη μια φορά τα βήματά μου με οδηγούν στην αρχαία Ελλάδα.
Σ’ ένα θέατρο παρακολουθώ μια τραγωδία που πραγματεύεται έναν παλαιό μύθο, δίνοντάς του όμως μια άλλη διάσταση. Είναι ο μύθος του Βελλερεφόντη που με το φτερωτό του άλογο, τον Πήγασο, προσπαθεί να εισβάλλει στον ουρανό και να ανακαλύψει τα μυστικά των θεών και τις απαντήσεις που γυρεύει.
Συνεχίζω την αναζήτησή μου και φτάνω στην αρχαία αγορά, όπου συναντώ τους φιλοσόφους. Λιγότερο ποιητικά, αλλά με μια πρωτοφανή πνευματική δύναμη, ψάχνουν να βρουν την αρχή του κόσμου και της ζωής του ανθρώπου. Οι Ίωνες φιλόσοφοι είναι αυτοί που πρώτοι απάντησαν σε αυτά τα ερωτήματα. Ο Θαλής θεωρεί ότι όλα προήλθαν από το νερό, ο Αναξίμανδρος θεωρεί αρχή των πάντων το άπειρο, ο Αναξιμένης τον αέρα, ενώ ο Ηράκλειτος πιστεύει ότι η αρχή του κόσμου είναι η φωτιά.
Μετά από χρόνια, στην αρχαία αγορά ξαφνικά κάτι συμβαίνει. Ο κόσμος αρχίζει και συγκεντρώνεται γύρω από ένα φιλόσοφο, που διδάσκει με ασυνήθιστο τρόπο. Είναι ο Σωκράτης, που αναζητά απαντήσεις μέσα από το διάλογο με τους συμπολίτες του.
Τον πλησιάζω και τον ρωτάω και εγώ γι’ αυτό που με βασανίζει:
- Τι, αλήθεια, γνωρίζεις;
- Ένα μόνο γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτα.
Τα λόγια του αυτά ήταν μια παραδοχή των ορίων του ανθρώπου, που μετά από μια αγωνιώδη αναζήτηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι με τις
δυνάμεις του δεν μπορεί να κατακτήσει πλήρως την αλήθεια, την οποία όμως δε θα πάψει ποτέ ν’ αναζητά.
Οι φιλόσοφοι και οι τραγικοί ποιητές, μέσα σε ένα πρωτόγνωρο για την εποχή περιβάλλον δημοκρατίας και ελευθερίας, άνοιξαν νέους δρόμους στην ανθρώπινη σκέψη και έδωσαν απαντήσεις στα αγωνιώδη ερωτήματα του ανθρώπου.
Κάπου στη Βόρεια Ινδία ένας άνθρωπος ψάχνει και αυτός με αγωνία την αλήθεια. Είναι ο Βούδας, ο οποίος παρατηρώντας ένα γέροντα, έναν άρρωστο και ένα νεκρό, που αντιπροσωπεύουν μορφές πόνου, συγκλονίζεται και αναρωτιέται για το πώς μπορούμε να απελευθερωθούμε από τον πόνο. Όταν θα αντικρίσει στη συνέχεια ένα μοναχό, θα αντιληφθεί ότι η απάντηση βρίσκεται στη λύτρωση του ανθρώπου από τον κύκλο των μετενσαρκώσεων που τον κρατά δέσμιο σε αυτόν τον οδυνηρό κόσμο.
Συνεχίζω το ταξίδι μου στο χρόνο με ένα ερώτημα να με βασανίζει: Μπορεί άραγε ο άνθρωπος να ανακαλύψει την πραγματική αλήθεια, ή μήπως όλα είναι θεωρίες, που περιέχουν βέβαια αρκετή σοφία, αλλά όχι όλη την αλήθεια; Μήπως όλοι είχαν κάνει ένα μεγάλο λάθος, να πιστεύουν ότι ο άνθρωπος μπορεί αποκλειστικά με τις δυνάμεις του να φωτίσει το βαθύτερο μυστήριο της ζωής;
Οι αμφιβολίες μου για το εάν είναι δυνατόν να υπάρξει μια αλήθεια που να αντέχει στο χρόνο άρχισαν να υποχωρούν, όταν άκουσα την αποκάλυψη του ίδιου του Θεού. Η φλεγόμενη Βάτος που είχε δει ο Μωυσής στο όρος Σινά, φανέρωσε την Αλήθεια, η οποία δεν αναλώνεται, δε χάνεται ποτέ. Αυτή την αλήθεια δεν την κατακτά ο άνθρωπος μόνος του, αλλά την αποκαλύπτει ο ίδιος ο Θεός και είναι μια αλήθεια αιώνια, μια αλήθεια που αφορά όλους τους ανθρώπους, μια αλήθεια που σώζει. Με την αποκάλυψη αυτή του Θεού στο Μωυσή άρχιζε μια μακρά περίοδος αναμονής και προετοιμασίας των ανθρώπων για να δεχτούν το Χριστό, που είναι η σαρκωμένη Αλήθεια.
Ήταν αδύνατο να μην προσπαθήσω να μάθω περισσότερα γι’ αυτή την Αλήθεια. Το ταξίδι μου στο χρόνο έπρεπε να συνεχιστεί.»

