Η Γενοκτονία 650.000 Ελλήνων το 728μ.Χ. απ' τους βυζαντινούς

[maxim_97]

Η Γενοκτονία 650.000 Ελλήνων το 728μ.Χ. απ' τους βυζαντινούς

http://xemandrios1.blogspot.gr/2015/10/650000-728.html

Ευρισκόμεθα στο Βυζάντιο την εποχή του Λέοντος Γ’ του Ισαύρου. Ήτο αυτοκράτωρ από το 717 έως το 741. Αν και κατάφερε να αποκρούσει προσωρινά τους εξ ανατολής εχθρούς, στα υπόδουλα Ελληνικά εδάφη σιγόβραζε η Επανάσταση των «Ελλαδικών» όπως την αποκαλούν οι βυζαντινές πηγές.


Σύμφωνα με παλαιότερους ιστορικούς, όπως ο A. Lombard, η καταστολή της Ελληνικής Επαναστάσεως ήτο μία προσπάθεια «αποκαθάρσεως» της βυζαντινής αυτοκρατορίας εκ μέρους του Λέοντος από το «μίασμα της ειδωλολατρίας». Άλλοι ιστορικοί όπως ο Νικηφόρος Βρυέννιος θεώρησαν ότι μαζί με την Επανάσταση των Ελλήνων προς αποκατάσταση των Ιερών Βωμών και Ναών, στο επαναστατικό ρεύμα ενώθηκαν και κοινωνικοπολιτικές αξιώσεις, όπως η μείωση της φορολογίας.

Το σίγουρο πάντως είναι ότι η γενοκτονία 650.000 Ελλήνων από τους βυζαντινούς στρατιώτες έγινε υπό τις εντολές των χριστιανών επισκόπων, όπως γράφει στην βιογραφία του ο Ιερεύς του Διονύσου Κόρεσος, αντίτυπο της οποίας έχουν διασώσει οι Άραβες αντιγραφείς και λόγιοι. Ο Ιερεύς Κόρεσος ήτο μαζί με τον Συνέστιο πρωτεργάτες και Εθνομάρτυρες της Επαναστάσεως.

Ο V. N. Zlatarski γράφει ότι ο Κόρεσος ξεκίνησε από την Αρκαδία και ο Συνέστιος από την Αθήνα. Και οι δύο ξεσήκωσαν τους Έλληνες να πολεμήσουν τους βυζαντινούς κατακτητές. Εκείνο τον καιρό το κράτος των βυζαντινών είχε αποδυναμωθεί εξαιτίας των πολέμων κατά των Αράβων και οι Έλληνες θεώρησαν ότι ήτο η κατάλληλη ευκαιρία να εκδιώξουν τους βυζαντινούς από τα Ελληνικά εδάφη. Έτσι ζήτησαν στρατιωτική βοήθεια από τους Έλληνες της Δύσεως, κυρίως της Κάτω Ιταλίας. Είκοσι πέντε χιλιάδες Έλληνες από την Κάτω Ιταλία έσπευσαν να καταταγούν στον Επαναστατικό στρατό του Κορέσου και του Συνεστίου όπως αναφέρει σε επιστολή του ο πάπας Γρηγόριος Β’.

Την ίδια στιγμή στο κέντρο του βυζαντινού κράτους, στην Νέα Ρώμη, ξεσπούν ταραχές κατά του Λέοντος Γ’ που φτάνουν σε ανοικτή στάση όπως αναφέρει ο Θεοφάνης. Οι στασιαστές, γράφει ο Θεοφάνης, υπεκινούντο από τον πρώην αυτοκράτορα Αναστάσιο ο οποίος φαίνεται να συνωμότησε με ανωτάτους αξιωματούχους.

Ήτο μοναδική η ευκαιρία για να εκραγεί η Ελληνική Επανάστασις καθώς οι ενδοβυζαντινές ταραχές θα κρατούσαν μακριά τα βυζαντινά στρατεύματα μέχρι να οργανωθεί καλύτερα ο Ελληνικός απελευθερωτικός στρατός.

Το 726 τα νησιά της Σάμου, Ρόδου και Κρήτης επαναστατούν. Στέλνουν πλοία εφοδιασμένα από τους Άραβες και επανδρωμένα με ναύτες από την Σικελία για να κτυπήσουν τον βυζαντινό στόλο που βγήκε από το λιμάνι της Νέας Ρώμης. Εναντίον των Ελλήνων στάλθηκε ο βυζαντινός ναύαρχος Αγαλλιανός, γοτθικής καταγωγής, ο οποίος συνάντησε τον Ελληνικό Στολο λίγο έξω από την Εύβοια. Οι Έλληνες είχαν 82 πλοία και οι βυζαντινοί 350 σύμφωνα με τον Zlatarski. Ενώ σύμφωνα με τον Κόρεσο οι Έλληνες είχαν 70 πλοία και οι βυζαντινοί 500. Ναύαρχος των Ελλήνων ήτο ο Συνέστιος. Στο δεξί κέρας των Ελληνικών πλοίων επικεφαλής ήτο ο Κόρεσος.

