Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΚΙΝΑ - Έπαψαν να είναι "ενδιαφέροντες οι καιροί;

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  

Ποίο το μέλλον της Κίνας;
Θα γίνει δυτικού τύπου αστική χώρα
33%
 33%  [ 1 ]
Θα επανέλθει στην Λαϊκή Επαναστατική Οδό
0%
 0%  [ 0 ]
Θα διολισθήσει σε στρατιωτική απολυταρχία
0%
 0%  [ 0 ]
Θα παραμείνει η αυτή Κεντρική Αυτοκρατορία
66%
 66%  [ 2 ]
Δε μας χέζεις ρε Νταλάρα;
0%
 0%  [ 0 ]
Σύνολο Ψήφων : 3

Συγγραφέας Μήνυμα
Chaos
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 2132
Τόπος: Αθήναι

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 09, 2012 12:07 am    Θέμα δημοσίευσης: ΚΙΝΑ - Έπαψαν να είναι "ενδιαφέροντες οι καιροί; Απάντηση με Συμπερίληψη



Πριν από τεσσερισήμισι χρόνια, νέο και άπραγο ξεπετερούδι σε τούτο το στάβλισμα πετεινών κοκορομαχιών, είχα παρουσιάσει ένα απόσπασμα από παλιό μου πόνημα σχετικό με την Καθάη' και μάλιστα από σπόντα, ως απάντηση σε συζήτηση με την Μαρία σε άσχετο Θέμα.
Αφού σήμερα είναι η ημέρα που ένας νέος Υιός του Ουρανού αναλαμβάνει τα ηνία αυτής της υπέροχης και επιθυμητής επικράτειας, το επαναφέρω αυτούσιο' μιας και τότε ήμασταν υπερβολικά απασχολημένοι - μέσα στην ευδαίμονα ά-γνοια μας - με τις διαμάχες μας περί τα θεολογικά, ώστε να δώσουμε προσοχή στον πραγματικό κόσμο.

http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?p=45738#45738

ΚΙΝΑ - ΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙΡΟΥΣ


Ο χαρακτηρισμός του τίτλου του θέματος αποδίδεται από τον πληθυσμό της Καθάης - με ιδιόμορφη σκωπτική διάθεση - στις περιόδους που μεσολαβούν ανάμεσα στην πτώση μίας Αυτοκρατορικής Δυναστείας και την ανάρρηση μιας άλλης.
Ο μέσος Κινέζος έχοντας συναίσθηση του χρονικού βάθους της ιστορίας της χώρας του, δύναται να σαρκάζει την καθαυτό υπόσταση των αναρχικών ή αυταρχικών μεσοβασιλειών δηλώνοντας ότι «μας έτυχε να ζούμε σε ενδιαφέροντες καιρούς».
Η ίδια η διατύπωση αυτής της έκφρασης εμπεριέχει την απόλυτη βεβαιότητα ότι τα πράγματα ενίοτε διαταράσσονται μέσα στην ροή της ιστορίας, σύντομα όμως αποκαθίστανται στην παραδεδεγμένη τάξη.
Θα μιλήσουμε λοιπόν για τους τρέχοντες «ενδιαφέροντες καιρούς» της Κινεζικής Αυτοκρατορίας και ιδιαιτέρως για το σημείο καμπής, όταν εγκαταστάθηκε η νέα βασιλεύουσα δυναστεία. Το σημείο αυτό εντοπίζεται στα γεγονότα του 1976, λίγο μετά τον θάνατο του Μάο Τσε Τούνγκ.
Τότε, ηττήθηκε η αριστερή πτέρυγα του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας της οποίας ηγείτο η χήρα του Τσιάνγκ Τσινγκ και πήρε την εξουσία ο παλιός του σύντροφος και αντίπαλος Τένγκ Χσιάο Πίνγκ.

Τα γεγονότα του 1976 στην Κίνα είχαν καθοριστική επίδραση στην εξέλιξη της παγκόσμιας ιστορίας. Στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, είχε επί 50 περίπου χρόνια κυριαρχήσει η προσωπικότητα του Μάο Τσε Τουνγκ. Στην πραγματικότητα ο Μάο σπάνια είχε πλήρη εξουσία. Συχνά πίσω από τους φανταχτερούς τίτλους του κρυβόταν η ουσιαστική του απομάκρυνση και απομόνωση από την πανίσχυρη γραφειοκρατία του κόμματος. Με θαυμαστή όμως επιμονή και ικανότητα κατόρθωνε πάντοτε να επανακάμπτει στην ηγεσία.
Η καταπληκτική αυτή καριέρα, θυμίζει εν πολλοίς την αντίστοιχη του πρώτου ιστορικού αυτοκράτορα της χώρας, του Σε Χουάνγκ Τι, ο οποίος κυβέρνησε από το 247 έως το 210 Παλαιάς Χρονολόγησης.
Και λέμε του πρώτου ιστορικού αυτοκράτορα, γιατί n Κινεζική προφορική παράδοση αναφέρεται στους μυθικούς Πέντε Πρώτους Μεγάλους Αυτοκράτορες της 3ης π.χ. χιλιετίας στους οποίους αποδίδεται η ανακάλυψη όλων των τεχνών και η θεμελίωση του πολιτισμού.