_________________
Στραβός είναι ο γιαλός

Δείτε επίσης: http://www.liantinis.org
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
afham
Διαχειριστής


Εγγραφή: 02 Φεβ 2003
Δημοσιεύσεις: 1894
Τόπος: Φωτονερόπετρα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 19, 2006 3:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Οι καημένοι οι φιλόσοφοι έψαξαν την αλήθεια, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ζήτω ο χριστιανισμός.
_________________
Στραβός είναι ο γιαλός

Δείτε επίσης: http://www.liantinis.org
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 20, 2006 8:58 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σόλων 1 :
Γράφωντας ο Σόλων τούς νόμους τών Αθηνών, έφθασε και στην επιβολλή των ποινών για τίς κολάσιμες πράξεις.
Δολοφονία. Την ποινή του θανάτου.
Προδοσία. Την ποινή της εξορίας.
Επιβάλλοντας τίς ποινές έφθασε και στην λέξη 'αχαριστία'. Το χέρι του έμεινε μετέωρο πάνω της.
Μετά από λίγο συνέχισε την συγγραφή εις την επόμενη πράξη.
Οι εν κύκλω παρ' αυτόν μαθητές του τον διέκοψαν λέγοντάς :
- Δάσκαλε, παρέλειψες να επιβάλλεις ποινή εις την 'αχαριστία'.
- Δέν μπορώ να σκεφθώ και ούτε πιστεύω πώς υπάρχει ποινή αντάξια, μιάς τέτοιας αμαρτίας. Τους απάντησε.
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ στις Πεμ Δεκ 21, 2006 5:12 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΥΠΑΤΙΑ
Υφηγητής


Εγγραφή: 19 Ιαν 2006
Δημοσιεύσεις: 11

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 21, 2006 10:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αγαπητέ Ολύμπιε Απόλλωνα,

Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση στο "Περί παντός επιστητού και μη". Διαβάζοντας τις ανακοινώσεις του συγκεκριμένου θέματος μεταφέρθηκα νοερά στίς αίθουσες των σχολικών μου χρόνων. Εκεί όπου η εικόνα του Χριστού έστεκε πάνω από τον μαυροπίνακα, απρόσιτη από τα "διαβολάκια" μα στο ψηλότερο σημείο ωστέ να επιβλέπει τα πάντα. Τίποτα δε ξέφευγε... Μα το μυαλό, που να το πιάσεις...
Αλήθεια πώς να είχαν στη συνείδησή τους τα παιδιά στην αρχαιότητα τους Ολύμπιους θεούς;
Δεν έχω να πω πολλά για την ύλη του σύγχρονου εκπαιδευτικού προγράμματος. Ή μάλλον δεν έχω τι να πω. Πάλι καλά που στο μάθημα των θρησκευτικών γίνεται και λόγος για το Βούδα, τους αρχαίους Έλληνες τραγικούς και φιλοσόφους. θα ήθελα να μάθω αν -και φυσικά - πώς γίνονται αναφορές στον Μωάμεθ.
Από την άλλη, βέβαια, το βρίσκω λογικό ένα κράτος που βαφτίζεται χριστιανικό ορθόδοξο να συντηρεί μέσα από τους ιδεολογικούς του μηχανισμούς την εξ Αποκαλύψεως αλήθειά του. Αυτό συνεπαγωγικά, κατά την εκτίμησή μου, σημαίνει οτι δεν παραδέχεται οποιαδήποτε άλλη θρησκευτική παράδοση, ενώ παράλληλα το ειδωλολατρικό παρελθόν του το αντιμετωπίζει απλά ως παρελθόν, το οποίο, αφού δεν μπόρεσε να επικρατήσει, είναι παρωχημένο.
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει κατ' εμέ είναι το εξής:

