Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ.
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Μεταφυσικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 13, 2017 12:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ. Απάντηση με Συμπερίληψη

ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ.

Των πηγαίων της ψυχής μου, αφουγκράζομαι
και στη ροή τους συντονίζω τον ρυθμό μου
στην αγκαλιά της φύτρας μου αφήνομαι
κι αγνός κάθε πρωί ξανά γεννιέμαι!
Πίνω του ήλιου το φως το πρωινό
τα μέσα μου στο φέγγος του
φωτίζουν για την μέρα
του λογικού το φως
μόνο με ποίηση
να εκφραστώ
μπορώ.

© Michael Pais Alasinos

http://alasinos.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 25, 2017 12:22 am    Θέμα δημοσίευσης: ΣΤΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ! Απάντηση με Συμπερίληψη

ΣΤΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ!

Εκεί που οι έννοιες συνδέουν
την μια διάρκεια με την άλλη
και διανέμουν ότι άσβηστο
απομένει απ' το ψέμα

σαν φτάσει διασχίζοντας
την άβυσσο η σκέψη
ακολουθώντας τΆ αφανέρωτα
απΆ τους ειρμούς της λογικής

εκεί που το προσωρινό
αφουγκράζεσαι το αιώνιο
κιΆ αδημονεί στη πλάτη του την αίσθηση
από ένα σακί εφόδια γεμάτο
ενός καινούργιου κόσμου τΆ ανεξήγητα

© Michael Pais Alasinos
http://alasinos.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 12, 2018 2:12 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ Απάντηση με Συμπερίληψη

Απόσπασμα από το έργο
οι περιπέτειες του ήλιου)

ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Από καιρό ωριμάζει στο μυαλό μου
πως πρέπει οπωσδήποτε να πάω
εκεί που η νύκτα
πρωτοκυλίστηκε πάνω στη γη με τη μέρα
και κοιλοπόνεσε την πρώτη αυγή,
καθώς στους γύρο ουρανούς
σπέρνανΆ αστέρια
με καιόμενες χούφτες οι θεοί.

Εκεί που μόλις τα βουνά
άρχισαν να στοιβάζονται

κι οι θάλασσες σπυρί-σπυρί την άμμο
να φτιάχνουν τις φωλιές τους,

τα ποτάμια να χαράζουν την πορεία τους
αντιγράφοντας πιστά
την προπομπό τους αστραπή,

κι η γη να κτίζει πυρετωδώς
στις σκαλωσιές των ανέμων
τους γαλάζιους θόλους της
για να προστατευθεί
από το πετροβόλημα των άστρων.

Εκεί που το φεγγάρι
πρώτο πάλλει τη χλομάδα του έρωτα
στα διάφανα στήθη της νύκτας

κιΆ ο Ήλιος σκιτσάρει δοκιμαστικά
σε πρόχειρες ατμόσφαιρες
με αδέξιους κύκλους τα σύννεφα
βουτώντας τους στυλογράφους του
στις γινόμενες θάλασσες,

καθώς θα καίγεται να περιμένει ασάλευτος
(Σαν τεράστιος αχτιδωτός ανεμόμυλος)
Το φύσημά του χρόνου
Για ν αρχίσει το άντλημα της ζωής.

Εκεί που ο χρόνος
ξεφλουδίζει σαν βαμβάκι
τις πρώτες μέρες απΆ τα τσόφλια τους
και η γη σαν αδράχτι
κρεμάμενο απΆ τις ηλιαχτίδες
γνέθει το νήμα
που θ ακολουθήσουν εξερχόμενες
απΆ την ανυπαρξία τους, οι γενεές.