Ο Σε Xουάvγκ Τι όμως είναι μία ιστορική προσωπικότητα της οποίας οι πολιτικές και κοινωνικές επιλογές εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να εφαρμόζονται στην Κίνα. Αποκάθαρε με απόλυτο τρόπο την Κινεζική σκέψη από επί αιώνες συσσωρευμένα σχόλια επί σχολίων, καίγοντας όλα τα μέχρι τότε γραφέντα έργα. Διασώθηκαν μόνον το Βιβλίο των Αλλαγών, το Ι Τσινγκ, από την Κομφουκιανή φιλοσοφική σχολή και το Βιβλίο της Ατραπού, το Τάο Τε Τσινγκ, από την αντίστοιχη του Λάο Τσε. Με ανάλογη βιαιότητα μεθόδευσε ο Μάο Τσε Τουνγκ τις μορφωτικές επαναστάσεις του, καίγοντας όμως και τους συγγραφείς μαζί με τα βιβλία τους…
Ο Σε κωδικοποίησε τους νόμους, τυποποίησε τα μέτρα και τα σταθμά και συγκρότησε τον τρόπο γραφής σε ενιαίο σύστημα. Παρόμοια ο Μάο καθιέρωσε νέους λειτουργικότερους θεσμούς στη διοίκηση και εγκαινίασε την προσπάθεια εισαγωγής του λατινικού αλφαβήτου.
Ο Σε, προκειμένου να καταπολεμήσει την πείνα που μάστιζε τον λαό όταν ανέβηκε στην εξουσία, αναδιοργάνωσε την γεωργική παραγωγή και έδωσε προτεραιότητα στους χωρικούς έναντι των εμπόρων που ευνοούντο από το προηγούμενο καθεστώς. Πέτυχε στην προσπάθειά του αφού όμως εκτελέστηκαν δεκάδες χιλιάδες αντιδρώντων. Παρόμοια ο Μάο οργάνωσε μία αγροτική και κοινωνική μεταρρύθμιση n οποία εκσυγχρόνισε την παραγωγή, σύμφωνα όμως με τα επίσημα στοιχεία κόστισε την ζωή σε 2.000.000 ανθρώπους από το 1949 έως το 1952. Οι ανεπίσημες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό αυτό στα 14.000.000.
Ο Σε μετακινούσε ολόκληρους πληθυσμούς προκειμένου να εξυπηρετήσει την πολιτική του εποικισμού των εγκαταλελειμμένων εδαφών, την πραγματοποίηση μεγάλων έργων όπως η κατασκευή του Σινικού τείχους ή και την απλή πολιτική εξουδετέρωση των αντιπάλων του. Ο Μάο αφού έστειλε στα εργοστάσια τους διανοούμενους και τους γραφειοκράτες και έβαλε πρώnν εργάτες να διδάσκουν στα σχολεία, δεν δίστασε να εξαναγκάσει τους ίδιους τους ερυθροφρουρούς του να πάνε στα χωράφια ώστε να τους πειθαρχήσει και να εξαλείψει την παντοδυναμία τους.

Ο Μάο Τσε Τουνγκ όπως και ο Σε Χουάνγκ Τι δεν ήσαν πραγματικοί μεταρρυθμιστές ηγεμόνες. Η δουλειά τους ήταν n ανασυγκρότηση με απολυταρχικό τρόπο, οικονομιών και κοινωνιών οι οποίες είχαν φθαρεί πέρα από κάθε δυνατότητα θεραπείας. Κατόπιν ακολούθησαν οι πραγματικοί ιδρυτές δυναστειών όπως ο Λιέου Τσι, πρώτος από τους Χαν το 202 π.χ. και ο Τένγκ Χσιάο Πινγκ το 1976 ν.χ. Αυτοί σταθεροποίησαν τα επιτεύγματα των σιδηρών προκατόχων τους και δημιούργησαν καθεστώτα προορισμένα να διαρκέσουν.

Καταδείξαμε ως τώρα, τα επαναλαμβανόμενα πολιτικά και πολιτιστικά πρότυπα τα οποία χαρακτηρίζουν τον τρόπο εξέλιξης των πραγμάτων στην Κίνα. Ακολούθως θα δούμε τα ίδια τα γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της.


Εδώ συνιστάται η ακρόαση του «Η μοναξιά του Βασιλιά» από τον «Αλέξανδρο» του Σταμάτη Σπανουδάκη.

Ο τελευταίος Αυτοκρατορικός Οίκος στην Κίνα ήταν εκείνος των ΤσΆινγκ και κράτησε από το 1644 έως το 1912 Νέας Χρονολόγησης.
Επρόκειτο για μία δυναστεία που συγκροτήθηκε από τους κατακτητές Μαντσού. Το καθεστώς τους άρχισε να αποσταθεροποιείται από τον 18ο αιώνα λόγω της εχθρότητας του Κινέζικου πληθυσμού και της σταδιακής επίδρασης της επαφής με τη Δύση. Προσπαθώντας να μειώσουν την επιρροή των ξένων υπέστησαν αλλεπάλληλες ταπεινωτικές ήττες που τους οδήγησαν σε ανυποληψία. Με βάση την κινεζική λογική n Δυναστεία είχε χάσει την εύνοια του Ουρανού.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε ο «Πόλεμος του Οπίου» το 1840, όταν τα αμερικανικά και τα βρετανικά πολεμικά πλοία εξανάγκασαν την κυβέρνηση να δεχτεί την ελεύθερη διακίνηση του ναρκωτικού μέσω της Καντώνας.
Κατόπιν τούτου και για περισσότερο από μισό αιώνα n Κίνα διαμοιραζόταν σταδιακά μεταξύ των Δυτικών δυνάμεων, της Ρωσίας, των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας.
Παρά την απόπειρα εκσυγχρονισμού του αυτοκράτορα Κουάνγκ Χσού, ο πόλεμος των Μπόξερ που προκάλεσε n θεία του και αντιβασίλισα Τσε Χσι οδήγησε στην άτυπη αλλά ουσιαστική κατοχή της χώρας. Πέθαναν και οι δύο το 1908. Το 1911 μια εξέγερση υπό την ηγεσία του μεγάλου ιδεαλιστή διανοουμένου Σουν Γιατ Σεν σάρωσε τα οχυρά των Μαντσού. Ο αντιβασιλέας υποχρεώθηκε σε παραίτηση και στις 12 Φεβρουαρίου του 1912 ο οίκος των ΤσΆινγκ απεποιήθει τα δικαιώματά του επί του θρόνου.

Επί 20 χρόνια το κράτος έτρωγε τις σάρκες του.
Από την μία πλευρά υπήρχαν οι αδιάκοπες συγκρούσεις των τοπικών Αρχόντων του Πολέμου. (Αξίζει να διαβάσει κανείς την υπέροχη τριλογία της Περλ Μπακ για την περίοδο αυτή). Από την άλλη n γενικευμένη τριπλή εμφύλια σύρραξη μεταξύ του εθνικιστικού Κουόμιτανγκ του Τσανγκ Κάϊ Σεκ, των στρατιωτικών δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κόμματος και της επίσημης κυβέρνησης του Πεκίνου n οποία καταργήθηκε μόλις το 1928.
Προσθέτοντας σε όλα αυτά την Ιαπωνική απειλή αντιλαμβάνεται κανείς τη δεινή θέση της Κίνας.

Η πρώτη εισβολή των Ιαπώνων έγινε το 1931 στην Μαντζουρία. Τον Ιούλιο του 1937 άρχισε ο ολοκληρωτικός πόλεμος. Τούτο οδήγησε στην καθολική αποδοχή της ηγεσίας του Τσανγκ Κάϊ Σεκ, ακόμη και από τους κομμουνιστές. Παρετάχθησαν έτσι 1.788.000 άνδρες, απέναντι σε 800.000 Γιαπωνέζους. Οι τελευταίοι όμως διέθεταν σύγχρονη συγκρότηση, άριστο εξοπλισμό, τεθωρακισμένα, αεροπορία και απίστευτη σκληρότητα n οποία λειτουργούσε ως ένα επί πλέον όπλο ψυχολογικού πολέμου. Μόνον κατά την κατάληψη της Σαγκάης εκτελέστηκαν δεκάδες χιλιάδες πολίτες. Η χρόνια έλλειψη πολεμικού υλικού έφερε πολλές φορές σε απελπιστική θέση τον Κινεζικό στρατό. Η λύση δόθηκε μόνον με την συνολική συνθηκολόγηση της Ιαπωνίας, το 1945.

Ακολούθησε n μετεωρική άνοδος του κομμουνιστικού Κόμματος και του Μάο Τσε Τουνγκ.
Το 1931, ο Κόκκινος Στρατός αριθμούσε στις τέσσερις στρατιές του περίπου 65.000 μαχητές. Ένα μέρος του ήταν εξοπλισμένο με τυφέκια, αλλά οι περισσότεροι στρατιώτες διέθεταν μόνον λόγχες από μπαμπού. Τότε ιδρύεται και n πρώτη σοβιετική δημοκρατία στο Ζουιτσίν με πρόεδρο τον Μάο. Η απόπειρα αυτή συντρίβεται στρατιωτικά και κάτω από την ηγεσία του τελευταίου ξεκινά n αποκληθείσα Μεγάλη Πορεία. Εκατό χιλιάδες άνθρωποι βαδίζουν επί 368 ημέρες για 12.000 χιλιόμετρα, από το Κιανγκσί στο Σενσί. Μόνον 20.000 από αυτούς φθάνουν ως εκεί. Η απέραντη βαλτώδης έκταση, n "χορταρένια θάλασσα», περιβάλλεται από ψηλά απόκρημνα βουνά γεμάτα ευρύχωρες σπηλιές. Εκεί εγκαθίσταται n δημοκρατία του Γενάν.
Το κρατίδιο αυτό πετυχαίνει να επιδείξει τόσο προς την υπόλοιπη Κίνα όσο και προς τους διανοουμένους του εξωτερικού που το επισκέπτονται, ένα πρόσωπο επιτυχίας, έναν χώρο ασφάλειας και τάξης, μία Πολιτεία όπου οι στρατιώτες ξαναγίνονται αγρότες και εκπαιδεύονται στην σύγχρονη γεωργία αλλά και την διοίκηση. Ταυτόχρονα εξελίσσεται μία πραγματική κοσμογονία στα γράμματα και τις τέχνες. Με την έναρξη της Ιαπωνικής εισβολής το 1937, ο Κόκκινος Στρατός συνεισφέρει στον κοινό αγώνα περίπου 100.000 άνδρες. Παρ' όλες τις απώλειές του, το 1943 διαθέτει ήδη 600.000 μαχητές.

Μετά την αποχώρηση των Γιαπωνέζων, ξαναρχίζει το καλοκαίρι του 1946 ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ κομμουνιστών και Κουόμιτανγκ. Αρχικά ο Κόκκινος Στρατός υφίσταται απανωτές ήττες. Τον Μάρτιο του 1947 ο Μάο υποχρεώνεται να εκκενώσει ακόμη και την πρωτεύουσά του, το Γενάν.
Ο λαός όμως έχει κουραστεί από τον παρατεταμένο πόλεμο και την διαφθορά της κυβερνητικής παράταξης.
Παρά τις νίκες του ο Τσανγκ Κάϊ Σεκ βλέπει την ισορροπία των δυνάμεων να αλλάζει εις βάρος του.
Το 1945 ο ίδιος διέθετε 3.700.000 άνδρες και ο Μάο 850.000. Στα μέσα του 1949 ο Κόκκινος Στρατός βρίσκεται με 4.000.000 μαχητές έναντι 1.500.000 που απέμεναν στο Κουόμιτανγκ.
Στις 25 Μαρτίου αυτού του έτους ο Μάο Τσε Τουνγκ μπαίνει θριαμβευτικά στο Πεκίνο. Ο Τσανγκ Κάϊ Σεκ αναγκάζεται να καταφύγει στην Φορμόζα.
Την 1η Οκτωβρίου του 1949 ο Μάο προσωπικά, ανακηρύσσει από τις πύλες των Αυτοκρατορικών Ανακτόρων του Πεκίνου την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