Ο γενναίος Έλλην Ιερεύς του Διονύσου δεν άκουγε τις συμβουλές των Ελλήνων που του έλεγαν να προσέχει τον εαυτό του, διότι θα επακολουθήσουν πολλές μάχες κατά των βυζαντινών και τον χρειάζονται ως αρχηγό. Αφού πρώτα οι Έλληνες έκαναν θυσίες προς τους Θεούς και προσευχήθηκαν όλοι μαζί, ο Κόρεσος έδωσε πρώτος το παράδειγμα ορμώντας ακάθεκτος κατά των βυζαντινών πλοίων. Αμέσως εμβόλισε το πρώτο βυζαντινό πλοίο βυθίζοντάς το. Επακολούθησε σκληρή μάχη σώμα με σώμα καθώς τα Ελληνικά πλοία ναι μεν ήτο πιό ευκίνητα των βυζαντινών, αλλά υστερούσαν σε ισχύ πυρός. Οπότε οι γενναίοι Έλληνες μαχητές έπρεπε να πλευρίζουν τα βυζαντινά πλοία και να ανεβαίνουν οι ναύτες πάνω τους για να σκοτώσουν τους βυζαντινούς.

Η νίκη ήτο συντριπτική υπέρ των Ελλήνων. Ο βυζαντινοί ηττήθηκαν με τρομακτικές απώλειες. Ο Βρυέννιος αναφέρει 190 βυζαντινά κατεστραμμένα πλοία ενώ ο Zlatarski μιλάει για 300 βυζαντινά πλοία κατεστραμμένα και 60 αιχμαλωτισμένα. Επίσης οι πηγές μιλάνε για 8 Ελληνικά πλοία κατεστραμμένα. Οι νεκροί από πλευράς βυζαντινών ανέρχονται στους 70.000 και από πλευράς Ελλήνων στους 1.200.

Οι Έλληνες κατενθουσιασμένοι έκαναν ευχαριστήριες θυσίες προς τους Θεούς και με επικεφαλής τον Ιερέα Κόρεσο αφιέρωσαν τις βυζαντινές ασπίδες που λαφυραγώγησαν προς τιμήν του Θεού Διονύσου, τον οποίον θεώρησαν υπεύθυνο για την περίλαμπρη νίκη τους κατά των βυζαντινών.

Σε στρατιωτικό συμβούλιο που έγινε στην Αθήνα το 727μ.Χ. ο Συνέστιος προτείνει να μεταφερθεί ο πόλεμος και στην ξηρά. Ο Κόρεσος συμφωνεί και δίνει εντολή στους Ιεροκήρυκες να ξεσηκώσουν όλες τις Ελληνικές πόλεις κατά των βυζαντινών κατακτητών και να εξοπλιστούν όλοι με ότι όπλα μπορεί να βρει ο καθένας.

Ο Λέων Γ’ καταφέρνει να απαλλαγεί από τις ενδοβυζαντινές διαμάχες και αρχίζει να στρέφει το βλέμμα του κατά των Ελλήνων πολεμιστών. Στέλνει νέα στρατεύματα με στρατηγό έναν αιμοσταγή βάρβαρο ονόματι Ζαουτζά. Αυτός ο αιμοβόρος βυζαντινός απ’ όπου περνούσε σκορπούσε τον θάνατο στους Έλληνες. Τον Μάρτιο του 728μ.Χ. μπήκε στην Θεσσαλία και άρχισε να σφάζει όλους ηλικιωμένους και τα γυναικόπαιδα. Περίπου 50.000 Ελληνίδες μαζί με τα παιδιά τους αποκεφαλίστηκαν όταν αυτές αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την θρησκεία τους και να υποταχθούν στους βυζαντινούς κατακτητές.

Το Ελληνικό στράτευμα μαθαίνοντας την κάθοδο του Ζαουτζά συγκεντρώθηκε για την αποφασιστική μάχη εναντίον του. Μαζεύτηκαν 60.000 Έλληνες στρατιώτες από όλα τα Ελληνικά Έθνη για να αντιμετωπίσουν τα βυζαντινά στρατεύματα, τα οποία αριθμούσαν 250.000 βαρβάρους.

