Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
Δάκης Μαυροφρείδης Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2007 Δημοσιεύσεις: 2627 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 12:48 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
rakis έγραψε: | Θα παρουσιάσω κάποιες σκέψεις ίσως και ατάκτως ερριμένες σχετικά με το αν μπορούμε να δεχτούμε την αιτιακή αναγκαιότητα ως οντολογικό χαρακτηριστικό του κόσμου.
Ξεκινώντας από έναν γενικό ορισμό που βλέπει την ταύτιση νου και κόσμου/αντικειμένου καλούμε να αποδεχτούμε μια Πρώτη Αρχή που τα ενώνει αναγκαστικά έτσι ώστε να αποδεχόμαστε και την αιτιακή αναγκαιότητα.
Τα προβλήματα του αυθυπόστατου της πρώτης αρχής είναι πολλά και γνωστά για αυτό βιαστικά καταλήγω στην απόρριψη του κλασικού ιδεαλισμού.
Στη συνέχεια: Φαντάζομαι πως όλοι αποδεχόμαστε ότι υπάρχουν μηχανισμοί που επιτυγχάνουν την επαφή του ανθρώπου με τα πράγματα(κατέναντι αντικείμενα). Απορρίπτοντας τον ιδεαλισμό, τότε δε μένει παρά να δεχτούμε ότι κάτι ξεφεύγει των μηχανισμών μας και αδυνατεί να γνωσθεί από τους μηχανισμούς μας. Άρα, υπάρχει κάποιο απρόσιτο εξωτερικό καθεαυτό (αφού δε συσχετίζεται με τους ανθρώπινους μηχανισμούς, γιατί αν συσχετιζόταν όλη η εξωτερική πραγματικότητα θα ήμασταν ιδεαλιστές επειδή θα τα ταυτίζαμε).
Τώρα, ποια η σχέση ανθρώπου και εξωτερικότητας; Αν υπάρχει αιτιακή αναγκαιότητα ως προς τη σχέση τους, τότε δε δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα για να μπορεί ο άνθρωπος να μιλά για τον κόσμο που προϋπήρξε από τη δημιουργία του; Αν δεχτούμε την αιτιακή αναγκαιότητα, ξέρουμε μόνο ό,τι μας παρέχουν οι μηχανισμοί και δεν νομιμοποιούμαστε να κάνουμε δηλώσεις για έναν ανεξάρτητο από εμάς προϋπάρξαντα κόσμο. Για να μιλούμε για έναν ανεξάρτητο κόσμο πρέπει να εγκαταλείψουμε την έννοια της αιτιακής αναγκαιότητας. Αυτό δε σημαίνει ότι δε δεχόμαστε την ύπαρξη νόμων. Απλώς δεν χάνεται η κατ'αρχήν τους οργάνωση.
Συνέπειες: Η ανθρώπινη γνώση ΔΕΝ ανάγεται σε μηχανισμούς που συνδέουν υποκείμενο και αντικείμενο αιτιακά αναγκαστικά, αφού ήδη έχει απορριφθεί μια αυθυπόστατη πρωταρχική νομοθεσία. Επομένως, ο κόσμος είναι ανεξάρτητος από εμάς, τυχαιακός και κατά συνέπεια γεγονικός.
Παράλληλα, το γεγονός ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί έχει αυτούς τους γνωσιακούς μηχανισμούς και όχι κάποιους άλλους, πχ γιατί έχει 5 αισθήσεις κι όχι 10, ενισχύει την τυχαιακότητα ύπαρξης του ανθρώπου. Δηλ. ο άνθρωπος ενδέχεται να ήλθε, να είδε, και να απέλθει.
Δεδομένου λοιπόν ότι υπάρχει μία ανεξάρτητη πραγματικότητα αδιάφορη προς τον άνθρωπο, συνάγουμε πως τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι εντελώς διαφορετικά από ό,τι είναι τώρα. Διαπιστώνουμε οντολογικά την ύπαρξη μιας πολλαπλότητας που εκκεντρώνει τον άνθρωπο. Άπειρες πολλαπλότητες που προσφέρουν άπειρες τυχαιακές δυνατότητες.