Η άσκηση της εξουσίας δεν στάθηκε εύκολη υπόθεση για τον καινούργιο ηγεμόνα. Μέσα στο κόμμα του υπάρχουν πανίσχυρες φατρίες και λίγες είναι φιλικές προς τον ίδιο. Η γεωργία είναι κατεστραμμένη, n βιομηχανία ανύπαρκτη και ο εξωτερικός παράγων σαφέστατα εχθρικός. Ακόμη και n κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση είναι επιφυλακτική.
Ωστόσο ο Στάλιν αναγκάζεται να αναγνωρίσει το νέο καθεστώς από τις 2 Οκτωβρίου. Θα χρειαστούν όμως μακρόχρονες διαπραγματεύσεις για να φτάσει στην Κίνα n πρώτη Σοβιετική βοήθεια. Στο μεταξύ και έως το τέλος του 1949 άλλες 16 χώρες μεταξύ των οποίων n Μεγάλη Βρετανία και το Ισραήλ προχωρούν σε αναγνώριση της Λαϊκής Κυβέρνησης.
Ο πόλεμος της Κορέας εξασφαλίζει τα νώτα της Κίνας τόσο απέναντι στον Δυτικό όσο και στον Σοβιετικό παράγοντα, παρά τα προβλήματα που δημιούργησε στις διεθνείς της σχέσεις.

Αναφερθήκαμε ήδη στο λουτρό αίματος που κόστισε n αναμόρφωση στον γεωργικό τομέα και n σφαγή αντιφρονούντων που ονομάστηκε «πόλεμος ενάντια στην γραφειοκρατία, την διαφθορά, την φοροδιαφυγή και τις καταχρήσεις». Έτσι λύθηκε το ζήτημα της επιβολής πάνω στον λαό. Απαιτήθηκαν 16 χρόνια προκειμένου να υπάρξει παρόμοια επιβολή πάνω στο Κόμμα.
Το 1959 μετά από την έξαρση των δυσκολιών στην οικονομία και την εξωτερική πολιτική λόγω της ρήξης με τον Κρουτσώφ, n Κεντρική Επιτροπή εξαναγκάζει τον Μάο Τσε Τουνγκ σε παραίτηση από την προεδρία της Δημοκρατίας. Τον αντικαθιστά ο Λιού Σάο Σι με την εντολή να προχωρήσει σε οικονομική αναπροσαρμογή και στροφή στην παραγωγή καταναλωτικών αγαθών και ιδιαίτερα τροφίμων.
Η σχετική αποτυχία των αλλαγών ευνοεί την επάνοδο του Μάο, ο οποίος αρκετά πρόωρα είχε χαρακτηριστεί ως πολιτικά νεκρός.

Προς το τέλος του 1965 οι Ερυθροφρουροί εξαπολύονται εναντίον κάθε πράγματος ή προσώπου που οι ίδιοι κρίνουν ως επιζήμιο και άχρηστο. Ζητούν «την επιστροφή στους μαγευτικούς και καθαρούς ουρανούς της περιόδου του Γενάν». Κόσμος σέρνεται και μαστιγώνεται στους δρόμους και γέροντες διαπομπεύονται και υποχρεώνονται να φωνάζουν ότι απεχθάνονται τον εαυτό τους επειδή δεν κατάλαβαν την σκέψη του Μάο.
Με εντολή του Λιν Πιάο, υπουργού ¶μυνας του καθεστώτος, ο στρατός καταλαμβάνει τον Ιούνιο του 1966 τις εφημερίδες, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και το πρακτορείο ειδήσεων «Νέα Κίνα». Πιστά στρατεύματα στέλνονται στις επαρχίες για να επιβάλλουν τις απόψεις της «Μορφωτικής Επανάστασης» σε όσες φρουρές δεν την υποστηρίζουν.

Μέχρι το 1968 ο Λιού Σάο Σι και n υπ' αυτόν ηγεσία εκκαθαρίζονται. Μόλις κρίνεται απαραίτητο, ο στρατός μαζεύει και στέλνει στα χωράφια τους Ερυθροφρουρούς για να βοηθήσουν στην συγκομιδή και να ακολουθήσουν νέες καριέρες ως εργάτες γης.
Αφού εξαφάνισαν από τα βιβλιοπωλεία τον Σαίξπηρ και τον Γκαίτε και έκλεισαν την παραδοσιακή κινεζική όπερα, αφού n σύζυγος του Μάο n τρομερή Tσιάvγκ Τσινγκ τους υποσχέθηκε ότι n παλιά γενιά θα αποσυρθεί και ο πρόεδρος θα εμπιστευθεί σε αυτούς την Νέα Κίνα, δοκιμάζουν οι ίδιοι το φάρμακό τους. Την ίδια εποχή που n Καθάη πραγματοποιεί την πρώτη της θερμοπυρηνική έκρηξη, ο Μάο Τσε Τουνγκ φθάνει στο απόγειο της εξουσίας του.
Τρία χρόνια αργότερα οι συναντήσεις των Εθνικών Ομάδων πινγκ - πονγκ Κίνας και ΗΠΑ αποδίδουν τους διπλωματικούς τους καρπούς. Η Κίνα γίνεται στις 26 Οκτωβρίου του 1971 δεκτή στα Ηνωμένα Έθνη καταλαμβάνοντας αμέσως μία θέση μεταξύ των 5 μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ παράλληλα αποβάλλεται n Ταϊβάν του Τσανγκ Κάϊ Σεκ. Λίγο νωρίτερα ο Αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον είχε ανακοινώσει ότι θα επισκεφθεί το 1972 το Πεκίνο.


