Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Μια προσέγγιση προς τον Νίτσε 2

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 08, 2020 10:31 pm    Θέμα δημοσίευσης: Μια προσέγγιση προς τον Νίτσε 2 Απάντηση με Συμπερίληψη

Χωρίς να το υιοθετώ ίσως θα μπορούσε να είναι έτσι αν και αποτέλεσε την ιδεολογία του ναζισμού. Όμως νομίζω ότι κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα τους. Και πάντοτε το σωστό ευρίσκεται μεταξύ έλλειψης και υπερβολής.
Μια προσέγγιση προς τον Νίτσε
Λέει ο Νίτσε:
Η Ηθική και η Θεολογία πρέπει να αναδομηθούν με βάση τη θεωρία της εξέλιξης.
Αποστολή της ζωής είναι όχι η βελτίωση των πολλών, που εξεταζόμενα ως άτομα, συνήθως είναι μέτριοι, αλλά η δημιουργία ιδιοφυίας, η ανάπτυξη και ανάδειξη ανώτερων προσωπικοτήτων.
Μια ιστορία που θα μπορούσε να έχει σχέση
Ρωτάει το παιδί τον σοφό: πως μπορώ να φτάσω τα αστέρια; Λέει αυτός: Αν κάνεις ένα μεγάλο καλό μπορεί να απλώσεις τα χέρια στον ουρανό και να πάρεις ένα αστέρι. Αν κάνεις και άλλο μεγάλο καλό μπορείς να απλώσεις τα χέρια στον ουρανό και να πάρεις και δεύτερο αστέρι. Αν συνεχίσεις με τον ίδιο τρόπο για κάθε καλό θα παίρνεις και ένα αστέρι.
Με όλα αυτά τα καλά που θα κάνεις θα δημιουργήσεις δίπλα σου ένα γαλαξία καλοσύνης.
Το παιδί έκανε πολλά καλά όμως τα αστέρια εξακολουθούσαν να λάμπουν μακριά παρά το ότι είχε δημιουργήσει γύρω του ένα γαλαξία αστεριών που δεν λάμπανε γιατί δεν ήταν αληθινά.
Το παιδί βλέποντας τα αστέρια μακριά τότε σκέφτηκε: αφού δεν μπορώ να τα αποκτήσω ίσως να μπορούσα να πήγαινα σε αυτά.
Και ρωτάει τον σοφό: πως θα γίνει να πάω στα αστέρια;
Και απαντάει ο σοφός; Κάθε καλή πράξη βοηθάει τους πολλούς που είναι μέτριοι έως άχρηστοι και όλοι μαζί μπορούνε να πάνε τον κόσμο λίγο πιο πέρα. Αυτό συμβαίνει γιατί έτσι είναι δομημένο το αξιοκρατικό φιλοσοφικό σύστημα, και ο νομικός μας πολιτισμός, ώστε να ενδιαφέρεται για την ευημερία των πολλών και μετρίων, έως και άχρηστων, και όχι των ολίγων άξιων έως αρίστων οι οποίοι με την κατάλληλη παιδεία και εκπαίδευση θα μπορούσαν να πήγαιναν τον κόσμο στα αστέρια.
Αν όμως αναδειχθούν οι καλύτεροι και εξ ‘ αυτών οι άριστοι, τότε ίσως κάποιοι από αυτούς να μπορέσουν κάποτε να πάνε τον κόσμο στα αστέρια. Να κάνει ο κόσμος άλματα προς τα εμπρός υπακούοντας στον νόμο της εξέλιξης.
Στη ζωή βλέπουμε ότι η φύση είναι ιδιαίτερα σκληρή απέναντι στα καλύτερα δημιουργήματά της. Αντίθετα αγαπά και προστατεύει το μέσο και το μέτριο. Στη φύση παρατηρείται μονίμως μια επάνοδος στον μέσο τύπο. Στα επίπεδα της μάζας με κυριαρχία των πολλών επάνω στους καλύτερους.