Μέσα σε κείνο το πανδαιμόνιο
των ετοιμασιών
για την υποδοχή της επισημότερης μέρας
Μες τις ξελιγωμένες
(απΆ την προαίσθηση των βλεμμάτων) ομορφιές.
Μες τις λυτές χαρές
που θα τρέχουν σαν άγρια άλογα
στην άγνοια των γκρεμών της νόησης,
Μες τις παρθένες ευωδιές
που θα διαλαλούν με τα χωνιά τους
έξαλα οι κρίνοι-

Μέσα εκεί………
© Μichael Ρais Αlasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 15, 2018 2:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΕΠΟΧΕΣ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΕΠΟΧΕΣ
¶νοιξη
Η άγνοια της σκέψης
ολάνθιστη
καλοκαιριάτικες υποσχέσεις.
Καλοκαίρι
Η σκέψη κάρπισε
την γνώση, πίνοντας
την ξεγνοιασιά της άγνοιας.
Φθινόπωρο
Τα αγριεμένα
πήγαινε έλα στη σκέψη
της γνώσης τα αναπάντητα
ερωτήματα, σαν ανέμοι
στροβιλίζουν στΆ αδιέξοδα
και μας πάνε σηκωτούς στην ερημιά.
Χειμώνες
Τα κορμιά πέφτουν
και λιώνουν σαν φύλλα
απΆ τα κλαδιά του ήλιου.
Το πνεύμα προ πολλού
ξεπέρασε τη δύση
κυνηγώντας οράματα
στην δίνη του γαλαξία
κυνηγημένο απΆ τα αδιέξοδα.



© Michael Pais Alasinos

https://alasinos.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 13, 2018 7:20 am    Θέμα δημοσίευσης: ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΝΕΥΜΑ

ΤΟ ΞΑΡΤΙ

Το νεύμα του πηγαίου ακολουθώ
πασκίζοντας στα δίκια να ισορροπώ.

Σαν μέλισσας κεντρί στο ψέμα εισχωρώ
χίλιες φορές πεθαίνω, μα στην ιδέα ζω

Δεν έχει μέτρο η ύλη, για να μετρηθώ
με τΆ άπειρο του νου, το μπόι μου μετρώ.

Στα ίχνη του ήλιου σαν χρυσοπερπατώ.
άπειρο φέγγος η ψυχή μου, μεταξωτό.

Σαν άστρα που δονούν στον ουρανό
οι νότες της καρδιάς μου κι ο ρυθμός.

Κι όταν φορές ξυπνώ, χωρίς σφυγμό
απΆ όνειρο αδιέξοδο, ψεύτικο πλαστό.

Δένομαι στης κραυγής μου τον ιστό
σαν ξάρτι αστραπής στον κεραυνό.


© Michael Pais alasinos

http://alasinos.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 02, 2018 11:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΠΩΣ ΘΑ ΣΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ… Απάντηση με Συμπερίληψη

ΠΩΣ ΘΑ ΣΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ…

…ότι έζησες στΆ αλήθεια
αν δεν τσουρουφλιστείς
σε αληθινή αγάπη;

Αν δεν ρισκάρεις την καρδιά
στΆ αστάθμητα του έρωτα,
ως λουλούδι το ξεμύτισμα του
στον καιρό;

Αν δεν νιώσεις
απ' το μελάνωμα μιας τύψης
τα ανεπιθύμητα
σαν από μαύρη τρύπα
στη ψυχή σου να εισχωρούν;

Πως θαΆ σαι βέβαιος
ότι έζησες στΆ αλήθεια;

Α ν δεν κυοφορηθείς
στη μήτρα κάποιου ονείρου;
που την θάβεις σαν τσοφλι
που ξεπούλιασε τΆ όνειρο.



© Michael Pais alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Νοέ 22, 2018 2:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Ο ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ Απάντηση με Συμπερίληψη

Ο ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΣ

Είναι φορές που όλη η άβυσσος
επιστρατεύεται μέσα μας
για να μας συντρίψει

κι' όλο το είναι μας
συσπειρώνεται
στην πολεμική κραυγή
της καταγωγής μας,

όπως η αγριόγατα
στην αδιέξοδη γωνιά
έτοιμη να ορμήσει το σύμπαν.