Εδώ επιβάλλεται μια παύση, με συνοδεία τις νότες του Τζιάκομο Πουτσίνι για την σκληρή Κινέζα πριγκήπισα την «Τουραντώ», προκειμένου να ακολουθήσει η επόμενη πράξη του δράματος.

Προηγουμένως, αναφερθήκαμε στην Τσιάνγκ Τσινγκ n οποία έταξε στους ερυθροφρουρούς την κληρονομιά του Μάο. Η περί ης ο λόγος κυρία, ήταν n πρώην ηθοποιός Λαν Πινγκ. Ως καλλιτέχνης δεν υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχημένη, είχε κάνει όμως μεγάλη καριέρα στις κλίνες και τα θυλάκια των εμπόρων του Τιεντσίν.
Το 1939 μετέφερε τις δραστηριότητές της στο Γενάν, όπου γοήτευσε τον ίδιο τον πρόεδρο. Ο Μάο την ερωτεύθηκε τόσο ώστε εξεβίασε παντοιοτρόπως την υπόλοιπη ηγεσία του Κόμματος προκειμένου να του επιτραπεί να την παντρευτεί. Κατόπιν απέπεμψε την γυναίκα του και σύντροφό του στην Μεγάλη Πορεία και πήρε σε τέταρτο γάμο την Tσιάvγκ Τσινγκ.

Η εμπαθής αυτή γυναίκα αποπειράθηκε 14 φορές από το 1949 ως το 1960 να μπει στην Κεντρική Επιτροπή και δεν έγινε δεκτή. Το 1965 με τις ευλογίες του Μάο και του Λιν Πιάο ανέλαβε την διεύθυνση των Ερυθροφρουρών. Κάτω από τις οδηγίες της καταστράφηκαν χιλιάδες αριστουργήματα της παραδοσιακής τέχνης της Κίνας και σκοτώθηκαν διανοούμενοι, ηθοποιοί, συγγραφείς και άλλοι καλλιτέχνες.
Το 1969, όταν το ένατο Συνέδριο επικυρώνει τις πράξεις της Μορφωτικής Επανάστασης, n ίδια ως υπεύθυνη της Καθοδηγητικής της Επιτροπής ζει τον προσωπικό της θρίαμβο. Ήδη κατέχει την έβδομη θέση στην ιεραρχία του κράτους και διάσημοι Βρετανοί σινολόγοι προβλέπουν ότι αυτή είναι n πραγματική κληρονόμος του σκήπτρου του Μάο.
Ο Αντρέ Μαλρώ την χαρακτηρίζει Κινέζα Γκρέτα Γκάρμπο και διατείνεται ότι ο Μάο Τσε Τουνγκ «είχε την ιδέα να προσφέρει στην λιγάκι μαραμένη σύζυγό του τον νέο τύπο εξουσίας που ο ίδιος επινόησε».

Σίγουρα δεν έμεινε ιδιαίτερα ευχαριστημένη όταν οι στρατιώτες του Λιν Πιάο έστειλαν τα τρομερά παιδιά της στα ριζοχώραφα. Ήταν λάθος της όμως n προσπάθεια να οδηγηθεί ο πολύτιμος αυτός στρατηγός στην δυσμένεια, την εξουθένωση και την καταστροφή.
Τις επιθέσεις εναντίον του τις ξεκίνησε ο Βάνγκ Χούνγκ Βέν, παλιός της γνώριμος και συνεργάτης. Τα πράγματα όμως σοβάρεψαν όταν στους επικριτές του πανίσχυρου ως τότε υπουργού Αμύνης προστέθηκε κατά την διάρκεια του 10ου Συνεδρίου του Κόμματος ο πρωθυπουργός Τσου Εν Λάϊ.
Την 13η Σεπτεμβρίου του 1971 κατέπεσε ένα κινεζικό μεταγωγικό αεροπλάνο μόλις πέρασε τα σύνορα της Σοβιετικής Μογγολίας. Μετέφερε τον δραπέτη στρατηγό Λιν Πιάο ο οποίος κατηγορείτο ότι τον Μάρτιο του ιδίου έτους προσπάθησε να κινήσει πραξικόπημα και στις 8 Σεπτεμβρίου οργάνωσε απόπειρα δολοφονίας κατά του Μάο Τσε Τούνγκ.
Αλήθεια n ψέματα, είτε κατά συνείδηση συνωμότης είτε εξαναγκασμένος σε συνωμοσία είτε ακόμη καταδολιευμένος αθώος, ο ουσιαστικός υπεύθυνος της νίκης της Μορφωτικής Επανάστασης και της επανόδου του Μάο στην εξουσία ήταν πολύ βολικά νεκρός και οι συνεργάτες του υπό καταδίωξη.