Τι είναι Αλήθεια;
Πόσες Αλήθειες υπάρχουν; Μία, καμία, πολλές;
Ποιός μας την/τις υπαγορεύει;

Αναμένω τις απόψεις σας περί του θέματος.

Με εκτίμηση,

Υπατία
_________________
ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ
http://ypatia.filosofia.gr
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 21, 2006 1:31 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Πρός σύγχρονους Έλληνες επιστολή 1. Ολυμπίου Απόλλωνα το ανάγνωσμα :
Πιστεύω (Ορφέας) εις Έναν Θεόν (Σωκράτης)
Πατέρα Παντοκράτορα (Ξενοφάνης)
Ποιητήν Ουρανού και Γής (Αναξίμανδρος)
Ορατών τε Πάντων (Αναξιμένης) και Αοράτων (Λεύκιππος)

Αγαπητοί. Θεωρώ τήν ύπαρξη μου μηδαμινή σε σχέση με τον Θεό.
Ο Θεός δέν ΥΠΑΡΧΕΙ. Ο Θεός ΕΙΝΑΙ. Το είναι ως απαρέμφατον τού ρήματος ειμί προϋπάρχει αυτού.
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 21, 2006 4:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Υπατία. Μεγίστη Ελληνίδα. Η ύπαρξη της, ζωντανή φλόγα διατήρησης της Αλήθειας, ύμνος στην ανθρώπινη διάσταση. Η θανάτωσις της, "υπέρ αγάπης Θεού" από τούς θρησκευομένους. Πολλές προσπάθειες έγιναν για να διαγραφεί το όνομα της από την παγκόσμια θύμηση. Όλες απέτυχαν παταγωδώς. Φαντάσου τί δέν γνωρίζουμε γι' αυτή.

Λιαντίνειο απόφθεγμα : Δεν χρειάζεται να προφέρει κάποιος την λέξη 'θρησκεία' για να τοποθετήσει εαυτόν στην συνεχή κατάπτωση. Και μόνο που θα την σκεφθεί, φτάνει.

Προσωπικά λοιπόν, από κάποια πού φέρει τέτοιο όνομα προσμένω καταθέσεις Γνώμης και Γνώσης. Ανοικτό σε απόψεις το συγκεκριμένο θέμα (τουλάχιστον έτσι το σκέπτομαι). Παρακαλώ γράψε περί του "τί είναι αλήθεια" και να είσαι σίγουρη πώς θα προσφέρεις ΓΝΩΣΗ.
Βέβαια, όπως ήδη έχεις καταλάβει, θα με ενδιέφερε περισσότερο η άποψη σου, περι της θεώρησης των Θεών από τα παιδιά (εκπληκτικό θέμα).
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 21, 2006 10:44 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Επί παντός επιστητού, άιντε.
Παράθεση:
...περί του "τί είναι αλήθεια"
. Ωραία, δεν θα γράψω τι είναι αλήθεια, αλλά περί του τι είναι η αλήθεια.