Επάνω σε αυτές τις αρχές οικοδομήθηκε ο νομικός μας πολιτισμός, η αντιπροσωπευτική δημοκρατία, η όλη πολιτειακή φιλοσοφία της διακυβέρνησης της Πολιτείας. Είναι η προστασία των μετρίων έως άχρηστων από τους λίγους και δυνατούς.
Με τον τρόπο αυτό ευνουχίζονται οι καλύτεροι που θα μπορούσανε να πάνε τον κόσμο πιο μπροστά.
Είναι μιας μορφής συνομωσίας των μετρίων έναντι των αρίστων και φυσικά πάντα κερδίζουν οι πρώτοι.
Πέρα από το καλό και το κακό τα δύο έγιναν ένα λέει ο Ζαρατούστρα.
Κυρίαρχο στοιχείο του εξελιγμένου ανθρώπου είναι η αγάπη για τον κίνδυνο και τη διαμάχη με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ένας σκοπός ανώτερος.
Έχουμε από την μια μεριά την ποσότητα και από την άλλη την ποιότητα και η ποσότητα πάντα κερδίζει την ποιότητα.
Ενέργεια, διανοητική ικανότητα, υπερηφάνεια. Αυτά τα στοιχεία στον ξεχωριστό άνθρωπο ο οποίος από τη φύση του θα αναλωθεί και ίσως θα θυσιαστεί για το καλό της ανθρωπότητας.
Πως όμως; Με την ανάλογη παιδεία από την μικρή ηλικία.
Η μεγαλύτερη αρετή είναι η αυτοπειθαρχία.
Οι μέτριοι άνθρωποι γίνονται το τέλειο όργανο στα χέρια των αρίστων για να πάνε τον κόσμο πιο μπροστά.
Τα προτερήματα πρέπει να είναι εργατικότητα, σωφροσύνη, τακτικότητα, μετριοπάθεια, ισχυρή πίστη στους ηγέτες.
Είναι ο ανώτερος πολιτισμός μια πυραμίδα που μπορεί να σταθεί σε πλατιά βάση.
Το ευρύτερο μέρος της πυραμίδας αποτελείται από τους μέτριους οι οποίοι ποτέ δεν θα ηγούνται, απλά θα ακολουθούν και θα εργάζονται υπό την πνευματική καθοδήγηση των ανωτέρων.
Η Πλατωνική θεώρηση ως αξιοκρατικό οικοδόμημα
Η ιδανική κοινωνία είναι χωρισμένη σε τρείς τάξεις πρώτη τάξη παραγωγούς(γεωργούς, προλετάριους, επιχειρηματίες) δεύτερη τάξη αξιωματούχους ( στρατιωτικούς και διοικητικούς υπαλλήλους) Τρίτη τάξη Ηγέτες οι τελευταίοι ασκούν κυβερνητικά καθήκοντα. Οι ηγέτες θα είναι φιλόσοφοι πολιτικοί και όχι αξιωματούχοι. Η δύναμή τους θα εδράζεται στον έλεγχο των πιστώσεων και του στρατού, θα ζούνε απλά ως στρατιωτικοί, όμως θα είναι υποχρεωτικά φιλόσοφοι. Θα επανεμφανιστούν οι φύλακες του Πλάτωνα, Λόγιοι και στρατηγοί μαζί, θα τους ενώνει η ευγένεια και πνεύμα αφοσίωσης, περιορίζονται αυστηρά από την ηθικότητα, αβρότητα, αυτοκυριαρχία, λεπτότητα, υπερηφάνεια, τιμή, φιλία.
Όπως στην Πολιτεία του Πλάτωνα επακριβώς.
Κινητικότητα από τη μια τάξη στην άλλη δεν θα επιτρέπεται και τα παιδιά των δύο τελευταίων τάξεων θα τα μεγαλώνει η πολιτεία με προορισμό της παιδείας τους να γίνουν άριστοι στα καθήκοντά τους.