Τα πράγματα όμως έμελλαν να εξελιχθούν διαφορετικά από τους σχεδιασμούς της αριστερής πτέρυγας.
Μόλις έγινε αντιληπτή n απουσία του Λιν Πιάο από το προσκήνιο, ο διεθνής τύπος άρχισε να παρουσιάζει σενάρια αντικατάστασης του Μάο Τσε Τουνγκ από τον Τσου Εν Λάϊ. Ο τελευταίος είχε κατακτήσει τον τίτλο του καταξιωμένα «σκληρού», που ως εκ τούτου δύναται να φέρεται ως μετριοπαθής.
Αντίθετα ο Μεγάλος Τιμονιέρης είχε συνδεθεί με το αίμα 50.000.000 περίπου νεκρών όλα αυτά τα χρόνια, αριθμού μεγάλου ακόμα και για τα ιστορικά και τα πληθυσμιακά δεδομένα της Κεντρικής Αυτοκρατορίας.
Κύρια ευθύνη απεδίδετο στην ίδια την Τσιάνγκ Τσινγκ και το επιτελείο της. Εκ του ιδίου του λόγου της κυριαρχίας της, ήταν φυσικό n εσωτερική εξουσία να εξισορροπηθεί με την άνοδο της ισχύος της δεξιάς πτέρυγας της οποίας ηγείτο ο πάντοτε αποβαλλόμενος και αεί επανερχόμενος Τενγκ Χσιάο Πινγκ.

Πέρασαν όμως τέσσερα ακόμη χρόνια πριν να οδnγnθούν τα πράγματα στο σημείο κρίσης.
Η μακρόχρονη αδυναμία του Μάο Τσε Τουνγκ να ασκήσει ηγετικά καθήκοντα, δημιούργησε κενό εξουσίας αλλά και αδυναμία πλήρωσής του. Υπήρξαν ταραχές και τριγμοί του καθεστώτος. Ο θάνατος του Τσου Εν Λάϊ πυροδότησε τις εξελίξεις.
Η μεγάλη διαδήλωση που οργανώθηκε στην πλατεία Τιέν Αν Μεν τον Απρίλιο του 1976, εξανάγκασε τον Μάο να ονομάσει διάδοχό του τον Χούα Κούο Φενγκ και να του παραδώσει την κυβέρνηση. Κατ' ουσία δnμιουργήθnκε μία τετραμελής συλλογική ηγεσία, την οποία αποτελούσαν ο άχρωμος κεντρώος Χούα, ο γηραιός και περίπου ετοιμοθάνατος Γιέ Σεν Γινγκ και δύο συνεργάτες της συζύγου του Μάο.


Εδώ αξίζει να τοποθετήστε στο CD το «Μεθυσμένο κορίτσι» του Μάνου Χατζιδάκι, προκειμένου να ολοκληρώσουμε την ιστορία μας.

Στην πραγματικότητα οι δύο συνεργάτες της Τσιάνγκ Τσινγκ, μαζί με τον Γιάο Γουέν Γουάν και την ίδια αποτελούσαν την ηγεσία της αριστερής πτέρυγας του Κόμματος. Αργότερα ονομάστηκε «Συμμορία των Τεσσάρων», οι ίδιοι όμως αυτοαποκαλούνταν «Κομμούνα της Σαγκάης».
Ήταν n ίδια τετράδα n οποία το 1966 ξεκίνησε στα πλαίσια της Μαοϊκής επανάκαμψnς την αποκληθείσα Επανάσταση της πόλης αυτής. Η Σαγκάη γνώρισε περισσότερους βασανισμούς και καταστροφές από κάθε άλλη περιοχή, κατά την διάρκεια εκείνων των σκοτεινών χρόνων.

Η ομάδα των τεσσάρων αποσκοπούσε φυσικά στην πλήρη κατάλnψn της εξουσίας με την πρώτη ευκαιρία.
Μία νέα Μορφωτική Επανάσταση είχε αρχίσει να προωθείται, μία επανάσταση χωρίς τις όποιες αναστολές της προηγούμενης. Μέσα από ένα λουτρό αίματος που όμοιό του δεν είχε δει ποτέ n ιστορία θα πρόβαλλε μία Νέα Κίνα όπου θα επιζούσαν μόνον οι αγνοί κομμουνιστές. Μαχητές εμπνεόμενοι από μία θρησκευτική κατ' ουσίαν πίστη, έτοιμοι να δώσουν με προθυμία τα πάντα, έτοιμοι να ξεχυθούν για να μεταφέρουν το σύστημά τους παντού στον κόσμο μόλις ελάμβαναν την εντολή.
Το μέγεθος της παράνοιας αυτού του σχεδιασμού, ωχριά μονάχα μπροστά στο μεγαλείο των μεγεθών που θα εκινnτοποιούντο• καθώς και εκείνων που θα καταστρέφονταν.

Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1976 ο σύντροφος πρόεδρος Μάο Τσε Τουνγκ, έκανε την τελευταία του μεγάλη παρέμβαση στην ιστορία. Πέθανε.
Οι εξελίξεις ήσαν ραγδαίες. Ο άχρωμος κεντρώος Χούα Κούο Φενγκ και ο περιορισμένος στο γκέτο της δεξιάς Τενγκ Χσιάο Πινγκ χτύπησαν γρήγορα, σκληρά και χωρίς κανένα κενό σχεδιασμού n χρονισμού.
Στις 13 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε n σύλληψη των Τεσσάρων. Ακολούθησε n μαζική εκκαθάριση του συνόλου των συνεργατών τους. Τον Ιανουάριο του 1977 όχι μόνον δεν έγινε εορτασμός αλλά ούτε καν αναφορά στην επέτειο της «επανάστασης της Σαγκάης». Τα επόμενα όμως χρόνια θα απεκαλύπτοντο όλες οι φρικαλεότητες και n παράφρων ποίησή της.

Τον Φεβρουάριο του 1977, είχε ολοκληρωθεί το ξήλωμα του μηχανισμού της χήρας του Μάο. Κατόπιν αναγγέλθηκαν τα μεγαλόπνοα σχέδια του ουσιαστικού ανοίγματος προς τη Δύση, της αλλαγής του προσανατολισμού στην οικονομία με την μέθοδο ενός ελεγχόμενα εξελισσόμενου φιλελευθερισμού, της πρόσκλησης και προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων και της εγκατάλειψης των σχεδίων για την Παγκόσμια Επανάσταση.
Ο καθεστωτικός αγώνας δεν είχε φυσικά τελειώσει. Τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ, άρχισε n δίκη των Τεσσάρων που κατέληξε σε θανατικές καταδίκες με αναστολή.
Ακριβώς τότε ξεκίνησε και n διαδικασία «απόσυρσης» του κεντρώου Χούα. Ήταν υπερβολικά μετριοπαθής και οι ρυθμοί του πολύ αργοί για τον ωκύποδα γέροντα, τον Τενγκ Χσιάο Πινγκ.
Το καθεστώς έπρεπε να σκληρύνει περισσότερο ώστε να περάσει χωρίς αντιδράσεις σε έναν πλήρη εκσυγχρονισμό της οικονομίας. Επίσης χρειάζονταν ισχυρές παρεμβάσεις στην κοινωνία, όπως στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Στις εξωτερικές σχέσεις έπρεπε να γίνει καταφανές στην υπερόπτισσα Δύση ότι αν ήθελε καλή συνεργασία με την Αυτοκρατορία του Κέντρου, θα έπρεπε να το επιδιώξει και n ίδια.
Η εποχή του Διαμελισμού δεν είχε λησμονηθεί, αλλά n ισχύς ήταν πλέον διαφορετικά κατανεμημένη…

Τα υπόλοιπα είναι σύγχρονη ιστορία. Υπήρξαν συνεχείς αντικαταστάσεις προέδρων και πρωθυπουργών έως ότου βρεθεί ένα κατάλληλο σχήμα για να του παραδοθεί n διαχείριση, ποτέ όμως n εξουσία, ποτέ μέχρι τον θάνατο του Ουράνιου Αυτοκράτορα Τένγκ.
Τσακίστηκε n φοιτητική εξέγερση στην πλατεία Τιέν Αν Μεν για να καταδειχθεί σε όλο τον κόσμο ότι δεν θα επιτρεπόταν να συνδεθεί n οικονομική φιλελευθεροποίηση με τις λεγόμενες πολιτικές ελευθερίες. Υπήρχε δηλαδή όλη n διάθεση να χρησιμοποιηθεί n τεχνογνωσία της Δύσης για να αναπτυχθεί μία σύγχρονη και λειτουργική οικονομία.
Δεν υπήρχε όμως καμία διάθεση να ακολουθηθεί το σύστημα της δημοκρατίας της με το οποίο θα αναστελλόταν n δυνατότητα των άμεσων αποφάσεων. Δεν ήσαν επιθυμητά τα εκ τρίτων επηρεαζόμενα κόμματα τα οποία θα παρενέβαιναν στην λειτουργία της διακυβέρνησης για τους σκοπούς των πατρόνων τους.
Κρίμα για τους ιδεαλιστές αλλά αυτοί ήσαν οι όροι. Και οι όροι τηρήθηκαν.

Μέχρι στιγμής τα πράγματα κυλούν ομαλά και n νέα Δυναστεία φαίνεται να παίρνει τον δρόμο της.
Η τυπική της ανακήρυξη δεν είναι κάτι σημαντικό, ούτε και έπαιζε ποτέ στην Κινεζική Ιστορία ιδιαίτερο ρόλο n άμεση σχέση αίματος στην διαδοχή. Ο Ουρανός έχει χαρίσει και πάλι την εύνοιά του σε έναν Αυτοκρατορικό Οίκο που κυβερνά πότε συνετά και πότε με απρονοησίες, πότε με λελογισμένη σκληρότητα και πότε με ηπιότητα και αγαθοσύνη.
Σημειωτέον ότι καμία από τις αδιάκοπες πολιτικές n καθεστωτικές μεταβολές δεν έθιξε ποτέ την παραδοσιακή διοικητική υποδιαίρεση σε χσιέν (ένα είδος εκτεταμένων αγροτικών ή επαγγελματικών κοινοτήτων) n οποία διατηρείται επί τρεις χιλιάδες χρόνια...

Ο κόσμος μας ξαναπήρε τον δρόμο του, πλουσιότερος κατά μερικά αιματηρά επεισόδια, φτωχότερος κατά το μέτρο των υπάρξεων που χάθηκαν. Το νήμα του κομμουνισμού στην Καθάη φαίνεται να κόπηκε ακριβώς από τον τρόμο που προκάλεσαν προσωπικότητες όπως η χήρα του Μάο Τσε Τουνγκ.
Η οριστική κρίση ανήκει φυσικά στους ιστορικούς ενός απώτερου μέλλοντος όπου κατά την γνωστή ρήση, εμείς όλοι θα είμαστε σίγουρα και βολικά απόντες από το προσκήνιο.
Και όμως, είτε το θέλουμε είτε όχι και τα δικά μας ίxvη συναποτελούν την Ιστορία...


Εδώ μπορούμε να κλείσουμε το ιστορικό μέρος του θέματός μας ακούγοντας το θεσπέσιο και ταιριαστό «Αντάτζιο» του Τομάζο Αλμπινόνι.



_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
Ρουπέλιον
Πρύτανης


Εγγραφή: 24 Οκτ 2012
Δημοσιεύσεις: 909

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 09, 2012 7:05 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η Κίνα θα κάνει οτι και η Τουρκία με την Ευρώπη. Όλοι θα την καλούν σε κοινές πορείες αυτή θα λέει ναι ερχόμαστε περιμένετε κι άλλοι θα εκλαμβάνουν ως άλλοθι την ιστορική καθυστέρησή της (για ρεφορμισμό αλλά Δϋση) για να της ταίζουν ευνοική μεταχείριση.

Αυτό το παγκόσμιο θέατρο νομίζω επεκτάθηκε παντού.
Από τα Σοβιέτ : κάνουμε πως εργαζόμαστε κάνουν πως μα πληρώνουν
στη Τουρκία : κάνουμε πως εξευρωπαιζόμαστε κάνετε πως μας θέλετε ακόμα
στην Ελλαδα για το χρέος (το μοναδικό εφικτό σενάριο) : κάνουμε πως θα σας τα ξεπληρώσουμε κάνετε πως μας πιστεύετε

Κάποιος έγραψε οτι τα μόνα άξια λόγου ανθρωπολογικά γεγονότα του 20ου αιώνα ήταν η συνθήκη των Βερσαλλιών και η κυβερνητική.

Αν δεν ήταν και οι Βερσαλλίες μία συνθήκη "κάνουμε - κάνουν" τότε μήπως αυτό το θέατρο των "Δημοκρατιών" είναι η μετακυβερνητική ; Cool




>>
Philosophy έγραψε:


Where others might see a set of inexplicable details, he perceived simple relationships.[13] In "From Versailles to Cybernetics," he argues that the history of the twentieth century can be perceived as the history of a malfunctioning relationship. In his view, the Treaty of Versailles exemplifies a whole pattern of human relationships based on betrayal and hate. He therefore claims that the treaty of Versailles and the development of cybernetics—which for him represented the possibility of improved relationships—are the only two anthropologically important events of the twentieth century

_________________
"Οι αρετές χάνονται μέσα στο συμφέρον, όπως τα ποτάμια μέσα στη θάλασσα" Φ.Ροσφουκώ
"Οι άνθρωποι αγωνίζονται πιο σκληρά για τα συμφέροντά τους παρά για τα δικαιώματά τους." Ναπολέων
"Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που κάνει παζάρια" ¶νταμ Σμιθ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
eleonora
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Οκτ 2009
Δημοσιεύσεις: 910
Τόπος: Των Ονείρων...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 31, 2017 2:20 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Razz




Feυγουμε αύριο από την υπέροχη Περσία στην οποία ήμασταν προσκεκλημένοι για μια βαθιά περιήγηση και πηγαίνουμε στην Καθάη - συγκεκριμένα στην Shanghai - προκειμένου να τιμηθεί ο Στέλιος για την μακρόχρονη συνεισφορά του στην ιστορική έρευνα για την χώρα αλλά και για τη σύγχρονη προσφορά του στις διεθνείς σχέσεις της. Θα του απονεμηθεί επί τιμή διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Fudan με το οποίο διατηρεί παλιούς δεσμούς και θα αναγορευθεί σε ισόβιο μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου του. Η Κεντρική Αυτοκρατορία θα τον τιμήσει με την εκπροσώπηση της ηγεσίας της.




Razz Embarassed Twisted Evil Embarassed Razz
_________________
Εδώ, στην αγκαλιά της δυνατής τούτης γης που οι θαλασσινοί άνεμοι σέρνονται πάνω της...
Rainer Maria Rilke
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
troian
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 2267
Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 31, 2017 5:21 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ναναι καλά το κόμμα δηλαδή
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
eleonora
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Οκτ 2009
Δημοσιεύσεις: 910
Τόπος: Των Ονείρων...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 31, 2017 10:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

troian έγραψε:
ναναι καλά το κόμμα δηλαδή


Razz


Τι δεν κατάλαβες αγάπη μου από το περιληπτικό κείμενο του Στέλιου?
Το Κόμμα, είναι ο νέος Αυτοκρατορικός Οίκος ο οποίος διαχειρίζεται την μακραίωνα παράδοση της εξουσίας στην Καθάη.
Οι Κινέζοι το γνωρίζουν και είναι ευχαριστημένοι με αυτό.
Απλά χρειάζεται μια μεθόδευση της διαχείρισης, ώστε να κατανεμηθούν δικαιότερα τα οφέλη της αναπτυσσόμενης οικονομίας της στον πληθυσμό της και το εργατικό δυναμικό της.




Twisted Evil Razz Embarassed Razz Twisted Evil
_________________
Εδώ, στην αγκαλιά της δυνατής τούτης γης που οι θαλασσινοί άνεμοι σέρνονται πάνω της...
Rainer Maria Rilke
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 16, 2017 4:56 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σωστα! Τι δεν κατάλαβες ρε trojan ; Ημαρτον δηλαδή;

Παράθεση:
Οι Κινέζοι το γνωρίζουν και είναι ευχαριστημένοι με αυτό.


Ούτε καταπίεση, ούτε κόκκινος (ροζ μάλλον), φασισμός υπάρχει στην Κίνα!!!! Απλά κάτι ψιλοβελτιώσεις χρειάζονται και η αυτοκρατορία θα ζήσει αιώνια! Τι πλατείες και τι μετανάστες και τι χαζομάρες τώρα. Όλα είναι καλά στην Κίνα, και τρώνε με χρυσά κουτάλια, και απολαμβάνουν την ελευθερία του λόγου. Ειδικά εκείνη η οποία τα βρίσκει όλα καλά. Δεν έχεις παρά να πιθηκίσεις το ίδιο στα πανεπιστήμιά τους, και θα σαρώσεις όλα τα βραβεία. Τι εξακολουθείς να επιμένεις πως δεν καταλαβαίνεις; Λίγο ντροπή επιτέλους!! (Σε αυτούς που πράγματι την χρειάζονται φυσικά)
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
troian
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 2267
Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Απρ 03, 2018 4:16 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

νι χαο γατακια


_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center