Αλήθεια είναι το σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου.
Αλήθεια με ηθική δεν είναι αλήθεια.
Αλήθεια είναι να βλέπεις τις δυο όψεις του νομίσματος με το ίδιο βλέμμα.
Η αλήθεια παίρνει δυο μορφές. Αυτή που σε κάνει να νομίζεις ότι χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου και αυτή που σε κάνει να νομίζεις ότι το βρήκες.
Το αν η σκέψη έχει ως στόχο την αλήθεια δεν είναι το ζητούμενο. Οι Έλληνες υπέδειξαν την αλήθεια όχι ως όριον προς ο, αλλά ως όριον από του οποίου.
Αυτό το τελευταίο ειδικά για σένα, Ολύμπιε. Αν όμως θες να μάθεις την αλήθεια μη με πιστεύεις, μη πιστεύεις κανέναν.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
sakaflias71
Πρύτανης


Εγγραφή: 07 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 813
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 21, 2006 10:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αύριο ή μεθαύριο το ΒΗΜΑ θα έχει προσφορά μαζί με την εφημερίδα και ένα βιβλιαράκι για την Προσωκρατική Φιλοσοφία. Αξίζει τα 2 Ευρώ.
Ευκαιρία να ξεπλύνουμε λίγο το μυαλό μας από τα καθημερινά σκουπίδια που βλέπουμε και ακούμε. Very Happy
_________________
Αυτό που περιφρονείς, γιαυτό θα σε θυμούνται.
FRANK HERBERT
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 22, 2006 3:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΔΕΝ ΕΙΣΘΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ Laughing Laughing Laughing
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ στις Σαβ Ιαν 27, 2007 3:39 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΥΠΑΤΙΑ
Υφηγητής


Εγγραφή: 19 Ιαν 2006
Δημοσιεύσεις: 11

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 22, 2006 4:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αγαπητέ Ολύμπιε Απόλλωνα,

Φοβάμαι πως δε θα μπορέσω να ανταποκριθώ στις προσδοκίες σου περί καταθέσεως γνώσεως. Είναι βέβαια αντιληπτό οτι το "Υπατία" είναι απλά ένα ψευδώνυμο. Το μόνο που μπορώ να προσφέρω εγώ είναι μια προβληματική περισσότερο, παρά μια άποψη περί του θέματος.

Αυτό λοιπόν που με προβληματίζει σε σχέση με το περί αλήθειας ζήτημα είναι το εξής: ο κάθε άνθρωπος ανάλογα με τις καταβολές του έχει μια θεώρηση του κόσμου. Διαφορετικά αντιλαμβάνεται τον κόσμο ο Χριστιανός, διαφορετικά ο Μουσουλμάνος, διαφορετικά ο αρχαίος Έλληνας, διαφορετικά ο Νεοέλληνας, διαφορετικά ο κληρικός, διαφορετικά ο επιστήμονας. Από αυτό συνάγεται οτι υπάρχουν τόσες αλήθειες όσες και οι άνθρωποι. Ο καθένας όμως, κι αυτό είναι κοινό σε όλους τους ανθρώπους, κουβαλάει μια βεβαιότητα για την ορθότητα και τη μοναδικότητα των πεποιθήσεών του, των δικών του αληθειών. Τι υπάρχει όμως τελικά; Ή όπως το έθεσες εσύ, τι είναι;

Όσον αφορά το θέμα της θεώρησης των Θεών από τα παιδιά - και όχι μόνο - στην αρχαία Ελλάδα όντως έχει ενδιαφέρον. Αυτό που εμένα μου προκαλεί εντύπωση και δυστυχώς δε μπορώ να απαντήσω, είναι το εξής: πως είναι να είσαι γεννημένος σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει γραπτό δόγμα, που να υπαγορεύει τον ηθικό σου κώδικα, τη συνείδηση και τη δράση σου;