Michael Pais Alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 23, 2019 2:10 am    Θέμα δημοσίευσης: ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Απάντηση με Συμπερίληψη

Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

(απώλεια)

Ο σαν θεοί του έρωτα
ελίσσονταν στο είναι μου
τα ρίγη των φιλιών σου
κιΆ απΆ τα μηλίγγια μου
σαν μέλισσες το μέλι τος τρυγούσαν.

Σε αυτό το ύψος
με τους σπάνιους περαστικούς
σμίλεψα στο βλέμμα σου
τον θρόνο της ανάμνησης σου

και στέφθηκα βασίλισσα
της εκλεκτής μου μοναξιάς.

© Julia J. Atikoy.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την drosistis στις Κυρ Ιούν 23, 2019 3:49 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 26, 2019 11:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΕΥΤΥΧΙΑ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΕΥΤΥΧΙΑ
Αν είναι του ονείρου η μέγιστη επιθυμία
η της ελπίδας που γεννιέται η αιτία.

Χαλάλι της που πέθαινα, για να μπορώ να ζω
έξω από το σώμα μου να την αναζητώ

στΆ απρόσμενα και στα τυχαία να την βρω
κιΆ ας γνώριζα πως περπατούσα στο κενό

Του κόσμου η αιτία δεν είναι η ευτυχία
αγάπη και αλήθεια μαζί στα παραμύθια

Κοιτώ στον ήλιο τον εαυτό μου αντικρυστά
κι ο ήλιος για πρώτη του φορά από ψηλά

βλέπει τον ήλιο στα μάτια μου βαθιά,
κιΆ όνειρα ταξιδιώτες στις φλόγες του να ξεδιψάν.

© Michael Pais alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 22, 2019 1:23 am    Θέμα δημοσίευσης: ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

"Αχαλίνωτο άλογο
μΆ αφημένο καβαλάρη
ΑπΆ όπου θε, κι όπως θε
απΆ τη ζωή περνάει…"
\
"Από νιότη κι έρωτες
τα ποδοβολητά του ξεφαντώναν
κι' απ' των πόθων τις φλογοκορφές
αφηνιασμένο αναρριχώταν…"

"Από άστρο, σε άστρο
σαν ήχος τις νότες πήδαγε…
τους ουρανούς
πατημασιές γεμίζαμε…"

Στα πόδια μας
σαν τα άστρα κοιτούσαμε
με θεϊκά ποτήρια
¶πειρο-μεθούσαμε…»

"Σαν σκηνές απΆ τα μελλούμενα
(οι πιο καλές της ζωής)
Τα όνειρα αλλάζανε
στις οθόνες που επιθυμείς."

"Κι όπως ψηλά και ψηλότερα
απΆ τις άστρο-στιγμές σκαρφάλωνε
Ξάφνου η αυγή καβαλούσε στη γη
κιΆ απΆ τα γύρο αστέρια μας μάζωνε."

"Κι όταν ο ήλιος φύσαγε
κι έσβηνε τα «κεράκια»
Στο μεράκι τα έσπαγε
ΟσΆ απΆ τα σκοτάδια
ξέθαβε φεγγάρια"

"Από τις πλαγιές της μέρας
στο ψες και στΆ απόψε
αντίο και για φώναζε
Θάλασσες μΆ ακρογιάλια
πως ήταν οι χαρές, ούτε το νιώθαμε."

Από βάθη με ουρανούς
την άχνα της αβήσου
και πάτο καράβι τΆ όνειρο
που βούλιαζε τα΄ψήλου.

¶νυδρα φίδια οι στιγμές
στην ερημιά αγριεύαν
δένονταν κόμπο στη ψυχή
στη νόηση τις γλώσσες τους σαλεύαν.

