ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΟΥ ΠΛΩΤΙΝΟΥ

[KOSTAS GIAVASOGLOU]

Πρωταρχική αιτία των πάντων το καλό. Από εκεί πηγάζουν τα πάντα και Προς αυτό τα πάντα τείνουν . Είναι γενεσιουργός αιτία των πάντων στέκεται έξω από τον κόσμο άυλο αιώνιο αναλλοίωτο αδημιούργητο αμορφοποίητο χωρίς φυσική υπόσταση. Δεν χρειάζεται την φυσική υπόσταση δεν είναι δυνατόν να έχει δημιουργηθεί στέκεται εκτός της δημιουργίας γιατί αποτελεί το σημείο αναφοράς της δημιουργίας
Όλη η δημιουργία βρίσκεται σε τάξη σε σχέση με Αυτό διότι περιλαμβάνεται ως δομικό στοιχείο αυτής Όλη η δημιουργία είναι η υλοποίηση της Ιδέας του Καλού Όλη η δημιουργία ως υλική υπόσταση του Καλού διέπεται από τάξη και αρμονία και κάλλος. Ο συνεκτικός ιστός της δημιουργίας είναι η Δικαιοσύνη ως συμπαντική αρμονία Η δημιουργία προέρχεται από την ψυχή η οποία αντικρίζει τη διάνοια η διάνοια αντικρίζει το Ένα τη Μονάδα τη δημιουργό των πάντων. Η Μονας ενιαία και αδιαίρετη είναι η ολότητα των πάντων. Η Δυάδα είναι η δημιουργία η μεριστη ουσία που βλέπει την ψυχή. Η ψυχή βλέπει την Διάνοια και η Διάνοια το Ένα την πρωταρχική ουσία
Το Είναι το μόνο αληθές και πραγματικό το οποίο έχει τη μορφή του φωτός ενέργεια φώς ενεργειακό δυναμικό κινητήριο των πάντων. Ενας αυλος φωτός μέσα από τον Οποίο περνά όλη η δημιουργία. Και ούτε αυτά είναι άλλα έτσι εμφανίζεται Άκτιστο Φώς προς το οποίο το παν τείνει. Ποιοι είμαστε λοιπόν από πού ερχόμαστε πού πάμε; Ελάχιστη μονάδα στα όρια τής ύπαρξης με ανυπαρξία. Ένα τίποτα ασήμαντη οντότητα όμως οντότητα μία φλογίτσα μια σπίθα συνείδησης της Μονάδας η μεριστη ουσία.
Καλό Κακό Το καλό περιέχει την δημιουργία που ο Δημιουργός φόρτωσε με όλα τα στοιχεία και δεν έμεινε τίποτα το, αρνητικό πού να μπορέσει να την απειλήσει από έξω. Υπάρχει όμως η απειλή από μέσα από την ίδια τη δημιουργία από τα μέλη αυτής. Και είναι έτσι φτιαγμένα όλα γιατί πρέπει να ευρίσκονται σε διαρκή δοκιμασία. Η δοκιμασία αυτή είναι απαραίτητη για να προχωρήσει προς την τελείωση. Είναι η διαλεκτική σχέση στην οποία τα πάντα ευρίσκονται μεταξύ τους. Θέσεις και αντιθέσεις μαύρο και άσπρο καλό και κακο. Όπως λέει ο Ηράκλειτος η κίνηση δημιουργείται από την ανομοιομορφία σύνθεση και την θέση σε αρμονία των αντίθετων. Κάθε οντότητα ενέχει μέσα της και μια αντίθεση προς τον ίδιο τον εαυτό της. Η σκέψη λοιπόν προχωρά από την θέση προς την αντίθεση και από εκεί σε μία σύνθεση η οποία εμπεριέχει όλα τα προηγούμενα στοιχεία εν αρμονία. Είναι η εξέλιξη της ανθρωπότητας
Είναι η Κρίση πού λειτουργεί προς τα εμπρός. Έχουμε πάρει τα κλειδιά της Δημιουργίας και την οδηγούμε προς την τελείωση η προς διάλυση. Όσο αντικρίζει την Διάνοια τόσο προς το καλό πάει όσο φεύγει μακριά από αυτή και υπακούει στις αισθήσεις τις ανάγκες τού σώματος τόσο προς το κακό την διάλυση την αποσύνθεση πάει. Και είναι φυσικό διότι ξεφεύγει από την υπόστασή της. Όντως υπάρχουν οι εκπεπτωκοτες άγγελοι. Είναι δημιουργήματα που έχουν ξεφύγει από την Διάνοια προς την ύλη .

[skapaneas]

... Ουδεις φιλοσοφος αθεος .... Ολα τα ... ονομαζομενα νοητικα πειραματα ειναι ... απατες .... Η Ζωη Εχει Το Νοημα Που Της Δινεις....
Ο κοσμος ειναι το οντως επιταχυνομενο οχημα της ΖΩΗΣ ..... 0.β.2.2.2 ..... Ο χρονος ειναι το αποτελεσμα της αδρανειας των ΟΝΤΩΝ