Αγαπητέ sakaflias71 σωστή η σκέψη σου. Τι κοστίζει; Κι αν έχουμε τη διάθεση να μελετάμε και τα πρωτότυπα, τι καλύτερο. Από πηγές άλλο τίποτα. Από δευτερεύουσα βιβλιογραφία δε...
_________________
ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ
http://ypatia.filosofia.gr
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 22, 2006 10:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Περί Αλήθειας 1.
Αγαπητή Υπατία (αγαπητός-αγαπητή, ελπίζω να μή μας παρεξηγήσουν).
Νομίζω ότι με τίς απαντήσεις πού έδωσες μέσω τών ερωτήσεων σου, απήντησες το ερώτημα. Ναί, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ότι Αλήθεια είναι η Πραγματικότητα.
Θα μου επιτρέψεις να συμπληρώσω και την δική μου σκέψη επι του θέματος (παρακαλώ να μήν με θεωρήσεις δοκησίσοφο).
Από τους υλοζωϊστές έως και τούς σύγχρονους φιλοσόφους, η κατανόηση της αλήθειας ήταν και είναι το ζητούμενο. Άν και κανείς από αυτούς δεν κατάφερε να εξάγει πόρισμα, τα αποτελέσματα (γνωμικά) της σκέψης τους υποδεικνύουν τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς που πρέπει να ακολουθηθή, για την επιτυχή έκβαση της αναζήτησης.
Γνώθι σ΄αυτόν. Να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Πυθαγόρας.
Ο Πυθαγόρας κατείχε τον βαθμό του Προφήτη στην Αίγυπτο. Για να αξιωθεί κάποιος αυτό το βαθμό, έπρεπε να περάσει τρία στάδια δοκιμασίας, τού Νερού, τής Φωτιάς και τού Θανάτου. Στο τελευταίο στάδιο, έκλειναν τον μυούμενο σε σπηλιά διαστάσεων φερέτρου επί 40 ημέρες (κάτι σίγουρα θα θυμίζει αυτό), χωρίς νερό και τροφή και σφράγιζαν την είσοδο. Ο Πυθαγόρας είχε πλήρη έλεγχο επί τού σώματος του. Κατάφερε να ελαχιστοποιήσει τούς χτύπους τής καρδιάς του και να περάσει τη δοκιμασία.
Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά. Για να συνειδητοποιήσουμε για ποιόν μιλάμε. Άν σκεφθούμε και σε ποιά εποχή συνέβησαν αυτά, τότε ίσως προσεγγίσουμε με περίσκεψη την κατάθεση του Μέγα Πυθαγόρα.

Θα συνεχίσω.
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
efel
Πρύτανης


Εγγραφή: 20 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 151

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 22, 2006 11:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τι είναι Αλήθεια;
Πόσες Αλήθειες υπάρχουν; Μία, καμία, πολλές;
Ποιός μας την/τις υπαγορεύει;

ΑΛΗΘΕΙΑ= ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

ΠΟΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ= ΜΟΝΟ ΜΙΑ. ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ

ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ= ΟΤΑΝ ΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΓΝΩΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΚΑΝΕΙΣ.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ
Πρύτανης


Εγγραφή: 31 Οκτ 2006
Δημοσιεύσεις: 1300

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 23, 2006 12:28 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Περί αλήθειας 2.
Γνώθι σ΄αυτόν λοιπόν.
Άρα ο Πυθαγόρας ήξερε, ότι μόνο άν γνωρίσεις τον εαυτό σου θα καταφέρεις να μάθεις την αλήθεια.
Άρα ο Πυθαγόρας είχε κατανοήσει, ότι ο άνθρωπος Είναι η Αλήθεια.
Άρα ο Πυθαγόρας γνώριζε, ότι ο άνθρωπος αποτελεί μέρος του σύμπαντος. Ότι Είναι φτιαγμένος από συμπαντικά συστατικά.
Άρα ο Πυθαγόρας δίδαξε τότε, αυτό πού ανακάλυψαν οι επιστήμονες πρόσφατα. Ό,τι παρατηρείται στο μακρόκοσμο, το αυτό παρατηρείται και στο μικρόκοσμο. Άν καταφέρει να γνωρίσει ο κάθε άνθρωπος τα 'μυστικά' του εαυτού του, τότε θα γνωρίζει και τα 'μυστικά' του σύμπαντος.
Αυτό άφησε παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα ο Μέγας Πυθαγόρας.

Θα συνεχίσω.
_________________
Μ' ΑΥΤΟ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΡΙΓΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝ' Τ' ΟΝΕΙΡΟ ΣΟΥ


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ στις Πεμ Δεκ 28, 2006 8:15 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3 ... 16, 17, 18  Επόμενο
Σελίδα 1 από 18

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center