Το αντικείμενο ως πολλαπλότητα δεν έχει σταθερή ταυτότητα πια. Και τότε τι αντιλαμβανόμαστε αφού και μεις είμαστε πολλαπλότητα; Κάθε σημαίνον παραπέμπει σε άλλο ατέρμονα, ώστε το ένα να ορίζεται στη βάση του άλλου.Το σφυρί νοείται σε σχέση με το καρφί. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να νοηθούν και αποκλειστικά. Πχ το σφυρί θα συνεχίσει να υπάρχει και να νοείται , αν δεν υπάρχει το καρφί, εφόσον άλλαζε η χρήση του. Έχουμε απαλλαγεί από την οντολογία ενός σταθερού υποκειμένου και αντικειμένου και μιλούμε για πολλαπλότητες στη "βάση"(σε εισαγωγικά γιατί δεν είναι καθόλου σταθερή βάση), μιας pure multiplicity(στα αγγλικά, γιατί να μεταφράσω το pure σε αγνή κτό δεν μ'αρέσει).
Σε αυτά τα πλαίσια, πώς μπορεί να νοηθεί η αλήθεια; Μπορούμε να μιλήσουμε για μία "πρωτεύουσα" αλήθεια, την pure multiplicity, και δευτερεύουσες αλήθειες στην καθημερινή ζωή, στην επιστήμη, στην πολιτική κτλ που αποτελούν την πραγμάτωση της πρώτης( που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πρωτεύων και δευτερεύων, αλλά η πρωτεύουσα αλήθεια σημαίνεται συμβολικά ως το κενό στη θεωρία των συνόλων).
Συνέπεια της οντολογίας μας είναι να μη μας απασχολεί ένα αντικείμενο ανεξάρτητο από το νου(κλασικός ρεαλισμός ή αφελής) , γιατί νομιμοποιούμαστε να μιλούμε με όρους στάσης προς την ανεξαρτησία των αντικειμένων : το αντικείμενο είναι ανεξάρτητο και αδιάφορο σε σχέση με αυτό που λαμβάνουμε εμείς ότι είναι το αντικείμενο. Θα πρέπει να δούμε το αντικείμενο ως το υπολογιστικό αποτέλεσμα παράλληλα με το ανυπολόγιστο άπειρο. Ένα άπειρο που δεν είναι ανάγκη να το αντιμετωπίζουμε ως περιορισμό αλλά ως άπειρη δυνατότητα. Στη γλώσσα πχ στη φράση ο Τάδε ... ο οποίος ... Στο "τάδε" συμφωνούμε για την οριοθέτηση του αντικειμένου αλλά στο "ο οποίος" είναι όπου μπορούμε να διαφωνήσουμε για το υποσύνολο που εμπεριέχεται. Όσο για το πέραν της γλώσσας μπορούμε να εντοπίσουμε μια μη-άμεση γνώση του αντικειμένου.Πού; στη χρηστικότητα,την επιτελεστικότητα της συγκυρίας.
Και στις δύο περιπτώσεις είναι (αν)υπαρκτή μια περιφέρεια που μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ως υπόσχεση.
Κάθε κριτική ευπρόσδεκτη |
rakis, θα αρχίσω με μια "διόρθωση". υπάρχει ελληνικό αντιστοιχο για τη λέξη pure και αυτό δεν είναι το αγνό αλλά το καθαρό. Άρα θα το μεταφράσεις "καθαρή πολλαπλότητα".
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε.
Και έτσι για να εκνευρίσω μερικούς (ξέρουν αυτοί), ο κόσμος είναι ένα συνονθύλευμα μορίων που αλλού δημιουργεί πυκνώματα (αντικείμενα, οργανική ζωή κ.α) και αλλού αραιώνει (ατμοσφαιρικός αέρας). πάντως η αλήθεια, αν υπάρχει, είναι πως ούτε ένα εκατομμυριοστό του χιλιοστού της ατμόσφαιρας της Γης δεν είναι άδειο.
Παρεμπιπτόντως, το κείμενο rakis είναι πολύ συμπυκνωμένο. έβαλες πολλά θέματα στο τραπέζι. _________________ Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία
Δ.Μ.
http://d-mavrofrides.simplesite.com |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Pflegeleicht Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Σεπ 2013 Δημοσιεύσεις: 1399
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 1:50 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
rakis έγραψε: | http://fracturedpolitics.com/2011/06/29/interview-levi-bryant.aspx |
Δεν λειτουργεί το link ... _________________ Ο ρομαντισμός δεν βρίσκεται ούτε στην επιλογή του θέματος ούτε στην ακριβή αλήθεια, αλλά περισσότερο σε έναν τρόπο να αισθάνεσαι τον κόσμο [Charles Baudelaire]
Truth springs from argument amongst friends |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
rakis Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2008 Δημοσιεύσεις: 2857
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 2:21 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εδώ νομίζω ότι κάνω ένα σοβαρό λογικό λάθος.
Θα το δω και επανέλθω _________________ Truth springs from argument amongst friends
http://rakis1.wordpress.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012 Δημοσιεύσεις: 2337
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 2:33 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: |
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε. |
Λάθος! Ο ήχος δεν είναι προϊόν του αυτιού! Ηχητικά κύματα παράγονται όταν η ύλη δονείται. Ένα αυτί έχει την ιδιότητα να γίνεται λήπτης αυτών των κυμάτων, ενώ η πηγή βρίσκεται έξω από αυτό.
Αν διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν και αισθάνονται το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένας ήχος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως αυτά μπορούν να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια και αντικειμενικότητα από κάποιο μετρητή. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011 Δημοσιεύσεις: 6073
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 8:05 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
mark έγραψε: | Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: |
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε. |
Λάθος! Ο ήχος δεν είναι προϊόν του αυτιού! Ηχητικά κύματα παράγονται όταν η ύλη δονείται. Ένα αυτί έχει την ιδιότητα να γίνεται λήπτης αυτών των κυμάτων, ενώ η πηγή βρίσκεται έξω από αυτό.
Αν διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν και αισθάνονται το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένας ήχος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως αυτά μπορούν να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια και αντικειμενικότητα από κάποιο μετρητή. |
Σωστός ο Μάρκος .. υποκειμενικά
Σωστός ο Δάκη ... σχετικά
Για να βγει αληθινός ο λόγος πως η μόνη απόλυτη αλήθεια είναι η ύπαρξη μας.
Όλα τα άλλα .... παίζονται
. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
rakis Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2008 Δημοσιεύσεις: 2857
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 8:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εγώ θα έλεγα ως ο ήχος είναι ιδιότητα της φυσικής αυτής σχέσης αφού είναι αποδεδειγμένο σε σχέση με την παρουσία κάποιου ανθρώπου.
Για την επόμενη φορά είτε υπάρχει είτε όχι ο άνθρωπος για να το ακούσει δεν αναιρεί ότι αυτός ο ήχος δεν υπάρχει ως ιδιότητα αυτής της σχέσης.
Ο ήχος υπάρχει κι ας είναι σε εν δυνάμει κατάσταση. _________________ Truth springs from argument amongst friends
http://rakis1.wordpress.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
rakis Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2008 Δημοσιεύσεις: 2857
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 8:37 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Λοιπόν.
Κάπου στη μέση συμπεραίνω:
" Επομένως, ο κόσμος είναι ανεξάρτητος από εμάς, τυχαιακός και κατά συνέπεια γεγονικός. "
Το να αποδώσω την ιδιότητα "τυχαιακός" στη φύση, λόγω της άγνοιάς μας προς το σύνολο της εξωτερικότητας είναι λογικό άλμα.
Ονομάζεται mind projection fallacy.
Δηλ. το γεγονός ότι δε γνωρίζουμε, δε βγάζει στο συμπέρασμα ότι η φύση είναι η ίδια απροσδιόριστη. Η έλλειψη γνώσης των συνθηκών, δε ταυτίζεται με κάποιο οντολογικό γνώρισμα απροσδιοριστίας ή “χαοτικής τυχαιότητας” στη φύση.