ΚιΆ όπως οι ώρες
πέρναν και φέρναν
θανάτους και τρέλλα
σα νάταν ψέμα
απΆ του χαμού
μας πέρασε τΆ ασκέλια.

"Από όνειρα και χάη
απανωτά
αλλοτινά στον ίλιγγο
μοιάζουν τα τωρινά."

"Στου ήλιου τη φωτιά, στου φεγγαριού τ' αμόνι
μελαψοί φαντασιόπνευστοι μαστόροι
τους παλμούς σου πετάλωναν, ω καρδιά
με ουράνια τόξα και αστροκαρφιά."

© Michael Pais alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 23, 2019 2:38 am    Θέμα δημοσίευσης: ΠΟΥ ΠΑΣ; Απάντηση με Συμπερίληψη

ΠΟΥ ΠΑΣ;

Πόθεν έρχεσαι
ανάμεσα από τους αστερισμούς
σαν έκφραση γιορταστική
των πυροτεχνημάτων;

Που πας με το φεγγάρι
στο πιο ψηλό κατάρτι σου;

Εσύ που στριφογυρίζεις
καλοζυγισμένα στον άξονά σου
κιΆ εκφράζεσαι τις εποχές.

Εσύ που φιλτράρεις με την ανάσα σου
τα στοιχεία της ζωής
και φουσκώνουν στα στήθη σου
οι ωκεανοί.

Εσύ που επιστρέφεις
νικηφόρα στη γαλήνη
με την ουλή της αστραπής
νωπή στο πρόσωπό σου.

Εσύ η μαργαρίτα των ημερονύχτιων
των δειλινών και της αυγής
που σε μαδώ, υπάρχω, δεν υπάρχω.

Εσύ θαυμαστό αίνιγμα
της καταγωγής και του προορισμού μου.
Πόθεν έρχεσαι αιωνίως πρωτόγονη
με την ασπίδα του φεγγαριού
τΆ ακόντιο του κεραυνού
και το γαλάζιο κράνος;

Που πας σαν αρχαίος αρματοδρόμος
με τα γκέμια του ξέφρενου ήλιου
στα στιβαρά σου χέρια;

Πόθεν έρχεσαι που πας;

© Michael Pais Alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 31, 2019 6:01 am    Θέμα δημοσίευσης: ΤΗΣ ΑΚΤΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΤΗΣ ΑΚΤΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ

Ποιο άστρο μου ΅λαχε πιστά νΆ ακολουθώ
στΆ απρόβλεπτο μοιραία που με πάει;
ΣτΆ απόκρυφα της μοναξιάς του μαρτυρώ
τον γρίφο που τη σκέψη ωριμάζει.

Στις φλόγες του αφήνομαι την αγκαλιά
της αλήθειας ισως μάθω νΆ αντέχω τη φωτιά
και τις φλόγες που με καίνε νΆ ανοίγω για φτερά
κι άλλα πολλά νΆ αντέχω των ανθρώπων τα πικρά.

Μια αμυχή από άστρου ακτίδας το κεντρί
τον λήθαργο του ονείρου, χάραξε στη στιγμή
κιΆ ευθύς μες τη ψυχή το σύμπαν ονειρεύτηκα
ΚιΆ ένα εγώ ανώτερο μου, ερωτεύτηκα.

© Michael Pais alasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 03, 2019 2:58 am    Θέμα δημοσίευσης: ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ

"Κάνε γρήγορα
φεύγουμε
πρέπει και συ να το ΅χεις καταλάβει
ότι όλες εδώ οι προσπάθειές μας
είναι μάταιες.

Κάνε γρήγορα
δε βλέπεις ότι οι εποχές
ξεπηδούν σαν ελατήρια
από την εννιάμηνη σχόλη τους
με τη σκυτάλη του χρόνου στο χέρι;

Κάνε γρήγορα
και τα μάτια σου δεκατέσσερα
δε βλέπεις ότι η γη άδικης εξουσίας εντολές εκτελεί;
και καθώς τρέχει στριφογυρίζει
αλλάζοντας διαρκώς θέσεις και αισθήματα;

Μια στο περιήλιο μια στο αφήλιο
Μια στο φως μια στο σκοτάδι
και κάθε δεύτερο βράδυ
και με άλλο τάχα φεγγάρι
καρφιτσωμένο στα μαλλιά
να φλερτάρει κρυφά από τον Ήλιο
με τα άστρα του Κένταυρου
του Κύκνου η του Ωρίωνα…

Μόνο και μόνο για να μας μπερδεύει
να μη βρούμε ποτέ διέξοδο
από τον ασπρόμαυρο λαβύρινθο
που μας πάει θέλουμε δεν θέλουμε
μέσα από τους εξευτελισμούς της φθοράς
στο αχόρταγο τέρας του θανάτου.

Όμως εμείς το αποφασίσαμε
και πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε
τον τρόπο να ξεφύγουμε
από την ισόβια καταδίκη μας
στα μερόνυχτα κελιά του χρόνου.

Κάνε γρήγορα
δε βλέπεις τα δακτυλικά αποτυπώματα του χρόνου
(Ρυτίδες) που χιλιοραγίζουν… το σφρίγος της ζωής;
Κάνε γρήγορα δεν……"

© Michael Pais
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 13, 2021 2:21 am    Θέμα δημοσίευσης: Η ΠΟΙΗΣΗ Απάντηση με Συμπερίληψη

Η ΠΟΙΗΣΗ
Κάπου θα σΆ εύρει η ψυχή
μέσα της να τα γυρεύεις
ότι δεν βρήκες στην ζωή
και να την αποπαίρνεις

Είναι η ασχήμια μυστικό
μαχαίρι που σε σφάζει
θαρρείς πως φταίει ο καιρός
που δεν ανθίζει αγάπη

Πάψε τις νύχτες να ρωτάς
Αν σΆ έφταιξαν οι μέρες,
βάλε στο λόγο σου φτερά
και μην φοβάσαι ξέρες.

Πάνω απΆ όλα η ομορφιά
του κόσμου είναι κτισμένη
άσε την σκέψη σου ψηλά
ως φτάνει ο νους να βλέπει

Πάρε απΆ τον ήλιο αφορμή
που φέγγει τα φεγγάρια
και γίνε νύχτα αν χρειαστεί
να φανερώνεις τΆ άστρα.

© Μ. Ρ. Αlasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
drosistis
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάϊ 2009
Δημοσιεύσεις: 400
Τόπος: Μελβούρνη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 13, 2021 2:22 am    Θέμα δημοσίευσης: Η ΠΟΙΗΣΗ Απάντηση με Συμπερίληψη

Η ΠΟΙΗΣΗ
Κάπου θα σΆ εύρει η ψυχή
μέσα της να τα γυρεύεις
ότι δεν βρήκες στην ζωή
και να την αποπαίρνεις

Είναι η ασχήμια μυστικό
μαχαίρι που σε σφάζει
θαρρείς πως φταίει ο καιρός
που δεν ανθίζει αγάπη

Πάψε τις νύχτες να ρωτάς
Αν σΆ έφταιξαν οι μέρες,
βάλε στο λόγο σου φτερά
και μην φοβάσαι ξέρες.

Πάνω απΆ όλα η ομορφιά
του κόσμου είναι κτισμένη
άσε την σκέψη σου ψηλά
ως φτάνει ο νους να βλέπει

Πάρε απΆ τον ήλιο αφορμή
που φέγγει τα φεγγάρια
και γίνε νύχτα αν χρειαστεί
να φανερώνεις τΆ άστρα.

© Μ. Ρ. Αlasinos
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Μεταφυσικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2  Επόμενο
Σελίδα 1 από 2

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center