Οι Άρχοντες φιλόσοφοι θα κυβερνούν την Πολιτεία χωρίς να έχουν περιουσία ζώντας μια ζωή απλή και λιτή γεμάτη υποχρεώσεις και αξίες και τιμές. Το ίδιο και οι στρατιωτικοί οι εντεταλμένοι την άμυνα της πολιτείας και έχοντες και την ευθύνη της εσωτερικής ασφάλειας όπως και οι δημόσιοι υπάλληλοι μια διαβάθμιση κάτω από τους στρατιωτικούς οι οποίοι θα ασκούν την διοικητική λειτουργία της Πολιτείας.
Οι παραγωγοί θα τρέφουν την Πολιτεία με τις δραστηριότητές τους και θα συμβάλουν στην οικονομική ευμάρεια. Θα επιτρέπεται να έχουν μια περιουσία ελεγχόμενη.
Το ενοποιητικό στοιχείο της Πολιτείας θα είναι η σωφροσύνη βασιζόμενη στην εδραία πεποίθηση πάντων ότι η όλη δομή της συντεταγμένης Πολιτείας είναι Δίκαιη και προάγει το συμφέρον αυτής συνολικά.
Αξίζει τον κόπο να σκεφτεί κάποιος χωρίς φυσικά να το δεχτεί. Όμως ο Πλάτωνας ομιλεί για την κυριαρχία του ΝΟΥ επί της ψυχής και του σώματος. Του Λογιστικού επί του Θυμοειδούς και του σώματος. Του Πνεύματος επί της ύλης. Κυρίαρχο στοιχεία είναι η Ιδέα της Δικαιοσύνης προς την οποία κατευθύνεται η Πολιτεία αυτή δεμένη με τα δεσμά της Σωφροσύνης.
Συνεπώς η επίκληση στην θεωρία του Νίτσε της δομής της πλατωνικής πολιτείας δεν στέκει.
Ο ίδιος ο Νίτσε ήταν ένας αδύναμος άνθρωπος που θαύμαζε την δύναμη γιατί δεν την είχε και για τον λόγο αυτό την εξειδανίκευσε στην θεωρία του υπερανθρώπου.
Συνεπώς μιλάμε για την ανεύρεση της Ιδέας της Δικαιοσύνης μέσα από την δομή μιας ιδεατής πολιτείας που είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και όχι υπεράνθρωπος.
Χρησιμοποιήθηκε όμως η δομή αυτή από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως μαύρος ολοκληρωτισμός διότι θεωρήθηκε πολύ αποτελεσματική.
Και είναι η Πυραμίδα με την ευρεία βάση των μετρίων και όσο ανεβαίνει προς τα πάνω στενεύει με την διαβάθμιση προς τους καλύτερους μέχρι τους άριστους. Μόνο που απουσιάζει ο ΝΟΥΣ το Πνευματικό στοιχεία ο Λόγος η Ιδέα. Και τότε ο ολοκληρωτισμός θα έρθει σε αντίφαση με τον ίδιο του τον εαυτό και θα καταρρεύσει διότι η πυραμίδα θα αναστραφεί και θα πάψει να είναι αξιών και θα γίνει απαξίας.
Αντίστοιχα στον ερυθρό ολοκληρωτισμό οι στήλες του δωρικού ρυθμού στηρίζουν ένα Ναό και είναι οι εργάτες οι αγρότες που στηρίζουν το οικοδόμημα, και στην μετώπη η οποία είναι τριγωνική προς τα επάνω ευρίσκεται η ηγεσία η διανόηση ή κομματική νομενκλατούρα.
Και εδώ απουσιάζει ο ΝΟΥΣ το Πνεύμα το Λογιστικό το Υπερβατικό Στοιχείο. Έτσι ο ναός καταρρέει.
Δεν υπάρχει Κρίση δεν υπάρχει Αξιολόγηση άρα ποιος θα είναι ο άριστος ποιος θα τον αξιολογήσει; Ο μέτριος. Μήπως να αφήσουμε τη φυσική ροή των πραγμάτων ώστε να εξελιχθεί ο ικανός; Μόνο που τότε θα πατήσει επάνω στους άλλους για να ανέλθει όταν δεν υπάρχει ο Νόμος το Δίκαιο που να τον περιορίζει.
Η ηγεσία τελικά θα φαγωθεί μεταξύ της και το σύστημα θα καταρρεύσει.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center