Η αποτυχία πρόβλεψης δεν οδηγεί στο οτι το απροσδιόριστο είναι στοιχείο εγγενές του συστήματος. Άλλο να υπάρχουν νόμοι και άλλο να μην μπορούν να προβλεφθούν. Το ότι αρκετές προβλέψεις συμβαίνουν δείχνει ότι υπάρχουν νόμοι όχι το αντίθετο. (κάποια μετέφερα από το μπλογκ μου) _________________ Truth springs from argument amongst friends
http://rakis1.wordpress.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
JollyRoger Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Ιαν 2011 Δημοσιεύσεις: 3610
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 9:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss έγραψε: | mark έγραψε: | Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: |
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε. |
Λάθος! Ο ήχος δεν είναι προϊόν του αυτιού! Ηχητικά κύματα παράγονται όταν η ύλη δονείται. Ένα αυτί έχει την ιδιότητα να γίνεται λήπτης αυτών των κυμάτων, ενώ η πηγή βρίσκεται έξω από αυτό.
Αν διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν και αισθάνονται το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένας ήχος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως αυτά μπορούν να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια και αντικειμενικότητα από κάποιο μετρητή. |
Σωστός ο Μάρκος .. υποκειμενικά
Σωστός ο Δάκη ... σχετικά
Για να βγει αληθινός ο λόγος πως η μόνη απόλυτη αλήθεια είναι η ύπαρξη μας.
Όλα τα άλλα .... παίζονται
. | για να καταλαβω τι εννοείς οτι ολα τα αλλα παίζονται: κατα τη γνωμη σου, πως ξερεις οτι εγω υπάρχω και δεν με ονειρεύεσαι?
μηπως ηθελες να πεις οτι η μονη απολυτη αληθεια ειναι η υπαρξη σου? |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2007 Δημοσιεύσεις: 2627 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 11:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss έγραψε: | mark έγραψε: | Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: |
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε. |
Λάθος! Ο ήχος δεν είναι προϊόν του αυτιού! Ηχητικά κύματα παράγονται όταν η ύλη δονείται. Ένα αυτί έχει την ιδιότητα να γίνεται λήπτης αυτών των κυμάτων, ενώ η πηγή βρίσκεται έξω από αυτό.
Αν διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν και αισθάνονται το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένας ήχος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως αυτά μπορούν να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια και αντικειμενικότητα από κάποιο μετρητή. |
Σωστός ο Μάρκος .. υποκειμενικά
Σωστός ο Δάκη ... σχετικά
Για να βγει αληθινός ο λόγος πως η μόνη απόλυτη αλήθεια είναι η ύπαρξη μας.
Όλα τα άλλα .... παίζονται
. |
Λάθος! το ότι παράγονται κύμματα παράγονται. Αλλά τι νόημα θα είχε η έννοια ήχος αν δεν ήταν κανείς εκεί για να τον ακούσει; Για να μην αναφέρουμε πόσο σχετικά είναι τα ηχητικά κύμματα που επιδρούν στο αυτί μας ως προς την ποιότητά τους. Συγκεκριμένα αυτό που αποκαλούμε εμείς ήχο είναι στην ουσία τριβές/ταλαντώσεις μορίων. _________________ Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία
Δ.Μ.
http://d-mavrofrides.simplesite.com |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
rakis Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2008 Δημοσιεύσεις: 2857
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 11:08 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δεν υπάρχει λόγος να το αναγάγεις στις ταλαντώσεις μορίων.
Ο ήχος είναι ήχος σε σχέση με το αυτί που το ακούει. Είναι μη-αναγώγιμο αισθητηριακό αντικείμενο στην ουσία του. _________________ Truth springs from argument amongst friends
http://rakis1.wordpress.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2007 Δημοσιεύσεις: 2627 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 11:10 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Γι αυτό και ανήκει στην σχετική "αλήθεια" του ατόμου. _________________ Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία
Δ.Μ.
http://d-mavrofrides.simplesite.com |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Νοέ 05, 2013 11:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Εάν δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια, τότε όλη η επιστήμη αυτο-ακυρώνεται.
Όλες οι έρευνες, ακόμα και οι πιο αμφιλεγόμενες, αποσκοπούν στην εύρεση μιας μη-σχετικής αλήθειας.
Και όλοι οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υπάρχουν απόλυτες αλήθειες, διαφορετικά θα άλλαζαν επάγγελμα. _________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012 Δημοσιεύσεις: 2337
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 06, 2013 5:51 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: | Γι αυτό και ανήκει στην σχετική "αλήθεια" του ατόμου. |
Η σχετική αλήθεια του ατόμου είναι μια πλάνη. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012 Δημοσιεύσεις: 2337
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 06, 2013 6:06 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
rakis έγραψε: | Εγώ θα έλεγα ως ο ήχος είναι ιδιότητα της φυσικής αυτής σχέσης αφού είναι αποδεδειγμένο σε σχέση με την παρουσία κάποιου ανθρώπου.
Για την επόμενη φορά είτε υπάρχει είτε όχι ο άνθρωπος για να το ακούσει δεν αναιρεί ότι αυτός ο ήχος δεν υπάρχει ως ιδιότητα αυτής της σχέσης.
Ο ήχος υπάρχει κι ας είναι σε εν δυνάμει κατάσταση. |
"Ήχος", "θόρυβος" είναι απλά λέξεις που έδωσε ο άνθρωπος για να περιγράψει αυτό που αισθάνεται. Το φαινόμενο έχει σημασία, η δόνηση, το οποίο συμβαίνει ανεξάρτητα αν υπάρχει παρατηρητής ή όχι, και είναι μια πολύ συγκεκριμένη και αντικειμενική αλήθεια για τον κόσμο. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012 Δημοσιεύσεις: 2337
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Νοέ 06, 2013 6:08 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss έγραψε: | mark έγραψε: | Δάκης Μαυροφρείδης έγραψε: |
rakis, αν έπεφτε ένα δεντρο σε ένα δάσος και δεν ήταν κανείς εκεί, το δέντρο θα έκανε θόρυβο; (ερώτηση από το κουίζ ). Η αγαημένη μου απάντηση είναι πως όχι. Διότι ο ήχος είναι προϊόν του αυτιού και όχι κάτι που υφίσταται αυθύπαρκτο στη φύση. Το ίδιο συμβαίνει με τις υπόλοιπες αισθήσεις. άρα η αναπαραγωγή του κόσμου στον οποίο ζούμε δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια γιατί, πολύ απλά, δεν υπάρχει αυτή η αλήθεια. Ο κόσμος ο αληθινός είναι αυτός που βιώνουμε, όπως τον βιώνουμε. |
Λάθος! Ο ήχος δεν είναι προϊόν του αυτιού! Ηχητικά κύματα παράγονται όταν η ύλη δονείται. Ένα αυτί έχει την ιδιότητα να γίνεται λήπτης αυτών των κυμάτων, ενώ η πηγή βρίσκεται έξω από αυτό.
Αν διαφορετικοί άνθρωποι βιώνουν και αισθάνονται το ίδιο πράγμα διαφορετικά, αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει αλήθεια στον κόσμο. Για παράδειγμα, ένας ήχος έχει πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως αυτά μπορούν να μετρηθούν με μεγάλη ακρίβεια και αντικειμενικότητα από κάποιο μετρητή. |
Σωστός ο Μάρκος .. υποκειμενικά
Σωστός ο Δάκη ... σχετικά
Για να βγει αληθινός ο λόγος πως η μόνη απόλυτη αλήθεια είναι η ύπαρξη μας.
Όλα τα άλλα .... παίζονται
. |
Η ύπαρξη του καθενός από εμάς ξεχωριστά εννοείς ή στο σύνολο; Πιστεύεις πως μοιραζόμαστε μια κοινή αντικειμενική πραγματικότητα ή όχι; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|