Ο Ιερεύς Κόρεσος εξετάζοντας τους οιωνούς συμβούλευσε τον Συνέστιο να ξεκινήσουν πόλεμο φθοράς, δηλαδή ανταρτοπόλεμο και να μην επιτεθούν μονομιάς στους βαρβάρους βυζαντινούς. Ακόμη οι Έλληνες δεν είχαν αποκτήσει την απαραίτητη πολεμική πείρα για μάχη εκ παρατάξεως. Όμως ο Συνέστιος δεν άκουσε τον Έλληνα Ιερέα.

Στην φονική μάχη που επακολούθησε λίγο έξω από την σημερινή Λάρισα έπεσαν ηρωικώς σχεδόν όλοι οι Έλληνες. Ήτο 10 Απριλίου του 728μ.Χ. σύμφωνα με το χριστιανικό ημερολόγιο. Ο Συνέστιος σκοτώθηκε πολεμώντας ηρωϊκά στην μάχη. Τον Ιερέα Κόρεσο οι βυζαντινοί βάρβαροι είχαν εντολές να τον συλλάβουν ζωντανό. Τον μετέφεραν αλυσοδεμένο στην Νέα Ρώμη.

Ο βυζαντινός στρατηγός Ζαουτζάς είχε πάρει εντολές από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ να αφανίσει όλους τους Έλληνες στην πυρά. Οι χριστιανοί επίσκοποι προέτρεπαν τους βυζαντινούς στρατιώτες να βιάζουν τις Έλληνίδες και μετά να αποκεφαλίζουν τα παιδιά τους, «ίνα το ελληνικόν γένος αποκτείναι», όπως αναφέρει ο Νικηφόρος διότι τελούν «μιαράς και δαιμονιώδεις θυσίας». Οι βάρβαροι βυζαντινοί με επικεφαλής τους χριστιανούς μοναχούς συγκέντρωσαν 600.000 Έλληνες, γυναικόπαιδα κυρίως, στην περιοχή γύρω από την σημερινή Λάρισα και διέταξαν να τους κάψουν ζωντανούς.

Αυτά τα στοιχεία αναφέρουν βουλγαρικές και αραβικές πηγές καθώς και ο Ιερεύς Κόρεσος στην βιογραφία του που συνέγραψε όσο καιρό ήταν αιχμάλωτος των βυζαντινών. Μετά από λίγο θα θανατωθεί και αυτός με φρικιαστικά βασανιστήρια στην πυρά.

Το φρικιαστικό έγκλημα που συνετάραξε τοτε την Οικουμένη οι νεοβυζαντινοί μισέλληνες φροντίζουν να κρατούν θαμμένο ώστε να μην μαθαίνουν οι Έλληνες την Ιστορία τους. Η Γενοκτονία των 650.000 Ελλήνων, κυρίως γυναικόπαιδα, θα μείνει στην Ιστορία ως «σήμα κατάτεθέν» της βυζαντινής λαίλαπας.

Τιμή και Μνήμη στους γενναίους Προγόνους που έπεσαν ηρωικώς για την Ελευθερία της Ελλάδος από τους βυζαντινούς κατακτητές. Οι Θεοί τους εξασφάλισαν μία θέση κοντά Τους και εμείς οι σημερινοί Έλληνες μία θέση στην καρδιά μας ώστε να παραδειγματίζουμε τις νέες γενεές.

Ποτέ δεν θα ξεχάσουν οι Έλληνες αυτούς τους Ήρωες αλλά ούτε και τους βυζαντινούς υπανθρώπους και τους χριστιανούς μοναχούς που διέπραξαν αυτή την κτηνωδία. Η Δικαιοσύνη αργεί αλλά πάντα επιτελεί το καθήκον της.

[Βιβλιογραφία : Ιερεύς Κόρεσος, Βιογραφία [εκ του αραβικού προτύπου ]- Θ. Κορρές, Το κίνημα των «Ελλαδικών» - Νικηφόρος Βρυέννιος, Ύλη Ιστορίας - Πάπας Γρηγόριος Β’, Επιστολαί - V. N. Zlatarski, Istorija - A. Lombard, Constantin V - Δημήτριος Κουσθένης Ζώπυρος - http://www.hellenicreligion.gr/doc/istorikesmnimes.htm]




απόσπασμα απο το υπό έκδοση βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη, υπό τον τίτλο "Έλληνες ή Ελληνίζοντες χριστιανοί" από τις εκδόσεις "Ελεύθερη Σκέφ" αρχές 2015
_________________
Επίκουρος:
Ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια".